current views are: 2

17 Οκτωβρίου 2018
Δημοσίευση16:32

Ανοιξε ο ασκός του Αιόλου για τον Τσίπρα;

Με δυό λόγια, πλήττεται η κυβέρνηση από την  παραίτηση Κοτζιά, αλλά δεν αποσταθεροποιείται. Μέγα πλήγμα συνιστά η  αποσταθεροποίηση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Η πιθανή μεταβολή του εσωτερικού του κόσμου.Με άμεσες επιπτώσεις για την  εικόνα του τόσο στην κοινωνία όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ. 

Δημοσίευση 16:32’

Με δυό λόγια, πλήττεται η κυβέρνηση από την  παραίτηση Κοτζιά, αλλά δεν αποσταθεροποιείται. Μέγα πλήγμα συνιστά η  αποσταθεροποίηση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Η πιθανή μεταβολή του εσωτερικού του κόσμου.Με άμεσες επιπτώσεις για την  εικόνα του τόσο στην κοινωνία όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ. 

Πλήγμα για την  κυβέρνηση η παραίτηση Κοτζιά. Αλλά δεν είναι το μεγαλύτερο. Είχε προηγηθεί η πρωτοφανής έκκληση του ίδιου του πρωθυπουργού προς τους υπουργούς του (!) να μην ρίξουν την κυβέρνηση!

Συγκεκριμένα, ζήτησε να μην ταυτιστούν -όπως είπε- με τον στόχο της Δεξιάς και της Ακροδεξιάς για ανατροπή της κυβέρνησης.

Είναι η πρώτη φορά που δείχνει-και φαίνεται- αμήχανος ο πρωθυπουργός. Σε απείρως δυσκολότερες στιγμές του κυβερνητικού βίου του, είχε επιδείξει σθένος και αυτοπεποίθηση αγνοώντας το πολιτικό κόστος των επιλογών του. 

Τώρα, μπερδεμένος και ανήσυχος,  εμφανίζεται σχεδόν να εκλιπαρεί μέλη της κυβέρνησης του, εγγράφοντας αρνητική πρωτιά στην παγκόσμια δέλτο πρωθυπουργικών δηλώσεων.

Με δυό λόγια, πλήττεται η κυβέρνηση από την  παραίτηση Κοτζιά, αλλά δεν αποσταθεροποιείται. Μέγα πλήγμα συνιστά η αποσταθεροποίηση του ίδιου του Αλέξη Τσίπρα. Η πιθανή μεταβολή του εσωτερικού του κόσμου.Με άμεσες επιπτώσεις για την  εικόνα του τόσο στην κοινωνία όσο και στον ΣΥΡΙΖΑ.

Μια στάση εδώ για την  εσωκομματική πτυχή: Κορυφαία στελέχη της Κουμουνδούρου, καθώς και φιλικά προς την κυβέρνηση ΜΜΕ, είτε ξιφουλκούσαν εναντίον του Καμμένου-υμνώντας τον Κοτζιά- είτε καλλιεργούσαν το έδαφος για διαζύγιο με τους ΑΝΕΛΛ, με αφορμή τις τριβές για το Μακεδονικό. Τώρα;

Όμως η κυβερνητική εικόνα δεν θολώνει μονάχα από την αμηχανία του Τσίπρα και την υπόθεση Κοτζιά.

Πολλές εσχάτως οι μουντζούρες:

  – Ο πρωτογονισμός του Πολάκη, που θεωρεί πως ο,τι και να πεί θα κατακτά υψηλή θέση στο πολιτικό χρηματιστήριο. Ξεχνά ότι αυτά συνέβαιναν την εποχή που βρισκόταν στην αντιπολίτευση. Τότε, ακόμη και οι δεκάρες-και οι δεκάρικοι- λογίζονταν χρυσάφι. Ενώ σήμερα, ακόμη κι όταν έχει δίκιο, αυτά που λέει  γίνονται συνήθως αυτεπίστροφο και τον πλήττουν. Τον ίδιο και την κυβέρνηση.

  – Οι μολότοφ στο Α.Τ. της Ομόνοιας: Ούτε λέξη καταδικαστική από την εκπρόσωπο του ΣΥΡΙΖΑ. Η οποία, λίγες ημέρες πρίν, είχε προβεί σε δήλωση για τον θάνατο του Ζακ Κωστόπουλου-και καλά έκανε- στηλιτεύοντας την απάνθρωπη συμπεριφορά και την βαρβαρότητα των πρωταγωνιστών έναντι του ανυπεράσπιστου θύματος. Ναι, υπήρξαν καταδικαστικές δηλώσεις (π.χ. από τον κ.Ζαχαριάδη κ.α.), ενώ πήγε στο Α.Τ. η κυρία Γεροβασίλη. Όμως αυτά δεν αρκούν για ένα ζέον θέμα. Και επικαλύπτονται από την ηχηρή σιωπή του κόμματος.

  – Ο Ρουβίκωνας : Η απαίτηση της «αναρχικής συλλογικότητας» για γραφείο στη Φιλοσοφική δεν είναι θέμα μονάχα ενδοπανεπιστημιακό, όπως ισχυρίστηκε ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Γιώργος Κυρίτσης. Προσλαμβάνει διαστάσεις υπέρτερες. Κι όποιος δεν καταλαβαίνει…

Επιμύθιον: Όλα τούτα-αμηχανία Τσίπρα, παραίτηση Κοτζιά, μολότοφ και Ρουβίκωνας- λειτουργούν σωρευτικά. Εναντίον των κυβερνώντων. Και συντείνουν στη φθορά τους.

Υ.Γ. Μετά την παραίτηση Κοτζιά, ο πρωθυπουργός εμφανίστηκε στιβαρός και αποφασισμένος. Όμως οι εντυπώσεις από την πρωτοφανή έκκληση προς τους υπουργούς του δεν σβήνουν εύκολα.