Η Μαντινειακή Συμπολιτεία παρουσιάζει την Προγραμματική της Διακήρυξη όπως διαμορφώθηκε από τις ομάδες εργασίας και εγκρίθηκε από ευρεία σύσκεψη μελών και στελεχών.

Η χώρα μας αντιμετωπίζει πρωτόγνωρη κρίση. Η ανεργία και η φτώχια, η ανασφάλεια, η απουσία προοπτικής, η καλλιεργούμενη αίσθηση της αδυναμίας να επηρεάσουμε τις εξελίξεις που μας αφορούν, έχουν οδηγήσει την
πλειοψηφία των πολιτών, νέων και μεγαλύτερων, σε απόγνωση. Από τα μεγάλα αστικά κέντρα ως την τελευταία γωνιά της υπαίθρου η κοινωνία μας σαρώνεται και αποδομείται από τις συνέπειες των "νεοφιλελεύθερων" επιλογών.

Σ' αυτή τη συγκυρία η θεσμική ανατροπή του πολιτικού σκηνικού είναι το πρώτο βήμα για την υπέρβαση της κρίσης και την εκκίνηση μιας παραγωγικής και κοινωνικής ανασυγκρότησης. Γι αυτό οι επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα παίξουν κρίσιμο ρόλο στη διαμόρφωση του νέου σκηνικού, τόσο σε επίπεδο θεσμικό, όσο και, κυρίως, στη δημιουργία νέας δυναμικής για την ανάκτηση του αποφασιστικού ρόλου της κοινωνίας στη διαμόρφωση των προοπτικών της, την απελευθέρωσή της από τα δεσμά της οικονομικής, πολιτικής και κοινωνικής υποτέλειας.

Η Μαντινειακή Συμπολιτεία με τη συνδρομή νέων συλλογικοτήτων και ομάδων, και την εμπειρία των δημοτικών
κινήσεων του 2010 και του 2006 διαμορφώνει την προγραμματική της πρόταση, έχοντας στο κέντρο της προσοχής της τις ανάγκες των πολιτών, ατομικά και συλλογικά· μακρυά απο τις αντιλήψεις της μνημονιακής υποτέλειας, του φασιστικού καννιβαλισμού, αλλά και της καλλικρατικής συγκεντρωτικής δυσλειτουργικότητας.
απέναντι στην κρίση: Αλληλεγγύη
Από τα πρώτα θύματα της μνημονιακής πολιτικής οι δομές υγείας και πρόνοιας, υποχρηματοδοτούνται και
οδηγούνται σε ασφυκτικό μαρασμό. Διεκδικούμε: Την ελεύθερη, καθολική, δωρεάν πρόσβαση όλων ανεξαίρετα των συμπολιτών μας, ανεξάρτητα απ' την “ασφαλιστική τους κατάσταση”, σε όλες τις υπηρεσίες πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας φροντίδας υγείας. Τη λειτουργία αστικού κέντρου υγείας 24ωρης λειτουργίας στην Τρίπολη και την ενεργοποίηση του Κέντρου Υγείας στο Λεβίδι. Τη στελέχωση του αποψιλωμένου Παναρκαδικού νοσοκομείου και την απόδοση χώρων του που στεγάζουν τώρα περιφερειακές υπηρεσίες. Την υποστήριξη των ψυχιατρικών δομών που εγκαταλείφτηκαν και συμπαρέσυραν τις ελπίδες αποασυλοποίησης. Είναι επιτακτική ανάγκη ο Δήμος να υλοποιήσει ένα πρόγραμμα κοινωνικής πολιτικής που θα αντιμετωπίσει τις καταστροφικές συνέπειες των πολιτικών επιλογών που πλήγωσαν την κοινωνία μας τα τελευταία χρόνια. Κεντρικός στόχος είναι να μην υπάρχει κανένα νοικοκυριό στην περιοχή μας χωρίς στέγη, νερό, θέρμανση, τροφή, περίθαλψη. Δεσμευόμαστε: Στην αξιοποίηση και επέκταση των ήδη λειτουργούντων δομών (κοινωνικό ιατρείο, φαρμακείο, παντοπωλείο, “βοήθεια στο σπίτι”) με θεσμοθετημένη διαφάνεια και χωρίς τη διαβλητή λογική της “προσωπικής εξυπηρέτησης”. Στην εξασφάλιση πρόσβασης των ενδιαφερομένων στις υπηρεσίες των βρεφονηπιακών σταθμών, που με μόνιμες πιστώσεις και προσωπικό, μπορούν να παρέχουν επαρκή υποστήριξη στη φύλαξη των παιδιών των εργαζομένων. Στην προστασία, ιδιαίτερα, της μητρότητας και των γυναικείων δικαιωμάτων που αποτελεί επιλογή μας στην κατεύθυνση διατήρησης της κοινωνικής συνοχής. Στη συνεργασία με συλλογικότητες ασθενών με αναπηρία και χρονίως πασχόντων, στη στήριξη σχολείων και δομών ειδικής αγωγής, στην εξασφάλιση προσβασιμότητας των ατόμων με αναπηρία στο δημόσιο χώρο.

