Οι πρώτοι φάροι των Επτανήσων
Το Ιόνιο υπήρξε ανέκαθεν εκείνη η θάλασσα όπου η Ανατολή ακουμπούσε την Δύση. Χωρίς τους φάρους τα πλοία ταξίδευαν για αιώνες στο Ιόνιο μόνο όταν είχε φεγγάρι. Η όψη της στεριάς είναι άλλη όταν την θωρεί κανείς από το πέλαγος. Συρρικνώνονται οι ορεινοί όγκοι, και αποκτούν και αυτοί το μπλε της θάλασσας και του ουρανού, χαμηλώνουν οι ακτές, χάνονται τα λιμάνια μέσα σε ένα πλατύ δυσδιάκριτο ορίζοντα, χωρίς προοπτική.
Η ίδρυση, η λειτουργία και η τεχνολογία των φάρων συνδέεται με την ιδιαίτερη γεωγραφία, την ιστορία και την ναυτιλία του ιόνιου χώρου. Οι ανάγκες ναυσιπλοΐας στα νερά του Ιονίου επέβαλαν, από τις αρχές του 19ου αιώνα, την ανάπτυξη ενός οργανωμένου δικτύου φάρων που θα προστάτευε όσους έπλεαν στα στενά του περάσματα, σε περιοχές με επικίνδυνες ξέρες και αόρατους υφάλους, που οδηγούσε όσους κατευθύνονταν στα λιμάνια των νησιών. Αξιοποιώντας την συσσωρευμένη ναυτική τεχνογνωσία και εμπειρία, το πυκνό φαρικό δίκτυο του 19ου αιώνα φωτίζει σημεία δύσκολα και πολυσύχναστα, που κάνουν τις θαλάσσιες περιοχές πιο οικείες και ασφαλείς, ιδιαίτερα την νύχτα, ενώ υποδεικνύει τις συνηθέστερες ρότες των πλοίων.
 |
Οι 23 λιθόκτιστοι φάροι του Ιονίου συγκροτούν μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα ενότητα διότι παραπέμπουν στην αρχή λειτουργίας ενός νεώτερου φαρικού δικτύου στις ελληνικές θάλασσες. Παλαιότερος όλων ο φάρος που δεσπόζει στο φρούριο της Κέρκυρας, κατασκευασμένος το 1822, από Άγγλους μηχανικούς. Μέχρι το τέλος της ίδιας δεκαετίας θα λειτουργήσουν επτά ακόμη φάροι στην νησίδα Περιστέρες της Κέρκυρα(1828), στους Βαρδιάνους και του Αγίους Θεοδώρους της Κεφαλλονιάς (1824, 1828), στην Λάκκα και στον Γάιο Παξών (1825) και τις Στροφάδες (1829). Θα ακολουθήσουν η Ζάκυνθος (1832), η Ιθάκη (1848), τα Κύθηρα (1853, 1857) και η Λευκάδα (1861).
Σήμερα οι λιθόκτιστοι ελληνικοί φάροι βρίσκονται σε παρακμή καθώς η τεχνολογία τους έχει ουσιαστικά ξεπεραστεί. Αποτελούν ωστόσο, μοναδικά μνημεία της αρχιτεκτονικής μας κληρονομιάς, αλλά και σημαντικά κατάλοιπα της βιομηχανικής ιστορίας του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα.
 |
1. ΦΑΡΟΣ ΣΙΔΕΡΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ
 |
 |
||
|
Στο Ιόνιο πέλαγος, στα Επτάνησα, επί κυριαρχίας των Άγγλων κατασκευάζονται οι πρώτοι φάροι στις Ελληνικές θάλασσες. Πρώτα-πρώτα συναντάμε στη κορυφή του φρουρίου της Κέρκυρας τον παλαιότερο, τον φάρο Σίδερο, παίρνοντας το όνομά του από το εκκλησάκι του Αγίου Ισίδωρου που υπάρχει εκεί. Η πρώτη αναγγελία αφής του φάρου αναφέρεται το 1822. Αποτελείται από κυλινδρικό πύργο ύψους 8,5 μ., και κατοικία φαροφυλάκων με δύο μικρά δωμάτια και τους βοηθητικούς τους χώρους. Είναι αναλάμπων λευκός (2 αναλαμπές) με περίοδο 6 δευτερόλεπτα, εστιακό ύψος 78μ. και ονομαστική φωτοβολία 13ν.μ. Είναι ορατός από 112°30' έως 45°. Ο πύργος σώζεται στην αρχική του μορφή, ενώ μέρος του κτιριακού συγκροτήματος δεν υπάρχει πια. Η πρόσβαση στον φάρο είναι εύκολη καθώς βρίσκεται πάνω στα τείχη του κάστρου μέσα στην πόλη της Κέρκυρας. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1863. Αρχικά λειτουργούσε με ελαιόλαδο και αργότερα με πετρέλαιο, εκπέμποντας λευκό σταθερό φώς με κατοπτρικό μηχανισμό. Το 1887 τοποθετήθηκε φάρος καταδιοπτρικός με ισχυρότερο μηχανισμό, που κατασκευάστηκε από την εταιρεία Sautter-Lemonnier στο Παρίσι. Το 1926 αντικαταστάθηκαν τα φωτιστικά μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως αυτόματος πυρσός ασετιλίνης, τύπου Dallen-Aga. Κατά την διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1954 επαναλειτούργησε ως αυτόματος πυρσός ασετιλίνης. Το 1986 απομακρύνθηκαν τα μηχανήματα ασετιλίνης και από τότε λειτουργεί ως αυτόματος ηλεκτρικός , χωρίς φαροφύλακες.
