Οι ταβέρνες στην παλιά Τρίπολη ήταν το κέντρο συνάντησης των Τριπολιτσιωτών. Διασκορπισμένες σε όλη την πόλη, ήταν αγαπημένο μέρος ψυχαγωγίας και επικοινωνίας ανάμεσα στους άντρες. Οι περισσότερες ταβέρνες ήταν κοντά σε χάνια που εξυπηρετούσαν τα ζώα των περαστικών και έτσι αυτές  δούλευαν με κόσμο που πήγαινε και ερχόταν. Υπήρχαν και τα λεγόμενα κρασοπουλειά, δηλαδή ήταν μικρά ταβερνάκια (τρία η τέσσερα τραπεζάκια τσίγκινα με ψάθινες καρέκλες) όπου σερβίρονταν φτωχικοί μεζέδες, ελιές, φέτα, σαρδέλες ή ρέγγα καψαλισμένη στα κάρβουνα, σκουμπρί, αλλά και οι σπέσιαλ μεζέδες όπως γιουβέτσι, γκιούλμπασι (ή γκιούλμπαστι) με μπόλικο σκόρδο. Όταν έξω από την ταβέρνα ήταν κρεμασμένη μια κόκκινη σημαία, αυτό σήμαινε ότι πουλούσαν και κρασί και ότι είχαν ανοίξει το καινούργιο βαρέλι.

Σημειώνεται ότι την εποχή της Τουρκοκρατίας οι Τούρκοι δεν φορολογούσαν το κρασί και το τσίπουρο. Όταν αυξήθηκε η κατανάλωση κρέατος  άρχισαν να ψήνουν στην σχάρα μπριζόλες, παιδάκια κ.α. έτσι έγιναν ταβέρνες-ψησταριές.

Συνήθως οι ταβέρνες ήταν υπόγειες και στην είσοδο υπήρχε πάντα η φουφού, με το τηγάνι και τις συκωταριές έτοιμες να τηγανιστούν, την γκιόσα μέσα στη λαμαρίνα και ο κρασοπούλος έτοιμος να σερβίρει. Τα βαρέλια ήταν τεράστια, τα λεγόμενα μοναστηριακά, έφερναν τον μούστο σε ασκιά και τα γέμιζαν. Τέλη 19ου και αρχές του 20ου αιώνα στην Τρίπολη υπήρχαν τρεις ταβέρνες: των Δημήτρη Δεληγιάννη στην οδό Παλαντίου και Μαυρομιχάλη, του Β. Καρναβέζου και Χ. Καρώνη, του Η. Μαλεβίτη και του Ι. Παναγιωτόπουλου.

Οι ταβέρνες τη δεκαετία του 20

Από τις ταβέρνες που ήταν γνωστές την εποχή της δεκαετίας του 1920 ήταν η Κληματαριά του Γ. Κανάκη, του Δ. Κατσιρούμπα και μετέπειτα του γαμπρού του Γέρου στην οδό Πανός και Δαβιάς πίσω από την πλατεία Αγίου Βασιλείου, του Δημήτρη Κορατζόπουλου ή Μπρούκλη στην οδό Παλαντίου και Υψηλάντου γωνία, του Μπαλαλώτη στην οδό Ταξιαρχών, του Μπαρδάκου, το Πανελλήνιον στην οδό Γεωργίου Ά του Δημήτρη Μαλεβίτη όπου αργότερα το πήρε ο Κ. Νιάκαρος, ο Πάνος Μητσανάς με τον Σωτήρη Ζαφειρόπουλο στο τέλος το κράτησε μόνος του ( ο Πάνος Μητσανάς ) όπου και το μετέφερε στην Κωνσταντίνου ΙΒ’, του Ι. Ροϊνιώτη και Κ. Γαλιώτου στην οδό Ουάσιγκτον, του Κούρου του Θανάση ,υπόγεια στην οδό Ανακτόρων στο σημερινό κατάστημα ρούχων Ι. Ζούζουλα, και η ταβέρνα του Δ. Τσάκαλου.