Στην εκπαίδευση, που μαζί την υγεία είναι βασική υποχρέωση του κεντρικού κράτους προς τον πολίτη,
παρουσιάζεται εικόνα εγκατάλειψης. Τα σχολεία στη Μαντινειακή ύπαιθρο κλείνουν ή υποβαθμίζονται, η εξασφάλιση
της μεταφοράς μαθητών είναι προσχηματική. Οι σχολικές μονάδες υποφέρουν από έλλειψη προσωπικού. Η
εκπαίδευση, όπως ακριβώς και η υγεία, αντιμετωπίζεται με εμπορική λογική, κι όχι ως ανάγκη, με προσδοκία άμεσου
διαχειριστικού κέρδους. Το Πανεπιστήμιο δεν έχει ακόμη κατορθωθεί να ενσωματωθεί στη ζωή της πόλης και ν'
αλληλεπιδράσει με τη ζωή των κατοίκων. Η όσμωση ανάμεσα στο Πανεπιστήμιο και το Δήμο εξαντλείται στις
καφετέριες και τα μπαρ. Δε λειτούργησε ποτέ φοιτητική λέσχη, βιβλιοθήκη, χώρος πολιτισμού, ούτε καν επαρκής ή
ασφαλής δρόμος που να συνδέει την πόλη με το πανεπιστήμιο.
- πρώτα οι ανάγκες μας
Η πόλη και οι δημοτικές ενότητες ταλανίστηκαν τα τελευταία χρόνια απο μιά, χωρίς προηγούμενο, σπέκουλα γύρω από τη διαχείριση των απορριμμάτων, με τον εκβιασμό μιας πραγματικής ανάγκης με αποκλειστικό στόχο την εξασφάλιση εγγυημένων κερδών για λογαριασμό των πολλά εχόντων και πάγια κερδισμένων. Η μόνη λύση που εξασφαλίζει το δημόσιο συμφέρον, με την προστασία του περιβάλλοντος και την αναδιανομή εισοδήματος και τη δημιουργία θέσεων εργασίας: η διαλογή στην πηγή, ανακύκλωση και υγειονομική διαχείριση με επιστημονικούς όρους σε μικρή τοπική κλίμακα, με δομές δημοτικής είτε κοινωνικής οικονομίας, εξασφάλιση συναίνεσης με διαβούλευση και ανταποδόσεις για όποια επιβάρυνση, έχει εξοβελιστεί κι απ' τη συζήτηση ακόμη, και επιχειρείται να
αποκλειστεί στην πράξη με πρωτοφανείς συμβατικούς όρους που εξασφαλίζουν αυθαίρετα την τροφοδοσία με
"υλικό" του "επενδυτικού" σχήματος που θα εκμεταλλεύεται τα σκουπίδια. Αντίστοιχα, η διαχείριση των υδάτινων
πόρων γίνεται με τρόπο που επιτρέπει τεράστιες απώλειες με προφανή στόχο να αποδειχτεί ανεπαρκής ώστε να
παραδοθεί κι αυτή με τη σειρά της στα "σχήματα" που θα την εκμεταλλευτούν για πολλαπλασιασμό των κερδών τους.
