Ερέθισμα για το σημερινό ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ αποτέλεσε η ανακοινωθείσα από τον Έλληνα πρωθυπουργό συμφωνία για την ονομασία του γειτονικού μας κράτους των Σκοπίων.
Ο εκδότης κ.Σωτήριος Βόσδου αφιερώνει στην στήλη αυτή την περιγραφή ενός βιβλίου το οποίο κάνει αναφορά για την γλώσσα των Μακεδόνων.
Ας δούμε παρακάτω λοιπόν τι γράφει :  

ΙΣΤΟΡΙΚΑ ΤΕΚΜΗΡΙΑ ΤΗΣ ΓΛΩΣΣΑΣ ΤΩΝ ΜΑΚΕΔΟΝΩΝ

Το παραπάνω βιβλίο του ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Ι. ΤΣΙΟΥΛΚΑ εκδόθηκε στην Αθήνα το 1907 και επανεκδόθηκε, επίσης στην Αθήνα, τον Οκτώβριο του 1991 από τον εκδοτικό οίκο ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ (Εκδότης Απόστολος Αθ. Χαρίσης) με πρόλογο του φλογερού Μακεδόνα Νικολάου Μάρτη. Στις 351 σελίδες της δεύτερης έκδοσης, ογδόντα πέντε χρόνια μετά την πρώτη έκδοση, περιλαμβάνονται όλα τα στοιχεία που τεκμηριώνουν τα συμπεράσματα του συγγραφέα. 
Στο εξώφυλλο περιλαμβάνει χάρτη της Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας του 17ου αιώνα από επιχρωματισμένη ξυλογραφία.

Ερέθισμα για το σημερινό ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ αποτέλεσε η ανακοινωθείσα από τον Έλληνα πρωθυπουργό συμφωνία για την ονομασία του γειτονικού μας κράτους των Σκοπίων.

Όπως είναι γνωστό, η ανακοινωθείσα συμφωνία έχει προκαλέσει πολλές ενστάσεις και αντιδράσεις καθώς εκχωρεί, μεταξύ άλλων, και την γλώσσα αλλά και την εθνότητα.

Ο γεννημένος στην Κορησσό της Καστοριάς Κωνσταντίνος Ι. Τσιούλκας μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο Καστοριάς διορίστηκε δάσκαλος στο ελληνικό σχολείο στην γενέτειρά του. Το 1875 αρχίζει την φοίτησή του στην Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ακολούθως διορίστηκε στο Ελληνικό Γυμνάσιο του Μοναστηρίου, ο πρώτος γυμνασιάρχης του, όπου υπηρέτησε για 10 χρόνια. 
Η δράση όμως που ανέπτυξε ώθησε τους Τούρκους να διατάξουν το 1889 την άμεση παύση του Κ. Τσιούλκα από τα καθήκοντά του και την απομάκρυνσή του. Συνέχισε τις σπουδές του στην Ευρώπη. Γνώστης ο ίδιος του γλωσσικού ιδιώματος ανταποκρίθηκε στην προτροπή της επιτροπής Μακεδονικού Αγώνα και ανέλαβε την συγγραφή και έκδοση του έργου αυτού περί του σλαβοφανούς γλωσσικού ιδιώματος. 
Στο πόνημα του ο Τσιούλκας, αν και δεν ήταν ειδικός γλωσσολόγος, ήταν όμως δεινός φιλόλογος και γνώστης του προφορικού ιδιώματος, καταλήγει ότι το ιδίωμα αυτό είναι μίγμα ελληνοσλαβικό, που διαφέρει από τις σλαβικές γλώσσες, και του οποίου, στην μεγάλη πλειοψηφία, οι λέξεις έχουν ρίζα ελληνική.

Αποκαλύπτει και τεκμηριώνει ο Κ. Τσιούλας ότι στο ιδίωμα αυτό υπάρχουν 1.260 λέξεις ομηρικής προέλευσης ενώ παραθέτει πίνακες με πάνω από 4.000 λέξεις, που καλύπτουν όλο το φάσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων, όπου αποδεικνύεται η ελληνικότητα του γλωσσικού αυτού ιδιώματος.

Αλήθεια, αυτά τα στοιχεία, όπως και πολλά άλλα έγκριτων γλωσσολόγων, όπως του  καθηγητή Μπαμπινιώτη, δεν ήταν ικανά για να μη εκχωρηθεί η γλώσσα και η εθνότητα στους γείτονες μας;

Φλώρινιώτικα Νέα : Θερμό ευχαριστώ στο εκδότη της εβδομαδιαίας εφημερίδος "Φωνή της Φλώρίνης" αγαπητό φίλο Σωτήρη Βόσδου για την άδεια αναδημοσίευσης.