Αντίστροφα μετρά ο χρόνος για τις εκλογές της 26ης Μαΐου, όπου καλούμαστε να επιλέξουμε τους εκπροσώπους μας τόσο στην τοπική αυτοδιοίκηση, όσο και την Ευρωβουλή. Το δεύτερο σκέλος της διαδικασίας διεξάγεται εν μέσω πολιτικής πόλωσης και αντιπαράθεσης που δεν είναι επί του παρόντος να συζητηθεί. Αλλωστε δεν είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος για να αναλύσω διεξοδικά. Ομως όλοι μας είμαστε «ειδικοί» σε ότι αφορά την καθημερινότητά μας, δηλαδή το πώς ζούμε στις πόλεις που διαμένουμε. Στο σπίτι μας.

Υπό αυτές τις συνθήκες συγκροτήθηκε στην Αγία Παρασκευή, πριν από μεγάλο χρονικό διάστημα, μία ομάδα ανθρώπων, από διαφορετικούς ιδεολογικούς χώρους και κοινωνικές τάξεις, αλλά με ένα κοινό όραμα. Να αλλάξουν τον Δήμο μας και μόνο τυχαία δεν είναι η ονομασία που έδωσαν στο εγχείρημά τους. «Αλλάζουμε» λοιπόν και στις επικείμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θέλουν να φέρουν το καινούργιο, με τον Γιάννη Μυλωνάκη ως υποψήφιο δήμαρχο. Ο υπογράφων συμμετέχει στον συνδυασμό τους και όλοι μαζί απευθυνόμαστε στους συμπολίτες μας με διάθεση για δημιουργία και προσφορά.

Το gazzetta.gr που έχω την τιμή να εργάζομαι, μου επέτρεψε να παρουσιάσω ή πιο σωστά να εξηγήσω, γιατί ένας φίλος του αθλητισμού πρέπει να στραφεί στους «Αλλάζουμε». Ξέχωρα από την προσωπική και εντελώς υποκειμενική μου άποψη, πως Δερβέναγα στον Δήμο μου, άρα και στην καθημερινότητά μου, δεν θέλω κάποιον κομματικό μηχανισμό, με τις γνωστές παθογένειες και αγκυλώσεις που τον ακολουθούν.

Για τους γνωρίζοντες, δηλαδή τους κατοίκους της πόλης μου, η φωτογραφία του κειμένου είναι πάρα πολύ γνωστή. Για όσους δεν ξέρετε από Αγία Παρασκευή, αφορά το μνημείο «ντροπή» του Δήμου μας. Πρόκειται για το κολυμβητήριο, που παραμένει γιαπί από το 1991 και στέκει με τη συγκεκριμένη μορφή αγέρωχο, ώστε να μας θυμίζει πως ένα έργο πνοής που εξαγγέλθηκε δεκαετίες πριν, παραμένει μία απλή ανάμνηση, ξεχασμένη ως μακέτα σε κάποιο σκονισμένο συρτάρι του Δημαρχείου. Αυτό θέλουμε να «Αλλάξουμε». Να παλέψουμε για την αξιοποίησή του, μήπως και πάψει η εικόνα του να «στοιχειώνει» όσους του παρατηρούν.

Κάτι ανάλογο ισχύει και για το «Πάρκο Σταύρος Κώτσης», που για περίπου 8 χρόνια παραμένει σε καθεστώς πλήρης εγκατάλειψης και επί της ουσίας, πρόκειται πια για έναν σκουπιδότοπο πολυτελείας. Σε απλά ελληνικά.... έχουμε έναν χώρο που συγνώμη για την έκφραση, σε άλλες περιοχές θα... σκότωναν να τον αποκτήσουν και να αξιοποιήσουν ως αθλητικό και πολιτιστικό σημείο αναφοράς, αλλά στην Αγία Παρασκευή βαλτώνει στα έλη της γραφειοκρατίας και παρουσιάζει σημάδια πλήρης εγκατάλειψης.

Οπως φυσικά και τα 21 στρέμματα στα Πευκάκια, που για ανάλογο χρονικό διάστημα αποτελούν την.... ανεπίσημη χωματερή της ευρύτερης περιοχής, αφού επίσης οι εξαγγελίες παρέμειναν «παχιά λόγια», ξεχασμένα ποια από εκείνους που τα είπαν. Οχι όμως για εμάς.

Ολα τα παραπάνω μας οδήγησαν στην απόφαση να πούμε πως «Αλλάζουμε» και καλούμε τους συμπολίτες μας στην Αγία Παρασκευή να μας ακολουθήσουν σε ένα... ταξίδι που μόλις ξεκινά.