Η εξυπηρέτηση κακώς νοούμενων συμφερόντων δεν επέτρεψε, για πάνω από 20 χρόνια, να ολοκληρωθεί το
χωροταξικό σχέδιο της Τρίπολης, επιτρέποντας άναρχη και άστοχη ανάπτυξη χρήσεων γης στον ιστό της πόλης. Στις
υπόλοιπες δημοτικές ενότητες δεν ξεκίνησε καν η διαδικασία χωροταξικού σχεδιασμού. Οι "αισθητικές βελτιώσεις", οι
πεζοδρομήσεις και οι καλλωπισμοί, παρ' ότι είναι ευπρόσδεκτες σε πρώτο επίπεδο, έγιναν πρόχειρα, αν όχι σκόπιμα,
προκαλώντας συγκοινωνιακή ασφυξία, χωρίς εναλλακτικούς κυκλοφοριακούς άξονες και δημόσιες θέσεις
στάθμευσης, και ανισόρροπη διαφοροποίηση αξίας γης ανάμεσα στα τμήματα της πόλης.
- απάντησή μας: η ανάπτυξη
Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις που δραστηριοποιούνται παραδοσιακά στην πόλη απειλούνται με οριστική εξαφάνιση.
Η δραματική περιστολή της αγοραστικής δύναμης, η οικονομική αφαίμαξη ολόκληρης της ελληνικής αγοράς για τη
χρηματοδότηση των δανειστών, οδηγούν σε αδιέξοδο τις ντόπιες επιχειρηματικές απόπειρες. Απαιτείται στήριξη των
αυταπασχολούμενων, επαγγελματιών και επιχειρηματιών για να αντιμετωπίσουν τα βάρη του υπερδιογκωμένου
δανεισμού που προκάλεσε η αφαίμαξη της ρευστότητας της αγοράς. Τα χρέη που τεχνητά διογκώθηκαν τα τελευταία
χρόνια πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Χρειάζονται διευκολύνσεις στην εξυπηρέτηση των δημοτικών τελών, όσο
και των καθυστερούμενων ασφαλιστικών εισφορών και διασφάλιση της ασφαλιστικής κάλυψης των οφειλετών.
Παράλληλα η επανεκκίνηση της επιχειρηματικότητας μπορεί να ενισχυθεί με στήριξη συνεταιριστικών ή ατομικών
προσπαθειών που παράγουν προστιθέμενη αξία ή μειώνουν την απόσταση παραγωγού καταναλωτή. Προνομιακό
πεδίο δραστηριοποίησης στις σημερινές συνθήκες αποτελεί ο τουρισμός. Οι δυο ορεινοί όγκοι, Μαινάλου και
Πάρνωνα, στα δημοτικά όρια είναι πόλοι τουριστικής έλξης. Το Μαίναλο μεγάλο τμήμα του οποίου ανήκει στο Δήμο
μας, αποτελεί ενιαίο φυσικό, πολιτιστικό και ιστορικό χώρο. Δεσμευόμαστε να προστατεύσουμε το ευαίσθητο
οικοσύστημα, να αναδείξουμε τη συνέχεια, την κληρονομιά του. Ζητούμε να προχωρήσει άμεσα η έκδοση του
Προεδρικού Διατάγματος που ιδρύει το Οικολογικό – Πολιτιστικό Πάρκο του Μαινάλου και ρυθμίζει όρους ήπιας
διαχείρισης και οικοτουρισμού. Ο αγροτοτουρισμός, οργανωμένος ολοκληρωμένα και συνεργατικά, μπορεί να
εξασφαλίσει εισόδημα σε μεγάλο αριθμό κατοίκων. Οι πολιτιστικές και αθλητικές δράσεις στην πόλη και τα χωριά
μπορούν να συμπληρώσουν το τουριστικό προϊόν αποτελεσματικά και προσοδοφόρα. Η δημιουργική παρουσία των
τοπικών χορωδιών, θεατρικών ομάδων αλλά και των πολιτιστικών και αθλητικών σωματείων έχει επιβεβαιώσει στην
πράξη τη δυναμική που μπορούμε να παράγουμε σ' αυτούς τους τομείς και οι φορείς δεν περιμένουν παρά την
στήριξή τους στην πράξη για να επεκταθούν και να πολλαπλασιαστούν. Ο εμπλουτισμός και η προβολή των μουσείων
μας συμπληρώνουν τη δυναμική εικόνα. Στον αντίποδα η κατανάλωση «εισαγόμενου» αμφίβολης ποιότητας
εμπορευματοποιημένου «πολιτιστικού» προϊόντος μας έχει καταστήσει παθητικούς δέκτες χωρίς καμμιά προσδοκία.
