Γνωριμία με ένα ιδιαίτερο χωριό του νότιου Πηλίου και τη γύρω καταπράσινη περιοχή.
Η βραδινή άφιξη δεν καταφέρνει να μας στερήσει την υπέροχη θέα από το Λαγοτράχι προς τον Παγασητικό κόλπο. Εντούτοις αφήνω τα παραθυρόφυλλα ανοιχτά, για να την απολαύσω με το πρώτο πρωινό φως. Το ίδιο που φωτίζει υπέροχα τον Λαύκο, το χωριουδάκι του νότιου Πηλίου που αγναντεύει τον Παγασητικό και τα νησάκια του, όπως τον Αλατά και το Παλαιό Τρίκερι. Περιπλανιέμαι στα δρομάκια του. Πετρόκτιστα σπίτια, κεραμοσκεπές και άλλες παλαιότερες σκεπές με πηλιορείτικες πλάκες, απόλυτα φυσικοί ήχοι, το κελάηδισμα των πουλιών… άντε κι ένα νιαούρισμα. Οι αυλές γεμάτες ορτανσίες. Στέκομαι έξω από την πλέον ανθισμένη και, σχεδόν χωρίς να το καταλάβω, βρίσκομαι να πίνω τον ελληνικό καφέ μου συνοδευόμενο από γλυκό του κουταλιού καρύδι, μαζί με την κυρία Αθανασία και την κόρη της Βασιλική. «Εσύ κατέβαινες το μονοπάτι πριν από λίγο;» ρωτάει η κυρία Αθανασία και μου δείχνει ένα κενό ανάμεσα στα φυτά της που επιτρέπει στο δρομάκι να φανεί. Μαζί της ακούγεται η φιλόξενη όσο και άγρυπνη φωνή του χωριού, που τίποτα δεν της ξεφεύγει.
Δεν ξέρω αν υπάρχουν πλέον «καλά κρυμμένα μυστικά» όσον αφορά τουριστικούς προορισμούς, θα απαντήσω στη φίλη μας Μελίνα Κατσαλούλη, που μας ξενάγησε με ενθουσιασμό παιδιού σ’ αυτή την πλευρά του νότιου Πηλίου. Υπάρχουν σίγουρα τόποι ανόθευτοι από τον υπέρμετρο τουρισμό (παρά τη φυσική ομορφιά τους) και τις αλλοιώσεις που συχνά φέρνει στις τοπικές κοινωνίες.
Η καρδιά του Λαύκου χτυπάει στην πλατεία, μαζί με την καμπάνα της εκκλησιάς του, κοντά στο καφενείο του Εμμανουήλ Φορλίδα, που λειτουργεί αδιαλείπτως από το 1785. Υπήρξε κουρείο και καφενείο μαζί στο παρελθόν. Την εποχή που ο επάνω όροφος λειτουργούσε σαν χάνι, είχε φιλοξενήσει τον Παπαδιαμάντη ντυμένο καλογερόπαιδο, αλλά και τον Βάρναλη όταν ήταν λυκειάρχης στη γειτονική Αργαλαστή. «Εμεινε, τώρα, το χωριό μόνο του με τους παππούδες», σχολιάζει ο Φορλίδης για τον Λαύκο των 350 κατοίκων του χειμώνα και των 2.000 του καλοκαιριού. Ξαφνικά εμφανίζεται ο έκτος της παρέας και οι σκόρπιοι στα τραπέζια πελάτες αμέσως μαζεύονται γύρω από το τραπέζι της «δηλωτής» στο εσωτερικό του καφενείου.
Εμάς θα μας παρασύρει μαζί του ο Στάθης Σφονδυλιάς στην άλλη άκρη της πλατείας, στο Φάμπειο Μουσείο, για να απολαύσουμε τα απαλά χρώματα των πινάκων και τα αγάλματα του Θανάση Φάμπα. Αλλα φημισμένα παιδιά του Λαύκου είναι ο κιθαρίστας Δημήτρης Φάμπας και ο εικαστικός Αντώνης Ταβάνης. Με το όνομα του τελευταίου λειτουργεί το ιδιαίτερο Μουσείο Ραδιοφώνου με τη συλλογή που δώρισε ο Γερμανός Βίλφρεντ Σεπς.
Η παρουσία των ξένων, Ελλήνων και μη, υπήρξε ανέκαθεν ευεργετική για τον Λαύκο. Αγόραζαν και αγοράζουν σπίτια, αναπαλαιώνοντάς τα, δίνοντας νέα ζωή, έστω και για τον μισό χρόνο, στο χωριό που χτίστηκε μεταξύ 15ου και 16ου αιώνα και έχει γνωρίσει στο παρελθόν σημαντική οικονομική άνθηση. Ακόμα κατασκευάζονται περίτεχνες ξύλινες σκάλες και κουπαστές από καλούς τεχνίτες, ενώ κάποια μαρμάρινα μπαλκόνια εντυπωσιάζουν πάνω σε παλιά αρχοντικά.