Οι ταβέρνες τη δεκαετία ρου 30

Τη δεκαετία του '30 ήταν οι ταβέρνες της Γεωργίας Καραβασίλη στην οδό Παλαντίου και Υψηλάντου γωνία, το ζυθεστιατόριο Αρκαδικόν των Ξ. Κουτρουμπά και Μιχάλη Σόσολη, του Παναγή Καραντζά στην οδό Μαντινείας ( Κένεντη ), του Κρικ κοντά στο στρατόπεδο, του Περικλή Κατσαούνη στην οδό Λαγοπάτη 89, το 1933 δημιουργήθηκε η ταβέρνα του Πιτερού που υπάρχει μέχρι σήμερα στην οδό Καλαβρύτων, του Σόσολη οδό Μαντινείας (Κένεντι) και το 1935 των Αφών Κωνσταντίνου και Γεωργίου Κοτσιώνη στην οδό Μαντινείας την οποία συνέχισε μεταπολεμικά ο ανιψιός τους Αντώνης Αθανασούλιας. Στην οδό Νεομάρτυρος Δημητρίου ήταν η ταβέρνα των Αφών Παπακωνσταντίνου ή Καπαρελιώτη.

Στην πλατεία Ανεξαρτησίας ήταν το μαγειρείο του Ψύχου στην οδό Θεοκρίτου στο σημερινό οίκημα Βράτιμου και του Σοροβίγγα γωνία με την οδό 25ης Μαρτίου.
Στην οδό Ταξιαρχών ήταν οι ταβέρνες του Περδίου, του Αντώνη Μάντη, του Αθανάσιου Τσαρουχά, το Πράσινο Καπηλειό του Γεωργιάδη, του Κολοκυθώνη, του Σινάνη, του Σινόπουλου, του Κατσούρη, του Δημόπουλου, του Ροδόπουλου, του Τσαρούχη, του Ηλία Χριστόπουλου ή Χριστολιά (γωνία με την οδό Κεφάλα), τα Τρίκορφα του Γ. Δημήτρουλα στο νούμερο 22 και του Παναγάκη.

Τη δεκαετία του 1940 ήταν ο Δημήτριος Δημόπουλος ή Μαγκούρας στην οδό Σεραγίου και Δημοσθένους, το Υποβρύχιο του Γρηγόρη Αναστασόπουλου το οποίο  ήταν  υπόγεια ταβέρνα-οινομαγειρείο στην οδό Μαντινείας δίπλα από τον σημερινό φούρνο του Τσουκαλά.
Υπήρχαν και οι συνοικιακές ταβέρνες. Στην Μεταμόρφωση πίσω από το νεκροταφείο ήταν η ταβέρνα τα Αλώνια της Μεταμόρφωσης ( του Καραγιάννη ) την είχε ο Δημήτρης Σκορπίδας, και του Κ. Σταματόπουλου ή Ντρίλια στους επτά δρόμους.
Την ίδια εποχή υπήρχαν και τα οινομαγειρεία στην Τρίπολη του Ι. Αποστολόπουλου, Π. Καρατζά στην οδό Μαντινείας, Γ. Κολλάρα στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου, των Μούτσου και Γιαννίτσα, του Δ. Παπακωνσταντίνου στην Νεομάρτυρος Δημητρίου, του Μπάρκα, του Πατσαβού, του Πετρόπουλου, του Τσιβεριώτη, του Γκρίτζαλη, του Μακρή, του Μουτσόπουλου, του Σαλίβερου, του Κούνα, του Νίκου Ισαριώτη, του Σινάνη, του Αποστολόπουλου, του Οικονομόπουλο, του Παρασκευόπουλου  και του Κατσουλάτου.

Μετά τον Πόλεμο

Μετά τον Πόλεμο μαζί με τις παλιές ταβέρνες βλέπουμε και νέες να ανοίγουν σε όλη την Τρίπολη. Εξερευνώντας τις ταβέρνες ανά οδό βλέπουμε.  
Στα Κλωνατζίδικα: στην οδό Επισκόπου Άνθιμου ήταν ο Γιάννης Θεοδοσόπουλος, ο Κώστας Σωτηρόπουλος κάτω από το κλωνατζίδικό του, ο Ιωάννης και ο γιος του Κώστας Καλομητσίνης κάτω από το κλωνατζίδικό του στην οδό Δολιανών. Ακόμα εκεί ήταν οι ταβέρνες του Βασιλείου Ψιμούλη στην οδό Ερμού και Χρυσοστόμου Σμύρνης (μετέπειτα εμπορικό Τσότρα), στην οδό Χρυσοστόμου Σμύρνης ήταν του Χρήστου Σπυρόπουλου (ο λεγόμενος ντουλάπας), το κρασοπουλειό του μπαρμπα-Νικόλα Μπόζου ή Χασομέρη στην οδό Επισκόπου Ανθίμου που έπειτα το πήρε ο Ιωάννης Γιαλής ,του Γρηγορίου Αυδή στην οδό Επισκόπου Ανθίμου και Γερμανών Πατρών.

