Σήμερα η επιθεώρηση είναι καθημερινή

Σήμερα η επιθεώρηση είναι καθημερινή

4' 35" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

Αγέρωχος και στυλάτος όσο λίγοι στην Αθήνα, ο Κωνσταντίνος Τζούμας περπατάει στην οδό Σκουφά και τα βλέμματα κολλάνε πάνω του. Mπαίνει με άνεση στο στέκι του, δίπλα στον Αγιο Διονύσιο, και ο σερβιτόρος τον ρωτάει: «Τσάι, Κώστα;». Οι γυναίκες στα διπλανά τραπέζια τιτιβίζουν χαρούμενες καλησπέρες, κι εκείνος ανταπαντά «buonasera».

Επειτα σερβίρει τελετουργικά το τσάι ξεκινώντας τη συζήτηση με την αμεσότητα μιας ζωντανής ραδιοφωνικής εκπομπής, όπως αυτή στον «Εν λευκώ» που έχει εδώ και 19 χρόνια. Αφορμή της συνάντησής μας, το έργο του Ανδρέα Στάικου «Επικίνδυνες μαγειρικές» που ανεβαίνει στο θέατρο Αλκμήνη.

«Ο,τι κάνω», ξεκαθαρίζει από την αρχή, «είναι ως ηθοποιός. Διαβάζω ένα κείμενο κάπου, κάνω εκπομπές στο ραδιόφωνο, γράφω βιβλία. Το ραδιόφωνο μπήκε στη ζωή μου από τότε που ήμουν μικρός. Η τηλεόραση δεν μπήκε πο- τέ. Εχω παλιούς ρυθμούς, η ταχύτητα των γεγονότων με ξεπερνά.

Αρνούμαι να γίνω πολυεργαλείο. Πάντα ήμουν με το ένα πόδι μέσα και το άλλο έξω, είχα εναλλακτικές. Ηθοποιός, αλλά μπορούσα να οργανώσω και μια επίδειξη μόδας. Προτιμούσα να κάνω μια ταινία, να τελειώσουν τα γυρίσματα, να πάρω μια φίλη και να πάμε διακοπές.

Υπάρχουν ηθοποιοί αφοσιωμένοι που κάνουν θυσίες, πιστεύουν σε αυτό που κάνουν. Εγώ δεν ανήκω σ’ αυτούς που ματώνουν. Οταν ακούω από πολιτικό “θα περάσουμε μια δύσκολη περίοδο, αλλά όλοι μαζί”, λέω “αυτά αλλού”. Η θυσία είναι κακό πράγμα, δεν γίνεται στην περίπτωσή μου».

«Δεν παραμυθιάστηκα»

Συστήνεται ως «απολιτίκ». «Ποτέ μου δεν γοητεύθηκα, δεν παραμυθιάστηκα, δεν μάσησα από πολιτικούς. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι τόσος κόσμος αρέσκεται στον τύπο του καταφερτζή Νεοέλληνα. Που δεν έχει εφόδια, περιφρονεί τα πανεπιστημιακά διπλώματα, δεν γνωρίζει ξένες γλώσσες και κομπάζει ότι στα νιάτα του πέταγε πέτρες στους αστυνομικούς και έκανε καταλήψεις. Κι εγώ κολυμπούσα σε κάτι ρεύματα αόριστου ουμανισμού. Ε, και; Είναι αυτός λόγος να πάρεις ηγετική θέση και να αποφασίζεις για το μέλλον των ανθρώπων;»

Ανθρωπος της πόλης, του αρέσει να περπατά και να την παρατηρεί. Τι τον ενοχλεί στην εικόνα της Αθήνας; «Τα πεζοδρόμια των δημάρχων της που δεν επιτρέπουν καμία γοητεία στο ψηλοτάκουνο να κάνει την παράστασή του.

Και βλέπεις τις γυναίκες να ισορροπούν σε έναν τρόμο. Είναι και οι ανοικτοί κάδοι σκουπιδιών. Τι παγκόσμια πρωτοτυπία! Εχει η Ελλάδα ένα καταπληκτικό τρόπο να απορρυθμίζει τους πάντες.

Την εποχή που καιγόταν η Αθήνα, πλουσιοκόριτσα σε κάποιο μπαλκόνι έλεγαν “ωραία, ε!”. Αυτές θα πάρουν το αεροπλάνο και θα πάνε στη Ζυρίχη, εγώ που δεν θα έχω “Απόλλωνα” και “Αττικόν”; Τα ελληνικά που ακούγονται σήμερα στη Βουλή κάποτε ήταν αφορμή για παραστάσεις ώστε να γελάει ο κόσμος. Σήμερα η επιθεώρηση είναι καθημερινή».

Οι «Επικίνδυνες μαγειρικές» που παίζει μεταφράστηκαν σε 34 γλώσσες, ανέβηκαν μεταξύ άλλων στην Comédie-Française στο Παρίσι, μεταφέρθηκαν στον κινηματογράφο. «Ο Στάικος είναι στυλίστας, χαίρεσαι το κείμενο, τις παραγράφους, τον συνδυασμό των λέξεων. Και η Κερασία Σαμαρά, που το σκηνοθετεί, κάνει καλές δουλειές, έχει γούστο».

