Λέσβος: Πώς περάσαμε 28 ώρες στην πατρίδα του Ούζου Πλωμαρίου (pics)
Δευτέρα, 9 Σεπτεμβρίου, ώρα 14:55. Η πτήση OA252 της Olympic Airlines απογειώνεται από την Αθήνα με προορισμό τη Λέσβο. Ύστερα από περίπου μία ώρα, προσγειωνόμαστε στη Μυτιλήνη, την πρωτεύουσα του νησιού, η οποία βρίσκεται κτισμένη επάνω σε επτά λόφους. Στόχος μας να μάθουμε να πίνουμε σωστά το ούζο. Ακούγεται εύκολο, αλλά θέλει γνώση για να αποφύγεις ένα βασικό λάθος. Παρακάτω, θα σας τα αποκαλύψουμε όλα.
Η άφιξη
Για όποιον πάει πρώτη φορά στη Λέσβο, το πρώτο πράγμα που θα τον εντυπωσιάσει είναι οι αποστάσεις. Η Λέσβος είναι το τρίτο σε μέγεθος ελληνικό νησί – μετά την Κρήτη και την Εύβοια – και όταν ξεκινάς από τη Μυτιλήνη για να ανακαλύψεις τις άλλες κωμοπόλεις και τα χωριά του νησιού, αρχίζεις να το καταλαβαίνεις. Το δεύτερο πράγμα που θα εντυπωσιάσει κάποιον που δεν γνωρίζει τίποτα για το νησί, είναι η πληθώρα τοπικών γαστριμαργικών προϊόντων. Οι σαρδελές Καλλονής, το λαδοτύρι και το ούζο είναι με διαφορά τα πιο ξακουστά προϊόντα.
Βασικά, το ούζο. Αν υπάρχει ένα πράγμα που όλοι ξέρουν για τη Λέσβο, αυτό είναι πως αποτελεί την Πρωτεύουσα του Ούζου. Και όταν λέμε ούζο, αμέσως το μυαλό μας πηγαίνει στο Πλωμάρι. Εδώ δεν χρειάζεται να πούμε κάτι άλλο. Έχετε ήδη κάνει το συνδυασμό στο μυαλό σας. Ούζο και Πλωμάρι. Ούζο Πλωμαρίου. Το ούζο όλων μας!
Άλλωστε, και εμείς για αυτό βρεθήκαμε στο υπέροχο νησί της Λέσβου, για να ξεναγηθούμε στο αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου και να δούμε από κοντά τον τρόπο που παρασκευάζεται ένα από τα διάσημα ελληνικά αποστάγματα.
Ο Μόλυβος και το «The Local Spirit Project»
Αφού λοιπόν προσγειωθήκαμε στο νησί, η πρώτη μας στάση ήταν ο γραφικός και πανέμορφος Μόλυβος ή, όπως αναγράφεται σε όλες τις ταμπέλες, η αρχαία Μήθυμνα. Βρίσκεται στη βορειοδυτική ακτή του νησιού, 62 χλμ. βορειοδυτικά της Μυτιλήνης και μόλις μια ανάσα από τα τουρκικά παραλία και το Αϊβαλί.
Το εντυπωσιακό Olive Press Hotel μάς υποδέχτηκε, όχι μόνο με θέα τον ήλιο να καθρεφτίζεται στη θάλασσα και το κύμα σχεδόν να χτυπά το παράθυρο του δωματίου μας, αλλά και με ένα δροσερό υποβρύχιο με μαστίχα και ούζο Πλωμαρίου, κάνοντάς μας σαφές πως τα πάντα στο νησί περιστρέφονται γύρω από το ούζο, ακόμα και το καλωσόρισμα! Αφού τακτοποιηθήκαμε στα δωμάτια, εκεί όπου μας περίμεναν – ω τι έκπληξη! – δύο καραφάκια ούζο Πλωμαρίου, ετοιμαστήκαμε για να δούμε τον Μόλυβο.
Ανεβήκαμε στο κάστρο για να θαυμάσουμε την υπέροχη θέα και να αγναντέψουμε τα τουρκικά παράλια, περιπλανηθήκαμε στα στενά και πλακόστρωτα δρομάκια χαζεύοντας τα παραδοσιακά σπίτια και τα μαγαζιά με τα τοπικά προϊόντα και μάθαμε όλη την ιστορία του Μολύβου από τη φανταστική ξεναγό μας, που δεν άφησε αναπάντητη καμία απορία μας.
