Ένα σπίτι πραγματικό μουσείο στον Καστελόκαμπο της Πάτρας-Ο πύργος των Ζαϊμέων και το αγιογραφημένο από τον Κόντογλου εκκλησάκι

Στο εσωτερικό του κτήματος υπάρχει το εκκλησάκι της Αγίας Λουκίας, το οποίο είναι αφιερωμένο στην Λουκία Ζαΐμη - Νέγρη και μέσα στην είσοδο υπάρχουν ταφικές κρύπτες των γόνων της οικογενείας.

Στο εσωτερικό της εκκλησίας βρίσκονται εικονογραφίες (1935) που έκανε ο σπουδαίος Νεοέλληνας ζωγράφος Φώτης Κόντογλου.

Στο "Ιστορικό λεξικό των Πατρών" ο Τριανταφύλλου περιλαμβάνει εσωτερικές περιγραφές όπως αυτή του Ζία που αναφέρει ότι "στην τοιχογραφία πάνω από την πόρτα οι έξι Ζαΐμηδες με επικεφαλής τον γηραιό πρόεδρο της δημοκρατίας κρατούν ομοίωμα της εκκλησίας" ενώ η Λουκία Ζαΐμη, σε άλλο σημείο της τοιχογραφίας παρουσιάζεται ως ανάερη μορφή που ανεβαίνει στους ουρανούς.

Κατά την μαρτυρία όμως του κ. Μιλτιάδη Δάλλα , εγγονού του Θρασύβουλου Ζαΐμη, στην τοιχογραφία δεν απεικονίζεται ο πρόεδρος Αλέξανδρος Θρ. Ζαίμης αλλά ο Ασημάκης Θρ. Ζαΐμης με τους πέντε γιούς του: τον Θρασύβουλο Ασ. Ζαΐμη (Αντιστράτηγο, Γενικό Επιθεωρητή Στρατού), τον Φωκίωνα Ασ. Ζαΐμη (Νομικό, Υπουργό), τον Αλέξανδρο Ασ. Ζαΐμη (Νομικό, Επιχειρηματία), τον Φίλιππο Ασ. Ζαΐμη (Χημικό, Επιχειρηματία), τον Κωνσταντίνο Ασ. Ζαΐμη (Νομικό, Αγρότη, Φιλόσοφο).

Ακόμα πέρα της Λουκίας Ζαΐμη – Νέγρη να ανεβαίνει προς τους ουρανούς απεικονίζεται το κτήμα, η θέα προς τον Πατραϊκό κόλπο με τα απέναντι βουνά της Αιτωλοακαρνανίας και στην κάτω δεξιά γωνία τέσσερα μικρά παιδιά, η Ελένη-Χρυσάνθη Δάλλα – Θρ. Ζαΐμη (Αρχιτέκτων), η Λουκία Δρούλια – Θρ. Ζαΐμη (Δρ. Φιλόλογος – Ιστορικός), η Ελισάβετ Παπασπύρου – Φ. Ζαΐμη (Σκηνογράφος – Ενδυματολόγος) και ο Ανδρέας Φ. Ζαΐμης (Πολιτικός). (Κατα μαρτυρία του κ. Δάλλα)

Ανατρέχοντας κανείς στο γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Ζαΐμη χάνεται σε έναν λαβύρινθο ηρώων της επανάστασης και πολιτικών προσωπικοτήτων. Η οικογένεια έχει αναδείξει σχεδόν σε κάθε της γενιά Υπουργούς, Πρωθυπουργούς και Προέδρους της Δημοκρατίας ενώ συνδέεται με δεσμούς συγγένειας με ορισμένες από τις μεγαλύτερες οικογένειες της ελληνικής ιστορίας. Περισσότερο γνωστός στην Πατρινή κοινωνία είναι ίσως ο Ανδρέας Ζαΐμης. Ένας άνθρωπος με σημαντική πολιτική δράση αλλά και συνεισφορά στην προώθηση του ελληνισμού. Ωστόσο, σήμερα για πολλούς το όνομα δεν είναι παρά ένας δρόμος.