|
|||
2. ΦΑΡΟΣ ΒΑΡΔΙΑΝΟΙ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
 |
 |
||
|
Οι νήσοι Βαρδιάνοι βρίσκονται στην είσοδο του κόλπου Αργοστολίου Ληξουρίου. Εκεί υπήρχε ο φάρος που κατασκευάστηκε το 1824 από τον Άγγλο τοποτηρητή, Κάρολο Τζέιμς Νάπιερ (Charles James Napier). Θεωρείτο ο καλύτερος φάρος που έχτισαν οι Άγγλοι στα επτάνησα και υπήρξε από τους ψηλότερους με ύψος πύργου σχεδόν 26 μέτρα (85 πόδια), το εστιακό του ύψος ήταν 28 μέτρα και σύμφωνα με μαρτυρίες, με καλό καιρό, ήταν ορατός από 15-20 μίλια. Το σχήμα του ήταν τετράγωνο και ο πύργος συνδέονταν πλευρικά με μονώροφο κτίριο για τους φαροφύλακες. Τα σκαλοπάτια που από το εσωτερικό οδηγούσαν στην κορυφή ήταν από πελεκημένη πέτρα, όπως και το κύριο μέρος του κτίσματος. Έδειχνε στους ναυτικούς την 4 χιλιομέτρων είσοδο του κόλπου Αργοστολίου, Ληξουρίου. Λειτούργησε με πετρέλαιο από το 1890 ως το 1950, οπότε αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου με αυτόματο πυρσό ασετιλίνης. Ο Φάρος όπως και δύο μοναστήρια που υπήρχαν στο νησί, το ένα αφιερωμένο στον Ευαγγελισμό και το άλλο σον Άγιο Νικόλαο, γκρεμίστηκαν με το μεγάλο σεισμό του 1953 και σήμερα σώζονται μόνο κάποια ερείπια. Η κολώνα του φάρου είχε ήδη καταστραφεί το 1942, κατά τη διάρκεια του πολέμου, από τους Ιταλούς οι οποίοι από τα καράβια τους έκαναν σκοποβολή με στόχο το Φανάρι. Το 1950 και ενώ μέχρι τότε ήταν επιτηρούμενος, στη θέση του τοποθετήθηκε ένας άλλος κατά πολύ μικρότερος ύψους 10μ., όχι και ιδιαίτερης ομορφιάς φάρος, κατασκευασμένος από μπετόν, αυτόματος για την εξυπηρέτηση των πλοίων. Το 1953 τοποθετήθηκε πυρσός ασετιλίνης, πηγή ενέργειας με την οποία λειτουργεί μέχρι σήμερα.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/vardianoi_gr.htm |
|||
3. ΦΑΡΟΣ ΑΓΙΩΝ ΘΕΟΔΩΡΩΝ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
 |
 |
||
|
Ο φάρος των Αγίων Θεοδώρων βρίσκεται στην περιοχή Λάσση, στην είσοδο του λιμανιού στο Αργοστόλι της Κεφαλονιάς. Κατασκευάστηκε το 1828 από τους Άγγλους και όταν διοικητής ήταν ο Κάρολος Νάπιερ. Έχει ύψος πύργου 8 μέτρα και εστιακό ύψος 11 μέτρα. Πρωτολειτούργησε το 1828. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1863 με την προσάρτηση των Επτανήσων. Το 1912 μετατράπηκε σε φάρο λευκού σταθερού φωτός που λειτουργούσε με πετρέλαιο. Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1945 επαναλειτούργησε ως επιτηρούμενος. Το 1953 απέκτησε αυτόματο πυρσό ασετιλίνης, ο οποίος λειτουργεί μέχρι σήμερα με λευκή αναλαμπή ανά 3΄΄ και φωτοβολία 17 ν. μ. Καταστράφηκε με τους σεισμούς του 1953 ολοσχερώς και ξαναχτίστηκε σύμφωνα με το αρχιτεκτονικό σχέδιο των Άγγλων. Το 1964 ο φάρος ξαναλειτούργησε σε νεόδμητο οίκημα του ίδιου σχήματος. Το 1995 κρίθηκε διατηρητέος από το Υ.Π.Π.Ο. Πρόκειται για μοναδική αρχιτεκτονικά κατασκευή φάρου, χωρίς κατοικία φαροφυλάκων. Την ιδιοτυπία της μορφής του την οφείλει σε μια ευτυχή σύμπτωση: στην περιοχή προϋπήρχε ένας ανεμόμυλος. Οι κατασκευαστές [Άγγλοι το 1828] σε μια προσπάθεια να εξοικονομήσουν υλικά κατασκεύασαν στο μέσον του μια κυκλική σκάλα και γύρω του μια σειρά από κολόνες, που στόχο είχαν να στηρίζουν το οικοδόμημα, κυρίως λόγω των σεισμών, που ήταν ισχυροί στην περιοχή. Το αποτέλεσμα ήταν ένας φάρος μοναδικός στο είδος του. Το φανάρι βρίσκεται 3 χιλιόμετρα από το Αργοστόλι κοντά στις Καταβόθρες και έχει πάρει το όνομα του από το εκκλησάκι των Αγίων Θεοδώρων που βρίσκεται εκεί κοντά .
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/agioi_theodoroi_gr.h |
|||
4. ΦΑΡΟΣ ΓΕΡΟΓΟΜΠΟΣ ΚΕΦΑΛΟΝΙΑΣ
 |
 |
||
|
Έξω από το χωριό Χαβριάτα, στη χερσόνησο της Παλλικής βρίσκεται ο φάρος του Γερογόμπου που χτίστηκε το 1906 με 1907 από Άγγλους μηχανικούς και λειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, ως περιστροφικός φάρος που εξέπεμπε εναλλασσόμενα ζεύγη ερυθρών εκλάμψεων, ορατών από απόσταση 23 ν.μ. Κατά την αποχώρησή τους από την Κεφαλονιά οι Γερμανοί ανατίναξαν το φάρο του Γερογόμπου. Ο πέτρινος φάρος του οποίου ο πύργος ήταν τετράγωνος δεν αναστηλώθηκε ποτέ και στη θέση του χτίστηκε το 1951 ένας νέος φάρος με κυλινδρικό πύργο από μπετόν. Το 1953 με το μεγάλο σεισμό και ενώ δεν είχαν προλάβει να βάλουν τα μηχανήματα δεν έγινε καμία ζημιά. Το οικοδόμημα συμπεριλάμβανε και το «φαρόσπιτο» μιας και λειτουργούσε επιτηρούμενος με πετρέλαιο. Τα 1979 αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός και σε αυτόν απασχολούνταν 4 φαροφύλακες, ενώ το 1990 μετατράπηκε σε αυτόματο ηλεκτρικό. Ο πύργος του είναι κυκλικός με ύψος 17 μέτρα με περίπου 80 σκαλιά και το ύψος εστίασης είναι 58 μέτρα. Είναι κύριος φάρος με στίγμα για τα διερχόμενα πλοία. Είναι ο αγαπημένος των ντόπιων ναυτικών, γιατί περιβάλλεται από χαμηλούς λόφους και το φως του φαίνεται από μεγάλη απόσταση.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/gerogompos_gr.htm |
|||
5. ΦΑΡΟΣ ΦΙΣΚΑΡΔΟ
 |
 |
||
|
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1892 και βρίσκεται στα βόρεια του νησιού της Κεφαλονιάς στο όμορφο Φισκάρδο. Είχε κυλινδρικό πύργο και κατοικία φαροφυλάκων. Μετά τους σεισμούς του 1953 ο παλαιός φάρος εγκαταλείφθηκε και κτίστηκε καινούργιος με τετράγωνο πύργο ύψους 14,2 μ. και εστιακό ύψος 27 μέτρα. Έτσι σήμερα είναι μοναδική η περίπτωση όπου στο ίδιο σημείο συναντάμε δύο κατασκευές φάρων. Είναι αναλάμπων λευκός με περίοδο 3 δευτερόλεπτα, εστιακό ύψος 27μ. και ονομαστική φωτοβολία 7ν.μ. Κοντά στον φάρο αυτόν σώζεται σε καλή κατάσταση ο παλιός βενετσιάνικος φάρος, ο πύργος του οποίου στο σχήμα μοιάζει με αρχαίο κίονα και πρωτολειτούργησε το 16ο αιώνα. Στο χώρο του φάρου που είναι περιφραγμένος με λιθοδομή ύψους περίπου 2 μέτρων υπάρχει και σπίτι για τους φαροφύλακες. Η σημασία του φάρου αυτού την εποχή της Βενετσιάνικης κατοχής ήταν πολύ μεγάλη λόγω και της σημασίας του λιμανιού του Φισκάρδου . Ο Ιωσήφ Παρτς γράφει για το λιμάνι: "Ακτοπλοϊκά πλοιάρια βρίσκουν στο εσωτερικό του λιμανιού καταφύγιο ,αλλά και μικροί στόλοι από 10-15 Ενετικές γαλέρες όλους του μήνες του χρόνου . Για τα μεγάλα πλοία ο εσωτερικός λιμένας είναι πολύ στενός , αν και το βάθος είναι ικανοποιητικό. Αυτά βρίσκουν καλό αγκυροβόλιο στην είσοδο του λιμανιού ΝΔ του φάρου. Το Φίσκαρδο είναι ο εξαγωγικός λιμένας της Ερίσου , από εκεί φορτώνονται ετησίως περίπου 1 εκατομμύριο λίτρες σταφίδας και μεγάλη ποσότητα κρασιού και λαδιού".
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/fiskardo_gr.htm |
|||
6. ΦΑΡΟΣ ΔΙΧΑΛΙΑ ΚΕΦΑΛΛΟΝΙΑΣ
 |
 |
||
|
Ο φάρος Διχάλια βρίσκεται στο ακρωτήριο Διχάλια που σηματοδοτεί την είσοδο του κόλπου της Σάμης, στην ανατολική πλευρά της Κεφαλλονιάς, περίπου 5 χιλιόμετρα (3 μίλια) βορειοανατολικά της πόλης της Σάμης. Κατασκευάστηκε το 1907 και πρωτολειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο, εκπέμποντας σταθερό ερυθρό φως σε απόσταση 7 ναυτικών μιλίων. Το ύψος του πύργου του ήταν 9 μέτρα και το εστιακό του ύψος 17 μέτρα. Εξέπεμπε δύο ερυθρές αναλαμπές ανά 8 δευτερόλεπτα. Κατά τη διάρκεια του Β Παγκοσμίου Πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Επαναλειτούργησε το 1945 με πετρέλαιο ως επιτηρούμενος. Το 1953 απέκτησε αυτόματο πυρσό ασετιλίνης, ο οποίος τοποθετήθηκε σε λευκό στρογγυλό θυλάκιο με σιδηρόπλεκτο οβελό ύψους 5,4 μέτρων. Ο αρχικός πύργος ήταν στην κορυφή του φαρόσπιτου. Ο σημερινός μεταλλικός φάρος βρίσκεται ακριβώς μπροστά από τα ερείπια του αρχικού φάρου-φαρόσπιτου. Είναι δε τουλάχιστον ο τρίτος, ή τέταρτος ενδεχομένως. Ο φάρος είναι προσβάσιμος, αλλά μόνο για «θαρραλέους» ανθρώπους. Η πρόσβαση γίνεται από το δρόμο μεταξύ Σάμης και του χωριού Διχάλια. Στην στροφή πάνω στο λόφο ξεκινά αρκετά μεγάλη διαδρομή, στο τέλος αυτής της διαδρομής αρχίζει ένα πραγματικά πολύ στενό μονοπάτι (συνιστούμε να έχετε καλά παπούτσια και μακρύ παντελόνι), το οποίο οδηγεί στο φάρο.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/dihalia_gr.htm |
|||
7. ΦΑΡΟΣ ΚΑΣΤΡΙ ΟΘΩΝΩΝ
 |
 |
||
|
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1872 και είναι τοποθετημένος στο Βορειοανατολικό άκρο του νησιού στο ακρωτήριο Καστρί . Ο πέτρινος πύργος του είναι κυλινδρικός με ύψος 10 μέτρων και υπάρχει κατοικία φαροφυλάκων. Στο νησί πηγαίνει κανείς σε δύο ώρες με καΐκι της γραμμής από τον Άγιο Στέφανο στα βορειοδυτικά της Κέρκυρας προς Μαθράκι και Οθωνούς. Είναι ο πρώτος φάρος που συναντούν όσοι πλέουν από τον βορρά προς το Ιόνιο Πέλαγος και έχει εστιακό ύψος 13,40 μέτρων. Σε αυτόν λέγεται ότι οφείλεται η ονομασία "Φανός" ή "Φανώ" που δόθηκε στο νησί.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/othonoi_gr.htm |
|||
8. ΦΑΡΟΣ ΠΕΡΙΣΤΕΡΕΣ ή ΚΑΠΑΡΕΛΙ
 |
 |
||
|
