Γράφει ο Νίκος Διαμαντόπουλος*
Στην Ελλάδα δεν είναι παράξενο... Αντιθέτως. Πλειάδα φόρων με διάφορους μανδύες, σε αυτούς που παράγουν και στηρίζουν την πραγματική οικονομία.
Είναι κατ' αρχήν οι αγρότες, οι άνθρωποι της γεωργίας -και εν γένει της πρωτογενούς παραγωγής- που αποτελεί τη βάση μιας κοινωνικοοικονομικής πραγματικότητας. Στηρίζοντας τον αγροτικό κόσμο, δημιουργείς στέρεες βάσεις για την διαμόρφωση μιας ευημερούσας -αλλά και ανεξάρτητης- κοινωνίας.
Αντιστοίχως με τους ελεύθερους επαγγελματίες και αυτοαπασχολούμενους, τον εμπορικό κόσμο. Φόροι σ' αυτούς που δεν έχουν ούτε ένα ευρώ εξασφαλισμένο εισόδημα. Φόροι σ' εκείνους που καλούνται να πληρώσουν και να πληρώσουν, ασχέτως του αν θα εισπράξουν.
Να πληρώσεις το ενοίκιο του μαγαζιού σου; Να πληρώσεις το ενοίκιο του σπιτιού σου ή χαράτσια κ.τ.λ.; Να πληρώσεις το ασφαλιστικό σου ταμείο; Να πληρώσεις υπαλλήλους; Να πληρώσεις... φώτα, μηχανήματα, νερά, ψυγεία, καύσιμα, τηλέφωνα; Να πληρώσεις
εμπόρευμα; Και... την οικογένεια σου; Πώς να ζήσεις την οικογένεια σου;
Αναλόγως κατόπιν και με τους υπαλλήλους στον ιδιωτικό τομέα και πάει λέγοντας.
Φίλες και φίλοι, δεν υπάρχει ελπίδα, σε μια χώρα που την πολιτική, κατά βάση, ασκούν υπηρέτες του κομματισμού και της διαχείρισης, της ανικανότητας και της φαυλότητας.
Αμαλιάδα Ηλείας
Για την ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ
*Νικόλαος Διαμαντόπουλος
Επικεφαλής Ελάσσονος Μειοψηφίας
Δημοτικού Συμβουλίου Ήλιδας
