Μνήμη Νικηφόρου Βρεττάκου

Στις 4 Αυγού­στου 1991 πέθα­νε ο Νικη­φό­ρος Βρετ­τά­κος. Κορυ­φαί­ος Ελλη­νας ποιητής.

Γεν­νή­θη­κε την Πρω­το­χρο­νιά του 1912 στην Πλού­μι­τσα Κρο­κε­ών της Σπάρ­της. Το 1928 ήρθε στην Αθή­να για να σπου­δά­σει Νομι­κά, βρή­κε όμως το δρό­μο του στη Λογο­τε­χνία και εγκα­τέ­λει­ψε τις σπου­δές του, λόγω οικο­νο­μι­κών δυσκο­λιών, και εργά­στη­κε σε διά­φο­ρα επαγ­γέλ­μα­τα. Το 1929 εξέ­δω­σε την πρώ­τη του ποι­η­τι­κή συλ­λο­γή με τίτλο: «Κάτω από σκιές και φώτα». Ακο­λού­θη­σαν οι συλ­λο­γές: «Κατε­βαί­νο­ντας στη σιγή των αιώ­νων», «Ο πόλε­μος», «Το ταξί­δι του Αρχάγ­γε­λου», «Μαρ­γα­ρί­τα», «Γυμνό παι­δί» και πολ­λές άλλες.

Εξέ­δω­σε περισ­σό­τε­ρες από 15 ποι­η­τι­κές συλ­λο­γές και αρκε­τά πεζά έργα. Τα έργα του ανα­δύ­ουν έναν γνή­σιο ανθρω­πι­στι­κό τόνο, έναν βαθύ και αλη­θι­νό οίκτο για τον ανθρώ­πι­νο πόνο. «Ευγε­νι­κός δακρυ­σμέ­νος φρου­ρός της Ποί­η­σης και της Ελευ­θε­ρί­ας» (Γ. Ρίτσος).

Πάντα στο πλευ­ρό των δημο­κρα­τι­κών αγώ­νων του ελλη­νι­κού λαού, γνώ­ρι­σε την καταξίωση.

Νικ. Βρετ­τά­κος, Αντιστέκομαι

Νικηφ. Βρετ­τά­κος: Λόγος σε συνέ­δριο για τη μόλυν­ση του περιβάλλοντος

Νικη­φό­ρος Βρετ­τά­κος: 1–9‑1939