Ενα υπέροχο μπαλκόνι του Παγασητικού ο ίδιος ο Λαύκος, μας οδηγεί με κάθε φυσικότητα σε μια σύντομη εξερεύνηση των πολλαπλών ακτών που αγναντεύουμε… Στη Μηλίνα για έναν καφέ ή τσίπουρο και μεζεδάκι δίπλα στη θάλασσα. Ακολουθούν πολλές μικρές παραλίες. Ξεχωρίζει εκείνη πριν από την Τζάστενη, ενώ ο Μαραθιάς με τους ατίθασους αέρηδές του ενδείκνυται για windsurfing. Στις Κότες τα ψαροκάικα πηγαινοέρχονται καθημερινά με φρέσκια ψαριά και, αν φτάσετε μέχρι τον Αλογόπορο, μόλις σε 10 λεπτά θα βρεθείτε στο Παλαιό Τρίκερι. Ενα ιδιόρρυθμο νησάκι με μόνο 20 κατοίκους, η αρχαία Κικύνηθος, όπου προσάραξε η «Αργώ» του Ιάσονα και το οποίο μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο υπήρξε τόπος εξορίας για περισσότερες από 500 γυναίκες και παιδιά. Δεσπόζει το Μοναστήρι της Ευαγγελίστριας, το οποίο στην ουσία ποτέ δεν λειτούργησε ως μοναστήρι, παρά τα περίπου 100 κελιά του. Ακόμη και σήμερα στα κελιά αυτά φιλοξενούνται επισκέπτες που αρκούνται σε πολύ βασικές παροχές έναντι αντιτίμου 10 ευρώ, ακολουθώντας την παράδοση που εγκαινίασε τη δεκαετία του ’60 η μυθιστορηματική προσωπικότητα του Αλφόνς Χοχάουζερ. Στον μοναστηριακό ιδιόρρυθμο αυτόν ξενώνα έχει φιλοξενηθεί και η Γκρέτα Γκάρμπο.
Οι ιστορίες του νότιου Πηλίου είναι ανεξάντλητες. Το ίδιο και οι ομορφιές του, όπως το καλντερίμι από τον Λαύκο στη Μηλίνα και οι πεταλούδες που μας ακολούθησαν σε όλη τη διαδρομή καθώς το κατεβαίναμε. Ή τα οκτώ χιλιόμετρα χωματόδρομου που οδηγούν σε τεράστια κυπαρίσσια και ελαιώνες, δίπλα στη μονή του Αγίου Αθανασίου του 1795. Παρεμπιπτόντως, ακόμα απορώ πόσους αιώνες ζωής μετρά το τεράστιο κυπαρίσσι της κεντρικής πλατείας.
Ο Λαύκος μάς κέρδισε τόσο πολύ με την πρώτη γνωριμία, που θα σταθεί μια καλή αφορμή για να επιστρέψουμε στο φυσικό τοπίο των μυθικών Κενταύρων, σε δάση από οξιές και καστανιές και σε όλα τα χωριά του νότιου Πηλίου που δροσίζονται από τη θέα και τις παραλίες τόσο του Παγασητικού κόλπου όσο και του Αιγαίου πελάγους.
Μετάβαση
Οδικώς, από Αθήνα, θα χρειαστείτε πέντε με πεντέμισι ώρες μαζί με μια στάση που ενδεχομένως θα κάνετε. Για όσους έχουν τη δυνατότητα να μετακινούνται με… ελικόπτερο, πολύ κοντά στον Λαύκο υπάρχει ελικοδρόμιο!