Στην οδό Νεομάρτυρος Δημητρίου ήταν οι ταβέρνες των αφών Τσιβεριώτη, του Ιωάννη Αρσένη ή Αρσενόπουλου ( Καρακαντήλα ), η υπόγεια ταβέρνα του Σταυρόπουλου, του Θεοδώρου Κουλούκη, του Σταύρου Παπαγιανόπουλου του Βασιλείου Παπακωνσταντίνου (υπόγεια ταβέρνα).

Στην Πλατεία Αγίου Βασιλείου του Ανδρέα Παπαδόπουλου (οινομαγειρείο κάτω από το καφενείο Βυζάντιο, του Μίλιου - Αιμίλιου Καντζάβελου, κάτω από του Καραβία (έπειτα από χρόνια μεταφέρθηκε σε ιδιόκτητο ακίνητο στην οδό Καλαμών λίγο μετά τη Βίλα του Τουρκοβασίλη. Επίσης στο στενάκι την οδό Πετροπούλου ήταν οι ταβέρνες του Ανδ. Παπανικολάου, του Π. Βλάση με την ονομασία το << Κονάκι >>, του Βλάση Παπαδόπουλου ο οποίος πήρε την ταβέρνα το << Κονάκι και το συνέχισε με τη ίδια ονομασία και του Ευάγ. Ρίμπα << το Παραδοσιακό >>.

Στην οδό Βύρωνος ήταν οι ταβέρνες του Αναγνωστόπουλου ή μπρίκης και των Φάνη και Δημήτρη Πολίτη ( έπειτα χώρισαν τα δυο αδέρφια και άνοιξε δίπλα ο ένας από τον άλλον )
Στην οδό Γεωργίου Α΄ τα «Καλάμια» του Μέλιου ( Μελάκου ) Σταυρέλη με ορχήστρα η οποία  έπειτα μεταφέρθηκε στην οδό Καλαβρύτων (στου Παπαχρόνη) με ιδιοκτήτες τους Μέμο-Κυριακόπουλο-Δημητρακά. Επίσης ήταν και η ταβέρνα του Δήμιζα.

Στην οδό Ταξιαρχών «Η Τριπολιτσιώτικη Γωνιά» των Καψιμαλάκου και Σίδερη, ενώ ταβέρνα διατηρούσε εκεί και ο Βασ. Κέζος. οι αφοί Αναστ. και Γ. Μπιρμπίλη, ο Δήμος και Ιωάννης Νικητόπουλος, ο Αλέξης, ο Γ. Χαρμπίλας, ο Κοντοβαζαινίτης - Ζαΐμης, ο Η. Μπαλαλώτης, ο Αθ. Κατσούρης, ο Δ. Πουλόπουλος, ο Αλέξης, Μπασακιώτης και ο  << Λούκουλος >> της Δήμητρας Λυμπεροπούλου.
Στην οδό Ουάσιγκτον ήταν του Ι. Ροϊνιώτη, εκλεκτή υπόγεια ταβέρνα - μαγειρείο την συνέχισε η κόρη του Ελευθερία (από εδώ ξεκίνησε ο Γιάννης Παπαγεωργίου που έπειτα με τα αδέρφια του άνοιξαν την Όαση).

Οι αφοί Λαδά, η ταβέρνα << Τιτάνια > γωνία με την οδό Υψηλάντου, του Λεωνίδα Κανελόπουλου, ο Ευαγ. Ορφανός, ο Τζιμούρης, του Κλήρου, ο Βασίλης Ξενοδημητρόπουλος και ο Γ. Κέζιος.
Στην Πλατεία Βαλτετσίου - Πάνω Αγορά. το κρασοπουλειό του Δημαράκη, του Νώντα Κατσούλη γωνία με την οδό Ουάσιγκτον, η ταβέρνα το Τιμολέοντα Δαγρέ, γωνία με την οδό Υψηλάντου, την οποία συνέχισε ο Δημήτριος Μπούρας, του Κοράκη, του Ευάγγελου Κλαπή, του Ιωάννη Σταυρόπουλου, του Σάββα Μακρή, του Γ. Πλατανίτη και η ταβέρνα το Αθανασίου Συναδινού.
Στην οδό Καλαμάτας του Κ. Βαρβέρη ή Κοτσιομύτη (οινομαγειρείο) απέναντι από τη βίλα Τουρκοβασίλη και διαγώνια κοντά στο προσκυνητάρι του  Μήλιου, του Μπαρμπαλιά, του Δημαράκη, του Μπρούκλη ή Κοτρωνιά, του  Μιχ. Κωτσιόπουλου ή μούρλια, και του  Ι. Έντεκα γωνία με την οδό Καποδιστρίου.