Κάπου εκεί, ύστερα από το ταξίδι και το περπάτημα, είχε έρθει και η ώρα του «ανεφοδιασμού». Η Ταβέρνα Βαφειός, που βρίσκεται στον οικισμό Βαφειός μόλις 5χλμ. βόρεια του Μολύβου, μας υποδέχτηκε με πολλές ντόπιες σπεσιαλιτέ. Κόκορας κρασάτος, αρνάκι με ρύζι, σουγάνια (δηλαδή, γεμιστά κρεμμύδια που πρέπει οπωσδήποτε να δοκιμάσετε), κολοκυθοανθούς γεμιστούς, φανταστικό λαδοτύρι, σαλάτες και κάμποσα ακόμα πιάτα. Όλα αυτά τα συνοδεύσαμε με εξαιρετικό κρασί από την γειτονική Λήμνο, με ούζο Πλωμαρίου και με τα premium αποστάγματα Μονοποικιλιακό Τσίπουρο Δεκαράκι και Ούζο Πλωμαρίου Άδολο. Στο τραπέζι ήμασταν σχεδόν 15 άτομα, οι περισσότεροι άγνωστοι μεταξύ μας, αλλά αμέσως βρήκαμε το θέμα της κουβέντας: οι καλοκαιρινές διακοπές και η γεύση του ούζου. Υπάρχει κάτι πιο ταιριαστό από αυτόν το συνδυασμό; Σίγουρα όχι!
Έπειτα από αυτόν τον «οργασμό» φαγητού και αποσταγμάτων, επιστρέψαμε στον Μόλυβο για να ολοκληρώσουμε τη βόλτα μας. Αυτή τη φορά περπατήσαμε στο υπόλοιπο μισό του οικισμού και κατευθυνθήκαμε προς το το γραφικό λιμάνι με τις δεκάδες ταβέρνες και τα μικρά μπαράκια. Τραπέζια γεμάτα κόσμο από κάθε γωνιά του πλανήτη, μυρωδιές φρέσκων ψαρικών και ο ήχος της θάλασσας. Ο Μόλυβος είναι σίγουρα εκείνο το μέρος που πρέπει να προτιμήσεις, αν θες να ξεκουραστείς από τους φρενήρεις ρυθμούς της πόλης.
Το βράδυ όμως δεν είχε τελειώσει. Αφού κάναμε τη βόλτα μας, είχε έρθει η ώρα για να επισκεφτούμε το Congas, το πιο όμορφο beach bar του Μολύβου. Πολύχρωμα φώτα, μεγάλοι καναπέδες, ωραία μουσική χωρίς να σε ξεκουφαίνει (θα ήταν ασέβεια άλλωστε προς τον οικισμό) και το κύμα της θάλασσας να σου κρατάει συντροφιά. Εκεί, δεν μας υποδέχτηκε μόνο το κύμα της θάλασσας, αλλά και ένα εξαιρετικά ενδιαφέρον... πρότζεκτ, το «The Local Spirit Project».
Το «The Local Spirit Project» είναι η ελληνική απάντηση στην παγκόσμια τάση τόσο στη γαστρονομία όσο και στο bartending, όπου τοπικά spirits και συστατικά αξιοποιούνται όλο και περισσότερο από όλα τα μοντέρνα bars ανά τον κόσμο για τη δημιουργία πρωτότυπων cocktails. Στο Congas λοιπόν, είχαμε την τιμή να δοκιμάσουμε τρία τέτοια πρωτότυπα coctails, που είχαν ως βασικό συστατικό τα τρία premium αποστάγματα Μονοποικιλιακό Τσίπουρο Δεκαράκι, Ούζο Πλωμαρίου Άδολο και M DRY Mastiha. Για καλή σας τύχη, το φρουτώδες Anise & Cherry, το εκρηκτικό Sweet & Sour M DRY Mastiha και το ισορροπημένο One In Ten μπορείτε να τα απολαύσετε σε top σημεία της Αττικής και της υπόλοιπης Ελλάδας. Ενδεικτικά αναφέρονται τα bars στην περιοχή του ιστορικού κέντρου: Α for Athens, Bartesera, The Gin Joint, IPITOU The Bar, Odori Vermuteria di Atene, Pairi Daeza, Senios καθώς και το Meerkat Cocktail Safari στο Κουκάκι. Εμείς δεν θα σας πούμε ποιο προτιμήσαμε για να μην σας επηρεάσουμε.
Αφού δοκιμάσαμε και τα τρία coctails, ναι το παρακάναμε λιγάκι, γυρίσαμε στο ξενοδοχείο. Μία σύντομη βουτιά στη θάλασσα για βραδινό μπάνιο και ύπνος. Η επόμενη μέρα θα είχε ακόμα περισσότερο ούζο και άρα επιβάλλεται λίγη παραπάνω ξεκούραση.
Το Πλωμάρι και τα... μυστικά του αποστακτηρίου
Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου, ώρα 10:00. Αφού έχουμε φάει το πρωινό μας με θέα τα γραφικά παραθαλάσσια σπίτια του Μολύβου, αποχαιρετούμε το Olive Press Hotel και τη μοναδική φιλοξενία του για να κατευθυνθούμε στο Πλωμάρι. Το Πλωμάρι δεν είναι απλώς η μεγαλύτερη κωμόπολη της Λέσβου μετά τη Μυτιλήνη, αλλά και η ιδιαίτερη πατρίδα του ούζου. Εκεί μας περιμένει το αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου για να μας αποκαλύψει τα μυστικά του.
Η ιστορία του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου ξεκινά το 1894 με την περίφημη συνταγή του ιδρυτή του. Ο Ισίδωρος Αρβανίτης, ένας επίμονος και τελειομανής Πλωμαρίτης, είχε όραμα να δημιουργήσει το καλύτερο ούζο στον κόσμο. Αποστάζοντας αρωματικούς σπόρους και βότανα της Λέσβου, μαζί με αρωματικά που αναζήτησε στην άλλη άκρη της γης, ο Ισίδωρος Αρβανίτης, δημιούργησε το μοναδικό και περίφημο Ούζο Πλωμαρίου, που διατηρεί μέχρι σήμερα αναλλοίωτη την ποιότητα και τη γεύση του. Μία γεύση που δένει με την παράδοση, ένα ποτό καθαρό σαν το κύμα του Αιγαίου.
Το αποστακτήριο βρίσκεται σε έναν υπέροχο ελαιώνα στο γραφικό Πλωμάρι. Η παραγωγή του αποστάγματος αποτελεί μια πραγματική ιεροτελεστία, καθώς σε μεγάλο βαθμό είναι αυτή που δίνει στο Ούζο Πλωμαρίου την ιδανική του γεύση. Η απόσταξη εξακολουθεί να γίνεται σε άμβυκες, που συνιστούν το μόνο τρόπο παραδοσιακής παραγωγής. Το αποστακτήριο, αποτελείται από 18 μικρούς, χειροποίητους, χάλκινους άμβυκες, οι οποίοι, σε συνδυασμό με τα εξαιρετικά συστατικά που προσφέρει αυτός ο τόπος, δημιουργούν ένα απόσταγμα εξαιρετικής ποιότητας. Η σπουδαία αυτή μυστική συνταγή, τηρείται ευλαβικά για πάνω από έναν αιώνα. Χωρίζεται σε 2 μέρη, αντίστοιχα των 2 αποστάξεων και το κάθε μέρος το γνωρίζει από μνήμης, μόνο ένα άτομο της αποσταγματοποιίας. Παραπάνω λεπτομέρειες δεν μπορούμε να αποκαλύψουμε. Η συνταγή φυλάσσεται ολόκληρη στο χρηματοκιβώτιο του αποστακτηρίου. Την επόμενη φορά που θα πιείτε ούζο Πλωμαρίου θα καταλάβετε το γιατί.
Η χαρακτηριστική γεύση και το ιδιαίτερο άρωμα του Ούζου Πλωμαρίου είναι το αποτέλεσμα της μοναδικής συνταγής του. Μια συνταγή που περιέχει την ιδανική αναλογία συστατικών, όπως μαλακό νερό από τις πηγές του ποταμού Σεδούντα, που δίνει χαρακτήρα στο ούζο και τα καλύτερα ποιοτικά συστατικά από όλη την Ελλάδα, όπως μάραθο από την Εύβοια, μαστιχέλαιο, αλάτι από τις αλυκές της Καλλονής Λέσβου και φυσικά, γλυκάνισο. Μάλιστα, ο γλυκάνισος που χρησιμοποιείται στη παραγωγή του Ούζου Πλωμαρίου είναι ανώτερης ποιότητας καθώς καλλιεργείται σε ιδιόκτητα κτήματα της αποσταγματοποιίας, στο Λισβόρι. Και να σας πούμε και ένα μικρό μυστικό; Ο γλυκάνισος Λισβορίου θεωρείται ο καλύτερος στον κόσμο λόγω του μικροκλίματος της περιοχής! Την επόμενη φορά που θα πιείτε ούζο Πλωμαρίου θα καταλάβετε το γιατί.
Πρόσφατα, το αποστακτήριο άνοιξε τις πύλες του για πρώτη φορά στο ευρύ κοινό, προσκαλώντας τους λάτρεις του ούζου να επισκεφτούν τις εγκαταστάσεις του και να ζήσουν από κοντά μια μοναδική εμπειρία για όλες τις αισθήσεις. Οι επισκέπτες έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν από κοντά όλη την ιεροτελεστία της παραδοσιακής παραγωγικής διαδικασίας και να μυηθούν στα μυστικά της απόσταξης. Αυτήν ακριβώς την ιεροτελεστία τη ζήσαμε και εμείς και σας την προτείνουμε ανεπιφύλακτα. Δεν έχει νόημα να φτάσετε μέχρι τη Λέσβο και να μην επισκεφτείτε το αποστακτήριο του Ούζου Πλωμαρίου Ισιδώρου Αρβανίτου. Δεν επισκέπτεστε απλώς ένα αποστακτήριο, αλλά ένα από τα μέρη που χτυπά δυνατά η ελληνική ψυχή.
