ΝΑΝΤΙΑ ΔΡΑΚΟΥΛΑ
Κάμπινγκ
εικον.: Χρύσα Χουλιάρα
εκδ. Πατάκη, σελ. 176
Απέναντι από το σπίτι μου στον Κάμπο της Πάτμου, μέσα στον ομώνυμο κόλπο, βρίσκεται ένα νησί. Το λένε Χιλιομόδι και έχει συνοδεία μια μικρούτσικη ξέρα, τη Σκλάβα. Το Χιλιομόδι χρωστάει το όνομά του στο μόδι. Τι είναι αυτό; Ενα περίτεχνα και σοφά κατασκευασμένο καλάθι, στο οποίο οι Πατηνιώτες (οι κάτοικοι της Πάτμου) έβαζαν τα γεννήματα (στάρι, βρώμη, καλαμπόκι κ.λπ.). Κάθε μόδι, γεμάτο με τους καρπούς της γης, ζυγίζει 22 κιλά. Στις καλές μέρες, η παραγωγή ξεπερνούσε τα χίλια μόδια. Εξ ου και Χιλιομόδι.
Αυτό το νησί κάθε χρόνο που βρισκόμαστε στην Πάτμο εξάπτει τη φαντασία μου. Το κάνω ό,τι θέλω ή, για την ακρίβεια, το κάνουμε ό,τι θέλουμε, γιατί και ο γιος μου μοιάζει γοητευμένος απ’ αυτό. Το ζωγραφίζει, το τραγουδάει, το χορεύει. Ο γιος μου, όμως, εκτός από ονειροπαρμένος, είναι και βιβλιοφάγος. Δεν τον προλαβαίνουμε. Οταν, λοιπόν, φτάνουμε κάθε χρόνο στην Πάτμο, κουβαλάμε κάμποσα βιβλία. Αλλά ξέρουμε ένα πράγμα, ότι πολύ σύντομα θα τα καταβροχθίσει. Οπότε, η μόνη λύση για να τον χορτάσουμε, μέχρι να επιστρέψουμε στην Αθήνα, είναι να επισκεφθούμε τα δύο μικρά βιβλιοπωλεία του νησιού. Στη Σκάλα, στο λιμάνι δηλαδή. Εκεί όπου φθάνουμε χαρούμενοι και φεύγουμε μελαγχολικοί. Φέτος, κάναμε ακριβώς το ίδιο και συναντήσαμε ένα εξαιρετικό βιβλίο για παιδιά 8+. Το λένε «Κάμπινγκ» και η συγγραφέας του ονομάζεται Νάντια Δρακούλα.
Ο γιος μου το πήρε, κάθησε στο παγωτατζίδικο του Στέλιου και έπειτα από μιάμιση ώρα με σκούντησε και μου είπε: «Μπαμπά, είναι κάπως… και με έβαλε σε σκέψεις». «Τι εννοείς», τον ρώτησα. Και μια και δυο, άρχισε να μου διηγείται την ιστορία του «Κάμπινγκ».
Σ’ ένα νησί απέναντι σ’ ένα άλλο νησί (εδώ κολλάει το Χιλιομόδι), μια παρέα παιδιών, ο Λέλος, η Μπιάνκα, η Αφροδίτη, και ένας σκύλος, ο Μπελάς, αποφασίζουν να φτιάξουν τη δική τους γωνιά, μακριά από τους μεγάλους και τα πρέπει τους αλλά και απ’ όσα όλο τον χρόνο κάνουν τη φαντασία τους φτωχότερη. Να φτιάξουν ένα νησί απαράλλαχτο με τις επιθυμίες τους. Να μάθουν να εκμεταλλεύονται τις εναλλακτικές μορφές ενέργειας και τη φύση για να «επιβιώσουν». Να μάθουν να πολεμούν με τα δικά τους όπλα. Αυτά με τα οποία τα εφοδίασε η συγγραφέας, η οποία, εκτός των άλλων, αποδείχθηκε και εξαιρετική μαγείρισσα ανθρώπινων χαρακτήρων. Για τον καλοκαιρινό θίασο των θαυμάτων επέλεξε τους εκλεκτότερους και τις εκλεκτότερες, και τους «έστησε» με τον καλύτερο δυνατό τρόπο, και έδωσε στο νησί το όνομα T-Ρεξ – ανάμεσα στον εκλεκτό θίασο περίοπτη θέση κατέχει ο άγνωστος X, που όμως δεν θα σας πω τι μηχανεύεται.
Εδώ, όμως, σταματώ, γιατί ο γιος μου μού παίρνει το laptop απ’ τα χέρια για να παίξει κάτι παιχνίδια στο friv. Μια στιγμή, όμως. Στο αυτί μού ψιθυρίζει το όνομα της εικονογράφου: Χρύσα Χουλιάρα. Μεταξύ μας, είναι σούπερ.