1. IT΄S ALL GREEK TO ME: Που λένε οι ξένοι για τα Ελληνικά. Η πρώτη λέξη του τίτλου είναι το όνομα του Κινέζου π. Προέδρου JIANG ZEMIN.  Η δεύτερη αναφέρεται στην ομάδα χωρών των BRICS (Brazil, Russia, India, China, South Africa). Η τρίτη είναι το όνομα της AIIB (Asian Infrastructure and Investment Bank = Ασιατική Τράπεζα Υποδομών και Επενδύσεων). Η τέταρτη το όνομα της ADB (Asian Development Bank = Ασιατική Τράπεζα Ανάπτυξης) και η πέμπτη είναι ο τίτλος της NDB/BRICS (New Development Bank=Νέα Αναπτυξιακή Τράπεζα των BRICS). Ονόματα Χρηματοοικονομικών και Χρηματοπιστωτικών Οργανισμών που βρίσκονται στο φως της δημοσιότητας και απασχολούν τα έγκυρα Ελληνικά και τα σοβαρά Διεθνή Μέσα Ενημέρωσης. Χρηματοπιστωτικοί και Χρηματοοικονομικοί Μηχανισμοί που θέτουν σε αμφισβήτηση την Παγκόσμια Τράπεζα και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στο πλαίσιο του αναδυόμενου νέου γεωστρατηγικού, γεωπολιτικού και γεωοικονομικού γίγνεσθαι.   [global : Worldwide international communication concept cloud of colorful state flags around blue glass Earth globe isolated on white background]

2. Η ΕΠΑΛΗΘΕΥΣΗ ΤΗΣ ΠΡΟΒΛΕΨΗΣ ΤΟΥ ΠΡΟΕΔΡΟΥ JIANG ZEMIN: 2.1 Το 1995, ο π. Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας και τότε Υπουργός Εξωτερικών κ. Κάρολος Παπούλιας μου έκανε την τιμή να με συμπεριλάβει στην ομάδα των Ελλήνων εμπειρογνωμόνων για τη σύναψη διμερών συμφωνιών με τη Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας.

2.2 Ως είθισται να συμβαίνει κατά τις διμερείς διαβουλεύσεις, ο Κινέζος Πρόεδρος JIANG ZEMIN προέβη σε αναλύσεις της Διεθνούς Πολιτικής και Οικονομίας στο πλαίσιο των οποίων προέβλεψε τις εξελίξεις στο διεθνές γίγνεσθαι τις οποίες βιώνουμε σήμερα. Δηλαδή, το πέρασμα από το μεταπολεμικό ψυχροπολεμικό Διπολισμό ΕΣΣΔ και ΗΠΑ στο σημερινό ρευστό και αέναα μεταβαλλόμενο Πολυπολισμό με πέντε πρωταγωνιστικούς γεωπολιτικούς ή/και γεωοικονομικούς πόλους (Κίνα, ΗΠΑ, Ρωσία, Ιαπωνία, ΕΕ) συνεκτιμωμένων των Περιφερειακών Συνασπισμών που δημιουργούν καθώς και της δυναμικής των διμερών και πολυμερών σχέσεων που αναπτύσσουν. Με άλλα λόγια, ο Κινέζος Πρόεδρος εκτίμησε με μεγάλη στοχαστική επιτυχία το σύγχρονο status που επικρατεί στην υφήλιο και, φυσικά, της Κίνας ως «υπερ-δύναμης» από κάθε συντρέχουσα άποψη.

3. ΔΙΕΘΝΩΣ ΔΡΩΝΤΕΣ ΠΑΡΑΓΟΝΤΕΣ: 3.1 Εκτός από τα μεμονωμένα κράτη (ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία, κ.λπ.), τις διμερείς και τις διακρατικές συμφωνίες καθώς και τους συνασπισμούς των κρατών στους οποίους συμμετέχουν, υπάρχει ένας πολύ μεγάλος αριθμός Διεθνών Οργανώσεων, Διεθνών Οργανισμών, Διεθνικών Φορέων και Διεθνών Fora τα οποία επίσης συμμετέχουν στο διεθνές γίγνεσθαι κατά τρεις σχηματικά και grosso modo τρόπους: Ως διεθνώς δρώντες παράγοντες σκληρής ισχύος (στρατιωτική, οπλική, πυρηνική, κ.λπ.), ως διεθνώς δρώντες παράγοντες ήπιας ισχύος (οικονομική, επενδυτική, αναπτυξιακή, κοινωνική, ανθρωπιστική, επιστημονική, περιβαλλοντική, κ.λπ.) καθώς και ως διεθνώς δρώντες παράγοντες με διττή φύση (soft & hard) που εκδηλώνεται ανάλογα με τις συγκυρίες

3.2 Ειδική και suis generis περίπτωση ενός θολού μίγματος Διακυβερνητισμού και Υπερεθνισμού (οιονεί Ομοσπονδιοποίησης) χωρίς Πολιτική και Οικονομική Ενοποίηση, είναι η ΕΕ (Ευρωπαϊκή Ένωση =EU=European Union) των 28 κρατών μελών

3.3 Η Ευρωζώνη είναι ένα παράδειγμα υποσυνόλου της ΕΕ στη στενή λογική της Νομισματικής Ένωσης (χωρίς οικονομική και δημοσιονομική ένωση) των 19 χωρών με το μειονέκτημα της ασυμβατότητας, λόγω κακής Αρχιτεκτονικής και κακού ab initio σχεδιασμού αναφορικά  με τη Θεωρία των Άριστων Νομισματικών Περιοχών και, φυσικά, με την έντεχνη καταστρατήγησης των όρων του Προγράμματος Σταθερότητας και Ανάπτυξης (σήμερα Δημοσιονομικό Σύμφωνο)

3.4 Ένα νέο ανάλογο εγχείρημα με χαλαρή συνοχή (μέχρι νεωτέρας) είναι η Ευρασιατική Οικονομική Ένωση (EEU = Eurasian Economic Union) μεταξύ Ρωσίας-Λευκορωσίας-Καζακστάν  (ένα είδος Κοινής Αγοράς στην οποία σύντομα θα ενσωματωθούν  δύο ακόμη κράτη, το Κιργιστάν και το Τατζικιστάν)

3.5 Σε επίπεδο επίσης χαλαρής οικονομικής συνεργασίας είναι ο ΕΟΧ (Ευρωπαϊκός Οικονομικός Χώρος = EEA = European Economic Area) και η ΕΖΕΣ (Ευρωπαϊκή Ζώνη Ελεύθερων Συναλλαγών = EFTA = European Free Trade Association)

3.6 Σε πολιτικό επίπεδο, η συνεργασία κρατών παίρνει τη μορφή της Συμφωνίας του χώρου του Schengen (με ατελές και αποτυχημένο το σκέλος της Μεταναστευτικής Πολιτικής)

3.7 Υπάρχουν και άλλες μορφές διεθνών συνεργασιών μεταξύ κρατών ή/και συνασπισμών κρατών, όπως: Κατ΄ αρχήν ο OHE (UN=United Nations)  και οι θυγατρικές ή συνεργαζόμενες δομές του (UNCTAD, FAO, ICAO, IMO, κ.λπ.)  όπως επίσης σε επίπεδο «Δυτικού Κόσμου» (με τη lato sensu πολιτική έννοια του όρου), είναι το Συμβούλιο της Ευρώπης (=Council of Europe). Άλλα παραδείγματα ομαδοποιήσεων και περιφερειακών συνεργασιών, είναι: BRICS, G7/G8/G20, Λέσχη Bilderberg, κ.λπ. Η Αφρικανική Ένωση (African Union), η Αραβική Ένωση (Arab Union), η Ένωση των Κρατών της Νότιας Αμερικής (Union of States of South America), η ASEAN (Association of South East Nation= Ένωση των χωρών της Νότιο Ανατολικής Ασίας), ο ΟΣΕΠ (Οικονομική Συνεργασία Ευξείνου Πόντου=BSEC=Black Sea Economic Cooperation), κ.λπ. είναι άλλες μορφές περιφερειακής συνεργασίας

3.8 Από πλευράς γεωοικονομικών συμφερόντων των ΗΠΑ, ενδιαφέρον παρουσιάζουν η NAFTA (North American Free Trade Agreement = Συμφωνία Ελεύθερου Εμπορίου Βόρειας Αμερικής: ΗΠΑ, Καναδάς, Μεξικό) και η υπό διαμόρφωση TPP (Trans Pacific Partnership = Σύμφωνο Συνεργασίας των δυο πλευρών του Ειρηνικού)

