Ο ατζαμής Μποντ ξαναχτυπά

3' 26" χρόνος ανάγνωσης
Ακούστε το άρθρο

«Ο Johnny English ξαναχτυπά» ***

ΚΩΜΩΔΙΑ (2018)

Σκηνοθεσία: Ντέιβιντ Κερ

Ερμηνείες: Ρόουαν Ατκινσον, Εμα Τόμσον, Ολγα Κιριλένκο

Ο ατζαμής Μποντ ξαναχτυπά-1

Για κάποιους είναι από τους κορυφαίους κωμικούς στον κόσμο. Αλλοι πάλι τον θεωρούν απολύτως υπερεκτιμημένο και το παίξιμό του υπερβολικό αν όχι γελοίο. Το μόνο βέβαιο είναι πως ο Ρόουαν Ατκινσον γεμίζει ένα κεφάλαιο από μόνος του στον χώρο της σύγχρονης κωμωδίας, χάρη στους μοναδικούς χαρακτήρες που έχει δημιουργήσει, προσφέροντας ψυχαγωγία επί δεκαετίες από σκηνής, κινηματογραφικής οθόνης ή τηλεοράσεως. Ενας τέτοιος επιστρέφει αυτή την εβδομάδα για τρίτη φορά στις αίθουσες, με σκοπό να σώσει τον κόσμο από την καταστροφή και καταλήγοντας (φυσικά) να μην αφήσει πέτρα πάνω στην πέτρα στο πέρασμά του.

Ο Τζόνι Ινγκλις –όνομα και πράγμα–, κατάσκοπος στην υπηρεσία της Αυτής Μεγαλειότητος, ανακαλείται από την αποστρατεία όταν μια ξαφνική κυβερνοεπίθεση εκθέτει την ταυτότητα όλων των υπόλοιπων Βρετανών πρακτόρων. Καθώς ο πλανήτης απειλείται ανοιχτά από μια καταστρεπτική ψηφιακή τεχνολογία, ο Ινγκλις μαζί με τον πιστό του Μπαφ (Μπεν Μίλερ), θα αναλάβουν να τον σώσουν με χαρακτηριστικά… αναλογικό στυλ.

Σπανίως τα σίκουελ τέτοιου είδους ταινιών αποδεικνύονται αξιόλογα ή έστω υποφερτά, ωστόσο ο νέος Τζόνι Ινγκλις περνά με άνεση τον πήχυ της κωμωδίας, προσφέροντας 1,5 ώρα καθαρής διασκέδασης και μεταδοτικού γέλιου. Ο Ατκινσον οικονομεί εδώ περισσότερο την περσόνα του, με πιο μετρημένες κινήσεις και γκριμάτσες, προσφέροντας τελικά έναν βίντατζ κωμικό ήρωα, γκαφατζή και ακαταμάχητο. Ο δε σκηνοθέτης Ντέιβιντ Κερ οργανώνει το υλικό του με αλυσιδωτές σεκάνς, στήνοντας ως επί το πλείστον επιτυχημένα κωμικά επεισόδια.

H παρωδία

Η βασική ιδέα βέβαια του Τζόνι Ινγκλις είναι η παρωδία. Ο πιο εμβληματικός (κινηματογραφικός) Βρετανός κατάσκοπος μπαίνει στο στόχαστρο, με έναν ατζαμή Τζέιμς Μποντ να παίρνει τη θέση του σκορπώντας τρόμο σε φίλους και εχθρούς. Αυτή τη φορά έχει για αντίπαλό του και τη σύγχρονη ψηφιακή τεχνολογία, αν και ο ίδιος παραμένει φανατικός οπαδός του τηλεφωνικού θαλάμου και του φαξ. Οπως είπαμε, Τζόνι Ινγκλις δεν υπάρχει δίχως τον Ρόουαν Ατκινσον. Ο Βρετανός ηθοποιός ανήκει σε ένα (σχεδόν) υπό εξαφάνιση είδος κωμικού, από εκείνους που μένουν στη συνείδηση του κοινού συχνά με τα ονόματα των χαρακτήρων που υποδύονται. Ο «Μίστερ Μπιν» είναι ίσως πιο διάσημος από τον ίδιο τον Ατκινσον, ενώ εξίσου εμβληματική, τουλάχιστον για τους Βρετανούς, είναι και η «Μαύρη οχιά». Εχοντας να αντιμετωπίσει πρόβλημα τραυλίσματος, εκείνος ανέπτυξε από νεαρή ηλικία ένα στυλ παιξίματος εμφατικά «σωματικό», στα πρότυπα της δουλειάς του Μπάστερ Κίτον. Σε αυτό βασίστηκε και ο «Μίστερ Μπιν», τον οποίο ο Ατκινσον ανακοίνωσε πως θα «συνταξιοδοτήσει» το 2012, χωρίς όμως να καταφέρει να τηρήσει επ’ ακριβώς τη δέσμευσή του τα επόμενα χρόνια. Παρ’ όλα αυτά, ο 63χρονος ηθοποιός δεν έχει διακριθεί μόνο για αυτά. Ο ιερέας του στο «Τέσσερις γάμοι και μία κηδεία» ήταν πραγματικά αξέχαστος, ενώ και τα υπόλοιπα περάσματά του –συνήθως τέτοια είναι– δίνουν πάντα έξτρα αλατοπίπερο στις ταινίες.

Το βαρόμετρο της εβδομάδας

Στο «Σπίτι με το ρολόι στον τοίχο», ο ειδικός του τρόμου, Ιλάι Ροθ, φτιάχνει ένα παραμύθι φαντασίας με… μαγικούς πρωταγωνιστές. Ο μικρός Λούις μένει ορφανός και μετακομίζει στο σπίτι του εκκεντρικού θείου του, Τζόναθαν (Τζακ Μπλακ). Σύντομα θα διαπιστώσει πως τόσο αυτός όσο και η αινιγματική συγκάτοικός του, Φλόρενς (Κέιτ Μπλάνσετ), είναι μάγοι, οι οποίοι θα οδηγήσουν και εκείνον στο ίδιο μονοπάτι. Το δε σπίτι που κατοικούν κρύβει ένα μεγάλο μυστικό, υπό τη μορφή ενός ρολογιού που έχει τη δύναμη να καταστρέψει τον κόσμο. Σκοτάδι και ξεγνοιασιά συνδυάζονται αρμονικά σε ένα φιλμ για όλη την οικογένεια.

Στο «Υπεράνω πάσης υποψίας» παρακολουθούμε την αληθινή ιστορία του Μο Μπεργκ, ενός βετεράνου αθλητή του μπέιζμπολ, ο οποίος αναλαμβάνει την ειδική αποστολή να βρει και να δολοφονήσει τον διάσημο φυσικό Βέρνερ Χάιζενμπεργκ. Οι αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες θεωρούν πως ο τελευταίος ετοιμάζει την ατομική βόμβα των ναζί.

Στο «Σε αυτή τη χώρα κανείς δεν ήξερε να κλαίει» ο Γιώργος Πανουσόπουλος επιστρέφει, για να μας ταξιδέψει σε ένα απομακρυσμένο νησί του Αιγαίου –πρόκειται στην πραγματικότητα για την Ικαρία– όπου καταφθάνει μία ομάδα ξένων, ανάμεσά τους και ένας Γάλλος ευρωβουλευτής. Σύντομα όλοι τους θα προσγειωθούν στην καθημερινότητα ενός άλλου κόσμου, χωρίς αυτοκίνητα, τράπεζες, χρήματα ή έγνοιες επιπέδου 2018. Το φιλμ μπλέκει τη γραφικότητα με τη γνήσια αγάπη για το πανέμορφο ελληνικό καλοκαίρι, καταλήγοντας σε έναν ύμνο στον έρωτα και στο αναρχικό πνεύμα μιας σύγχρονης ουτοπίας.

 

Λάβετε μέρος στη συζήτηση 0 Εγγραφείτε για να διαβάσετε τα σχόλια ή
βρείτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει για να σχολιάσετε.
Για να σχολιάσετε, επιλέξτε τη συνδρομή που σας ταιριάζει. Παρακαλούμε σχολιάστε με σεβασμό προς την δημοσιογραφική ομάδα και την κοινότητα της «Κ».
Σχολιάζοντας συμφωνείτε με τους όρους χρήσης.
Εγγραφή Συνδρομή