Λίγο πριν αποχαιρετήσουμε το αποστακτήριο και το τρομερά φιλικό και καταρτισμένο προσωπικό του, μας περίμενε μια μικρή έκπληξη. Ήταν η ώρα της γευσιγνωσίας. Μπροστά μας είχαμε, το κλασσικό Ούζο Πλωμαρίου, το premium Ούζο Πλωμαρίου Άδολο που προέρχεται από τριπλή απόσταξη 13 ωρών και θεωρείται η «καρδιά» του ούζου και τέλος, το πρώτο premium ποτό μαστίχας, το M DRY MASTIHA που... δεν είναι λικέρ! Μπορεί να τα δοκιμάσαμε όλα ως πρωτότυπα cocktails του «The Local Spirit Project», αλλά είναι εντελώς διαφορετική η χαρά που παίρνει ο ουρανίσκος μας, όταν τα δοκιμάζεις και σκέτα και το καθένα από αυτά σου προσφέρει τα μοναδικά του αρώματα.
Στόχος επετεύχθη: Μάθαμε να πίνουμε το ούζο με τον σωστό τρόπο
Λίγο πριν σας αποχαιρετήσουμε, ήρθε η ώρα να σας πούμε το μεγάλο μυστικό για να πίνετε σωστά το ούζο. Μπορεί να χρειάστηκε να φτάσουμε ως τη Λέσβο για να το μάθουμε, αλλά άξιζε τον κόπο. Για την αποφυγή δημιουργίας κρυστάλλων, καλό είναι να προστίθεται πρώτα το νερό και στη συνέχεια ο πάγος.
Ναι, αυτό είναι το βασικό λάθος που σας αναφέραμε στην αρχή του κειμένου και το κάνουμε σχεδόν όλοι. Πρώτα βάζουμε το νερό και μετά τον πάγο. Σίγουρα αρκετοί τώρα θα αναφωνήσετε: «Μα καλά, τόσα χρόνια που έβαζα πρώτα τον πάγο και μετά το νερό, λάθος έκανα;». Η απάντηση είναι «ΝΑΙ», αλλά δεν πειράζει. Τώρα, γίναμε όλοι λιγάκι πιο σοφοί. Άλλωστε, με νερό ή με πάγο το ούζο είναι πάντα καλύτερο από σκέτο. Ο πάγος δίνει στο ούζο τη σωστή θερμοκρασία, ενώ με την προσθήκη νερού το ούζο αποκτά το χαρακτηριστικό θόλωμα που όλοι αγαπάμε.
Και μην ξεχνάτε: Δεν χρειάζονται πολλές πιατέλες με μεζέδες. Οι μεζέδες πρέπει να είναι μικροί και ανανεώσιμοι, για να διακρίνονται στο πιάτο και να προσφέρονται ευκολότερα. Ποικιλία τυριών, λίγα ψαρικά και μια σαλάτα είναι αρκετά.
Η αναχώρηση
Μετά την ξενάγηση και τη γευσιγνωσία στο αποστακτήριο, μας περίμενε ένα τελευταίο γεύμα στην Ταβέρνα Αχιβάδα, στο Πλωμάρι. Φρέσκο καλαμάρι, φρέσκες κουτσομούρες, προϊόντα της λεσβιακής γης και άφθονο ούζο Πλωμαρίου, παρέα με έναν υπέροχο ήλιο και μια ανεπανάληπτη ηρεμία δίπλα στη θάλασσα. Αφού τελειώσαμε το μεσημεριανό μας γεύμα, κατευθυνθήκαμε στη Μυτιλήνη, όπου περιπλανηθήκαμε στα μικρά στενά της πόλης και ήπιαμε τον τελευταίο μας καφέ στο νησί.
Τρίτη, 10 Σεπτεμβρίου, ώρα 20:35. Η πτήση GQ305 της Sky Express απογειώνεται από τη Μυτιλήνη με προορισμό την Αθήνα. Περίπου μία ώρα αργότερα, βρισκόμασταν και πάλι στην πρωτεύουσα. Περίπου είκοσι μέρες μετά το ταξίδι, ακόμα σκέφτομαι το ούζο. Εντάξει, δεν το σκέφτομαι μόνο. Στην υγειά μας!