3.9 Από πλευράς κοινών ενδιαφερόντων ΗΠΑ, Καναδά και ΕΕ, ενδιαφέρον παρουσιάζει η  υπό διαμόρφωση TTIP (=Transatlantic Trade Investment and Partnership= Διατλαντική Εταιρική Σχέση Εμπορίου και Επενδύσεων μεταξύ ΗΠΑ και ΕΕ) και η CETA (Comprehensive Economic and Trade Agreement = Ολοκληρωμένη Συμφωνία Οικονομίας και Εμπορίου μεταξύ ΕΕ και Καναδά)

3.10 Μεγάλης σημασίας πεδίο αναφοράς όπου συνεργάζονται ή ανταγωνίζονται τα διεθνή συμφέροντα, είναι ο WTO (World Trade Organization =Παγκόσμιος Οργανισμός Εμπορίου =ΠΟΕ). Εκεί συναντά κανείς μεγάλες τριβές μεταξύ των αναπτυγμένων και των αναπτυσσόμενων κρατών με έμφαση στα θέματα Αγροτικής Οικονομίας, Περιβάλλοντος, Δασμών, Προδιαγραφών, κ.λπ.

 3.11 Στο διεθνές γίγνεσθαι σημαντικό ρόλο διαδραματίζουν οι Χρηματοπιστωτικοί Οργανισμοί, όπως:   η WB (World Bank=Παγκόσμια Τράπεζα) και IMF (International Monetary Fund=Διεθνές Νομισματικό Ταμείο) ενώ περιορισμένο ρόλο σε χωρικό επίπεδο ΕΕ διαδραματίζουν η ECB (European Central Bank = ΕΚΤ = Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα), η EIB (European Investment Bank= ΕΤΕπ = Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων), η EBRD (European Bank for Reconstruction and Development = Ευρωπαϊκή Τράπεζα Ανασυγκρότησης και Ανάπτυξης), κ.λπ.

3.12 Στο πεδίο των soft και hard διεθνών διεργασιών υπεισέρχονται οι BRICS (συνολικά),  η Ρωσία και η Κίνα, η ειδική συνεργασία Ρωσίας και Κίνας, καθώς και οι Αναπτυξιακές Τράπεζες αυτών μαζί με τις λοιπές χώρες των αναδυομένων οικονομιών και των στρατιωτικών δυνάμεων που είναι η AIIB, η ADB και η NDB του τίτλου του άρθρου.

Είναι πρακτικά αδύνατο στο παρόν άρθρο να παρουσιαστούν οι πολυάριθμοι Διεθνείς Οργανισμοί οι οποίοι εμπλέκονται παντί τρόπω στο διεθνές γίγνεσθαι και επηρεάζουν τις ιστορικές εξελίξεις.

4. Η ΠΡΩΤΟΚΑΘΕΔΡΙΑ ΤΩΝ ΗΠΑ: 4.1 Η Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική και η Αμερικανική Διπλωματία (ανεξάρτητα από τις παλινδρομήσεις κατά τις διάφορες ιστορικές περιόδους αναφοράς), εμπεριέχουν μόνιμα το χαρακτήρα της «υπερέχουσας ιστορικά διεθνούς υπερ-δύναμης» τόσο από πλευράς σκληρής όσο και από πλευράς ήπιας ισχύος, δηλαδή από γεωστρατηγικής, γεωοικονομικής και γεωπολιτικής οπτικής. Όλα τα γεγονότα της Διεθνούς Οικονομίας, των Διεθνών Σχέσεων, της Διεθνούς Στρατηγικής, των Διεθνών Εμπλοκών και Τριβών και γενικότερα της Διεθνούς Πολιτικής συνηγορούν  στο ότι οι ΗΠΑ ήταν και συνεχίζουν να είναι σε θέση να επιβάλλουν την Pax Americana παντί τρόπω (στρατιωτικό ή/και οικονομικό) έστω και με κάποιον ετεροχρονισμό (αν χρειαστεί)

4.2 Ακόμη και σε επίπεδο πολιτισμού, κουλτούρας, τεχνών, καινοτομίας και νεωτερικότητας, οι ΗΠΑ και τα American Style and Art πρότυπα tτης Βιομηχανίας του Πολιτισμού πρωτοπορούν ενώ όλοι οι άλλοι μιμούνται (ενίοτε με τον κακόγουστο μιμητικό τρόπο του νεόπλουτου hillbilly ή του μεταλλαγμένου και ανανήψαντα πρώην κομμουνιστή)

