Λεβέντ: Πρωταρχικός στόχος του «Γιασεμί» η απαλλαγή από κατοχή

Πρωταρχικός στόχος της κίνησης «Γιασεμί» είναι απαλλαγή της Κύπρου από την κατοχή και γι’ αυτό είναι και ο ίδιος υποψήφιος, δήλωσε σε συνέντευξή του στο ΚΥΠΕ ο επικεφαλής της, Σενέρ Λεβέντ, προσθέτοντας ότι με το αποτέλεσμα στις Ευρωεκλογές θα φανεί κατά πόσο Τ/κ και Ε/κ μπορούν να βρεθούν στο ίδιο μέτωπο με αυτόν τον σκοπό.

Για την Ευρώπη πιστεύει ότι έμεινε μετεξεταστέα στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την επικρίνει για την στάση της έναντι της Τουρκίας και υποστηρίζει ότι μπορεί η ΕΕ να έκανε μέλος της ολόκληρη την Κύπρο, αλλά έμεινε μόνο στο νότο και άφησε τον βορρά στην Τουρκία, όπως είπε, αφού δεν νοιάζεται να τον απαλλάξει από την κατοχή.

Για την δε αποχή, ο Σενέρ Λεβέντ αναφέρει ότι η Ευρώπη θερίζει τώρα αυτό που έσπειρε με τις λάθος πολιτικές της.

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της συνέντευξης του Επικεφαλής της κίνησης «Γιασεμί» στο ΚΥΠΕ:

Ερώτηση: Με ποιες φιλοδοξίες και ποια πολιτική πρόταση διεκδικείτε την ψήφο του λαού στις Ευρωεκλογές 2019;

Εκπλήττομαι. Υποβάλλεται τέτοια ερώτηση σε κάποιον που η πατρίδα του είναι υπό κατοχή εδώ και 45 χρόνια; Μήπως ένας Γάλλος αντιστασιακός το 1942 ρωτήθηκε ποτέ «γιατί εξοπλίζεσαι;» Δεν το νομίζω. Η πατρίδα του ήταν υπό ναζιστική κατοχή. Ο Χίτλερ απέναντι στον Πύργο του Άιφελ. Αν δεν εξοπλιζόταν, τι άλλο να έκανε ο Γάλλος πατριώτης; Έτσι είμαστε και εμείς τώρα. Η απαλλαγή της πατρίδας μας από την κατοχή είναι το πρωταρχικό μας καθήκον, έτσι δεν είναι; Μήπως γι’ αυτό δεν χρειάζεται να ταμπουρωθούμε παντού; Γι’ αυτό κυρίως είμαι υποψήφιος. Αν θα με ψηφίσει ο λαός, γι’ αυτό πρέπει να με ψηφίσει πιο πολύ. Στα αποτελέσματα αυτών των εκλογών θα φανεί πόσοι Τουρκοκύπριοι και Ελληνοκύπριοι είναι έτοιμοι να βρεθούν στο ίδιο μέτωπο για τον σκοπό αυτό. Και αυτό θα καθοριστεί μόνο με τις ψήφους που θα δοθούν στο Κίνημα Γιασεμί. Διότι είναι το μοναδικό κίνημα που υψώνει την φωνή του ξεκάθαρα κατά της κατοχής στην κατεχόμενη περιοχή. Το Κίνημα Γιασεμί. Δηλαδή η εφημερίδα Αφρίκα. Το Γιασεμί είναι ένα κίνημα που βγήκε μέσα από τα σπλάχνα της εφημερίδας Αφρίκα. Ποιες οι πολιτικές μου προτάσεις; Πρώτα απ’ όλα το άνοιγμα του Βαρωσιού και η παράδοσή του στους παλιούς του ιδιοκτήτες ως μέτρο οικοδόμησης εμπιστοσύνης. Γενικά υποστηρίζω κάθε είδους λύση εκτός των δύο κρατών, δηλαδή της διχοτόμησης. Θεωρώ την ομοσπονδία ως μέσον που θα μας οδηγήσει στο ένα κράτος, μια πατρίδα και ένα λαό.

Ερώτηση: Πόσο απέχει η Ευρώπη του σήμερα από την Ευρώπη που προσδοκάτε και σε ποιους βασικούς τομείς πιστεύετε ότι χρειάζονται να γίνουν βήματα προόδου; 

