γράφει ο Σπύρος Α. Ηλιάδης

Πρόσφατα ένας βουλευτής ταξίδευε στην εθνική οδό, η πολύωρη οδήγηση σε συνδυασμό με την απρόσμενη καταιγίδα τον κούρασαν, έτσι αποφάσισε να σταματήσει στο πρώτο κατάστημα που θα βρει.
Για καλή του τύχη μετά από λίγα λεπτά βρήκε ένα εστιατόριο, μπαίνοντας μέσα διαπίστωσε ότι δεν υπάρχει κανένα ελεύθερο τραπέζι, εκείνη την ώρα τον είδε ο σερβιτόρος και προθυμοποιήθηκε να τον εξυπηρετήσει.

Σε ένα τραπέζι καθόταν ένας εργολάβος, ο σερβιτόρος ευγενικά του πρότεινε να κάτσει ο βουλευτής μαζί του προκειμένου να ξαποστάσει τρώγοντας και πίνοντας.
Ο εργολάβος έγνεψε καταφατικά τον σερβιτόρο και έκανε νεύμα στον βουλευτή να πλησιάσει, μετά από λίγα λεπτά ο πάγος έσπασε και ο καθένας διηγήθηκε μια ιστορία, η ώρα πέρασε ο εργολάβος προθυμοποιήθηκε να πληρώσει το τραπέζι, έστρεψε το βλέμμα του στον σερβιτόρο και του έγνεψε να έλθει, ο σερβιτόρος τον πλησίασε, ο εργολάβος εκνευρισμένος με αυστηρό ύφος του λέει: Θα περιμένω πολύ ακόμα να μου φέρεις τα ρέστα.

Ο σερβιτόρος έκπληκτος του απαντά: Μα κύριε δεν με πληρώσατε.

Ο εργολάβος θυμωμένος του λέει: Έχει αρκετή ώρα που σου έδωσα το εκατοστάρικο και περιμένω τα ρέστα, θα κρατήσει πολύ αυτό το αστείο.
Ο σερβιτόρος φοβισμένος, αλλά γεμάτος ελπίδα απευθύνεται στον βουλευτή και λέει: Κύριε, εσείς τα είδατε όλα, σας παρακαλώ πείτε την αλήθεια, είδατε να με πληρώνει;

Ο βουλευτής τότε κατέβασε το κεφάλι και με ψιθυριστή φωνή απάντησε: Δεν μπορώ να πάρω θέση, έφαγα και εγώ…


Σπύρος Α. Ηλιάδης
Δημοσιογράφος - Εκδότης