05.30
«Aκόμα ο ήλιος δεν έχει χαράξει», λέω. «Ποτέ καμία μέρα δεν είναι ίδια», λέω. Μ’ αρέσει να ξυπνώ πολύ πρωί, θέλω να βλέπω το πρώτο φως της μέρας. Κάθομαι λίγη ώρα στο κρεβάτι. Σκέφτομαι, σήμερα έχω να τελειώσω μερικές νότες που άφησα από χθες. Περίοδος προετοιμασίας. Κλείνω τα μάτια μου για λίγο και προσεύχομαι. Για μένα, για τους δικούς μου, για εσένα. Βγαίνω στο μπαλκόνι και μέσα στην ησυχία παρατηρώ το πρώτο φως, «τι θαύμα!» αναφωνώ. Ντύνομαι και με ένα σάλτο βγαίνω έξω για προπόνηση: δέκα χιλιόμετρα τρέξιμο, ασκήσεις, κολύμπι και γενικό παίδεμα.
07.20
Πρωινό γεύμα και κατευθείαν για εξάσκηση και μελέτη και διάβασμα και έρευνα, και μια τρέλα γενικά. Προετοιμασία προγράμματος, φωνής, μουσικών, νότες, ήχοι, ρυθμοί για το Vconcert «Ελληνικής Κλασικής Δημοτικής Μουσικής» που αυτή τη φορά θα το παρουσιάσουμε με τον σύλλογο «Οι Φίλοι του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών» στο θέατρο «Φρύνιχος» στους Δελφούς. Σκέφτομαι και επισκέπτομαι με τη φαντασία μου τα μέρη που δομούν την κλασική δημοτική, «Αιγαίο, Θράκη, Στερεά Ελλάδα, Ηπειρο, Θεσσαλία, Πελοπόννησο, Ιόνιο, Κρήτη, Μακεδονία, κάνω και μια βόλτα στη Μικρά Ασία, τον Πόντο και την Κύπρο» και από τις κορυφογραμμές τους κοιτώ τις ομορφιές τους και έτσι για αρκετή ώρα καταπιάνομαι με αυτή τη σύνθεση της μνήμης. Με βοηθό ένα πιανάκι, τον υπολογιστή, μολύβι και χαρτί.
12.10
Μεσημεριανό γεύμα, μιλώ με αγαπημένους μου ανθρώπους και με συνεργάτες. Τακτοποιώ τον χώρο. Παύση. Μια σκέψη, μια ιδέα και αμέσως βγαίνω έξω. Οταν μου έρχεται μια ιδέα και τη σκέφτομαι έντονα, δεν με χωράει ο τόπος και πάντα πηγαίνω και κάθομαι μπροστά στη θάλασσα κοιτάζοντας τον ορίζοντα, ίσως γιατί «Τα πρώτα μου χρόνια τ’ αξέχαστα τα ’ζησα κοντά στ’ ακρογιάλι, στη θάλασσα εκεί τη ρηχή και την ήμερη, στη θάλασσα εκεί την πλατιά, τη μεγάλη», που λέει και ο ποιητής. Ετσι έγινε και σήμερα.
16.00
Γυρνώντας από τη θάλασσα, βρίσκομαι στα τελειώματα μιας λαϊκής αγοράς. Προλαβαίνω μερικά φρούτα. Ακούω μελωδίες και ρυθμούς από μακριά. Μουσικοί του δρόμου, σκέφτομαι. Ψάχνω να τους εντοπίσω από τον ήχο. Το έχω πάθει αρκετές φορές στην Αθήνα. Ετσι έγινε και έφτιαξα παραστάσεις με μουσικούς από τη Ρουμανία, την Αφρική… την άλλη φορά άκουγα έναν μαγικό ήχο. Εψαχνα να βρω από πού έρχεται, μια και ο αέρας κάνει τα γνωστά του παιχνίδια. Θυμάμαι ήταν ο Σαλέας. Mε rock ’n’ roll ρυθμούς λοιπόν, καταφθάνω για μια μικρή στάση στο καφενείο, το «Κλασσικό» είναι από τα παλιά στέκια όπου κυρίως μαζεύονται άντρες της γειτονιάς και συζητούν για την επικαιρότητα. Κάθομαι, διαβάζω εφημερίδα και πίνω έναν καφέ.
17.50
Πίσω στο σπίτι και αφού κάνω μερικές σωματικές ασκήσεις, καταπιάνομαι πάλι με τα μουσικά. Νέο υλικό τραγουδιών από διάφορες συνεργασίες και ανάμεσα από αυτά διαλέγω για σήμερα το καινούργιο έργο «Οι Στοιχειωμένοι» του συνθέτη Δημήτρη Μαραμή, που θα το παρουσιάσουμε του χρόνου στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών και σύντομα θα ξεκινήσουν οι πρόβες. Επιστροφή στην προετοιμασία για τους Δελφούς, οργάνωση προβών, τηλέφωνα, συνεννοήσεις, στείλε παρτιτούρες για τις βιόλες, τα βιολιά είναι OK και πάει λέγοντας με την ομάδα δέκα κορυφαίων μουσικών της «Ελληνικής κλασικής δημοτικής μουσικής».
23.30
Και η ώρα περνά και τρέχει σαν νεράκι. Bγαίνω για έναν τελευταίο περίπατο, πηγαίνω στο πιο ψηλό σημείο της περιοχής. Αγναντεύω τα φωτάκια και την ομορφιά της νύχτας. Σιωπώ. Και από εκεί, σε καληνυχτώ και σου δίνω ραντεβού στις 8 του Σεπτέμβρη, με μια μελωδία γλυκιά και τρυφερή από τη Μικρά Ασία που λέει «Αμυγδαλάκι τσάκισα και μέσα σε ζωγράφισα, αμυγδαλοτσακίσματα σου στέλνω χαιρετίσματα», ενώ κατηφορίζω και κατευθύνομαι προς αυτή, τη μικρή παύση που δίνει θέση στα όνειρα. Αύριο ξημερώνει και θέλω πάλι να δω το πρώτο φως της μέρας. 01.15.
«Οι Φίλοι του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου Δελφών» με την υποστήριξη του Πανεπιστημίου της Ευρώπης διοργανώνουν στις 8/9, στις 8 μ.μ., στο Θέατρο «Φρύνιχος», στους Δελφούς, την εκδήλωση «Ελληνική Κλασική Δημοτική Μουσική» με τη Βασιλική Καρακώστα.