Μετά από τόσα χρόνια προσπάθειας για την ανάδειξη της σημασίας της ελληνικής ΑΟΖ για την Ελλάδα και την Κρήτη, έφτασε η στιγμή της δικαίωσης. Βλέπουμε πλέον έμπρακτα το ρόλο που θα παίξει η Κρήτη, με την έκδοση των δύο νέων θαλάσσιων οικοπέδων, που βρίσκονται Δυτικά και Νοτιο-δυτικά της Κρήτης, όπως αυτά περιγράφονται στην προκήρυξη του Διεθνούς Διαγωνισμού για παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης υδρογονανθράκων.
Στα χρόνια αυτά διεξήχθησαν δύο Παγκρήτια Ενεργειακά Συνέδρια για τη ΝΑ Μεσόγειο, Masterclass με θέμα ‘’Διεθνείς Σχέσεις Ελλάδας – Λιβύης’’, και πολυάριθμες διαλέξεις σε συλλόγους και φορείς τόσο στο νότο όσο και στο βορά της Κρήτης.
Ήδη από το 2014 οι φοιτητές του ΤΕΙ Κρήτης, ζητούσαν με ψήφισμα τους, τη δημιουργία μεταπτυχιακού τίτλου σπουδών γύρω από τον τομέα των υδρογονανθράκων. Οι θέσεις εργασίας που θα έρθουν κλιμακωτά γύρω από τον τομέα είναι χιλιάδες, μόνο και μόνο από τον πρωτογενή του τομέα. Ακολούθησαν δύο ανοιχτές επιστολές προς την ελληνική κυβέρνηση: α) Το 2015 από τους μεταπτυχιακούς φοιτητές του ΤΕΙ Καβάλας, να μην μπλοκαριστεί ο Διεθνής Διαγωνισμός των 20 θαλάσσιων οικοπέδων και β) Το 2017 ως απόρροια του 2ου Παγκρήτιου Ενεργειακού Συνεδρίου για την άμεση θέσπιση, οριοθέτηση και εκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ.
Όλες αυτές οι δράσεις είχαν σκοπό την ανάδειξη της στρατηγικής σημασίας του θέματος της ΑΟΖ για την έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση φορέων και πολιτών. Τα δύο αυτά νέα θαλάσσια οικόπεδα εφάπτονται στην ΑΟΖ της Λιβύης, πράγμα το οποίο καθιστά αναγκαία τη θέσπιση της ελληνικής ΑΟΖ και την οριοθέτησή της στη συνέχεια με τη χώρα αυτή, γεγονός το οποίο αναλύθηκε στο Masterclass ‘’Διεθνείς Σχέσεις Ελλάδας – Λιβύης’’. Μέρος των αναλύσεων, ήταν και το πλαίσιο λειτουργίας της Λιβύης η οποία λειτουργεί με τρεις φυλές-μέρη, εκ των οποίων η οριοθέτηση μας έχει να κάνει με τις περιοχές της Τρίπολης και του Τομπρούκ. Έγινε δε σαφές για ακόμη μία φορά ότι χωρίς οριοθέτηση το πλαίσιο είναι ασαφές και επικίνδυνο. Από το σύνολο των εκδηλώσεων γεννήθηκε πλήθος ερωτημάτων για την στάση των κυβερνήσεων με κυριότερο ένα, ποιος ο λόγος της καθυστέρησης για την θέσπιση, οριοθέτηση και εκμετάλλευση της ελληνικής ΑΟΖ. Η Κύπρος και η Αίγυπτος που είναι παράδειγμα στον τομέα αυτό, πιέζουν στην οριοθέτηση της ΑΟΖ και μετά από τέσσερεις τριμερής Ελλάδας-Κύπρου-Αιγύπτου δεν έχει επιτευχθεί συμφωνία πάνω στο τριπλό σημείο επαφής, με καθυστέρηση της ελληνικής πλευράς.
Τέλος, για τις φοβίες και τους φοβικούς, υπενθυμίζουμε ότι η οριοθέτηση με την Τουρκία δεν έχει καμία καθοριστική σημασία, καθώς στην επαφή των δύο ΑΟΖ δεν υπάρχουν στρατηγικά κοιτάσματα καθώς και ότι η Τουρκία δεν μπόρεσε να μπει εμπόδιο στην Κύπρο. Ο θόρυβος των προβλημάτων της Τουρκίας παρουσιάζεται μπροστά ενώ ο ήχος τους είναι στην πίσω της πλευρά. Έτσι, στο 2ο Παγκρήτιο Ενεργειακό Συνέδριο που διοργανώθηκε από την ΕΕΤΕΜ με τη στήριξη της Περιφέρειας Κρήτης, των ΕΛΠΕ, την Ιερά αρχιεπισκοπή Κρήτης κ.α. χαρήκαμε την έναρξη του,
με την φωνή του ‘’Ψαραντώνη’’ μέσα από τον Ερωτόκριτο, για το μέλλον του Ελληνισμού.
Ευχαριστούμε ειδικά τον Δήμο Ιεράπετρας, Δήμο Φαιστού και την Πολιτεία Τυμπακίου.
Κλείνοντας,
δεν μπορούμε να ευχαριστήσουμε τους: Η. Κονοφάγο, Ν. Λυγερό, Α. Φώσκολο
διότι θα έκαναν το πρέπον για την πατρίδα ακόμα και να μην το ζητούσε κανείς.
Να είναι καλά για τη μνήμη μέλλοντος.
Αλέξανδρος Π. Αρκουλάκης
Υπεύθυνος Συντονισμού Masterclass
«Διεθνών Σχέσεων Ελλάδας – Λιβύης»
Στέλιος Βεϊσάκης
Υπεύθυνος Οργάνωσης & Επικοινωνίας
1ου & 2ου Παγκρήτιου Ενεργειακού Συνεδρίου