Διαμονή
Λαγού Ράχη (T/24230-65.144, www.lagouraxi.com). Ξενοδοχείο τριών αστέρων με πεντάστερη θέα στον Παγασητικό Κόλπο από το Λαγοτράχι, το λόφο όπου είναι χτισμένο και από τον οποίο δανείστηκε το όνομά του. Λειτουργεί φέτος για πρώτη χρονιά σε τρία γειτονικά κτίρια γύρω από τον κήπο με τα αρωματικά φυτά και διακατέχεται από τον κοσμοπολίτικο αέρα που φέρνουν μαζί τους οι ιδιοκτήτες του, η Αγγλίδα Sue Wake και ο Γάλλος Christian Lefaucheux – φιλόξενοι οικοδεσπότες μας σ’ ετούτη την εξόρμηση. «Ταξιδεμένη» αισθητική με κλασικές επεμβάσεις, που δένει πολύ όμορφα και φιλόξενα στο σαλόνι και στις βεράντες. Λάτρης και γνώστης του κρασιού, ο Christian εγγυάται μια παραπάνω απόλαυση για όσους αγαπούν το καλό κρασί. Σύμμαχός του ο Πηλιορείτης στην καταγωγή σεφ Αντώνης Αλάιας. Η μεσογειακή κυρίως κουζίνα με διεθνείς επιρροές είναι από τα βασικά πλεονεκτήματα του ξενοδοχείου. Καθημερινά γίνονται μαθήματα χορού, aqua fitness και body-balance, ενώ διαθέτει επίσης πισίνα με θέα πάντα στον Παγασητικό. Στα δε μελλοντικά τους σχέδια είναι η δημιουργία γηπέδου τένις. Το ξενοδοχείο έχει δύο αίθουσες συνεδρίων, που το καθιστούν ιδανικό και για επαγγελματικά ταξίδια. Η μεγάλη βρίσκεται στο Village View House και είναι χωρητικότητας 80 ατόμων και η μικρή στο Grang House και λειτουργεί καθημερινά σαν playroom με επιτραπέζια παιχνίδια. Στην ήσυχη βιβλιοθήκη του «Λαγού Ράχη» μπορεί κανείς να αποτραβηχτεί για διάβασμα και ζωγραφική. Πολύ καλή αναλογία ποιότητας-τιμής. Από 40 ευρώ το μονόκλινο με θέα εως 190 ευρώ η grand rotunda suite σε περίοδο αιχμής.
Ξενώνας των Χρωμάτων (Τ/24230-65.225, 6979-547.793, www.fotuarthotel.gr). Ανακαινισμένο τρίπατο αρχοντικό του 1861 κοντά στην πλατεία του Λαύκου. Εργα τέχνης εναλλάσσονται κατά καιρούς στα δωμάτια – τα περισσότερα με θέα στον Παγασητικό. 60 – 70 ευρώ το δίκλινο και έως 90 ευρώ η σουίτα.
Αρχοντικό Κ. Παρίση (Τ/24230-65.856, www.archontiko-parisis.com). Εξαιρετική οχυρωματική αρχιτεκτονική σε αρχοντικό του 1834, με πολύ ευχάριστη, άνετη αυλή και θέα στη θάλασσα. 55 – 60 ευρώ το δίκλινο.
Αρχοντικό Κτενά (Τ/24230-65.562, www.pelionguesthouse.gr). Παραδοσιακός ξενώνας στην πλατεία του χωριού, πίσω από την εκκλησία, με 5 δωμάτια και κοινόχρηστη κουζίνα, για να φτιάξετε μόνοι σας το πρωινό σας. Από 35 ευρώ το δίκλινο.
Για κρατήσεις που αφορούν τη διαμονή σας επισκεφθείτε τo:
Φαγητό
Η Δροσιά (Τ/24230-65.078). Εστιατόριο στην πλατεία του Λαύκου, φημισμένο για τα πεντανόστιμα μαγειρευτά του.
Ο Παγασητικός (Τ/24230-65.321). Χειροποίητο σουβλάκι, δύο-τρία μαγειρευτά κάθε μέρα και φρέσκο ψάρι από το καΐκι της οικογένειας.
Η Ελιά (Τ/6937-250.329). Ψαροταβέρνα στη Μηλίνα, δίπλα στη θάλασσα με φρέσκα ψάρια, αστακομακαρονάδες κ.λπ.
Φρέσκο ψάρι από καΐκια της περιοχής και μερακλίδικους ουζομεζέδες θα βρείτε επίσης σε ψαροταβέρνες στις Κότες και στο Παλαιό Τρίκερι.
➊ Οι «Φίλοι των Καλντεριμιών» είναι μια δραστήρια ομάδα πεζοπόρων που από το 2007 έχει καταφέρει να «ανοίξει» και να διατηρεί σε καλή κατάσταση τα υπέροχα «Καλντερίμια του Νοτίου Πηλίου». Περισσότερες πληροφορίες: Τ/24230-71.373, www.pelionwalks.worldpress.com, www.pelionwalks.org. / Επισκεφτείτε επίσης το blog του αντιπροέδρου της ομάδας Κυριάκου Σταθάκη www.walking-pelion.blogspot.gr.
➋ Διαβάστε το βιβλίο του Δημήτρη Λαμπαδάρη «Ο Λαύκος – Το αρχοντοχώρι του Νοτίου Πηλίου» και το πιο εξειδικευμένο «Birds of Pelion» της Barbara Martin για τα πουλιά του Πηλίου.
➌ Το ταξιδιωτικό γραφείο Milina Holidays διοργανώνει ημερήσιες εκδρομές στο Πήλιο και κρουαζιέρες στον Παγασητικό και στη Σκιάθο (με συνεννόηση και σε Σκόπελο, Αλόννησο). Πληροφορίες και κρατήσεις: T/24230-65.020, www.milina-holidays.com.