Καλή ερώτηση. Τουλάχιστον συμφωνούμε ότι υπάρχει μια Ευρώπη μακριά από τις δικές μου προσδοκίες. Αυτό γίνεται αντιληπτό από την ερώτηση. Βεβαίως και δεν είναι αυτή η Ευρώπη που θέλω να βλέπω και να φτιάξω. Έμεινε μετεξεταστέα στο θέμα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Τα δικά της συμφέροντα τίθενται πολύ πιο πάνω από τα ανθρώπινα δικαιώματα. Δεν βλέπει καν τις τρομερές παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων που υπάρχουν στην Τουρκία, με την οποία διεξάγει επαφές για ένταξη. Δεν προβληματίζεται για να σώσει τους αθώους πολιτικούς κατάδικους και κρατούμενους που βασανίζονται χρόνια στις φυλακές. Όσον αφορά στη Κύπρο, λογαριάζει ότι πήρε στους κόλπους της ολόκληρο το νησί. Όμως έμεινε μόνο στον νότο. Άφησε τον βορρά στην Τουρκία. Δεν νοιάζεται να τον απαλλάξει από την κατοχή! Ακόμα και οι Ευρωβουλευτές που θέλουν να έρθουν στην Κύπρο και να πάνε στο Βαρώσι, δεν μπορούν να το κάνουν. Αν κάποιος επιχειρήσει να πάει, συλλαμβάνεται. Η Ευρώπη δεν λέει κουβέντα γι’ αυτό. Είμαι Ευρωπαίος πολίτης εδώ και 15 χρόνια, αλλά ζω κάτω από την διοίκηση της Τουρκίας. Το νότιο τμήμα της Κύπρου είναι Ευρώπη. Ενώ το βόρειο Τουρκία.

Ερώτηση: Η αποχή αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά θέματα των τελευταίων εκλογικών αναμετρήσεων στην Κύπρο και συνακόλουθα, των επερχόμενων Ευρωεκλογών. Πώς εκτιμάτε ότι μπορεί να αντιστραφεί αυτό το φαινόμενο και ποιο μήνυμα απευθύνετε στους ψηφοφόρους ώστε να προσέλθουν στις κάλπες; 

Αυτή είναι ερώτηση που πάει γάντι με την ρήση «ό,τι σπείρεις θα θερίσεις». Ναι Ευρώπη, τώρα θερίζεις αυτό που έχεις σπείρει. Μήπως είναι εύκολο να πάρεις στην κάλπη τώρα τους εκλογείς τους οποίους ανάγκασες να ψυχραθούν μαζί σου με τις λάθος πολιτικές σου; Εσύ είσαι ο λόγος των εθνικιστικών και των ρατσιστικών φωνών που ακούγονται τώρα από την μια άκρη της Ευρώπης μέχρι την άλλη. Χάρις σε εσένα συμβαίνει και αυτό. Κοίταξε στον καθρέφτη. Τι βλέπεις; Ένα Ιράκ, μια Λιβύη, μια Συρία που σε χτυπάνε στο πρόσωπο σαν γροθιά. Αν αυτές οι χώρες έχουν μετατραπεί σε μια τεράστια λίμνη αίματος τώρα, έχεις μεγάλο μερίδιο ευθύνης σε αυτό. Μήπως αυτή ήταν Αραβική άνοιξη ή αραβική κόλαση; Θα παίρνατε δημοκρατία εκεί; Μετρήσατε άραγε πόσα κεφάλια έκοψαν οι τζιχαντιστές τους οποίους προστατεύατε εκεί, πόσες γυναίκες βίασαν, πόσες γυναίκες πούλησαν κάνοντάς τις σκλάβες του σεξ, πόσους αιχμαλώτους έκαψαν ζωντανούς; Ύστερα πήραν τον δρόμο της προσφυγιάς για να σώσουν την ζωή τους από τα τέρατα. Ανοίχτηκαν στις τρικυμισμένες θάλασσες με απαρχαιωμένες βάρκες. Τους κατάπιαν τα κύματα. Έγιναν τροφή για τα ψάρια. Μετρήσατε πόσα παιδιά ξεψύχησαν σε εκείνα τα κύματα; Έρχονταν σε εσένα για να βρουν καταφύγιο Ευρώπη. Αλλά τους έκλεισες όλες τις πόρτες σου. Σου χρειαζόταν ένας σκύλος φύλακας. Πήρες την Τουρκία. Συμφώνησες για τρία-πέντε δισεκατομμύρια ευρώ. Να μην επιστρέψει σε κανέναν πρόσφυγα να πλησιάσει στην πόρτα σου. Να μην χάσεις την ησυχία σου! Τι διπλοπροσωπία είναι αυτή, τι είδους ανθρωπιά είναι αυτή! Αν εγκατέλειψαν την χώρα τους, μήπως δεν είναι εξαιτίας σου που το έκαναν; Αν έφυγαν από το σπαθί κάποιων, μήπως δεν είσαι εσύ που έδωσες το σπαθί αυτό στα χέρια αυτών των κάποιων; Αλλά κοίτα. Ύστερα ήρθαν και κοντά σου εκείνοι οι δήμιοι. Ούτε Παρίσι ούτε Λονδίνο έμεινε που δεν έβαλαν βόμβες. Εσύ ευθύνεσαι και γι’ αυτούς τους θανάτους. Ρώτησε γι’ αυτό και το Charlie Hebdo.

Γιατί είμαι υποψήφιος; Για όλους αυτούς τους λόγους. Ευτυχισμένος θα είμαι αν μπορέσω να συμβάλω έστω και κατ’ ελάχιστον στην άρση όλων αυτών των ντροπιαστικών καταστάσεων που ζούμε.