Κλεομένης Μπάρλος: Ο επιστήμονας πίσω από την πλέον επιτυχημένη φαρμακοβιομηχανία με έδρα την Πάτρα

Εχει καταφέρει ένα επιστημονικό αλλά και επιχειρηματικό, επίτευγμα

Ο καθηγητής Χημείας του Πανεπιστημίου Πατρών Κλεομένης Μπάρλος, γέννημα – θρέμμα Πατρινός, έχει καταφέρει ένα επιστημονικό αλλά και επιχειρηματικό, επίτευγμα.

Επιστημονικό, διότι ανακάλυψε πρωτοποριακές μεθόδους σύνθεσης πεπτιδίων και πρωτεϊνών. Ειδικότερα, η ρητίνη, γνωστή και ως «Barlos Resin» θεωρείται η σημαντικότερη εξέλιξη διεθνώς στον τομέα των ρητινών και χαρακτηρίστηκε ως σταθμός στην εξέλιξη της σύνθεσης φαρμάκων σε στερεά φάση και ένα εξαιρετικά αποτελεσματικό εργαλείο για την ανακάλυψη νέων φαρμάκων.

Η «Barlos Resin» χρησιμοποιείται για την παρασκευή πάνω των 2000 φαρμάκων, ενώ ο ίδιος ο Κλεομένης Μπάρλος, έχει ανακηρυχθεί επιστήμονας της χρονιάς και η εταιρεία του CBL, έχει βραβευθεί από διεθνείς οίκους για την υψηλή ποιότητα των προϊόντων της.

Επιχειρηματικό διότι, το 1990 έστησε τη φαρμακοβιομηχανία CBL στη ΒΙΠΕ της Πάτρας, και μέσα σε έξι μήνες κατόρθωσε να αποσβέσει την επένδυση, εξασφαλίζοντας ήδη μεγάλα κέρδη από την προκαταβολή της πρώτης παραγγελίας!

Σήμερα, η CBL γίνεται η πρώτη πλήρως καθετοποιημένη ελληνική φαρμακοβιομηχανία από την έρευνα στο τελικό φάρμακο, κατακτώντας επάξια τον τίτλο ενός από τους μεγαλύτερους προμηθευτές πεπτιδίων στον κόσμο.

Θεωρείται, η πιο επιτυχημένη νέα βιομηχανική μονάδα της τελευταίας 10ετίας. Η αποδοτικότητά της δε, την κατατάσσει στις πρώτες κερδοφόρες βιομηχανικές επιχειρήσεις της χώρας, σύμφωνα και με την ICAP.

Οι εγκαταστάσεις της φαρμακοβιομηχανίας

Ο ίδιος περιγράφοντας, παλιότερα, το πώς έφτιαξε την εταιρεία είχε πει στην εφημερίδα «Ημερησία»:

«Στο τέλος της δεκαετίας του 1990 η Roche είχε εξελίξει ένα φάρμακο για το AIDS, που όμως δεν μπορούσε να παραχθεί φθηνότερα και με τις μέχρι τότε μεθόδους παραγωγής το φάρμακο δεν μπορούσε να βγει στο εμπόριο.

Με τη δική μου μέθοδο όμως, ήταν δυνατή η παραγωγή του και η είσοδός του στην αγορά. Η Roche, τη μεγαλύτερη φαρμακοβιομηχανία στον κόσμο σε αξία αφού παράγει το 75% των αντικαρκινικών φαρμάκων, για την παραγωγή αυτού του φαρμάκου χρειαζόταν τόνους ενός πεπτιδίου.

Όμως τόνους ρητίνης στο εργαστήριο που είχα μέχρι τότε δεν θα μπορούσα να παράγω.

Τους απάντησα ότι αν μου παραγγείλουν, εγώ θα μπορούσα να παράγω ό,τι ποσότητα θέλανε. Αυτοί δεν το πίστευαν ότι θα τα κατάφερνα και ζήτησαν να παραχωρήσω την τεχνολογία μου, αλλιώς δεν θα με είχαν πια προμηθευτή για κανένα φάρμακο.

Δεν υποχώρησα και τελικά μόνοι τους δεν κατάφεραν να φτιάξουν το πεπτίδιο, ούτε και καμιά άλλη εταιρεία στην οποία είχαν απευθυνθεί.

Τελικά αναγκάστηκαν να συμφωνήσουν με την πρότασή μου να το φτιάξω μόνος μου και τον Οκτώβριο ξεκίνησα για να φτιάξω ένα εργοστάσιο σε έξι μήνες, με τη δέσμευση ότι τον Αύγουστο θα παρέδιδα το σύνολο των τόνων της παραγγελίας."

Όσο για τα κεφάλαια της αρχικής επένδυσης, ο κ. Μπάρλος είχε πει στην ίδια συνέντευξη:

«Πήρα 2 εκατ. δολάρια ή (800 εκατ. δρχ.) προκαταβολή και με βάση την παραγγελία που ήταν συνολικής αξίας 6 εκατ. δολ. ή 2,4 δισ. δρχ. πήρα δάνειο 600 εκατ. δρχ. από την Εθνική. Εβαλα και όλες τις οικονομίες μου από τα 10 χρόνια δουλειάς στις φαρμακοβιομηχανίες που ήταν 600.000.000 δρχ.

Μέσα σε μία μέρα έδωσα σε προκαταβολές τα 600 εκατ. ευρώ για να παραγγείλω άμεσα ό,τι χρειαζόταν για να προλάβω εγκαίρως να έχω όλο τον εξειδικευμένο εξοπλισμό.

Τον Οκτώβριο αγόρασα το οικόπεδο και τον Αύγουστο αν τα κατάφερνα θα πληρωνόμουν τον Οκτώβριο του επόμενου έτους 2,8 εκατ. δολάρια και θα ξεχρέωνα το δάνειο και θα έπαιρνα πίσω και τις αποταμιεύσεις μου και το κέρδος. Ο αγώνας δρόμου άξιζε τον κόπο, το ρίσκο ήταν μεγάλο και ανάλογο το άγχος μου και η προσπάθεια για να γίνουν όλα τέλεια. Η Roche δεν πίστευε ότι θα τα καταφέρουμε.»