Οι Ζαΐμηδες κατάγονται από την Κερπινή των Καλαβρύτων και είναι απόγονοι προεστών. Αρχικά το όνομα της οικογένειας ήταν Ντε Ζασσή και το Ζαΐμης μάλλον προήλθε από τον τίτλο «Ζαήμ» που οι Τούρκοι απένεμαν σε ανώτερους στρατιωτικούς και πολιτικούς, ο οποίος φαίνεται να δόθηκε στην οικογένεια όταν κάποια στιγμή αδυνατώντας να πληρώσουν τους φόρους που τους αντιστοιχούσαν οι κάτοικοι της περιοχής υποχρεώθηκαν να υπηρετήσουν στον Οθωμανικό στρατό για την καταστολή μιας εξέγερσης στην Αίγυπτο. Εξ ου και αρχικά το όνομα γραφόταν με «η» (Ζαήμης).

Από τις πρώτες δεκαετίες του 18ου αιώνα, η οικογένεια αναλαμβάνει στρατιωτική δράση ενάντια στους Οθωμανούς, γεγονός που κοστίζει τη ζωή σε αρκετά μέλη της. Έναν αιώνα αργότερα, το 1821 ο Ανδρέας Ζαΐμης σηκώνει το λάβαρο της  επανάστασης στην Αγ. Λαύρα και στη συνέχεια αναλαμβάνει σημαντικές πολιτικές θέσεις, λειτουργώντας ως συμφιλιωτής και διαμεσολαβητής σε δύσκολες καταστάσεις. Την ίδια περίοδο, ο αδερφός του Ιωάννης, (σύζυγος του η Αγγελική Κανακάρη – Ρούφου) γίνεται ο πρώτος δήμαρχος Πατρέων (1836) και κατόπιν πρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου και βουλευτής Καλαβρύτων. Τα βήματα του Ανδρέα ακολουθεί και ο γιος του Θρασύβουλος. Επιστρέφοντας από νομικές σπουδές στη Γαλλία, το 1850 γίνεται βουλευτής Καλαβρύτων και στη συνέχεια κατ’ επανάληψη υπουργός, πρωθυπουργός και πρόεδρος της Βουλής, αλλά και πρώτος διοικητής των Ιόνιων Νήσων.

Ο γιος του Θρασύβουλου, Αλέξανδρος Ζαΐμης είναι ο άνθρωπος που μέχρι σήμερα έχει συγκεντρώσει τα περισσότερα αξιώματα από οποιονδήποτε άλλο πολιτικό της Ελλάδας. Υπήρξε βουλευτής, υπουργός, πρωθυπουργός, πρόεδρος της Βουλής, ύπατος αρμοστής της Κρήτης, πρόεδρος της Γερουσίας, πρόεδρος της Δημοκρατίας και διοικητής της Τράπεζας Ελλάδος. Επί πρωθυπουργίας του υπογράφηκε η Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης που έθεσε τέλος στον Ελληνοτουρκικό πόλεμο, επιβλήθηκε Οικονομικός Έλεγχος στη χώρα μετά τη φημισμένη φράση του Τρικούπη «δυστυχώς επτωχεύσαμεν» και αναλήφθηκε η Ύπατη Αρμοστεία της Κρήτης που οδήγησε στην ενσωμάτωση του νησιού, ενώ επί της θητείας του ως προέδρου της Δημοκρατίας αναγνωρίστηκε η Αβασίλευτη Δημοκρατία ως το νόμιμο πολίτευμα της χώρας.

Ο Ανδρέας Ζαΐμης είχε στην ιδιοκτησία του αρχοντικό σπίτι με μεγάλο κήπο στην γωνία της Αγίου Ανδρέα & Ζαΐμη, οπού είχε χτιστεί το 1837 από τον μηχανικό Σταμάτη Κλεάνθη. Το κτίριο είχε χρησιμοποιηθεί ως κατοικία δημάρχου, ως αγγλικό προξενείο και κατά τον Α' παγκόσμιο πόλεμο ως νοσοκομείο Άγγλων και Γάλλων. Από το 1925 μέχρι και το 1995, έτος κατεδάφισης του οικήματος, η οικία ανήκε στην οικογένεια Ντόντη.

*Οι φωτογραφίες από το εσωτερικό της οικίας στον Καστελόκαμπο ειναι παλιότερο αφιέρωμα του περιοδικού "BEST"