Το Σάββατο 8 Αυγούστου έφυγε για πάντα από τη ζωή, ύστερα από μακρόχρονη ταλαιπωρία με την αρρώστια του, ο αγωνιστής της Εθνικής Αντίστασης και της Αριστεράς Σταμάτης Σκούρτης. Η κηδεία του έγινε την επομένη στα Μέθανα, όπου είναι ο τόπος της καταγωγής του.
Την περίοδο της ξένης κατοχής ο Σταμάτης βρέθηκε στις πρώτες γραμμές του αγώνα ενάντια στους ξένους κατακτητές και τους ντόπιους συνεργάτες τους. Και όπως όλοι οι αγωνιστές, πλήρωσε κι αυτός πολύ ακριβά τη συμμετοχή του σ' αυτόν τον αγώνα, με φοβερούς διωγμούς από το ανάλγητο και εκδικητικό μεταπολεμικό κράτος. Καταδικάστηκε σε θάνατο και σαν μελλοθάνατος παρέμεινε για χρόνια στις φυλακές - κάτεργα της Κέρκυρας. Ήταν από τους τυχερούς που γλίτωσαν την εκτέλεση, γιατί σταμάτησαν λόγω των διεθνών κινητοποιήσεων, στο τέλος του 1949, έβλεπε όμως καθημερινά τους συντρόφους του, που τους παίρνανε κάθε πρωί για να τους πάνε στο νησάκι Λαζαρέτο να τους εκτελέσουν, ακούγοντας απ' όλους εκείνον τον σπαρακτικό αποχαιρετισμό: "Γεια σας αδέρφια!".
Συγκλονιστικό είναι το βιβλίο που έγραψε αργότερα και αναφέρεται ακριβώς σ' εκείνα τα παλικάρια που πήγαιναν τραγουδώντας στον θάνατο...
Αλλά, και όταν αποφυλακίστηκε, ο Σταμάτης Σκούρτης δεν έμεινε με σταυρωμένα χέρια. Ενταγμένος πάντα στις γραμμές της Αριστεράς, δεν σταμάτησε να παίρνει μέρος στις κοινωνικές και πολιτικές μάχες που έδινε -και δίνει- καθημερινά ο λαός μας.
Στάθηκε ένας από τους πρωτεργάτες της ίδρυσης του σωματείου "Λαζαρέτο", το οποίο αποτελούν οι θανατοποινίτες των φυλακών Κέρκυρας που γλίτωσαν το εκτελεστικό απόσπασμα, αλλά και οι συγγενείς των εκτελεσμένων. Υπήρξε για πολλά χρόνια μέλος του Διοικητικού του Συμβουλίου και συνέβαλε αποφασιστικά στην ανάπτυξη και τη δραστηριότητά του.
Ανυποχώρητος στις ιδέες του, έντιμος και ακέραιος στις σχέσεις του με τους συνανθρώπους του, σωστός οικογενειάρχης, στάθηκε σ' όλη του τη ζωή αληθινό παλικάρι.
Θα σε θυμόμαστε πάντα, Σταμάτη.
Καλό σου ταξίδι.
ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΠΟΥΛΟΣ
