Τσίπρας: Το 2019 θα είναι έτος παραγωγικών επενδύσεων για τη χώρα

ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: 22.10

Της Νίκης Ζορμπά

Με τα λαμπερότερα των χρωμάτων περιέγραψε ο Αλέξης Τσίπρας την εικόνα και τις προοπτικές της ελληνικής οικονομίας για το νέο έτος, κατά την ομιλία του στο ελληνοαμερικανικό Επιμελητήριο.

Ο πρωθυπουργός είπε ότι το το 2019 θα είναι έτος παραγωγικών επενδύσεων για τη χώρα, "Θα είναι η χρονιά της μεγάλης παραγωγικής ανασυγκρότησης για την ελληνική οικονομία".

Στο πλαίσιο αυτό, μίλησε για δυνατότητα επενδύσεων ύψους 20 δις την επόμενη τριετία , αναφερόμενος σε μια "νέα ελληνική οικονομία" που έχει ανακτήσει  ρυθμούς ανάπτυξης και την εμπιστοσύνη των αγορών.

Επιχειρώντας παράλληλα να αποκρούσει αιτιάσεις περί παροχολογίας και κινδύνου για  δημοσιονομικό εκτροχιασμό, ο κ. Τσίπρας είπε ότι γίνονται στοχευμένες και υπολογισμένες ελαφρύνσεις και πως "Τα ελλείμματα συνήθως προκύπτουν και διογκώνοντας τελικά και το δημόσιο χρέος όταν η επεκτατική πολιτική κατευθύνεται όχι υπέρ των αδυνάμων αλλά μιας κρατικοδίαιτης και παρασιτικής επιχειρηματικής ελίτ, και όταν η αύξηση του ΑΕΠ είναι αποτέλεσμα της κατανάλωσης εισαγωγών με δανεικά".

Σταχυολογώντας την ομιλία του είπε για:

Ελληνική Οικονομία

*Έχουμε επιστρέψει στην ανάπτυξη με ρυθμούς άνω του 2% και αποκτούμε διαρκώς νέα δυναμική. O ρυθμός ανάπτυξης της οικονομίας μας είναι σήμερα ο υψηλότερος της δεκαετίας.

*Τα υψηλά πλεονάσματα όχι μόνο τα πιάνουμε, αλλά έχουμε υπεραπόδοση και έχουμε ανακτήσει την εμπιστοσύνη μας έναντι των αγορών. Τα δημόσια οικονομικά της χώρας είναι υγιή, πλεονασματικά και πάνω απ' όλα, αξιόπιστα διεθνώς.

*Σημασία έχουν και οι κοινωνικοί δείκτες. Η ανεργία μειώνεται. Σήμερα είναι στο 18,9%, 8% με πτωτικές τάσεις κάτω από το μέγιστο του 27% πριν τέσσερα περίπου  χρόνια.

*Το χρέος μας είναι πια βιώσιμο, εγγυημένο και σε τροχιά σταθερής απομείωσης.

*Εφαρμόσαμε τα τελευταία τρία χρόνια περισσότερες από 450 μεταρρυθμιστικές δράσεις σε όλο το εύρος της οικονομίας.

*Η είναι σήμερα μια νέα οικονομία σε σχέση με πριν από τέσσερα χρόνια και νομίζω αυτό δεν έχει επικοινωνηθεί όσο θα έπρεπε.

*Η τρόικα στα δύο πρώτα προγράμματα έδωσε προτεραιότητα σε μια αδιανόητα σκληρή προσαρμογή και όχι σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις. Ο ΟΟΣΑ μας απέδωσε την πρωτιά στην εφαρμογή δραστικών μεταρρυθμίσεων.

*Η χώρα μας ανέκτησε την αυτοδυναμία της και την πρωτοβουλία στον καθορισμό των δικών της προτεραιοτήτων. Πορευόμαστε πλέον με το δικό μας εθνικό αναπτυξιακό σχέδιο, και τις δικές μας προοδευτικές μεταρρυθμίσεις, για τη διαμόρφωση νέων κοινωνικών όρων, αυτή τη φορά υπέρ των πολλών, όλων εκείνων δηλαδή που έβαλαν πλάτη για να βγει η χώρα από τη κρίση.

Κομβικές μεταρρυθμίσεις

-Ανεξαρτητοποίηση των φορολογικών αρχών,

- Συνολική αναμόρφωση του ασφαλιστικού συστήματος ( ένα ταμείο πλεονασματικό)

-Εισαγωγή των ηλεκτρονικών συναλλαγών,

-Άνοιγμα των αγορών,

-Απλοποίηση και την επιτάχυνση των αδειοδοτήσεων,

- Γενικότερη δημιουργία φιλοεπενδυτικού κλίματος,

-διαφάνεια στα δημόσια συστήματα προμηθειών και συμβάσεων,

-Ορθολογικότερη επανασχεδίαση των κοινωνικών προγραμμάτων,

-Αποκατάσταση της νομιμότητας και των δικαιωμάτων στην αγορά εργασίας,

Παροχολογία- Δίκαιη ανάπτυξη

Παροχολογία σημαίνει συζήτηση περί παροχών ή υπόσχεση για μελλοντικές παροχές. Το γνωστό "θα" των παλιότερων εποχών. Εμείς "κατοικούμε" στα λόγια μας. Εξήγγειλα σχέδιο δράσεων 700 ευρώ, ψηφίζουμε 900 ευρώ. Προχωράμε σε παρεμβάσεις και ελαφρύνσεις σήμερα.  Σε χρόνο ενεστώτα. Το κάνουμε υπεύθυνα, κοστολογημένα και εντός των δυνατοτήτων που σήμερα έχουμε επειδή η οικονομία ανέκαμψε και η χώρα βγαίνει από τη κρίση.

