- Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα με πανελλαδική αντιστοίχιση
- Όταν πετάνε στην κυβέρνηση τα προβλήματα επικοινωνίας και συνεργασίας Δήμου-Περιφέρειας
Το «αφήγημα» που προσπαθούν να περάσουν στην τοπική κοινωνία, σχετικά με την μέχρι τώρα ανταπόκριση της κυβέρνησης, καθώς και τις πρόσφατες εξαγγελίες Σπίρτζη, για την αποκατάσταση των ζημιών, λέει, πάνω – κάτω: «Εντάξει, μέχρι τώρα η κυβέρνηση ανταποκρίθηκε και καλά είναι αυτά που μας λέει για το τι θα κάνει από εδώ και πέρα. Όμως, η εμπειρία μάς δείχνει ότι σε ανάλογες περιπτώσεις στο παρελθόν, δεν μπόρεσε να ανταποκριθεί, οπότε να κρατάμε μικρά καλάθια». Ως «ανάλογες περιπτώσεις» εμφανίζουν «τα έξοδα που έκανε ο δήμος για το προσφυγικό και τις πρόσφατες πλημμύρες», καθώς επίσης και «τις αποζημιώσεις των κατοίκων της Μόριας».
Προφανώς, κανείς δεν λέει ότι πρέπει να κρατάμε «μεγάλα καλάθια», άλλωστε το ζητούμενο δεν είναι αυτό, αλλά, πάντως, είναι καλό να έχουμε την πλήρη εικόνα, για να μπορούμε να βγάζουμε συμπεράσματα και εμπειρίες από το παρελθόν, προκειμένου να δούμε πού πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο μέλλον, ειδικά σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες.
Εξηγούμαστε λοιπόν:
Το «κόστος του προσφυγικού»
Όσον αφορά «το κόστος του προσφυγικού» και με αφορμή αυτό, ήδη από τις αρχές Δεκέμβρη του 2015, με απόφασή του, ο αναπλ. Υπουργός Ανάπτυξης Αλέξης. Χαρίτσης είχε αυξήσει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, από τα (περίπου) 1,5 εκατ., που ήταν, σε πάνω από 6,5 εκατ. ευρώ. Το ίδιο έγινε και την επόμενη χρονιά, αλλά και το 2017. Ένας από τους στόχους αυτής της αύξησης είχε περιγραφή την «αντιμετώπιση των συνεπειών της προσφυγικής κρίσης στην τοπική κοινωνία».
Αν υπήρχε, λοιπόν, η ελάχιστη συνεργασία ανάμεσα στον Δήμο Λέσβου και την Περιφέρεια, ένα μεγάλο μέρος των δαπανών που έκανε ο πρώτος εκείνη την περίοδο και αφορούσαν τις επιπτώσεις και την διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, θα έπρεπε να καλυφθούν από αυτούς τους πόρους. Τέτοια συνεργασία όμως δεν υπάρχει.
Έτσι, ο δήμος Λέσβου, ο ένας πόλος αυτής της αναγκαίας συνεργασίας, θεωρεί σκόπιμο, αντί να «τα ρίξει» στην Περιφέρεια, που, ενώ είναι αυτή μέσα από την οποία περνάνε (υποχρεωτικά) οι πόροι του ΠΔΕ, η τελευταία τα παρακρατεί, για δικούς της λόγους και δεν αποδίδει σχεδόν τίποτα σε αυτόν, κατηγορεί την…κυβέρνηση ότι δείχνει …ολιγωρία!
Οι πλημμύρες
Ίδια ακριβώς περίπτωση, αλλά πιο καραμπινάτη, είναι η υπόθεση με τις πλημμύρες του περασμένου Νοέμβρη. Εδώ, ο Δήμος και η Περιφέρεια έκαναν κοινό αίτημα προς την κυβέρνηση για έκτακτη οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση των ζημιών. Πράγματι, η ανταπόκριση της κυβέρνησης ήταν άμεση. Τέλος Δεκέμβρη του 2016, δηλαδή μόλις ένα μήνα μετά τις πλημμύρες και ανταποκρινόμενη σε αυτό το αίτημα, έδωσε στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου (με την μορφή της αύξησης της πίστωσης) περίπου 4,2 εκατ. για την «αποκατάσταση των ζημιών στο οδικό δίκτυο της Λέσβου» και 800.000 για «καθαρισμό χειμάρρων».
Όμως, η μη ύπαρξη συνεργασίας ανάμεσα στους «δύο τοπικούς πολλούς εξουσίας», δηλαδή τον Δήμο και την Περιφέρεια, είχε σαν αποτέλεσμα, η δεύτερη να κρατήσει ουσιαστικά αυτούς τους πόρους για τον εαυτό της και να μην στηρίξει τον δήμο (ως όφειλε)!
Το ΠΔΕ
Εδώ να διευκρινίσουμε κάτι που το θεωρούμε αναγκαίο για όσους/όσες δεν το γνωρίζουν. Ο μόνος τρόπος να εκταμιευτούν «έκτακτες επιχορηγήσεις» είναι δια μέσου του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και δυστυχώς οι δήμοι, δεν είναι δικαιούχοι σε αυτό, με άλλα λόγια «δεν έχουν ΠΔΕ»
Αυτός είναι και ο λόγος που όσες έκτακτες επιχορηγήσεις από την κεντρική κυβέρνηση προορίζονται για το νησί μας, περνάνε υποχρεωτικά μέσα από την περιφέρεια Β. Αιγαίου. Γιατί, απλά, δεν μπορούν να αποδοθούν κατ' ευθείαν στον Δήμο Λέσβου!
Αν όμως, όπως έχουμε ξαναγράψει, αυτοί οι δύο πόλοι δεν συνεργάζονται – τις περισσότερες φορές δεν λένε καλημέρα μεταξύ τους – τότε όλο το σύστημα μπλοκάρει!
Η περίπτωση των αποζημιώσεων των κατοίκων της Μόριας
Για την περίπτωση των αποζημιώσεων των κατοίκων της Μόριας, που πράγματα καθυστέρησαν πάρα πολύ (κάτι το οποίο και εμείς το έχουμε αναδείξει), τα πράγματα είναι διαφορετικά:
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αφενός μεν δεν υπήρχε νομικό πλαίσιο για να δοθούν οι αποζημιώσεις, έτσι χρειάστηκε να ψηφιστεί ειδική τροπολογία, ενώ, ταυτόχρονα, με την συγκρότηση ξεχωριστού υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής – που δεν υπήρχε- έπρεπε πρώτα να διευθετηθούν μια σειρά από χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Το ζητούμενο είναι η συνεργασία Δήμου και Περιφέρειας
Μέχρι σήμερα, λοιπόν, και σε κάθε μεγάλη (τοπική κρίση) και όσον αφορά το σκέλος της κάλυψης της οικονομικής ζημιάς, η κυβέρνηση έχει αποδείξει έμπρακτα ότι ανταποκρίνεται άμεσα. Όλοι οι παράγοντες στο νησί γνωρίζουν ότι η πολύ κακή σχέση ανάμεσα στον Δήμο και την Περιφέρεια είναι αυτή που μπλοκάρει τα πράγματα.
Επίσης, όλοι γνωρίζουν ότι, ακόμα και τώρα, ενώ η ανάγκη να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία ανάμεσα στους δύο τοπικούς φορείς, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ανταγωνισμοί μεταξύ τους για το «ποιος θα προλάβει τον άλλο», ενώ με «το ζόρι κάθονται στο ίδιο τραπέζι»
Όπως έχουμε ξαναγράψει:
Δεν είναι δυνατό στο «σώμα» του νησιού, να επιχειρούν δύο διαφορετικοί θεσμοί, χωρίς όμως καμιά – τις περισσότερες φορές – συνεργασία ή έστω και επικοινωνία μεταξύ τους. Ταυτόχρονα όμως, πάει πολύ, ειδικά σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, αυτά τα προβλήματα επικοινωνίας και συνεργασίας να τα πετάνε στην κυβέρνηση.
πηγή
- Όταν πετάνε στην κυβέρνηση τα προβλήματα επικοινωνίας και συνεργασίας Δήμου-Περιφέρειας
Προφανώς, κανείς δεν λέει ότι πρέπει να κρατάμε «μεγάλα καλάθια», άλλωστε το ζητούμενο δεν είναι αυτό, αλλά, πάντως, είναι καλό να έχουμε την πλήρη εικόνα, για να μπορούμε να βγάζουμε συμπεράσματα και εμπειρίες από το παρελθόν, προκειμένου να δούμε πού πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας στο μέλλον, ειδικά σε αυτές τις δύσκολες συγκυρίες.
Εξηγούμαστε λοιπόν:
Το «κόστος του προσφυγικού»
Όσον αφορά «το κόστος του προσφυγικού» και με αφορμή αυτό, ήδη από τις αρχές Δεκέμβρη του 2015, με απόφασή του, ο αναπλ. Υπουργός Ανάπτυξης Αλέξης. Χαρίτσης είχε αυξήσει το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων της Περιφέρειας Β. Αιγαίου, από τα (περίπου) 1,5 εκατ., που ήταν, σε πάνω από 6,5 εκατ. ευρώ. Το ίδιο έγινε και την επόμενη χρονιά, αλλά και το 2017. Ένας από τους στόχους αυτής της αύξησης είχε περιγραφή την «αντιμετώπιση των συνεπειών της προσφυγικής κρίσης στην τοπική κοινωνία».
Αν υπήρχε, λοιπόν, η ελάχιστη συνεργασία ανάμεσα στον Δήμο Λέσβου και την Περιφέρεια, ένα μεγάλο μέρος των δαπανών που έκανε ο πρώτος εκείνη την περίοδο και αφορούσαν τις επιπτώσεις και την διαχείριση της προσφυγικής κρίσης, θα έπρεπε να καλυφθούν από αυτούς τους πόρους. Τέτοια συνεργασία όμως δεν υπάρχει.
Έτσι, ο δήμος Λέσβου, ο ένας πόλος αυτής της αναγκαίας συνεργασίας, θεωρεί σκόπιμο, αντί να «τα ρίξει» στην Περιφέρεια, που, ενώ είναι αυτή μέσα από την οποία περνάνε (υποχρεωτικά) οι πόροι του ΠΔΕ, η τελευταία τα παρακρατεί, για δικούς της λόγους και δεν αποδίδει σχεδόν τίποτα σε αυτόν, κατηγορεί την…κυβέρνηση ότι δείχνει …ολιγωρία!
Οι πλημμύρες
Ίδια ακριβώς περίπτωση, αλλά πιο καραμπινάτη, είναι η υπόθεση με τις πλημμύρες του περασμένου Νοέμβρη. Εδώ, ο Δήμος και η Περιφέρεια έκαναν κοινό αίτημα προς την κυβέρνηση για έκτακτη οικονομική ενίσχυση για την αποκατάσταση των ζημιών. Πράγματι, η ανταπόκριση της κυβέρνησης ήταν άμεση. Τέλος Δεκέμβρη του 2016, δηλαδή μόλις ένα μήνα μετά τις πλημμύρες και ανταποκρινόμενη σε αυτό το αίτημα, έδωσε στην Περιφέρεια Β. Αιγαίου (με την μορφή της αύξησης της πίστωσης) περίπου 4,2 εκατ. για την «αποκατάσταση των ζημιών στο οδικό δίκτυο της Λέσβου» και 800.000 για «καθαρισμό χειμάρρων».
Όμως, η μη ύπαρξη συνεργασίας ανάμεσα στους «δύο τοπικούς πολλούς εξουσίας», δηλαδή τον Δήμο και την Περιφέρεια, είχε σαν αποτέλεσμα, η δεύτερη να κρατήσει ουσιαστικά αυτούς τους πόρους για τον εαυτό της και να μην στηρίξει τον δήμο (ως όφειλε)!
Το ΠΔΕ
Εδώ να διευκρινίσουμε κάτι που το θεωρούμε αναγκαίο για όσους/όσες δεν το γνωρίζουν. Ο μόνος τρόπος να εκταμιευτούν «έκτακτες επιχορηγήσεις» είναι δια μέσου του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων και δυστυχώς οι δήμοι, δεν είναι δικαιούχοι σε αυτό, με άλλα λόγια «δεν έχουν ΠΔΕ»
Αυτός είναι και ο λόγος που όσες έκτακτες επιχορηγήσεις από την κεντρική κυβέρνηση προορίζονται για το νησί μας, περνάνε υποχρεωτικά μέσα από την περιφέρεια Β. Αιγαίου. Γιατί, απλά, δεν μπορούν να αποδοθούν κατ' ευθείαν στον Δήμο Λέσβου!
Αν όμως, όπως έχουμε ξαναγράψει, αυτοί οι δύο πόλοι δεν συνεργάζονται – τις περισσότερες φορές δεν λένε καλημέρα μεταξύ τους – τότε όλο το σύστημα μπλοκάρει!
Η περίπτωση των αποζημιώσεων των κατοίκων της Μόριας
Για την περίπτωση των αποζημιώσεων των κατοίκων της Μόριας, που πράγματα καθυστέρησαν πάρα πολύ (κάτι το οποίο και εμείς το έχουμε αναδείξει), τα πράγματα είναι διαφορετικά:
Στην συγκεκριμένη περίπτωση, αφενός μεν δεν υπήρχε νομικό πλαίσιο για να δοθούν οι αποζημιώσεις, έτσι χρειάστηκε να ψηφιστεί ειδική τροπολογία, ενώ, ταυτόχρονα, με την συγκρότηση ξεχωριστού υπουργείου μεταναστευτικής πολιτικής – που δεν υπήρχε- έπρεπε πρώτα να διευθετηθούν μια σειρά από χρονοβόρες γραφειοκρατικές διαδικασίες.
Το ζητούμενο είναι η συνεργασία Δήμου και Περιφέρειας
Μέχρι σήμερα, λοιπόν, και σε κάθε μεγάλη (τοπική κρίση) και όσον αφορά το σκέλος της κάλυψης της οικονομικής ζημιάς, η κυβέρνηση έχει αποδείξει έμπρακτα ότι ανταποκρίνεται άμεσα. Όλοι οι παράγοντες στο νησί γνωρίζουν ότι η πολύ κακή σχέση ανάμεσα στον Δήμο και την Περιφέρεια είναι αυτή που μπλοκάρει τα πράγματα.
Επίσης, όλοι γνωρίζουν ότι, ακόμα και τώρα, ενώ η ανάγκη να υπάρχει η μεγαλύτερη δυνατή συνεργασία ανάμεσα στους δύο τοπικούς φορείς, είναι κάτι παραπάνω από αναγκαία, έχουν αρχίσει να εμφανίζονται ανταγωνισμοί μεταξύ τους για το «ποιος θα προλάβει τον άλλο», ενώ με «το ζόρι κάθονται στο ίδιο τραπέζι»
Όπως έχουμε ξαναγράψει:
Δεν είναι δυνατό στο «σώμα» του νησιού, να επιχειρούν δύο διαφορετικοί θεσμοί, χωρίς όμως καμιά – τις περισσότερες φορές – συνεργασία ή έστω και επικοινωνία μεταξύ τους. Ταυτόχρονα όμως, πάει πολύ, ειδικά σε αυτές τις κρίσιμες στιγμές, αυτά τα προβλήματα επικοινωνίας και συνεργασίας να τα πετάνε στην κυβέρνηση.
πηγή
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Τα σχόλια κάτω από κάθε ανάρτηση εκφράζουν ΜΟΝΟ τις απόψεις των αναγνωστών που τις δημοσιεύουν.
O "Τηλεβόας" σέβεται όλες τις απόψεις, αλλά προτιμά τα ελληνικά και όχι τα greeklish, το χιούμορ και όχι τις ύβρεις.
Επίσης, επειδή πιστεύει στη δύναμη του διαλόγου, αλλά όχι στην εμπαθή και στείρα αντιπαράθεση μόνο για το θεαθήναι, διατηρεί το δικαίωμά του να μην αναρτά σχόλια που είναι υπέρ το δέον υβριστικά ή άσχετα με το άρθρο.