Ολοκληρώθηκε το διήμερο φεστιβάλ «Μανώλης Χιώτης» που οργανώνεται κάθε χρόνο στην Πρόνοια Ναυπλίου. Η φετινή διοργάνωση μοιάζει σημαδιακή καθώς ήταν η πέμπτη χρονιά του φεστιβάλ και ο αέρας ανανέωσης ήταν ολοφάνερος, όσο και η ευχαρίστηση του κοινού που παρακολούθησε τις εκδηλώσεις μαζικά.
Ο Σωτήρης Μανός που είναι εμπνευστής και από τους πρωτεργάτες της διοργάνωσης έδωσε το στίγμα της ανανέωσης αυτής που περιείχε διαγωνισμό νέων ταλέντων σε μουσικά όργανα κυρίως μπουζούκι, μια ενδιαφέρουσα έκθεση μουσικών οργάνων και φιγούρων θεάτρου σκιών και, τέλος, τη μεγάλη συναυλία στην οποία προσκεκλημένος είναι πάντα ένας βιρτουόζος του μπουζουκιού και αυτή τη φορά, το κοινό είχε την ευκαιρία να χαρεί τον δεξιοτέχνη Μιχάλη Παούρη. Η σκηνοθεσία με κείμενα και χορευτικές πινελιές ανήκε στον Κων. Σπηλιώτη που αναλαμβάνει, κάθε χρόνο, με κείμενα και θεατρικά δρώμενα την επένδυση της εκδήλωσης. Η Πρόνοια εξελίσσεται και ζει με χαρά και ενθουσιασμό αυτή τη διοργάνωση. Ο Δήμαρχος Ναυπλίου Δημήτρης Κωστούρος προκειμένου να δώσει έμφαση στη «ψυχή της Πρόνοιας», σημείωσε πως «δεν μπορεί να μην περάσει μια φορά την ημέρα με το μηχανάκι του από την Πρόνοια για να δει τον κόσμο της και να μιλήσει μαζί του». Το φεστιβάλ της Πρόνοιας ωριμάζει και σίγουρα μας φυλάει εκπλήξεις για το μέλλον.
Η ΕΚΘΕΣΗ
Σημαντική όσο και συγκινητική η έκθεση στην πρώτη αίθουσα του 3ου Δημοτικού που φιλοξενούσε τις φιγούρες του Θεάτρου Σκιών του Γιάννη Κόκκορη. Η έκθεση φαίνεται πως θα αποτελέσει μια νέα ευκαιρία για τη δημιουργία μιας μόνιμης εκδήλωσης στο καλοκαιρινό φεστιβάλ του Δήμου Ναυπλίου με θέμα τον Καραγκιόζη και γενικότερο πλαίσιο το Θέατρο Σκιών. Το αναρτημένο βιογραφικό του Γιάννη Κόκκορη μας θύμισε τα παιδικά μας χρόνια και τα εκθέματα, εκτός από τον θαυμασμό, μας δημιούργησαν μια σειρά από σκέψεις για τον πλούτο της πολιτισμικής μας κληρονομιάς και τους τρόπους ανάδειξής του.
Στη δεύτερη αίθουσα της έκθεσης, ζωντανοί οι τύποι μουσικών οργάνων και ολοζώντανοι οι κατασκευαστές που δέχονταν ερωτήσεις και έδιναν κάθε δυνατή πληροφορία για την ιστορία και τη χρήση του μουσικού οργάνου που κατασκεύαζαν. Βιολιά, κιθάρες, μπουζούκια, μπαγλαμάδες…. Μια εξαιρετική περιήγηση στο χώρο της κατασκευής από το ακατέργαστο ξύλο στην αίθουσα της συναυλίας.
Ο Κώστας Ξυπολιάς ζει και δραστηριοποιείται επαγγελματικά στο Λυγουριό. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ανθρώπου που αναζητά νέες γνώσεις και εμπειρίες μετά την αρχιτεκτονική εξειδικεύεται στην κατασκευή του βιολιού και συνεχίζει, με σοβαρή και συνεχή αναζήτηση και ενημέρωση, να βελτιώνει κατασκευαστικά τα όργανα που κατασκευάζει. Σε πολλούς επισκέπτες φάνηκε περίεργη η κατασκευή ενός τέτοιου σημαντικού κλασικού μουσικού οργάνου στην Αργολίδα! Και όμως! Ανθρωποι σαν τον κ. Κ. Ξυπολιά επιμένουν να μας θυμίζουν τις δυνατότητες και τον πλούτο του ανθρώπινου δυναμικού αυτού του τόπου, αυτής της χώρας.
Περισσότερο κλασική και «φυσιολογική» για τον επισκέπτη, αλλά το ίδιο συναρπαστική η κατασκευαστική δημιουργικότητα των λαϊκών οργάνων από τον Δημήτρη Δάρα. Παλιός μαρκόνης (ασυρματιστής) του εμπορικού ναυτικού, με την εμπειρία και τη θέληση να δημιουργήσει καταλήγει στη μεγάλη του αγάπη την κατασκευή λαϊκών μουσικών οργάνων (μπουζούκι, μπαγλαμά….). Δουλεύει με μουσικά σχολεία όταν αρχίζουν να ιδρύονται στην Ελλάδα αποκομίζοντας πολλά σχετικά με την κατασκευή και τις λεπτομέρειες του ήχου και διατηρώντας αμείωτη την αγάπη του για τη δημιουργική απασχόλησή του.
Η δεξιοτεχνία του Μιχάλη Παούρη στο μπουζούκι μας έκανε να ξεκολλήσουμε από την έκθεση και να τρέξουμε στην πλατεία όπου είχε ήδη αρχίσει η μουσική εκδήλωση και τα πρώτα δείγματα δεξιοτεχνίας ακούγονταν παντού. Νέο στοιχείο της φετινής εκδήλωσης, η ποικιλία των μουσικών (συνθετών και δημιουργίας) που πλαισίωσαν τη μνήμη του Μανώλη Χιώτη. Τσιτσάνης, Ζαμπέτας, Θεοδωράκης, Ξαρχάκος…. σε μια σύνθεση μουσικής, κειμένου και χορού που κράτησε αμείωτο το ενδιαφέρον των δεκάδων πολιτών που είχαν κατακλύσει την πλατεία. Και του χρόνου!