4.3 Για να μην πούμε για τα Αποθέματα Χρυσού και Πολυτίμων Μετάλλων ή για τη Διεθνή Οικονομία και τη Διεθνή Χρηματοοικονομική όπου το δολάριο είναι το μόνο νόμισμα (ως αποθεματικό και ως μέσο συναλλαγών) το οποίο είναι κοινά αποδεκτό από όλους σε όλα τα γεωγραφικά μήκη και σε όλα τα γεωγραφικά πλάτη του κόσμου καθώς και ως μέσο συναλλαγής στις επονομαζόμενες big και multinational business

4.4 Δεν είναι άλλωστε τυχαίο το γεγονός ότι όταν η Αμερικανική Οικονομία, τα Hedge Funds και η U.S. Federal Bank «παίζουν λύρα, όλοι οι άλλοι λαοί και όλα τα άλλα οικονομικά κέντρα σε όλο τον κόσμο, χορεύουν πεντοζάλη» (παραφράζοντας την προεκλογική ρήση του κ.Α.Τσίπρα).

Το ΔΝΤ όπως και η Παγκόσμια Τράπεζα εντάσσονται ευρύτερα στο σύστημα των Ηνωμένων Εθνών. Κ.Γαλιώτος: 1. Τι είναι  το φόρουμ των G20 που τόσο πολύ απασχολεί σήμερα την ειδησεογραφία; 30/6/2012 2. Στην Ουκρανία ο Πούτιν κατατρόπωσε την ΕΕ και κατανίκησε την επεκτατική Γερμανική στόχευση της Μεσευρώπης (Mittel Europa), 6/12/2013 3. Η ομάδα κρατών BRICS με ηγέτες τη Ρωσία και την Κίνα είναι η  αναδυόμενη υπερδύναμη του 21ου αιώνα, 16/7/2014 4. FORBES: ΠΟΥΤΙΝ, Ο ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟΣ ΗΓΕΤΗΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΤΟ 2014, 10/11/2014 5. ΔΙΑΤΛΑΝΤΙΚΗ ΣΧΕΣΗ ΗΠΑ-ΕΕ: Dr. Jekyl ή Mr. Hyde; Πανάκεια ή φενάκη; 8/6/2015.

5. Ο ΔΕΥΤΕΡΕΥΩΝ ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΕΕ: 5.1 H ιστορική αποτυχία της ΕΕ έχει πολλές διαστάσεις αναφορικά με τα τεκταινόμενα που βυσσοδομούν στο κακοδιοικούμενο εσωτερικό περιβάλλον του suis generis ατελούς και ανολοκλήρωτου διακυβερνητικού σχηματισμού καθώς και σε σχέση με τη συμμετοχή της ΕΕ στα διεθνή δρώμενα (που μας ενδιαφέρουν στο παρόν άρθρο)

5.2 Η ΕΕ έχει αποτύχει να δημιουργήσει ένα αυτόνομο, αυτοτελή και διακριτό ρόλο μιας αξιοπρεπούς και ανεξάρτητης Pax Europea στο διεθνές γίγνεσθαι με τη δική της ΚΕΠΠΑΑ (Κοινή Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Άμυνας και Ασφάλειας) και τη δική της Πολιτική Εξωτερικών Σχέσεων

5.3 Ως διεθνής δρών παράγοντας ήπιας ισχύος και παρά τους απύθμενους πόρους που διοχετεύει διεθνώς σε επίπεδο Εξωτερικών Σχέσεων, δεν έχει καταφέρει σπουδαία πράγματα. Αφενός λογω της αναποτελεσματικότητας της γραφειοκρατίας των Βρυξελών και αφετέρου λογω της εμπλοκής πολλών lobby στη διανομή της πίτας που εξουδετερώνουν την ανταποδοτικότητα των πόρων

5.4 Σε επίπεδο σκληρής ισχύος, η αποτυχία είναι παταγώδης. Η ΕΕ έχει περιοριστεί σε ρόλο «κομπάρσου, dame de companie, his Master΄s Voice, παλαμακιστή, κεκράχτη και tellâl» των ΗΠΑ. Έχει υποβαθμιστεί σε ένα δευτερεύοντα ρόλο υπό την καθοδήγηση, την εποπτεία, τον έλεγχο και την ομπρέλα ασφαλείας των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ (κυρίως μπροστά στον κίνδυνο της Ρωσικής Ομοσπονδίας με την προσάρτηση της Κριμαίας, την κρίση στην Ανατολική Ουκρανία και τη Διπλωματία των Αγωγών που εφαρμόζει η Ρωσία)

5.5 Στο πλαίσιο αυτό η Αμερικανική Εξωτερική Πολιτική χρησιμοποιεί: (α) το Ηνωμένο Βασίλειο για τα θέματα της Υψηλής Πολιτικής Διεθνούς Γεωστρατηγικού και Γεωπολιτικού χαρακτήρα, (β) τη Γερμανία, ως οιονεί οικονομικό χωροφύλακα, επί των ζητημάτων της Χαμηλής Πολιτικής οικονομικού επιπέδου, επιτρέποντας στη Γερμανία να εφαρμόζει τη Φιλανδοποίηση κάποιων δορυφορικών ευρωπαϊκών κρατών με την προοπτική μιας ελεγχόμενης από τις ΗΠΑ Μεσευρώπης (Mittel Europa)

5.6 Αν μελετήσει κανείς τις Εκθέσεις των Διεθνών Οργανισμών, τις Εκθέσεις της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και της Eurostat καθώς και τις Εκθέσεις των Think Tank που αμείβονται από τα Θεσμικά Όργανα της ΕΕ, θα διαπιστώσει μια ακόμη μεγάλη και διαρκή αποτυχία της ΕΕ. Την αποτυχία σε θέματα Ανταγωνιστικότητας, Έρευνας-Τεχνολογίας-Καινοτομίας, Παραοικονομίας, Διαφθοράς, Φορολογίας, Δημοσιονομικής Πολιτικής, Επιχειρηματικότητας, κ.λπ. σε σχέση με τις ΗΠΑ, τον Καναδά και πολλές άλλες από τις αναδυόμενες οικονομίες του κόσμου. Επίσης, τεράστια είναι η αστοχία της ΕΕ στα θέματα της Σύγκλισης (λ.χ. κκΑΕΠ κατά Μονάδες Αγοραστικής Δύναμης) τόσο μεταξύ των κρατών μελών όσο και μεταξύ των 272 Περιφερειών κατηγορίας ταξινόμησης NUTS II (Διαπεριφερειακές ανισότητες και Ενδοπεριφερειακές ασυμμετρίες).  Όλες οι αστοχίες γίνονται επαχθέστερες αν αναλογιστεί κανείς του απύθμενους πόρους που σπαταλούν τα white collars και τα golden boy των Βρυξελών για πράξεις οι οποίες ακόμη από την εποχή της Στρατηγικής της Λισαβόνας (2000, αναθεωρήσεις 2001,2005 και 2008) υποτίθεται (WAW!) ότι θα έκαναν την ΕΕ την πιο Ανταγωνιστική Οικονομία της Κοινωνίας της Γνώσης του κόσμου.Στον πόλεμο της Νότιας Οσσετίας και της Αμπαχαζίας του 2008, η Ρωσία κατατρόπωσε τους πάντες ενώ εκκρεμούν οι υποθέσεις της 4.Στον πόλεμο της Νότιας Οσσετίας και της Αμπαχαζίας του 2008, η Ρωσία κατατρόπωσε τους πάντες ενώ εκκρεμούν οι υποθέσεις της Υπερδνειστερίας (περιοχή μεταξύ Ρουμανίας και Μολδαβίας) και του Ναγκόρνο-Καραμπαχ (περιοχή μεταξύ Αρμενίας και Αζερμπαϊτζάν).

6. Η ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΔΙΚΑΙΩΣΗ ΤΟΥ ZBIGNIEW BRZEZINSKI: Ο διεθνής δάσκαλος και διανοητής της στρατηγικής Μπρεζίνσκι είχε έγκαιρα προβλέψει την εξέλιξη των πραγμάτων (Η Μεγάλη Σκακιέρα,1997). Δηλαδή, την ανάδειξη της Ρωσίας ως πρωταγωνίστριας του Νέου Ψυχρού Πολέμου καθώς και την αποτυχία της ΕΕ την οποία υποτιμητικά αποκάλεσε «κουρελού (patchwork)» ενώ στη σύγχρονη διεθνή βιβλιογραφία και ειδησεογραφία (κυρίως στις ΗΠΑ) η ΕΕ συνηθίζεται να αποκαλείται Lame Duck (κουτσή ή παράλυτη πάπια).