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε από τους Άγγλους το 1823 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1828 με ελαιόλαδο. Ο μοναδικός φάρος του Ελληνικού φαρικού δικτύου που είχε μόνιμους τεράστιους πίθους για αποθήκευση νερού. Ο φάρος αποτελείται από κυλινδρικό πύργο ύψους 9 μέτρων και κατοικία φαροφυλάκων το δε εστιακό του ύψος είναι 32 μέτρα. Εντάχθηκε στο Ελληνικό φαρικό δίκτυο το 1863 με την προσάρτηση των Επτανήσων. Είναι κτισμένος σε ύψος 23,50 μέτρα από την επιφάνεια της θάλασσας. Το 1887 τροποποιήθηκε για να εκπέμπει λευκό σταθερό φως με μια ερυθρή αναλαμπή ανά λεπτό σε μεγαλύτερη απόσταση. Βρίσκεται στο τελευταίο όριο των θαλασσίων Ελληνικών συνόρων στο ιστορικό νησάκι Περιστερές (Αρχαία Πυθαία. Αμέσως μετά το νησί αρχίζουν τα Αλβανικά χωρικά ύδατα. Η πρόσβαση γίνεται με σκάφος από το Κασσιόπι της Κέρκυρας. Το νησάκι ονομάζεται και Καπαρέλι ή Τινιόζο και σηματοδοτεί το στενό επικίνδυνο πέρασμα μεταξύ Κέρκυρας και Αλβανίας. Ο φάρος κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου Πολέμου παρέμεινε σβηστός ενώ το 1945 επαναλειτούργησε ως αυτόματος πυρσός ασετιλίνης. Το 1982 αντικαταστάθηκαν τα φωτιστικά του μηχανήματα και λειτούργησε ως αυτόματος ηλιακός με χαρακτηριστικό μια ερυθρή αναλαμπή ανά 5'' και φωτοβολία 5 ναυτικών μιλίων. Σήμερα ο φάρος δεν επιτηρείται και το κτίριό του είναι ερειπωμένο.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/peristeres_gr.htm |
|||
ΛΙΘΟΚΤΙΣΤΟΙ ΦΑΡΟΙ ΣΕ ΠΑΞΟΥΣ ΚΑΙ ΑΝΤΙΠΑΞΟΥΣ
|
|
||||||||||||
|
Τρεις λιθόκτιστοι φάροι στους Παξούς και Αντίπαξους, που αποτελούν αξιόλογες αρχιτεκτονικές κατασκευές και συνέβαλαν στην ανάπτυξη και ασφάλεια της ναυσιπλοΐας χαρακτηρίστηκαν μνημεία, έπειτα από ομόφωνη απόφαση του Κεντρικού Συμβουλίου Νεωτέρων Μνημείων. 9. ΦΑΡΟΣ ΛΑΚΚΑΣ ΠΑΞΩΝ
Ο πρώτος φάρος, βρίσκεται στο βορειότερο σημείο των Παξών, στο ακρωτήριο της Λάκκας. Στο σημείο αυτό χτίστηκε φάρος από τους ‘Αγγλους το 1825, με αρχική φωτοβολία 17 μίλια και εστιακό ύψος 112 μέτρα. Στο ελληνικό φαρικό δίκτυο προστέθηκε το 1864 με την προσάρτηση των Επτανήσων. Ο φάρος της Λάκκας λειτούργησε μέχρι το 1913, οπότε συνέβη κάτι παράξενο. Το μεσημέρι της 11ης Μαρτίου εκείνου του χρόνου οι τρεις φαροφύλακες με τις οικογένειές τους γευμάτιζαν έξω από το φάρο και στη σκιά των κοντινών δέντρων, για να προστατεύονται από τον πρόωρο υπερβολικό καύσωνα. Χωρίς να έχει παρουσιαστεί κάτι ανησυχητικό ή κάποια ένδειξη κινδύνου, είδαν έκπληκτοι το φάρο και το κτίριο να χάνονται από μπροστά τους. Στη θέση τους άνοιξε μια χαράδρα 200 μ. και 20 μ. βάθους. Ο φάρος και το κτίριο θάφτηκαν κάτω από τα χώματα της καθίζησης. Στην Υπηρεσία Φάρων, στον Πειραιά, υπάρχει μια εικόνα του Αγίου Νικολάου αλλά σε νεαρή ηλικία, στοιχείο που την κάνει εξαιρετικά σπάνια. Το 1996 οι φύλακες την παρέδωσαν στον τότε διευθυντή με την πληροφορία ότι ήταν το μόνο πράγμα που είχε σωθεί από τον παλιό φάρο. Μετά την καθίζηση η ανάγκη κατασκευής νέου φάρου ήταν επιτακτική και καθορίστηκε το πλησιέστερο ασφαλές σημείο για την ανέγερση νέου κτιρίου στη θέση Κουέρο. Στο μεταξύ είχε παραγγελθεί και το καινούργιο μηχάνημα. Εξαιτίας του πολέμου, η κατασκευή και η παραλαβή του κτιρίου καθυστέρησε μέχρι τον Απρίλιο του 1916, οπότε έφτασε ύστερα από περιπέτειες και το καινούργιο μηχάνημα. Η τοποθέτηση και η παραλαβή του μηχανήματος καθυστέρησαν πάλι εξαιτίας του πολέμου, με αποτέλεσμα ο φάρος να διαγραφεί από χάρτες και φαροδείκτες μέχρι το 1919. Από τότε ο φάρος λειτουργεί μέχρι σήμερα ως επιτηρούμενος και έχει φωτοβολία 20 μίλια. Ο φάρος παρέμεινε σβηστός κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο για να επαναλειτουργήσει το 1951. Ηλεκτροδοτήθηκε το 1971. Πρόκειται για τετράγωνο λιθόκτιστο πύργο, ύψους 9,1 μέτρων, ενσωματωμένο στη νοτιοδυτική πλευρά του κτιρίου, που συμπληρώνεται από σπίτι και νεότερο βοηθητικό κτίσμα. Επίσης, στον περίβολο του φάρου βρίσκεται και ναΐσκος του Αγίου Νικολάου. Ο πύργος χαρακτηρίζεται από συμπαγή όγκο και συμμετρική διαμόρφωση. Στο εσωτερικό του φαρόσπιτου διαμορφώνονται τρία δωμάτια και χώρος υγιεινής. Η εξωτερική τοιχοποιία του φάρου παρουσιάζει προβλήματα λόγω καθιζήσεων, ωστόσο εσωτερικά οι χώροι είναι καλοδιατηρημένοι. Ο φάρος είναι ένας από τους 21 φάρους που προσφέρονται για φιλοξενία των στελεχών του πολεμικού ναυτικού και των οικογενειών τους κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών. Ο φάρος είναι επανδρωμένος με ένα φαροφύλακα. Το κυρίως κτίριο διαθέτει 2 υπνοδωμάτια με σύνολο κλινών 4 ημίδιπλα κρεβάτια και 1 λουτρό, ενώ το βοηθητικό κτίριο κουζίνα και αποθήκη. Το νερό που διαθέτει είναι βρόχινο από παροχή. Η κατάσταση του κτιρίου είναι καλή, ο περιβάλλων χώρος καλός, αλλά δεν προσφέρεται για μπάνιο. Η απόστασή του από κατοικημένη περιοχή είναι 1 χλμ. και ο δρόμος είναι βατός από αυτοκίνητο. Ο φάρος διαθέτει τηλεόραση, ψυγείο, πλυντήρια πιάτων και ρούχων, 2 ανεμιστήρες, φουρνάκι και τα απαιτούμενα οικιακά σκεύη.
10. ΦΑΡΟΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΠΑΞΩΝ
Ο δεύτερος φάρος βρίσκεται στη νησίδα Παναγιά των Παξών στην είσοδο του λιμανιού του Γαΐου, σε εστιακό ύψος 26 μέτρα. Περιλαμβάνει τετράγωνο πύργο, ύψους 7,8 μέτρων και κατοικία φαροφυλάκων. Χτίστηκε από τους ‘Αγγλους στα μέσα του 19ου αιώνα. Το 1864 εντάχθηκε στο ελληνικό φαρικό σύστημα. Πρωτολειτούργησε το 1825 με ελαιόλαδο. Ο μηχανισμός αντικαταστάθηκε το 1890 με εκείνον του φάρου της Λάκκας που λειτουργούσε με πετρέλαιο, εκπέμποντας λευκό σταθερό φως με ένα τομέα πράσινο και φωτοβολία 6 και 9 ν. μ. αντίστοιχα. Η λειτουργία του διακόπηκε κατά την περίοδο του Β’ Παγκοσμίου πολέμου και επαναλειτούργησε το 1946 και πάλι με πετρέλαιο ως επιτηρούμενος. Το 1982 η λειτουργία του αυτοματοποιήθηκε και μετατράπηκε σε ηλιακό, με χαρακτηριστικό μία αναλαμπή ανά 5΄΄ και φωτοβολία 8 ν. μ. Περίπου το 1950 κατασκευάστηκε και προσθήκη στο φαρόσπιτο, που αποτελείται από κοιτώνα, αποθήκη και τουαλέτα. Ο φάρος βρίσκεται μέσα στην περίβολο της μονής και μπορεί κανείς να τον επισκεφθεί με σκάφος από τον Γάιο.
11. ΦΑΡΟΣ ΑΝΤΙΠΑΞΟΙ
Ο τρίτος φάρος, βρίσκεται στη θέση Νοβάρα ή Οβορός , το ακρωτήριο στο Ν.Α άκρο των Αντίπαξων. Περιλαμβάνει τετράγωνο λιθόκτιστο πύργο, ύψους 7,2 μέτρων, φαρόσπιτο αποτελούμενο από τρία δωμάτια, μαγειρείο και βοηθητικούς χώρους και βοηθητικό κτίσμα στον περίβολο. Στο σπίτι του φάρου οδηγεί λίθινη αρθρωτή κλίμακα. Η πρόσβαση στον φάρο που λειτουργεί και σαν μουσείο με εκθέματα παλαιά εξαρτήματα και εργαλεία, γίνεται εύκολα με θαλάσσια ταξί από την Χώρα. Κατασκευάστηκε το 1906 και πρωτολειτούργησε με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Παρέμεινε σβηστός κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο. Επαναλειτούργησε το 1945 ως επιτηρούμενος. Τα μηχανήματα πυρακτώσεως αντικαταστάθηκαν το 1963. Το 1987 ο φάρος και ηλεκτροδοτήθηκε, ενώ το 1992 αυτοματοποιήθηκε πλήρως με μία λευκή αναλαμπή με τρεις ερυθρές ανά 6΄΄ και φωτοβολία 12 ν. μ. Το δε εστιακό του ύψος είναι 41 μέτρα.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/laka_gr.htm |
12. ΦΑΡΟΣ ΜΟΥΡΤΟΣ ΣΥΒΟΤΩΝ
 |
 |
||
|
Τούτος ο συμπαγής πέτρινος όγκος με τον κατακόρυφο οικοδομικό άξονα, είναι ένα από τα 82 παραδοσιακά πέτρινα μνημεία του φαρικού δικτύου, που σήμερα δεν είναι επιτηρούμενος αλλά λειτουργεί με αυτόματο μηχάνημα το οποίο φωτοβολεί στα 18 μίλια. Εστιακό ύψος 87 μέτρα. Πύργος λευκός, οκτάγωνος, ύψους 14 μέτρων, επάνω στην κατοικία των φυλάκων. Εκπέμπει τρεις λευκές αναλαμπές κάθε 20 δευτερόλεπτα. Βρίσκεται σε ένα πολύ απότομο ακρωτήρι στο δυτικό άκρο του νησιού των Συβότων, περίπου 3 χλμ. δυτικά της πόλης με το ίδιο όνομα Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1884 από την Γαλλική Εταιρεία Οθωμανικών φάρων, για λογαριασμό της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, με φωτιστικό καταδιοπτρικό Δ' τάξεως. Στο ελληνικό φαρικό δίκτυο προστέθηκε μετά τους Βαλκανικούς πολέμους του 1912-13, με την προσάρτηση των Νέων Χωρών. Το 1941 καταστράφηκε από τους Γερμανούς και λειτούργησε πάλι το 1945. Σήμερα δεν είναι επιτηρούμενος και λειτουργεί με μηχάνημα αυτόματο φωτοβολίας 12 μιλίων. Η παρουσία του επιβλητική, μέσα στην άγρια βλάστηση και στα απόκρημνα βράχια της Μουρτιώτικης γης που τα θαλασσοδέρνουν οι βοριάδες του Ιονίου. Αντέχει στο χρόνο και στις καιρικές συνθήκες εξασφαλίζοντας στον κάθε θαλάσσιο ταξιδευτή τον σίγουρο προορισμό του.Η πρόσβαση στον φάρο γίνεται με βάρκα από τα Σύβοτα. Tα Σύβοτα είναι γνωστά από την αρχαιότητα από την περιβόητη ναυμαχία των Συβότων το 433 π.Χ. μεταξύ Κορινθίων και Κερκυραίων. Τα δύο καταπράσινα νησάκια στην είσοδο του όρμου του Μούρτου από το όνομα του πειρατή που το είχε κάνει ορμητήριό του θεωρούνται σύμφωνα με την παράδοση ως τα Σύβοτα νησιά που αναφέρει ο Θουκυδίδης.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/murtos_gr.htm |
|||
13. ΦΑΡΟΣ ΦΡΟΥΡΙΟΥ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
 |
 |
||
|