Η δίκαιη ανάπτυξη για όλους, προϋποθέτει το συλλογικό βηματισμό της κοινωνίας προς ανώτερα επίπεδα ευημερίας και έτσι θα συνεχίσουμε. Όσο η οικονομία κατακτά υψηλότερα επίπεδα ΑΕΠ, τόσο θα διευρύνονται τα περιθώρια στήριξης των πιο αδύναμων κοινωνικών ομάδων, και οι δυνατότητες περισσότερων στοχευμένων ελαφρύνσεων.

Εθνικό Αναπτυξιακό Σχέδιο

*Σήμερα απορροφούμε ταχύτερα από ποτέ τα ευρωπαϊκά κονδύλια, και αξιοποιούμε επενδυτικές συνεργασίες με τις ευρωπαϊκές αλλά και τις διεθνείς αναπτυξιακές τράπεζες.

*Η συνδυαστική επίδραση των δημόσιων πόρων με όλα τα παραπάνω αναπτυξιακά εργαλεία θα δημιουργήσει επενδύσεις άνω των 20 δις ευρώ εντός της επόμενης τριετίας.

*Σε αυτά θα πρέπει να προστεθεί και η εκτιμώμενη πιστωτική επέκταση μέσω του τραπεζικού μας συστήματος, το οποίο μετά από πολλά χρόνια ακούσιας αδράνειας, ανακάμπτει στο διαμεσολαβητικό του ρόλο, δηλαδή στη χρηματοδότηση της ανάπτυξης.

*Ενώ σε ώριμη και τελική φάση βρίσκεται ένα ολοκληρωμένο πακέτο επενδύσεων στα ακίνητα, τις μεταφορές, την ενέργεια, τον τουρισμό, την έρευνα, και τις υποδομές με εγχώριους και ξένους επενδυτές. Ενδεικτικά αναφέρω το Ελληνικό, το τουριστικό θέρετρο Atalanti Hills, την επέκταση παραχώρησης του Ελ. Βενιζέλος, την ανακατασκευή των αεροδρομίων από τη Fraport, τις επενδύσεις σε ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, την ολοκλήρωση της πώλησης της ΔΕΣΦΑ, την επικείμενη αξιοποίηση κοιτασμάτων υδρογονανθράκων.

Συμφωνία Πρεσπών- Εθνικά

*Η χώρα μας, κόντρα στο οπισθοδρομικό ρεύμα της εποχής, προχώρησε σε μια ιστορική συμφωνία με τη γείτονα χώρα της ΠΓΔΜ πάνω σε ένα ζήτημα που αδρανούσε εδώ και 35 χρόνια. Ομοίως η στάση μας στο προσφυγικό ήταν μια έμπρακτη απάντηση ανθρωπισμού απέναντι στο ξενοφοβικό κύμα που δηλητηριάζει τις ευρωπαϊκές κοινωνίες.

*Μια πολιτική Πολιτισμού, κι αυτό είναι κάτι παραπάνω από μια πολιτική αλληλεγγύης. Ταυτόχρονα, μέσω μια πολυεπίπεδης και υπεύθυνης εξωτερικής πολιτικής, επιβεβαιώνουμε τις παραδοσιακές στρατηγικές μας συμμαχίες και ανοίγουμε διαύλους επικοινωνίας και συνεργασίας με άλλες χώρες όπως η Κίνα, η Ρωσία, η Αίγυπτος, το Ισραήλ, οι χώρες της Αραβικής Χερσονήσου, διαμορφώνοντας ένα πυλώνα ασφάλειας και σταθερότητας στην ευαίσθητη περιοχή της ευρύτερης ΝΑ Μεσογείου.

Στο ευρωπαϊκό πεδίο τώρα, ενώνουμε τη φωνή μας με τις προοδευτικές δυνάμεις και πρωτοστατούμε στη διαμόρφωση ενός ενιαίου μετώπου απέναντι στις πολιτικές αέναης λιτότητας και τις εθνικιστικές φωνές, που δυστυχώς κερδίζουν έδαφος και στην ευρωπαϊκή ήπειρο.

 Ο απλοϊκός, συνωμοσιολογικός και διχαστικός λόγος τους καπηλεύεται τη λαϊκή δυσαρέσκεια και την κοινωνική απογοήτευση και εξελίσσεται σε εσωτερικό εχθρό των δημοκρατιών.