Στους νέους, φυσικούς φορείς της δημιουργικότητας, δεν παρέχεται διέξοδος.
Οι μικρές σχετικά παραγωγικές μονάδες που δραστηριοποιούνται στο δήμο, κυρίως στη ΒΙΠΕ, υποφέρουν από τη
συμπίεση της αγοράς και την έλλειψη ρευστότητας. Η έμμεση υπερφορολόγηση (μεταφορές, καύσιμα, διαχειριστικά)
δυσχεραίνει τη βιωσιμότητά τους και τις οδηγεί σε εσωστρέφεια και συρρίκνωση.
Ο πρωτογενής τομέας διατηρεί ακόμη ισχυρή συμμετοχή στο οικονομικό προϊόν του Δήμου μας, υποχωρεί όμως
διαρκώς. Οι προβλέψεις της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής που επιβλήθηκαν τις τελευταίες δεκαετίες κατέστησαν
ασύμφορη την παραγωγή, και ιδιαίτερα την ποιοτική. Το κόστος αγροτικών καυσίμων στην Ελλάδα είναι
υπερδιπλάσιο απο οπουδήποτε αλλού στην Ευρώπη παρά το προνομιακό κλίμα. Οι νέες προβλέψεις για την
ιδιωτικοποίηση του νερού, τον έλεγχο των σπόρων, τις επιπλέον φορολογικές επιβαρύνσεις, τη νόθευση του
ελαιόλαδου με κατώτερης ποιότητας έλαια, την εισαγωγή παρατεταμένης διάρκειας(!) γάλακτος οδηγούν στην
εξαφάνιση της οικογενειακής εκμετάλλευσης. Η διατροφική απεξάρτηση της χώρας όλο και απομακρύνεται. Η
αναδιοργάνωση σε αποτελεσματική παραγωγική βάση της αγροτικής συνεταιριστικής οργάνωσης, η άμεση
διασύνδεση παραγωγού καταναλωτή, η διεύρυνση σ' αυτήν την κατεύθυνση του θεσμού των λαϊκών αγορών μπορούν
να δώσουν ανάσα τόσο στον πληττόμενο αγροτοκτηνοτρόφο όσο και στους καταναλωτές. Η εμπειρία άλλων περιοχών
έχει δείξει ότι η οργάνωση από το Δήμο αγοράς χονδρικής διάθεσης των προϊόντων είναι αποτελεσματική βοήθεια
στον παραγωγό. Η απαραίτητη επιστημονική βοήθεια στον παραγωγό είναι απαραίτητο και δυνατό να παρασχεθεί
τόσο απο τις κατά τόπους δ/σεις Γεωργίας όσο και απ' τις γεωτεχνικές υπηρεσίες του Δήμου. Η καταγραφή και
χαρτογράφηση εκμεταλλεύσεων και υδάτινων πόρων, και ο προσδιορισμός κατάλληλων σπόρων, λιπασμάτων και
φαρμάκων είναι πρώτης προτεραιότητας ανάγκη και αυτονόητη υπηρεσία κάθε οργανωμένου δημόσιου μηχανισμού.
Στην περιοχή μας απαραίτητα έργα υποδομής που «μελετήθηκαν» είτε υλοποιήθηκαν μερικώς (Τάκα, Δολιανίτης,
Κανδήλα) αφέθηκαν χωρίς προοπτική ολοκλήρωσης , σαν να ήταν αυτοσκοπός η διάθεση κονδυλίων γι αυτά κι όχι η
εξυπηρέτηση της παραγωγής. Η ολοκλήρωση του αγροτικού προϊόντος μπορεί να εξασφαλιστεί με την αξιοποίηση
χρηματοδοτήσεων για την ενίσχυση ή δημιουργία μονάδων επεξεργασίας και μεταποίησης σε ιδιωτική ή
συνεταιριστική βάση με πρωτοβουλία των υπηρεσιών του Δήμου και των επιμελητηριακών ή επαγγελματικών
φορέων. Η προώθηση των τοπικών προϊόντων, και στην τοπική αγορά, πρωτογενών ή δευτερογενών, με κάθε μέσο,
λόγω της υψηλής ανταποδοτικότητας μπορεί να πάρει χαρακτήρα ισχυρού αναπτυξιακού εργαλείου.
- έχουμε όραμα
Η πολιτική επιλογή που υποκρύπτει το συγκεντρωτικό, αλειτουργικό, δημαρχοκεντρικό μοντέλο του "Καλλικράτη",
οδήγησε σε κλιμακούμενη ερήμωση της περιφέρειας του Δήμου. Η αποψίλωση καθε υπηρεσίας που πρέπει να
απολαμβάνει ο κάτοικος, η συγκέντρωση των υπηρεσιών, το κλείσιμο των σχολείων, των κέντρων υγείας ή αγροτικών
ιατρείων, η εγκατάλειψη των αγροτικών και κοινοτικών δρόμων, η υποβάθμιση των δικτύων, και κυρίως η
απογύμνωση των τοπικών οργάνων από πόρους και αρμοδιότητες κατέστησε δύσκολη ή και απωθητική την
κατοίκηση των χωριών, ασύμφορη καθε δραστηριότητα ή εκμετάλλευση, και έπληξε στοχευμένα την παραγωγική
διαδικασία.
Η διοίκηση του Δήμου απαιτεί προγραμματισμό, συλλογικότητα και διαφάνεια. Ρόλος της είναι η διασφάλιση των
αναγκών των κατοίκων, συμπεριλαμβανομένων των ευπαθών ή απειλούμενων ομάδων (άνεργοι, μητέρες, άποροι,
μετανάστες, νέοι, υπερήλικοι), η ανάπτυξη της οικονομικής ζωής, η βελτίωση της καθημερινότητας (πολιτισμός,
αθλητισμός). Η εξασφάλιση πόρων, η διαφανής και ιεραρχημένη διανομή, η εξάλειψη των διαρροών πόρων για
εξυπηρέτηση στενών αλληλεξαρτόμενων συμφερόντων, η τεκμηριωμένη αξιοποίηση τεχνολογιών που επιτρέπουν
αποτελεσματικότητα με ταυτόχρονο περιορισμό δαπανών είναι η αντίληψή μας για τη διαχείριση. Στόχος μας και
όραμά μας είναι η θεσμική αποκατάσταση της σχέσης Δήμου-Δημότη , η ανάκτηση της εμπιστοσύνης του πολίτη-
κατοίκου προς την Αυτοδιοίκηση. Η άμεση συμμετοχή στις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή μας είναι πρόταγμα
στην κατεύθυνση της ανατροπής των πολιτικών που υπηρετούν τα συμφέροντα των λιγοστών αντί τις ανάγκες του
συνόλου. Η πολιτική δεν είναι διαχείριση, είναι επιλογή και ιεράρχηση στόχων· δημιουργία θεσμικού πλαισίου για
την κατάκτησή τους.
Η εξειδίκευση των δράσεων υλοποίησης του προγράμματός μας θα παραμείνει σε δημόσια διαβούλευση για τη διευκόλυνση της άμεσης
συμμετοχής των δημοτών και κατοίκων στη διατύπωση των τοπικών αναγκών. Καλούμε κάθε ενδιαφερόμενο, και ιδιαίτερα τους νέους, να
συνεισφέρει με τις διαπιστώσεις του, τις ιδέες και τη γνώμη του, αλλά κυρίως την ενεργή συμμετοχή του, στη βελτίωση της καθημερινότητας
όλων μας.