Στην Κάρτσοβα η ταβέρνα της  Γιώτας Κοκκινοπούλου,
Στην οδό Ναυπλίου ή Ελ. Βενιζέλου ήταν του Π. Καψιμάλη πίσω μετά την εκκλησία Μεταμόρφωσης του Σωτήρος, του Μώμου, του Μπουτζουβή, τα χάνια και κρασοπουλειά του Ραδαίου και του Τσιμπλάκου, του Κ. Μπένου, του Γ. Μπάρλα, του Αθ. Τασούλη, του Δήμου Παπαντώνη, του Χρήστου Βερέμη γωνία με την οδό Δούνια, του Δ. Κολοκομιτσίνη γωνία με την οδό Δήμητρος.

Στην οδό Βασιλίσσης Όλγας ή Γρηγορίου Λαμπράκη του  Ν. Ρεβελής από το 35΄ έπειτα το 77΄ο γιός τους Παναγιώτης Ρεβελής, του Γρηγόρη Θεοδοσόπουλου ή Γλάρου, του Αναστ. Χόντου, του Μποζίκα γωνιά με την οδό Άυγης, του Τζιμούρη, του  Γ. Κυριακούλη ή Κολινιάτη, του Παρασκευόπουλου, του Μπικάκη ή Παπακωνσταντίνου γωνία με την οδό Τηλέφου, των Αθανάσιου και Παναγιώτη Οικονομόπουλου γωνία με την οδό Αταλάντης, του Τουρνικιώτη, η ταβέρνα << Η Μαντουβάλα >> των Ι. Λάγαρη και Παυλάκια, του Στ. Μπαρουξή, του Στ. Μπένου,  του Μαλλίρη γωνία με την οδό Σοφίας των αφών Κούκου ή Γεωργόπουλου, όπου ήταν χάνι και ταβέρνα, του Μιχάλη Καλιντέρη και του Νίκου Γιαννούλη( έπειτα το συνέχισε μόνος του ο Γιαννούλης ως εστιατόριο.

Στην οδό Αγίου Νικολάου υπήρχε η ταβέρνα του Σωτ. Σωτηρόπουλου οι << 7 Δρόμοι >>, η ταβέρνα της Κωνσταντίνας Κολυβήρα και του Κ Μπουρολιά << ο Καλαμάτας οι 7 δρόμοι >>,      
Στην Πλατεία Πετρινού το οινομαγειρείο του Δημητρίου (Μήτσου) Χαϊδά κάτω από το καφενείο των Σπίγκου και Σταθόπουλου, του Σωτηρίου Κλίκα στην οδό Σπετσεροπούλου απέναντι από τη Παλιά Αγορά, των Ευάγγελου Κεραμιδά και Δημήτριου Τσουλουβρίνου στην οδό Σπετσεροπούλου, των αφών Γεωργίου και Ανδρέα Ανδριανόπουλου στην οδό Μαλλιαροπούλου, ο Κωνσταντίνος Στέφος ( πρόσφυγας ) υπόγεια ταβέρνα στο κτήριο της Παλιάς Αγοράς

Στην οδό Μαντινείας ή Κένεντι του Δημήτρη Μιχαλόπουλου ή Γλατζίνα. ο Έλατος των Αφών Κοτσιώνη κάτω από το σημερινό μαγαζί οπτικά Καλόθεου (έπειτα το κράτησε ο ανιψιός τους Αντώνης Αθανασούλιας που δούλευε μέσα ), του Κ. Μητρόπουλου κάτω από υποδηματοποιείο Γλύνου (μπακάλικο Αφών Κάνταρου), τα << Κλήματα >> του Σωτηρίου Κούρου και του γιου του Μίμη,
Στην οδό Δαρειώτου (κάτω από το ξενοδοχείο Μαντζαγριωτάκη) ήταν η υπόγεια ταβέρνα του Λάμπρου Σιώλα,
Στην οδό Ανακτόρων ή Κωνσταντίνου ΙΒ’ ήταν του Ιωάννη και Γεωργίου Περεντέ (υπόγεια Ταβέρνα) στην οδό Μαλλιαροπούλου και Κωνσταντίνου ΙΒ’, των Σταυρόπουλου – Γκανά κάτω από το ζαχαροπλαστείο Αστόρια στην οδό Ανακτόρων και Σπετσεροπούλου, τα << Αηδόνια >> των Β. Σταματόπουλου και Κ. Γλύνου, του Σπυρόπουλου κάτω από το κατάστημα Σκανδάλη και του Αθ. Κούρου ( ο πάρε και έλα ).

