Το Σάββατο του Λαζάρου έφτασε και θα είναι διαφορετικό από τα άλλα. Το πλήθος τον πιστών δεν θα προσέλθει στις εκκλησίες να ακούσει το απολυτίκιο,

Τὴν κοινὴν Ἀνάστασιν πρὸ τοῦ σοῦ πάθους πιστούμενος, ἐκ νεκρῶν ἤγειρας τὸν Λάζαρον Χριστὲ ὁ Θεός· ὅθεν καὶ ἡμεῖς ὡς οἱ παῖδες, τὰ τῆς νίκης σύμβολα φέροντες, σοὶ τῷ νικητῇ τοῦ θανάτου βοῶμεν· Ὠσαννὰ ἐν τοῖς ὑψίστοις, εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος, ἐν ὀνόματι Κυρίου.

Κανείς δεν θα ψάλλει στις γειτονιές κάλαντα του Λαζάρου που αναγγέλουν «Ήρθε ο Λάζαρος ταχιά ειν τα Βάγια κι την άλλη Κυριακή ήρθε κι η Πασχαλιά». Τούτο τον δύσκολο καιρό της πανδημίας ούτε κι η Λαμαρίνες της Κοζάνης θα βγουν να λαλήσουν, να τραγουδήσουν κι να χορέψουν τον Λάζαρο.

Είναι μια καλή ευκαιρία όμως μιας κι έχουμε άπλετο χρόνο παραμονής στο σπίτι μας, να τηρήσουμε ένα άλλο έθιμο. Μπορούμε να φτιάξουμε Λαζαράκια. Τα Λαζαράκια είναι νηστήσιμα αρτοσκευάσματα, κουλουράκια ή ψωμάκια στο σχήμα του σαβανωμένου Λαζάρου.

Όταν η λαϊκή Μούσα ρωτά

«-που ήσουν Λάζαρε που ήσουν κρυμμένος;»

Εκείνος απαντά

«-Κάτω στους νεκρούς αποθαμμένος.

Τα χεράκια μου σταυροδεμμένα, τα ποδάρια μου αδυνατισμένα»

Έτσι και τα Λαζαράκια, μιμούμενα το Λάζαρο, έχουν σταυρωτά χεράκια. Συνήθως στο πρόσωπο τους έχουν μόνο δυο γαρίφαλα για μάτια και φυσικά δεν διακρίνονται πόδια. Καμιά φορά είναι γεμιστά με σταφίδες ή καρύδια. Μπορούν να γίνουν με οποιαδήποτε νηστίσιμη ζύμη ακόμα κι με ζύμη ψωμιού. Στην δεύτερη περίπτωση χρειάζεται λίγη ώρα για να ξεκουραστούν πριν το ψήσιμο.

Παραθέτουμε παρακάτω ενδεικτικά μια γιαγιαδίστικη συνταγή με άρωμα πορτοκαλιού!

Μισό ποτήρι ελαιόλαδο

Μισό ποτήρι ζάχαρη

Μισό ποτ χυμό πορτ

½ κουτ γλ σόδα

1 κου γλ μπέικιν πάουντερ

Ξύσμα από ένα πορτοκάλι

1 κουτ σούπας κονιάκ

½ κιλό αλεύρι περίπου.

Γαρίφαλα, σταφίδες και καρύδια για την διακόσμηση.

Ανακατεύουμε πρώτα τα υγρά μέρη της συνταγής μέχρι να λιώσει η ζάχαρη, ύστερα προσθέτουμε τη σόδα κι το μπέικιν κι τελευταίο το αλεύρι. Ζυμώνουμε καλά κι πλάθουμε τα Λαζαράκια. τα τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα και τα ψήνουμε στους 180 βαθμούς για 15 λεπτά.

Ελπίζουμε  να ευχαριστηθούν τη διαδικασία αυτού του εθίμου περισσότερο οι μικροί μας φίλοι, κι επι τη ευκαιρία να μάθουν και την ιστορία του Λαζάρου μέσα από τραγούδια και κάλαντα όπως οι παρακάτω στίχοι.
Ἂν εἶναι μὲ τὸ θέλημα
καὶ μὲ τὸν ὁρισμό σας,
Λαζάρου τὴν Ἀνάσταση
νὰ πῶ στ᾿ ἀρχοντικό σας.

Ἔβγατε παρακαλοῦμε,
γιὰ νὰ σᾶς διηγηθοῦμε,
γιὰ νὰ μάθετε τί ἐγίνη,
σήμερα στὴν Παλαιστίνη.

Σήμερον ἔρχεται ὁ Χριστός,
ὁ ἐπουράνιος Θεός.
Ἐν τῇ πόλει Βηθανίᾳ,
Μάρθα κλαίει καὶ Μαρία·

Λάζαρον τὸν ἀδερφό τους
τὸν γλυκὺ καὶ καρδιακό τους,
τρεῖς ἡμέρες τὸν θρηνοῦσαν
καὶ τὸν ἐμοιρολογοῦσαν.

Τὴν ἡμέρα τὴν τετάρτη,
κίνησε ὁ Χριστὸς γιὰ νά ῾ρθῃ.
Καὶ ἐβγῆκεν κι ἡ Μαρία
ἔξω ἀπὸ τὴ Βηθανία.

Καὶ ἐμπρός του γόνυ κλεῖ,
καὶ τοὺς πόδες του φιλεῖ.
-Ἂν ἐδῶ ἤσουν Χριστέ μου,
δὲν θ᾿ ἀπέθνησκε ὁ ἀδερφός μου.

Μὰ κι ἐγὼ τώρα πιστεύω,
καὶ καλότατα ἐξεύρω,
ὅτι δύνασ᾿ ἂν θελήσῃς
καὶ νεκροὺς νὰ ἀναστήσῃς.

-Λέγε, πίστευε, Μαρία
ἄγωμεν εἰς τὰ μνημεῖα.
῾Κεῖνοι παρευθὺς ἐπῆγαν
καὶ τὸν τάφο τοῦ ἐδεῖξαν.

Τὸν τάφο νὰ μοῦ δείξετε
καὶ ῾γὼ θὲ νὰ πηγαίνω.
Τραπέζι νὰ ῾τοιμάσετε,
καὶ ῾γὼ τὸν ἀνασταίνω.

Ἐπῆγαν καὶ τοῦ ἔδειξαν
τὸν τάφο τοῦ Λαζάρου.
Τοὺς εἶπε καὶ ἐκύλισαν
τὸν λίθο, ποὖχε ἀπάνου.

Τότε κι ὁ Χριστὸς δακρύζει
καὶ τὸν Ἅδη φοβερίζει:
-Ἅδη, Τάρταρε καὶ Χάρο.
Λάζαρον θὰ σοῦ τὸν πάρω.

Δεῦρο ἔξω Λάζαρέ μου,
φίλε καὶ ἀγαπητέ μου.

Παρευθὺς ἀπὸ τὸν Ἅδη,
ὡς ἐξαίσιο σημάδι,
Λάζαρος ἀπενεκρώθη,
ἀνεστήθη καὶ σηκώθη.

Λάζαρος σαβανωμένος
καὶ μὲ τὸ κηρὶ ζωσμένος.
Ἐκεῖ Μάρθα καὶ Μαρία,
ἐκεῖ κι ὅλη ἡ Βηθανία.

Μαθητὲς καὶ Ἀποστόλοι
τότε εὑρεθῆκαν ὅλοι,
δόξα τῷ Θεῷ φωνάζουν,
καὶ τὸ Λάζαρο ἐξετάζουν.