Στον προμαχώνα του Παντοκράτορα, στο βόρειο τμήμα του Φρουρίου της Αγίας Μαύρας κατασκευάστηκε φάρος με τετράγωνο πύργο ύψους 6 μέτρων και κατοικία φαροφυλάκων, το δε εστιακό του ύψος είναι 17 μέτρα. Σύμφωνα με στοιχεία της Υπηρεσίας Φάρων λειτούργησε για πρώτη φορά το 1861. Τροποποιήθηκε το 1889 με φωτιστικό μηχάνημα Sautter-Lemonnier που κατασκευάστηκε στο Παρίσι. Λειτουργούσε με πετρέλαιο ως το 1953, οπότε τα παλιά μηχανήματα αντικαταστάθηκαν με αυτόματο πυρσό ασετυλίνης. Το 1990 έγινε η μετατροπή του σε ηλιακό. Η πρόσβαση στον φάρο είναι εύκολη αφού βρίσκεται πάνω στα τείχη του κάστρου της Αγίας Μαύρας στην άκρη της γέφυρας του καναλιού της Λευκάδας. Ο φάρος βρίσκεται στην είσοδο του νησιού όπου δεσπόζει το κάστρο της Αγίας Μαύρας σαν σιωπηλός φρουρός και μάρτυρας άλλων εποχών. Το κάστρο κάποτε αγκάλιαζε την πόλη και έκοβε τον δρόμο σε εχθρούς και πειρατές. Χτίστηκε γύρω στο 1300 από τον Φράγκο ηγεμόνα Ιωάννη Ορσίνι όταν πήρε την Λευκάδα για προίκα στον γάμο του με την κόρη του Δεσπότη Ηπείρου Νικηφόρου Α΄. Είναι ένα από τα επιβλητικότερα κάστρα της εποχής του και αποτελεί πρότυπο οχυρωματικής τέχνης των μεσαιωνικών χρόνων. Το 1479 το κάστρο κατελήφθη από τους Τούρκους. Τότε χτίστηκε μια μεγάλη τοξοτή γέφυρα με 360 καμάρες που διέσχιζε την λιμνοθάλασσα από την παραλία έως την θέση Καλκάνη, στηρίζοντας τους σωλήνες του Τουρκικού υδραγωγείου που έφερνε νερό στο κάστρο. Το έργο αυτό χαρακτήριζε όλη τη περιοχή , καταστράφηκε όμως από τους σεισμούς. Κάποια ίχνη σώζονται μέσα στην λιμνοθάλασσα.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/lefkada_gr.htm |
|||
14. ΦΑΡΟΣ ΔΟΥΚΑΤΟ ΛΕΥΚΑΔΑΣ
 |
 |
||
|
Το ακρωτήρι Δουκάτο είναι ένας από τους πιο γνωστούς βράχους της αρχαιότητας, πιθανότατα η ομηρική «Λευκάς Πέτρη», με άσπρα βράχια με ύψος 60 μέτρα πάνω από τα κύματα του Ιουνίου πελάγους. Στα πανάρχαια χρόνια (1200 π.Χ) έκαναν θυσίες για να εξευμενίσουν τους θεούς και το Πνεύμα της Τρικυμίας. Τις προγενέστερες λατρείες στο βράχο τις αντικατέστησε το ιερό του ΛΕΥΚΑΤΑ ΑΠΟΛΛΩΝΑ. Στον Απόλλωνα αποδίδεται το πήδημα από το βράχο σαν μέσο ενάντια στο βασανιστικό ερωτικό πάθος. Τον 6ο π.Χ αιώνα η παράδοση για το πήδημα των ερωτευμένων ήταν πολύ διαδεδομένη, αφού το αναφέρουν σε στίχους τους πολλοί αρχαίοι ποιητές. Αυτό θα μνημόνευε και η Σαπφώ, και από εκεί βγήκε ότι τάχα πήδηξε από το Λευκάτα. Ο Μύθος φτάνει μέχρι της μέρες μας και γι αυτό ονομάζεται και Κάβος της Κυράς. Σήμερα δεν έχει απομείνει κανένα ίχνος του ιερού του Απόλλωνα, γιατί στη θέση του υψώνεται ο φάρος. Ο φάρος κατασκευάστηκε το 1890. Το ύψος του πύργου του είναι 14 μέτρα και το εστιακό του ύψος 70 μέτρα. Το 1890 λειτούργησε με πετρέλαιο εκπέμποντας λευκό σταθερό φως έως το 1950, όταν καταστράφηκε από σεισμό. Τότε τοποθετήθηκε προσωρινά στην ίδια θέση αυτόματος πυρσός ασετιλίνης. Το 1956 ο φάρος επισκευάστηκε και εγκαταστάθηκαν νέα φωτιστικά μηχανήματα πετρελαίου. Από το 1985 και εξής λειτουργεί ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός φάρος με χαρακτηριστικό μία λευκή αναλαμπή ανά 10΄΄ και φωτοβολία 24 ναυτικά μίλια. Έχει όμορφη θέα προς την Κεφαλονιά και την Ιθάκη. Η επίσκεψη στο χώρο αυτό προκαλεί απίστευτο δέος αλλά και φόβο. Τα απόκρημνα βράχια, το γαλάζιο της θάλασσας , το αεράκι που φυσά θα σας κάνει να νιώσετε την αύρα του χώρου που οι αρχαίοι διάλεξαν σαν σημείο λατρείας, θυσιών ζώων και ανθρώπων. Προτιμήστε να φθάσετε εκεί τη ώρα του δειλινού που ο ήλιος βάφει πορφυρένιο τον γκρεμό. Η εμπειρία είναι ανεπανάληπτη.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/dukato_gr.htm |
|||
15. ΦΑΡΟΣ ΚΟΠΡΑΙΝΑΣ
 |
 |
||||
|
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1893 και βρίσκεται στην Κόπραινα του νομού Αρτας. Επειδή ο Αμβρακικός κόλπος είχε αβαθή νερά έπρεπε να κατασκευαστεί ένας φάρος που να βοηθά τα καράβια να κάνουν ασφαλή το διάπλου. Ο φάρος είναι κυλινδρικός πύργος, ύψους εννέα μέτρων. Θεμελιώθηκε σε πασσάλους καρφωμένους στο έδαφος. Αρχικά είχε έναν εξωτερικό κλειστό διάδρομο που συνέδεε τον πύργο του Φάρου με την κατοικία του φαροφύλακα. Κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου πολέμου το λιμάνι βομβαρδίστηκε και ο πύργος του φάρου καταστράφηκε. Για μια πενταετία έμεινε ανενεργός. Το 1945, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του φαρικού δικτύου, επαναλειτούργησε ως επιτηρούμενος με φαροφύλακα και με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1957 αντικαταστάθηκε το μηχάνημα του πετρελαίου με αυτόματο πυρσό ασετυλίνης. Το 1985 έγινε μετατροπή του φάρου σε ηλιακό, με χαρακτηριστικό φως τις δυο λευκές αναλαμπές μ’ ένα ερυθρό τομέα ανά 16 δευτερόλεπτα και φωτοβολία πέντε ναυτικά μίλια.