7. ΟΙ ΑΝΑΔΕΙΞΗ ΤΩΝ BRICS: Για το θέμα αυτό έχουμε αφιερώσει πολλά άρθρα. Η ενδυνάμωση των BRICS έχει grosso modo και σχηματικά πολλές διαστάσεις: (α) την αμιγώς στρατιωτική (σκληρή, πυρηνική, διαστημική ισχύ) με πρωταγωνιστές τη Ρωσία και την Κίνα όπου ειδικά με τη Ρωσία οι αναλυτές ισχυρίζονται ότι αρχίσαμε να διανύουμε το νέο ψυχρό πόλεμο. Κάτι που κάνει  όλη την ΕΕ να τρέμει από το φόβο της «Ρωσικής Αρκούδας»  και να αναζητά προστασία κάτω από την ομπρέλα του NATO (β) την ενεργειακή διάσταση με πρωταγωνιστή τη Ρωσία και την ενεργειακή συνεργασία Ρωσίας – Κίνας (καθώς και τη νέα συνεργασία σε Υποδομές Μεταφορών και Συστημάτων Logistics) (γ) τη γεωπολιτική διάσταση με την επέκταση της επιρροής των BRICS στο μαλακό υπογάστριο των ΗΠΑ λ.χ. στη Λατινική Αμερική, και (δ) την οικονομική και τη χρηματοοικονομική/χρηματοπιστωτική λ.χ. διεθνές εμπόριο, χρηματοοικονομικές και συναλλαγματικές επιθέσεις, νέοι χρηματοπιστωτικοί οργανισμοί των BRICS και της Κίνας, αγορές κρατικών ομολόγων, αποθεματοποίηση χρυσού, αναπτυξιακά σχέδια, χρηματοδότηση υποδομών με ρήτρα ανάπτυξης, ξένες άμεσες επενδύσεις (από και προς), κ.λπ.

8. ΟΙ ΗΠΑ ΜΕΛΕΤΟΥΝ ΚΑΙ ΕΦΑΡΜΟΖΟΥΝ ΘΟΥΚΙΔΙΔΗ: 8.1 Η Αμερικανική Διπλωματία έχει μελετήσει και έχει αφομοιώσει τον Αθηναίο στρατηγό και ιστορικό  Θουκυδίδη ο οποίος όταν ανέλυσε τα αίτια του Πελοποννησιακού Πολέμου είπε ότι δεν οφείλονταν στην άνοδο των Αθηνών αλλά στην ανησυχία και στο φόβο που ενέπνευσε στους Σπαρτιάτες ακριβώς αυτή τούτη η επερχόμενη άνοδος των Αθηνών

8.2 Έτσι, οι ΗΠΑ βλέποντας τον επερχόμενο γεωπολιτικό, γεωστρατηγικό και γεωοικονομικό κίνδυνο από την άνοδο της Κίνας, της Ρωσίας, των άλλων αναδυόμενων οικονομιών και των BRICS αντιδρά δεόντως. Άλλοτε μονομερώς άλλοτε  με διμερείς και πολυμερείς συμφωνίες, χρησιμοποιώντας την ΕΕ ως βοηθητικό προσωπικό. Αν, μάλιστα συντρέχει σοβαρός λόγος, η διαπραγματευτική υπεροχή των ΗΠΑ γίνεται ακόμη περισσότερο ισχυρή με τα ατού του ΝΑΤΟ και του SEATO που διαθέτει

8.3 Στο πλαίσιο των γεωοικονομικών, εμπορικών και επενδυτικών κινδύνων που ελλοχεύουν από τους BRICS διαμέσου των Χρηματοοικονομικών Μηχανισμών τους οποίους ιδρύουν, οι ΗΠΑ απαντούν με τη δημιουργία της TTIP και της TPP. Οι δυο συμφωνίες μαζί με τη NAFTA και τη CETA θα οδηγήσουν σε επίρρωση της  γεωοικονομικής ηγετικής θέσης των ΗΠΑ (πέραν από τη στρατιωτική) που διαχέεται ουσιαστικά σε όλες τις παγκόσμιες αγορές. Το εγχείρημα θα καταστήσει τις ΗΠΑ ως την πρώτη οικονομική και επενδυτική δύναμη στον κόσμο με απόλυτη κυριαρχία στον ΠΟΕ και στους άλλους Διεθνείς Οργανισμούς με αποτέλεσμα την εξουδετέρωση σε μεγάλο βαθμό και μέχρι νεωτέρας του κίνδυνου από τους BRICS, τη Ρωσία και την Κίνα.

