Ο μέγας Ρίτσος έγραψε προφητικά. "....Κι αὔριο λέω θὰ γίνουμε ἀκόμα πιὸ ἁπλοί.
Θὰ βροῦμε αὐτὰ τὰ λόγια ποὺ παίρνουνε τὸ ἴδιο βάρος σ᾿ ὅλες τὶς καρδιές, σ᾿ ὅλα τὰ χείλη. Ἔτσι νὰ λέμε πιὰ τὰ σύκα-σύκα καὶ τὴ σκάφη-σκάφη...."

Και ήρθε το αύριο. Και η Ελλάδα έγραψε ιστορία. Ιστορικό δεν είναι μόνο το εκλογικό αποτέλεσμα. Ιστορική είναι η σθεναρή και στεντόρεια φωνή του ελληνικού λαού. Για πρώτη, ίσως φορά, οι Έλληνες ψήφισαν με γνώμονα το συνολικό καλό, χωρίς ηθικούς εκβιασμούς και διλήμματα. Το ρουσφέτι μπήκε στο χρονοντούλαπο, ο σκοταδισμός διαλύθηκε, η εθνική σύμπνοια επικράτησε.

Τα πολιτικά "μαγειρέματα" κάτω από το τραπέζι, οι απολυταρχικές εκδηλώσεις κατάχρησης εξουσίας, ο μακιαβελικός αέρας διακυβέρνησης εξοστρακίστηκαν. Το ανατριχιαστικό ρεκόρ,λόγω οικονομικού αδιεξόδου, των δυο αυτοκτονιών την ημέρα  οδήγησε το χέρι πολλών στην κάλπη. Ο Έλληνας ψήφισε για τον Έλληνα. Ψήφισε για τα παιδιά που λιποθυμάνε στα προαύλια και τις παγωμένες τάξεις των σχολείων. Ψήφισε για τα ελληνικά χέρια που ζεσταίνουν μηχανές σε εργοστάσια σε κάποια ξένη χώρα. Ψήφισε για το επιστημονικό δυναμικό, που σαν σε μια Ελλάδα παλαιότερων δεκαετιών, μετανάστευσε για να κατορθώσει να επιβιώσει. Ψήφισε για τη χαμένη του υπερηφάνεια.

Ο Βολταίρος είχε πει, " Είναι επικίνδυνο να έχεις δίκιο όταν η κυβέρνηση έχει άδικο." Και ο σοφός λαός είπε, "τέρμα στο φόβο."

"....Καὶ νὰ ἀδελφέ μου ποὺ μάθαμε νὰ κουβεντιάζουμε ἥσυχα κι ἁπλά.
Καταλαβαινόμαστε τώρα, δὲν χρειάζονται περισσότερα...."

IliaPress

(σ.σ) Μακιαβελισμός : η αμοραλιστική στάση και πρακτική σύμφωνα με την οποία επιτρέπεται η άρση κάθε ηθικού φραγμού, μηχανορραφία και δολοπλοκία για την επίτευξη προσωπικών στόχων, ακόμα και άνομων, στα πλαίσια των ρυθμιστικών κανόνων μιας κοινωνικής ομάδας ή οποιασδήποτε μορφής κοινότητας