Η Κόπραινα (Αλυκή) ήταν λιμάνι με σημαντική εμπορική κίνηση από τη Βυζαντινή εποχή και καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις αρχές του 20ου αιώνα. Σήμερα έχουν γίνει αναστηλώσεις στα παλιά κτίρια και το μέρος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη. Το κτίριο του φάρου σήμερα λειτουργεί σαν Μουσείο το οποίο εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2000. Το μουσείο βασικά στεγάζεται στο σπίτι του φαροφύλακα το οποίο βρίσκεται δίπλα στον Πετρόκτιστο φάρο. Τα εκθέματα περιλαμβάνουν εργαλεία και όργανα παλιών φάρων. Επίσης παρουσιάζονται: Ο μηχανισμός λειτουργίας των φάρων η χρησιμότητά τους στην πλοήγηση, η ζωή του φαροφύλακα, ορισμένα στοιχεία της τοπικής ιστορία της Κόπραινας. Από την ταράτσα του μουσείου έχετε πανοραμική θέα του υγρότοπου, της εκβολής του Βωβού ποταμού και του Δέλτα του Αραχθου.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/koprena_gr.htm |
|||||
16. ΦΑΡΟΣ ΑΓΙΟΣ ΣΩΣΤΗΣ
 |
 |
||
|
Ο Αγιος Σώστης είναι νησάκι και βρίσκεται στο δυτικό τμήμα της λιμνοθάλασσας Μεσολογγίου. Την ονομασία του οφείλει στο ομώνυμο εκκλησάκι που εορτάζει την 7η Σεπτεμβρίου. Ο Αη Σώστης έχει σημαντική ιστορία. Κατά τα Ορλωφικά (1770) ο πειρατικός στόλος των Δουλτινιωτών, ναυμάχησε με το στόλο του Μεσολογγίου και τον κατάστρεψε ολοκληρωτικά. `Ηταν ένα βαρύ πλήγμα κατά της ακμάζουσας τότε πόλης. Στον Αη Σώστη εξ άλλου αποβιβάστηκε στις 4 Γενάρη 1824, ο λόρδος Βύρωνας που κατευθυνόταν στο Μεσολόγγι. Στις 10 Γενάρη 1826 σ' αυτό το χώρο έγινε ναυμαχία μεταξύ του ελληνικού στόλου με το ναύαρχο Μιαούλη και των Τούρκων. Αυτή έληξε με νίκη των Ελλήνων. Σήμερα ο Αη Σώστης είναι ένα μικρό νησί, στο οποίο υπάρχει Φάρος, το σπίτι του φαροφύλακα (εγκαταλειμμένο), τα απομεινάρια του παλιού Τελωνείου και η εκκλησία του Αη Σώστη. Εξ άλλου στα δύο άκρα του νησιού υπάρχουν οι εγκαταστάσεις δύο ιβαριών. Αυτά είναι το Βασιλάδι και το Κόμμα. Ο ερειπωμένος, σήμερα φάρος χτίστηκε το 1859. Υπήρξε επανδρωμένος με φαρική οικία χτισμένη παραπλεύρως του φάρου. Ο τελευταίος φέρει ύψος περί τα 11 μέτρα, ενώ το εστιακό του βάθος ξεπερνά τα 12 μέτρα. Ο φάρος του Άη Σώστη βρίσκεται σε έναν τόπο με ιστορία αντιστρόφως ανάλογη της έκτασης και της σημασίας του.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/agios_sostis_gr.htm |
|||
17. ΦΑΡΟΣ ΟΞΥΑΣ
 |
 |
|
Ο φάρος αυτός κατασκευάστηκε το 1899. Το ύψος του πέτρινου πύργου του είναι 8 μέτρα και το εστιακό του ύψος είναι 71 μέτρα. Είναι εγκατεστημένος στο μικρό νησάκι Οξειά ή Οξυά στην γωνία ακριβώς του Ιονίου πελάγους και του Πατραϊκού κόλπου, στα νοτιοδυτικά του νομού Αιτωλοακαρνανίας. Ο φάρος υπέστη αυθαίρετα έναν αρχιτεκτονικό κανιβαλισμό καθώς στο πέτρινο φαρόσπιτο προστέθηκε και δεύτερος όροφος, ο οποίος είναι εντελώς παράταιρος με το υπόλοιπο κτίσμα. Η πρόσβαση στον φάρο γίνεται με σκάφος από τον Αστακό που απέχει 55 χλμ. από το Μεσολόγγι. Το νησάκι είναι ιδιωτικό και ανήκε σε Ελληνοαυστραλό επιχειρηματία, πρόσφατα δε - 24/4/2012 - πουλήθηκε στον Εμίρη του Κατάρ, σε τιμή... ευκαιρίας, λιγότερο από πέντε εκατομμύρια ευρώ.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/oksia_gr.htm |
18. ΦΑΡΟΣ ΚΕΡΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 |
 |
|||
|
Το Κερί βρίσκεται 19 χμ νοτιοδυτικά από την πόλη της Ζακύνθου και αποτελεί το ένα άκρο του κόλπου του Λαγανά και το νοτιότερο σημείο του νησιού. Ένα χιλιόμετρο παραπέρα από το χωριό, στο ακρωτήρι Μαραθιάς βρίσκεται ο φάρος του Κεριού, στην άκρη ενός απότομου βράχου και 300 μέτρα πάνω από τη θάλασσα. Για περισσότερο από έναν αιώνα αυτός ο φάρος καθοδηγεί τις βάρκες και τα καράβια που περνούν από εκεί. Ο φάρος του Κεριού έχει κυκλικό πύργο ύψους 7,5 μέτρα με κατοικία φαροφυλάκων και εστιακό ύψος 190 μέτρα, από τον οποίο υπάρχει φανταστική θέα προς τους δύο πελώριους λευκούς βράχους τη Μεγάλη και Μικρή Μυζήθρα, που εξέχουν πάνω από την θάλασσα σαν πυραμίδες. Κτίστηκε το 1885 στο βουνό πάνω από το Κερί και κρίθηκε ότι η λειτουργία του δεν ήταν αποδοτική για τα καράβια λόγω μεγάλης απόστασής του από τη θάλασσα. Το 1909 μεταφέρθηκε στη σημερινή του θέση, πάνω από τον οικισμό του Κεριού. Διαθέτει φυλάκιο για τη διαμονή του φαροφύλακα. Στην αρχή λειτουργούσε με πετρέλαιο και πυράκτωση, με χαρακτηριστικό τρεις λευκές αναλαμπές ανά 10'' και φωτοβολία 23 ν. μ. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1954, στα πλαίσια ανασυγκρότησης του φαρικό δικτύου, επαναλειτούργησε ως επιτηρούμενος με πηγή ενέργειας το πετρέλαιο. Το 1982 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, τοποθετήθηκαν νέα φωτιστικά μηχανήματα και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός με χαρακτηριστικό 4 λευκές αναλαμπές ανά 15'' και φωτοβολία 17 ν.μ. Σήμερα, ο φάρος λειτουργεί αυτόματα.
Η θέα από το φάρο είναι πανοραμική και υπέροχη. Βαθύ γαλάζιο το Ιόνιο μπερδεύεται με τον ορίζοντα. Τα γυμνά υψώματα του Μαραθιά αριστερά, το ανεβοκατέβασμα του ορεινού πλατώματος με τους λόφους και τις χαράδρες του στα δεξιά και από κάτω οι Μυζήθρες, τα μικρά άσπρα ξερονήσια. Αν σταθούμε δεξιά του φάρου θαυμάζουμε τα χρώματα της θάλασσας πίσω από κυπαρίσσια. Όπου υπάρχουν βράχια τα χρώματα της θάλασσας είναι πρασινογάλαζα και όπου φαίνεται αμμουδιά τα νερά ασημίζουν. Η περιοχή του Φάρου φημίζεται για τα μαγευτικά βασιλέματά της. Ο φάρος είναι ένας από τους 21 φάρους που προσφέρονται για φιλοξενία των στελεχών του πολεμικού ναυτικού και των οικογενειών τους κατά τη διάρκεια των θερινών διακοπών. Ο φάρος είναι επανδρωμένος με ένα φαροφύλακα. Διαθέτει 3 υπνοδωμάτια με σύνολο κλινών 5 ημίδιπλα κρεβάτια, κουζίνα, αποθήκη, λουτρό. Το νερό που διαθέτει είναι βρόχινο από δεξαμενή. Η κατάσταση του κτιρίου είναι καλή, ο περιβάλλων χώρος καλός, αλλά δεν προσφέρεται για μπάνιο. Η απόστασή του από κατοικημένη περιοχή είναι 2 χλμ. και ο δρόμος είναι βατός από αυτοκίνητο. Ο φάρος διαθέτει τηλεόραση, ψυγείο, φουρνάκι και τα απαιτούμενα οικιακά σκεύη.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/keri_gr.htm |
||||
19. ΦΑΡΟΣ ΣΚΙΝΑΡΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 |
 |
||
|
Ο φάρος αυτός έχει πέτρινο κυλινδρικό πύργο ύψους 9,5 μ. με κατοικία φαροφυλάκων στη βάση του. Βρίσκεται στη βορειοδυτική άκρη του νησιού, σε ύψος 67 μέτρων από την επιφάνεια της θάλασσας. Από το φάρο προσφέρεται μία υπέροχη θέα προς την Κεφαλονιά. Η πρόσβαση στον φάρο γίνεται οδικώς ξεκινώντας από το χωριό Βολίμες προς το ομώνυμο ακρωτήριο Σκινάρι της Ζακύνθου γνωστό για τις "γαλάζιες σπηλιές". Ο φάρος κατασκευάστηκε το 1895 και λειτούργησε για πρώτη φορά το 1897 με πετρέλαιο και πυράκτωση. Κατά τη διάρκεια του Β' Παγκοσμίου πολέμου κλάπηκαν τα φωτιστικά του μηχανήματα και ο φάρος παρέμεινε σβηστός. Το 1945 επαναλειτούργησε ως επιτηρούμενος. Το 1980 ο φάρος ηλεκτροδοτήθηκε, αντικαταστάθηκαν τα μηχανήματα πετρελαίου και λειτούργησε ως επιτηρούμενος ηλεκτρικός, με χαρακτηριστικό μία αναλαμπή ανά 5'' και φωτοβολία 22 ν.μ. Σήμερα λειτουργεί αυτόματα.
Σχετικοί σύνδεσμοι: http://www.faroi.com/gr/skinari_gr.htm |
|||
20. ΦΑΡΟΣ ΚΡΥΟΝΕΡΙ ΖΑΚΥΝΘΟΥ
 |
 |
||
|
Αυτός ο φάρος σηματοδοτεί το στενότερο σημείο του περάσματος μεταξύ της Ζακύνθου και της ηπειρωτικής χώρας. Βρίσκεται στο ακρωτήριο Κρυονέρι στη νοτιοανατολική πλευρά του νησιού. Το ακρωτήριο Κρυονέρι, στην άκρη του όρμου που οδηγεί στη πόλη της Ζακύνθου, φωτίστηκε με φάρο το 1832. Ο φάρος του Κρυονερίου ήταν ένας από τους πιο παλιούς φάρους του Ιονίου και κατασκευάστηκε από τους Άγγλους. Αργότερα το 1866 νέος κτίστηκε φάρος στη σημερινή του θέση στο Κρυονέρι. Στα πρώτα χρόνια ο φάρος λειτούργησε διαδοχικά με ελαιόλαδο, πετρέλαιο και ασετιλίνη και μετά τη δεκαετία του ’30 με ηλεκτρικό ρεύμα ως το 1953, οπότε καταστράφηκε ολοσχερώς από το σεισμό. Για δυο χρόνια λειτούργησε στην ίδια τοποθεσία προσωρινός φανός ασετιλίνης. Το 1955 κτίστηκε σκυρόδετος πύργος ύψους 8,2 μέτρων και χρώματος λευκού, πάνω στον οποίο εγκαταστάθηκε αυτόματος πυρσός που λειτουργεί μέχρι σήμερα ως μη επιτηρούμενος και μη επανδρωμένος. Το εστιακό του ύψος είναι 21 μέτρα. Σήμερα ο φάρος λειτουργεί αυτόματα και εκπέμπει 2 λευκές αναλαμπές ανά 16 δευτερόλεπτα. Μια ψηλή σκάλα οδηγεί από το εκκλησάκι της Παναγίας της Κρυονερίτισσας στο φάρο.
|
|||
http://7gym-laris.lar.sch.gr
ΠΙΟ ΠΡΟΣΦΑΤΑ ΑΡΘΡΑ