5.Κ.Γαλιώτος: Αποτυχία στην ανταγωνιστικότητα δεν έχει μόνον η Ελλάδα αλλά ολόκληρη η Ευρωπαϊκή Ένωση, 3/4/2015

6.Κ.Γαλιώτος: 1. Η  αποτυχημένη Ελληνική και Ευρωπαϊκή Ανταγωνιστικότητα κατά IMD: déjà vu! 2/6/2015 2. Το κκΑΕΠ σε ΜΑΔ των κρατών μελών και των περιφερειών της ΕΕ, 23/5/2015.

7.Ibid.3

8.Στον πόλεμο της Νότιας Οσσετίας και της Αμπαχαζίας του 2008, η Ρωσία κατατρόπωσε τους πάντες ενώ εκκρεμούν οι υποθέσεις της

10. ΠΡΩΤΟ ΓΕΝΙΚΟ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ: Στις διεθνείς εξωτερικές σχέσεις και στη διεθνή διπλωματία υπεισέρχονται πολυάριθμοι γεωστρατηγικοί, γεωοικονομικοί και γεωπολιτικοί παράγοντες οι οποίοι αλληλεπιδρούν δημιουργώντας μια περίπλοκη, πολύπλοκη και πολυδιαστάτη κατάσταση, ενίοτε χαοτική. Πολύ σπάνια ένα μεμονωμένο κράτος μπορεί να πορευτεί στο διεθνές γίγνεσθαι χωρίς να συνεκτιμήσει την αλληλεπίδραση όλων αυτών των διεθνώς δρώντων παραγόντων, τόσο από πλευράς «σκληρής ισχύος» όσο και από πλευράς «ήπιας ισχύος»,  όχι  μόνο σε διμερές επίπεδο αναφοράς αλλά κυρίως σε πολυμερές και ακόμη καλύτερα σε επίπεδο συστράτευσης διαμέσου συνασπισμού κρατών.

11. ΤΙ ΚΥΡΙΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙ Η ΕΕ: 11.1 Να προχωρήσει στην αναβάθμιση των Ευρω-ατλαντικών Σχέσεων με παράλληλη ενδυνάμωση του εσωτερικού περιβάλλοντος σε επίπεδο Pax Europea και ΚΕΠΠΑΑ. Να υπερβεί το δευτερεύοντα υποστηρικτό ρόλο και να αναβαθμιστεί σε πραγματικά ισότιμο εταίρο. Για παράδειγμα είναι σωστή η άποψη που διετύπωσε ο νέος Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κ. Jean Claude Yuncker για τη δημιουργία πραγματικού Ευρωπαϊκού Στρατού (όχι προσκόπων). Να αναθεωρήσει τις Θεματικές Πολιτικές που άπτονται των Εξωτερικών Σχέσεων λ.χ. Πολιτική Γειτονίας,  Πολιτική Διεύρυνσης, Μεταναστευτική Πολιτική, κ.λπ., ιδιαίτερα εναντίον των κρατών που παραβιάζουν το Διεθνές Δίκαιο και το Κοινοτικό Κεκτημένο καθώς και εναντίον των κρατών που ασκούν αθέμιτο ανταγωνισμό διαμέσου του ασκούμενου «ανθρώπινου και περιβαλλοντικού dumping»

11.2 Γρήγορη αλλαγή των Συνθηκών (σε ΕΕ και Ευρωζώνη) με στόχο αφενός την Πολιτική, Οικονομική, Δημοσιονομική και Νομισματική Ενοποίηση με λήψη μέτρων και όρους προσαρμογής των λιγότερο αναπτυγμένων οικονομιών τόσο του Βορρά όσο και του Νότου

11.3 Διεύρυνση και Εμβάθυνση της Ευρωπαϊκής Δημοκρατίας με την ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και την επίρρωση της ποιότητας των Διοργανικών Συμφωνιών. Δημιουργία ασφαλιστικών δικλείδων έναντι παραβίασης του Κοινοτικού Κεκτημένου και της ΕΣΔΑ (Ευρωπαϊκή Σύμβαση για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου),  ξεπερνώντας την «κολοβή» Συνθήκη της Λισαβόνας με τη δημιουργία ενός Συντάγματος της Ευρώπης στο πλαίσιο του οποίου θα καθορίζεται ο θεσμικός ρόλος της Ευρωζώνης και της Συμφωνίας του Χώρου του Schengen

11.4 Εξουδετέρωση του διαχρονικού «ευρωπαϊκού αναλφαβητισμού» ο οποίος:  (α) επιτρέπει στα παρακυκλώματα των rent seekers και «ευρω-καπήλων» να εκμεταλλεύονται την αμάθεια και την πολιτική αδαημοσύνη των πολλών και να «κερδίζουν αμύθητα ποσά από τη διαχείριση των κονδυλίων ή να βιώνουν παρασιτικά σε βάρος των ευρωπαϊκών πόρων» (β) επιτρέπει την άσκηση Μαύρης και Φαιής Προπαγάνδας πολιτικού καιροσκοπισμού, δηλαδή της εφαρμογής επί των ευρωπαϊκά αναλφάβητων plebeians της Ψυχολογίας του Όχλου και της Μάζας (κατά Gustave Le Bon) για την εξυπηρέτηση ιδιοτελών σκοπών απαξιώνοντας την Ευρωπαϊκή Ιδέα και τις Ευρωπαϊκές Αρχές που ipso facto προκαλεί τη διόγκωση του ρεύματος του ευρωσκεπτικισμού, ευρωφοβισμού και αντιευρωπαϊσμού

11.5 Ανασυγκρότηση με glasnost και perestroika της κάστας και της καμαρίλας των white collar και των golden boy της γραφειοκρατίας των Βρυξελών (και των δικτύων που διαθέτουν στα κράτη μέλη) με απαγόρευση της απορρυθμιστικής δράσης των εκπροσώπων των lobby και των εκπροσώπων του  τραπεζοκεντρισμού που κυριαρχούν επί παντός του επιστητού και απαξιώνουν τις ηγεσίες των Πολιτικών, Γραφειοκρατικών και Τεχνοκρατικών Οργάνων της ΕΕ

11.6  Έγκριση της TTIP με απαγόρευση της παραγωγής και διακίνησης των Γενετικά Τροποποιημένων Οργανισμών (ΓΤΟ=GMO=Genetically Modified Organisms) καθώς και με εξουδετέρωση της ISDS (Investor-to-state Dispute Settlement=Διαιτητικός Μηχανισμός Επίλυσης Διαφορών Επενδυτών και Κρατών) που επιτρέπει νομικά να κατισχύουν οι επενδυτές στην κρατική (άρα πολιτική και δικαική εξουσία).

9.Κ.Γαλιώτος: 1. Από το υψιπετές Σύνταγμα της Ευρώπης στην ήπια  Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισσαβόνας:  Μια ιστορική αναδρομή, 12/11/2009 2. Το περιεχόμενο της Μεταρρυθμιστικής Συνθήκης της Λισσαβόνας, 13/11/2009 3. Η Μεταρρυθμιστική Συνθήκη της Λισσαβόνας και η Ελλάδα, 17/11/2009.

10.Που απέρριψαν οι Γάλλοι και Ολλανδοί πολίτες ενώ δέχτηκαν οι Ιρλανδοί μέσω δεύτερου δημοψηφίσματος αποσπώντας ανταλλάγματα.

11.Με το όνειδος της Μεταναστευτικής Πολιτικής και των Συμφωνιών του Δουβλίνου Ι και ΙΙ, ιδιαίτερα σήμερα που λόγω κρίσης στη Μέση Ανατολή από τη δράση του ISIS, θίγονται οι ευρωπαϊκές χώρες της Μεσογείου (Ελλάδα, Ιταλία, Μάλτα, κ.λπ.) ενώ οι Βορειοευρωπαίοι «ποιούν τη νήσσα».

12.Κ.Γαλιώτος: Η διαχρονικότητα της «ψωροκώσταινας» με τα λόγια του σατιρικού ποιητή Γεωργίου Σουρή, 25/2/2014.

13.Κ.Γαλιώτος: Η Ψυχολογία του Όχλου και της Μάζας και ο αφόρητος πολιτικαντισμός, 24/3/2014

12. ΕΠΙΜΥΘΙΟ: (Ευρωπαϊκή) Απαιδευσία παντών παθών μήτηρ,  και  (Ευρωπαϊκή) Επιστήμη ποιητική ευδαιμονίας», παραφράζοντας τον Πυθαγόρα και τον Πλάτωνα αντίστοιχα.

Κωνσταντίνος Γαλιώτος

Πολ.Μηχ. Ε.Μ.Π., M.Sc. Περιφερειακή Πολιτική U.K.