Αναλυτικά η ανακοίνωση του ΣΥΡΙΖΑ Χίου
Εδώ και αρκετές μέρες έχουμε πληροφορηθεί για την επέλαση σφοδρού κύματος κακοκαιρίας που θα επηρεάσει και την Χίο.
Κάθε υπεύθυνη Δημοτική Αρχή θα έπρεπε να είχε μεριμνήσει πριν την κακοκαιρία ,έτσι ώστε να βρουν στέγη όλοι όσοι έχουν ανάγκη, χωρίς διαχωρισμούς, διακρίσεις και αποκλεισμούς.
Γνωρίζουν καλά ότι υπάρχουν ευάλωτες πληθυσμιακές ομάδες(ΑΜΕΑ, ηλικιωμένοι, μοναχικοί, πολίτες με οικονομικά προβλήματα) , ρομά ,πρόσφυγες-μετανάστες που ζουν στο ύπαιθρο σε άθλιες συνθήκες και μπαίνει σε κίνδυνο η ζωή τους.
Αντί αυτού διαβάσαμε με έκπληξη σε καθυστερημένο Δελτίο τύπου του Δήμου Χίου που δημοσιεύθηκε στα τοπικά ΜΜΕ αργά το βράδυ της 5/1/2020 ,ότι «ο χώρος του κλειστού γηπέδου Χίου θα διατεθεί για τη φιλοξενία όσων χρειάζονται θαλπωρή και ζεστασιά από αύριο Δευτέρα 6 Ιανουαρίου 2020»,αλλά αυτό που μας εξέπληξε περισσότερο είναι ότι : «Οι ενδιαφερόμενοι θα πρέπει να απευθύνονται σε πρώτη φάση στις αστυνομικές αρχές από τις οποίες οι υπηρεσίες του Δήμου θα ενημερώνονται και θα προβαίνουν άμεσα στις απαιτούμενες ενέργειες».
Εμείς αυτό που ξέρουμε καλά είναι ότι η Ανθρωπιά και η Αλληλεγγύη δεν υπόκεινται σε κανένα αστυνομικό έλεγχο και αναρωτιόμαστε για την σκοπιμότητα αυτής της κίνησης.
Προφανώς ,ή ο Δήμος Χίου δεν μπορεί να ανταποκριθεί στις υποχρεώσεις του απέναντι στους πολίτες που ζουν στην Χίο ή το δόγμα «νόμος και τάξη»- που εφαρμόζεται με ευκολία στους αδύναμους-, από την Κυβέρνηση της ΝΔ ,έχει βρει ένθερμο υποστηρικτή στο πρόσωπο του Δημάρχου Χίου και εφαρμόζεται με την μετακύλιση αρμοδιοτήτων του τομέα Πρόνοιας και Πολιτικής Προστασίας, του Δήμου Χίου στην Αστυνομία. Αναρωτιόμαστε ,μήπως θα ζητείται από την Αστυνομία δήλωση «κοινωνικών φρονημάτων» και εντοπιότητα ή θα παίρνουν άδεια εισόδου ανάλογα με το χρώμα και την καταγωγή;
Ότι και να συμβαίνει από τα δύο ,υπάρχουν χώροι πέριξ της ΒΙΑΛ αλλά και άλλοι στην πόλη της Χίου, οι οποίοι θα έπρεπε να είναι ήδη ανοικτοί.
Επιτέλους ,ας δείξει ο Δήμος Χίου την πρέπουσα υπευθυνότητα για να δοθεί άμεσα λύση και να μην φθάσουμε στο σημείο να θρηνήσουμε θύματα εξαιτίας της ανεπάρκειας της ιδεοληψίας και της αδικαιολόγητης κωλυσιεργίας τους.