Στην οδό Καρακάλου ήταν οι ταβέρνες, του Θ. Μαλλιάρα ( στην αρχή δεξιά της οδού ), του Κ. Τσακανίκα, του Παναγιώτη Μπότουλα ή Μπότη και του Νικήτα Αναστασόπουλου ή μοντέλου με τα παιδιά του, γωνία με την οδό Παλλαντίου.
Στην οδό Καλαβρύτων ήταν οι ταβέρνες του  Ν. Πιτερού, το οποίο συνέχισε ο γιος του Ευάγγελος και στην συνέχεια τα παιδιά του Νίκος και Βασίλης, του Δελή ή Τσακαλέκα, του Δ. Καλιντέρη και το << Χάνι του Δαβλάντη >> το οποίο έπειτα το δούλεψε ο Αθανάσιος Καλίθρακας.

Στην οδό Ερυθρού Σταυρού  η Θράκα του Ηλία Μπασακιώτη.
Στην οδό Θεοφιλοπούλου του  Δ. Μπουρνόγαλου, του Σπ. Τσάτσουλη και του Μπεντεβή
Στο στρατόπεδο και στην οδό 11ου Συντάγματος ήταν του  Αλεξ. Χαρίτου ( αρχικά ήταν μπροστά στο ρέμα του Αγίου Νικολάου δίπλα από το γεφύρι και έπειτα μεταφέρθηκε στην 11ου Συντάγματος ) το οποίο πήρε μετά η κόρη του Μαριά με τον άντρα της Κώστα Κόττη και το συνέχεισε ο γιός τους Σταύρος Κόττης, επίσεις βλέπουμε του Ψύχου,  Κ. Καραναγνώστη και έπειτα του Αλέκου Καραναγνώστη, του Ρουμπάνη ( απέναντι από το στρατόπεδο ήταν γωνία με την οδό Δαβάκη ) την οποία ταβέρνα την πήρε μετά ο Γ. Μπουρτζουκλής και υπήρχε και η ταβέρνα απέναντι πάλι από το στρατόπεδο επί της οδού Δαβάκη του Μιχ. Χαρίτου.

Στην οδό Αγίου Κωνσταντίνου υπήρχαν οι ταβέρνες του Κουμπούνη, του Λυκούργου, του Δημήτρη Δημητρόπουλου ή Μητσονικόλα, του Σωτ. Βασιλόπουλου ή Γλάρου, του Σωτήρη Πλέσσα , η << Λοκάντα >> του Π. Ρούνη-Χριστόπουλου και ο Σίδερης.

Επίσης υπήρχαν οι ταβέρνες στο άλσος του Αγ. Γεωργίου. Η ταβέρνα του Ανδρέα ( ήταν επιστάτης στο άλσος και είχε και την ταβέρνα ), επίσης ηταν οι ταβέρνες του << Μπιρίκου >> του Τάκη Τούτουνα πλάι από τη εκκλησία της Μεταμόρφωση του Σωτήρος, του Ερμή Παρασκευόπουλου στην οδό Πλαπούτα, << το Στέκι του Κόζη >> του Κ. Πετρόπουλου ή Κόζη στην οδό Καρυωτάκη και Αναγνωσταρά, του Κ. Παναγιωτόπουλου, του Π. Καλογερόπουλου απέναντι από το τρένο ( έπειτα το κράτησε ο γιος του Ιωάννης ), του Αλμπάνη στους πέντε δρόμους στην οδό Κονδάκη και Λάμπρου Ριζιώτη και του Κωτσάκου στην οδό Κονδάκη, του Τσούκα στην οδό Πανός, η << Καρυδιά >> στην οδό Καρυωτάκη, του Σωτηρίου Γκουβά στην οδό Δήμητρος έπειτα στην οδό Χατζηχρήστου και τέλος στην πλατεία Αγίου Βασιλείου (βορειοανατολικές Καμάρες) και στην αρχή της Ουάσιγκτον, του Χ. Τούρκου, του Β. Χαμπηλωμάτη ή Θανιώτη στην οδό Μαινάλου, το << Μοσχοφίλερο >> του Τάσου και Παναγιώτας Καρώνη στην οδό Παλαντίου, στα Ταμπάκικα ήταν του Μίχαλου, στο αλογοπανήγυρο ( Χεζολίθαρο 3ο Δημοτικό τώρα ) ήταν του Γκιτάκου ή μπαγάσα και το κρασοπουλειό του Γ. Καρλή στην οδό Κύπρου, Γεωργία Κωτσιοπούλου ή Κατάρενα στην Καποδιστρίου.

