Μετά από τις δεκάδες εκθέσεις φωτογραφίας και αφίσας που έγιναν σε όλο τον κόσμο στην περσινή πεντηκονταετηρίδα, οι μεταπτυχιακοί φοιτητές της κατεύθυνσης Μουσειολογίας μαζί με το Εργαστήριο Μουσειολογίας και τους προπτυχιακούς φοιτητές του Τμήματος Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του ιδρύματος, κατέθεσαν μια εντελώς άλλη πρόταση.
Ευφάνταστες κατασκευές, ήχοι, μουσική, προβολές και έξυπνα αξιοποιημένα ντοκουμέντα μεταμόρφωσαν το υπόγειο του κτιρίου Γεωγραφίας και μετέφεραν τους επισκέπτες στο Παρίσι της δεκαετίας του 1960.
Τους «έσπρωξαν» σε μία εκμαυλιστική βουτιά στον χώρο και στον χρόνο κάνοντας τους να συνειδητοποιήσουν ότι ο Μάης του ΄68 δεν ήταν ένα φοιτητικό βραχύβιο πανηγύρι, αλλά ένα πολυδιάστατο πολιτικό γεγονός, στο οποίο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο ενεπλάκη όλη η γαλλική κοινωνία και το οποίο σημάδεψε την σύγχρονη ευρωπαϊκή ιστορία.
Όπως λέει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η αναπληρώτρια καθηγήτρια του Τμήματος, Νάσια Χουρμουζιάδη, ξεναγώντας στην έκθεση, «ο επισκέπτης, καθώς κινείται στους δρόμους του Καρτιέ Λατέν, κοντοστέκεται στα καφέ όπου σύχναζαν οι διανοούμενοι της εποχής, μπαίνει στα φοιτητικά αμφιθέατρα και ζει για λίγο το κλίμα των θυελλωδών συνελεύσεων, βρίσκεται στην πύλη των κλειστών εργοστασίων και ενδεχομένως σοκάρεται από την επικαιρότητα των αιτημάτων των απεργών. Εντυπωσιάζεται από την αυτοκριτική διάθεση των καλλιτεχνών που δηλώνουν ότι η τέχνη όταν δεν υπηρετεί τις κοινωνικές ανάγκες δεν έχει νόημα. Και μετά, αντιμέτωπος με τα απειλητικά CRS, ή αλλιώς τη γαλλική εκδοχή των ΜΑΤ, ανακατεύεται με τους διαδηλωτές, διασχίζει οδοφράγματα, συναντά τους Έλληνες που μάχονται ενάντια στη χούντα των συνταγματαρχών, στην καρδιά της γαλλικής πρωτεύουσας. Η πορεία οδηγεί τον επισκέπτη στη δυναμική απάντηση του ντε Γκώλ, στις ατελέσφορες διαπραγματεύσεις των συνδικάτων και καταλήγει στην κάλπη του Ιουνίου του 1968 που τυπικά βάζει τέλος στα γεγονότα».
Και συμπληρώνει η κ. Χουρμουζιάδη: «Η έκθεση, όμως μας αναγκάζει να μη βάλουμε τέλος. Κατεβάζει τους τόνους και με λιτό τρόπο υπογραμμίζει ότι μετά από 51 χρόνια, τα θέματα που απασχόλησαν, τότε, τη γαλλική κοινωνία παραμένουν εφιαλτικά επίκαιρα».
Η έκθεση όλες αυτές τις μέρες ανέσυρε μνήμες στους μεγαλύτερους, συγκίνησε τους πιο νέους, ήταν αποκαλυπτική για όσους δε γνώριζαν τα γεγονότα, αλλά κατάφερε να ικανοποιήσει και τους ειδικούς, καθώς στηρίχθηκε στη συστηματική και σε βάθος έρευνα που πραγματοποίησαν οι φοιτητές.
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ
