Φοροελαφρύνσεις για να αρθεί το αδιέξοδο

Δεν κομίζει γλαύκας εις Αθήνας όποια ή όποιος διαπιστώνει ότι η υπερφορολόγηση έχει εξαντλήσει την ελληνική κοινωνία.

Είναι τοις πάσι γνωστό ότι κάθε μήνα το βουνό των ληξιπρόθεσμων οφειλών προς το Δημόσιο ψηλώνει, κατά μέσο όρο, ένα δισεκατομμύριο ευρώ, καθώς χιλιάδες φορολογούμενοι αδυνατούν να πληρώσουν και να ανταποκριθούν με συνέπεια στις φορολογικές υποχρεώσεις τους.

Είναι προφανές ότι οι εκπρόσωποι των δανειστών έχουν τη δική τους θέση, έχουμε όμως κι εμείς τη δική μας που απορρέει από την αδιαμφισβήτητη πραγματικότητα και η θέση αυτή έχει μετ’ επιτάσεως κατατεθεί: είναι αδήριτη η ανάγκη για τη θέσπιση, το συντομότερο δυνατό, σημαντικών φοροελαφρύνσεων.

Ήλθε η ώρα οι φορολογούμενοι, που έχουν πια «στεγνώσει», να πάρουν βαθιές ανάσες. Ως εκ τούτου, λιγότεροι φόροι που θα πληρώνονται, ακόμη και μέσω πολλών δόσεων, είναι η μοναδική απάντηση στο φορολογικό αδιέξοδο, το οποίο καθημερινά εντείνεται και διευρύνεται.

Η κυβέρνηση έχει την πολιτική βούληση να εξασφαλίσει τις απαιτούμενες φορολοελαφρύνσεις, αλλά και να προχωρήσει με ακόμη πιο εντατικούς ρυθμούς στο κυνήγι της φοροδιαφυγής, η πάταξη της οποίας παραμένει διαχρονικό ζητούμενο.

Ωστόσο, πέρα από τις λαϊκιστικές κραυγές και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα, θα πρέπει να καταστεί  σαφές ότι, παράλληλα με την επισήμανση ότι έφτασε η ώρα των φοροελαφρύνσεων, είναι εξίσου αναγκαίο ο Έλληνας να αποκτήσει επιτέλους φορολογική συνείδηση.

Διότι κανείς δεν δικαιούται να διαμαρτύρεται για υπερφορολόγηση, όταν την ίδια ώρα δεν δίνει ή δεν ζητά να πάρει απόδειξη στις καθημερινές συναλλαγές του.

Άλλωστε,  εάν η παροχή της απόδειξης ήταν για την ελληνική κοινωνία καθημερινά μια αυτονόητη διαδικασία και όχι μια ανέφικτη σε χιλιάδες περιπτώσεις επιδίωξη, ενδεχομένως δεν θα είχαμε φτάσει και στο σημερινό αδιέξοδο της υπεροφορολόγησης.

Και στο σημείο αυτό, αξίζει να θυμόμαστε την ιστορική φράση του Τζον Κένεντι, η διαχρονικότητα της οποίας μας αγγίζει: «Μην ρωτάς τι μπορεί να κάνει η χώρα σου για σένα, αλλά τι μπορεί να κάνεις εσύ για τη χώρα σου».

«Ναι», λοιπόν, στις φοροελαφρύνσεις, αλλά «ναι» και στην απόδειξη την επόμενη φορά συμπολίτισσα, συμπολίτη που θα πάρεις τον καφέ σου ή τα τσιγάρα σου. Μην ξεχάσεις να τη ζητήσεις.