Στο 5ο χιλ. Τρίπολης Σπάρτης ηταν η ταβέρνα του Γ. Σταματόπουλου ή Γούλη το οποίο συνέχισε η Άννα Σταματοπούλου και τέλος του Δ. Μποτσώνη. Επίσης του Γ. Ματθαιόπουλου στην οδό Γερμανού Δημάκου και Άρη Προκοπέα, του Π. Μπουρτζουκλή στην οδό Καποδιστρίου και του Άλα Ντάλα του Ν. Κυριακόπουλου στον Συνοικισμό Κολοκοτρώνη.
Ακόμα υπήρχαν τα ψητοπωλεία-σουβλατζίδικα - οβελιστήρια-αναψυκτήρια
Αυτά ήταν ένα είδος πρόχειρης ταβέρνας που σέρβιραν σουβλάκια, καλαμάκια, γύρο, αρνί στην σούβλα, γουρνοπούλα, σάντουιτς κ.α. όπως των Ιωάννη Βασιλακόπουλου (Φουντίτσα) στην πλατεία Πετρινού, ο << Έλατος >> των Παρασκευά Ασσιούρα και Γεωργίου Κουρέτα επί της οδού Αγίας Βαρβάρας – 28ης Οκτωβρίου δίπλα από το φαρμακείο Σεχιώτη. Στην πλ. Πετρινού, ήταν του Νικόλαου Παφύλια .Έπειτα άνοιξαν πάλι στο ίδιο μέρος ψητοπωλείο τα ξαδέρφια Παναγιώτης και Νικόλαος Κρεπενιού µε την ονοµασία «Αρκαδία» και το << Όραμα >>  του Ευστ. Μποσμή στην οδό Μαλλιαροπούλου πλάι του Μαλλιαροπουλείου Θεάτρου.  

Επίσης ήταν των Γεωργίου Κοτσόβελου και Σταύρου Σοροβίγκα το << Πικάντικο >> οδός Κων/νου ΙΒ, του Π. Καλογερόπουλου και του γιου του Ιωάννη απέναντι από το τρένο, των αφων Νίκου και Μιχάλη Καλιντέρη στις νότιες καμάρες της πλατείας Αγίου Βασιλείου, των Αφών Χ. και Σωτ. Καραθανάση στην οδό Δαρειώτου, οι αφοί Βλάσσης και Γεώργιος Παπαδόπουλοι πλατεία Πετρινού, η << Τέρψη >> του Κοττή το οποίο μετά το πήρε ο Πέτρος Καλογερόπουλος στην οδό Κωνσταντίνου ΙΒ. Οι αφοί Γαργαλιώνη στην πλ. Αγ. Βασιλείου, του Σταύρου Κόττη στην 11ου Συντάγματος, του Μπουρτζουκλή επίσης στην 11ου Συντάγματος, του Χρήστου Μπούτα μέσα στο ΚΤΕΛ στην πλατεία Κολοκοτρώνη, του Γ. Σταματόπουλου Πλ. Κολοκοτρώνη, του Τάκη Σερέτη στην πλ. Κολοκοτρώνη, του Νίκου Τσιώλη στην κάτω αγορά, το << Καλλίγευστο >> στην οδό 28ης Οκτωβρίου, το << Ελάφι >> του Διαμαντή Νικολόπουλου στην οδό Αποστολοπούλου, του Γ. Κωτσίου στην πλ. Αγ. Βασιλείου, του Ν. Λάγγα στην Γρ. Λαμπράκη, το << Τάκα Τάκα >> των Γ. Κουντουρόγιαννη και Δημητρίου Σπηλιόπουλου στην οδό Εθν. Αντιστάσεως έπειτα το μετέφεραν στην οδό Δημητρακοπούλου, το << Time Aout >> του Γ. Σπηλιόπουλου στην οδό Κύπρου, το << Golden Bird >> του I. Βρούβα στην οδό Δημητρακοπούλου, το << Berger >> των Κουστένη και Ανδρουτσόπουλου στην οδό Δημητρακοπούλου επί  της πλατείας Άρεως.

Ακόμα βλέπουμε τα καταστήματα το << Festival >> του Παπαγιαννόπουλου στην Εθν. Αντιστάσεως, το << Mum >> των αφων Καραμάνη στην οδό Εθν. Αντιστάσεως, το << Charly >> του Τάκη Λυμπερόπουλου στην οδό Νικηταρά, του Γ. Ορφανίδη στην πλ. Άρεως δίπλα από την Αλέα το οποίο πήρε μετά ο Κ. Μπουρολιάς ή Καλαμάτας, του Κ. Ζαχαρόπουλου ή παπαρέλα στην οδό Δεληγιάννη, ο << Παρθενών >> των Παρασκ. Πετρόπουλου και Αθ. Σπίγκου στην οδό Γρ. Λαμπράκη, το << Κοκοντέ >> του Ιωάννη Λουμπαρδιά στην πλατεία Πετρινού ( βόρια πλευρά ). Επίσης βλέπουμε τον Κοκοντέ στην πλ. Πετρινού ( δυτική πλευρά ), των Ι. Λουμπαρδιά-Ι. Κολιόπουλου-Ι. Καράμπελα, το << Πικάντικο >> του Πέτρου Προύντζου στην πλατεία Κολοκοτρώνη και Ελ. Βενιζέλου γωνία, το << Bresles >> των αφων Παπαδόπουλου στην οδό Δεληγιάννη, του Η. Μπουντρούκα στην οδό Νικηταρά, ο << Λαρισέος >> στην οδό Ταξιαρχών,  το << Best >>  του N. Παπαρίζου στην οδό Κένεντι, το << Brandy’s  >>  των αφων Καραμάνη στην Εθν. Αντιστάσεως, το << Πιπέρι >> της Άννας Τυροβολά στην οδό Κένεντι κ.α.

Ενδεικτικά, τη δεκαετία του '60 οι τιμές που πουλούσαν οι ταβέρνες ήταν κοκορέτσι 10 δρχ., μπριζόλα 8-10 δρχ., κρασί 3 δρχ. το μισό κιλό, σαλάτα 3 δρχ., φέτα 3 δρχ., ψωμί 0,50 δρχ., μπύρα 5,5 δρχ. το μπουκάλι.
Εκτός από κρεατικά, οι ταβέρνες σέρβιραν και μπάμιες, μακαρόνια, φασολάδα, μπακαλιάρο σκορδαλιά, κουνουπίδι, πατάτες με σέλινα κ.ά.

Στην περιοχή του Σέχη υπήρχαν 35 ταβέρνες.

Λέγεται ότι κάθε σπίτι ήταν και ταβέρνα. Ο λόγος ήταν ότι οι πιο πολλοί Σεχιώτες ήταν αμαξάδες και όταν τέλειωναν τη δουλειά το βράδυ έσβηναν τη δίψα τους με μια κούπα κρασί σε ένα τραπεζάκι έξω από το σπίτι τους. Κάθε βράδυ, λοιπόν, στου Σέχη οι αμαξάδες έβγαζαν τα τραπεζάκια τους έξω από το σπίτι για να πιουν το κρασάκι τους. Αργότερα, έρχονταν οι παρέες τους και έβγαζαν και λίγο φαγητό, ό,τι είχαν.

Ύστερα από λίγα χρόνια καθιερώθηκαν και έγιναν οι γνωστές ταβέρνες της εποχής.

Οι ταβέρνες ήταν:

1) το Μεθυσμένο Φεγγάρι του Μιχάλη Γλίνου στην οδό Καραϊσκάκη, 2) η Ταβέρνα του Βράχου του Γ. Δελλή στην οδό Καραϊσκάκη 33, 3) του Ανδριανάκου Γιώργη στην αρχή της Καραϊσκάκη, 4) του Γιάννη Αλεξόπουλου ή Καρπούζου στη δεξιά γωνία Αλφειού και Καραϊσκάκη, 5) του Γιαγιάννου στο γεφύρι πίσω από την Ακαδημία, 6) του Μπισμπίκη του Νίκου Κανάκη δίπλα από τον φούρνο του Καλόθεου, 7) ο Ντόης του Σπύρου Κούρου σε πάροδο της Καραϊσκάκη δίπλα από το νεκροταφείο της Αγίας Βαρβάρας, 8) του Σταύρου Μίγγινα στο ρέμα δίπλα όπου ήταν και μπακάλικο όπου έπαιζε και με την κιθάρα του και τραγουδούσε, 9) του Χρύσανθου Κατσαρού που ήταν μια παράγκα στη μέση του σημερινού πάρκου την εποχή της κατοχής, 10) του Καλαβάκου του Ν. Δελλή στην οδό Λυκαίου που ήταν και σουστιέρης, 11) του Στραβογιαννίκου του Γιαννίκου Δελλή στην οδό Λυκαίου, 12) του Γιάννη Μαρινόπουλου στην οδό Βλαχερνών στο Στρατόπεδο, 13) του Μαραφούλα του Τάση Ζαχαρόπουλου στην Επαμεινώνδα, 14) ο Μπαρλαμπάς του Βαγγέλη Μανδρώνη στην οδό Λυκαίου, 15) του Καρκαμπά του Κ. Δελλή ή Τσακαλέκα απέναντι από το πάρκο, 16) ο Μπόλος του Π. Κουλαρμάνη απέναντι από το περίπτερο του Ευάγγ. Ζαραβίνου που ήταν και σουστιέρης, 17) του Κ. Μανδρώνη ή Μούστρα στην Επαμεινώνδα, 18) του Τσαμούλου Ζαχαρία στο τέρμα της 28ης Οκτωβρίου, 19) ο Χαλαλής του Χαραλάμπη Μιχαλόπουλου πίσω από την Αγία Βαρβάρα, 20) του Γιώργη και Βασίλη Σεχιώτη στην οδό Αγίας Βαρβάρας, 21) του Σωτήρου Μποσινάκη στην οδό Ανύτης, 22) η Αθλητική Φωλιά του Ηλία Σκανδάλη ή Κουτσουκέλα , έπειτα την άνοιξε πάλι ο Β. Χλέπας, 23) ο Ντεληθανάσης του Νικόλα Σεχιώτη δίπλα από το Μεθυσμένο Φεγγάρι του Γλίνου, 24) του Νίκου Σκανδάλη ή Κουκουβίτσα στην οδό Μεθυδρίου και Λυκαίου, 25) του Ν. Τσεφάλα στην αρχή της Επαμεινώνδα που ήταν και μπακάλικο, 26) του Γιάννη Χλέπα στην οδό Βλαχερνών, ο οποίος ήταν και καροτσιέρης, 27) του Ντινάκου του Κ. Μιχαλόπουλου στην οδό Καραϊσκάκη και Αλφειού που ήταν και σουστιέρης, 28) ο Καρεκλάκιας του Γιάννη Μιχαλόπουλου ή Δρίνη, 29) του Γ. Σιάννη στην οδό Επαμεινώνδα που ήταν και καροποιός και σουστιέρης, 30) του Αποστόλη Σίδερη στην πλατεία, 31) ο Μαυρομίχαλος του Μ. Χλέπα στην οδό Λουσίου, 32) του Δελλή ή Κολοβρή, 33) του Βάγια, 34) του Β. Χαμπηλομάτη ή Θανιώτης στην Μαινάλου και τελευταία του Απ. Γιωνά.
 

Φωτογραφικά αρχεία ευγενική προσφορά των οικογένειας Λίαπη, Μάχης Γαλίφα, Σωτηρίου Κούρου, Οικογένειας Πλατανίτη, Ευάγγελου Πιτερού, Δήμητρας Δάβιος Δέμου, και Θεόδωρου Δελή ή Βράχος, 

Κατά την έρευνα, τις πληροφορίες για τα καταστήματα των δρόμων πλατειών η επαγγελμάτων, τις πήρα από ανθρώπους που ζούσαν εκεί η είχαν καταστήματα η αθλούνταν και τους ευχαριστώ πολύ. Άθελά μου σίγουρα θα έχουν γίνει κάποια λάθη χωρίς κάποιο κακό σκοπό και δόλο. Όμως οι πληροφορίες για εκείνη τη εποχή είναι λίγες και για αυτό το λόγο είναι δεκτές οι διορθώσεις για τυχόν παραλήψεις που θα γράψετε στα σχόλιά σας ή στο Email μου. Ίσως είναι πολλά τα ονόματα σε κάποια επαγγέλματα και για κάποια άτομα είναι βαρετό. Δεν μπορώ να κάνω αλλιώς γιατί δεν θα ήθελα να ξεχάσω κανέναν για αυτό γράφω ότι ονόματα μου έχουν πει η έχω βρει από διάφορους εμπορικούς καταλόγους της εποχής εκείνης.

Μέρος του άρθρου συμπεριλαμβάνεται στο υπό έκδοση βιβλίο μου με θέμα τη ζωή στην παλιά Τρίπολη.

ΧΡΗΣΤΟΣ Η. ΜΗΤΣΙΑΣ

Για να επικοινωνήσετε με τον κ. Μήτσια στείλτε του email στο xristoshmitsias@hotmail.com