Η μητέρα του τον καθόρισε, συχνά μιλάει γι’ αυτήν. «Από μικρός, ίσως, επειδή στα 15 μου πέθανε η μητέρα, πήρα τη ζωή στα χέρια μου. Από τότε πήρα μια απόσταση από τα αισθήματα. Τα πρώτα χρόνια ήμουν εσωστρεφής και μελαγχολικός. Αλλά στη συνέχεια, λόγω του χοροθεάτρου της Ζουζούς Νικολούδη κι έπειτα των χρόνων της Nέας Υόρκης, άνοιξα, έγινα κοινωνικός».

Στα 74 του αποφεύγει τις περιγραφές «γιατι σίγουρα θα πέσω έξω. Δεν μπορώ να περιγράψω ούτε τον εαυτό μου ούτε έναν ρόλο.

Δεν θέλω να έχω απόψεις και βεβαιότητες. Ο πλανήτης μας είναι καλός για συγκατοίκηση. Οχι για να λέμε φύγε εσύ και να έρθω εγώ. Γι’ αυτό δεν μου αρέσουν και οι επαναστάσεις».

Θα ήθελε να έχει χρήματα, «για να επιδοθώ σε συμπεριφορές και γενναιοδωρία που για μένα είναι η μεγαλύτερη αρετή. Δεν εννοώ μόνο την ψυχική. Θα ήθελα να μπορώ να δώσω σε εκείνο το πλάσμα που κάθεται μπροστά σε μια βιτρίνα και δεν μπορεί. Γιατί όταν ήμουν νέος μου συμπεριφέρθηκαν –κυρίως γυναίκες– πολύ γενναιόδωρα».

Σε προηγούμενη συνέντευξη μου είπε πως στη δεκαετία του 1980 «άνθρωποι από τις τραχανοπλαγιές μεταμορφώθηκαν σε κασμιρολινάτσες». Ενώ σήμερα; «Είμαι με τη Σώτη Τριαναταφύλλου, “φύγετε και αφήστε μας ήσυχους” έγραψε στην Αthens Voice. Θα πρόσθετα “και μην ξαναγυρίσετε”».

Είναι από τους πιο κομψούς της Αθήνας. «Είναι χούι που δεν κόβεται. Το γούστο στην οικογένεια το είχε η μητέρα μου. Οταν ξεφύλλιζαν φιγουρίνια με τις φίλες της, πετούσα και εγώ ιδέες. Της έλεγαν “μα τι γούστο έχει ο γιος σου κι ας είναι μια σταλιά”. Εκείνη με έστελνε στο δωμάτιο να μελετήσω. Ακόμα και σήμερα, στο μετρό, καμιά φορά πιάνω και συζήτηση. Λέω σε κάποιον “η κλωστή που κρατάει την πιέτα στο παλτό πρέπει να κοπεί, είναι του καταστήματος για να μην ξεχειλώνει”.

Κανείς δεν ενοχλείται. Οι γυναίκες είναι πιο καλοντυμένες, οι άντρες χύμα. Οι άνθρωποι που μου έκαναν εντύπωση στη ζωή μου ήταν κάτι γενναιόδωρες γυναίκες και κάτι γκέι άντρες με ευαισθησία άλλου τύπου».

Τα ανέμελα χρόνια

Στο θέατρο του αρέσουν οι ήρωες του Μπέκετ, «αυτή η υπαρξιακή ξέρα, ότι περιμένουν κάτι.

Τους κλασικούς δεν τους αντέχω, έχω την αίσθηση της σκουριάς». Στο τρίτο του βιβλίο «Πανωλεθρίαμβος» (εκδ. Καστανιώτη) περιγράφει τα ανέμελα χρόνια της Αμερικής. Ξενύχτια, έρωτες, αλκοόλ, ναρκωτικά, γνωριμίες. Γουόρχολ, Μπιάνκα Τζάγκερ, Τενεσί Ουίλιαμς αλλά και Μπάρμπρα Στρέιζαντ, Τζόνι Μίτσελ, Αν Μπάνκροφτ, Τζέρι Χολ. «Οποτε συνάντησα διασημότητα, ήμουν πάντα πολύ τυπικός. Δεν ήθελα να δω την άλλη πλευρά. Η απόσταση βλέπετε γεννάει τον μύθο. Ζώντας στη Νέα Υόρκη η κυρία ματαιότης σε επισκέπτεται νωρίς. Την ίδια στιγμή που βλέπεις τον διάσημο να διασκεδάζει, βιώνεις και το βατερλώ του. Ας μείνουμε στην ωραιότητά του σε μια ταινία. Δεν είναι καλύτερα;»

«Επικίνδυνες μαγειρικές» του Ανδρέα Στάικου, 3/5, «Αλκμήνη».

Δραματουργική επεξεργασία Ηρακλή Λογοθέτη. Παίζουν οι: Κωνσταντίνος Τζούμας, Δημήτρης Τσολάκης, Αρης Παπαδημητρίου, Μαργαρίτα Πανουσοπούλου.

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή