Τρέξτε κατεβάστε όλοι σημαίες. Να δούμε πού θα μας βγάλει

Τρέξτε κατεβάστε όλοι σημαίες. Να δούμε πού θα μας βγάλει

Τρέξτε κατεβάστε όλοι σημαίες. Να δούμε πού θα μας βγάλει
Όχι. Ο έφηβος που κατέβασε τη σημαία δεν είναι ήρωας

GUEST STAR/Γράφει η Μαριάννα Νικολάου


Όχι. Το παιδί που κατέβασε τη σημαία δεν είναι ήρωας, μην προσπαθείτε να το μετατρέψετε σε έναν. Μην τον συγκρίνετε με τον Γλέζο που κατέβασε τη ναζιστική σημαία από την Ακρόπολη (καμία σχέση αυτά τα δύο μεταξύ τους) μην έχετε ψευδαισθήσεις. Το πρόβλημα είναι αλλού και ο 16χρονος μας το απέδειξε.

Οι γενιές των Κυπρίων που ήρθαν στον κόσμο μετά την εισβολή του 1974 (σαν κι εμένα παραδείγματος χάριν που είμαι και παιδί προσφύγων), είναι γεμάτες με παιδιά που μεγάλωσαν σε κυριακάτικα τραπέζια. Τι θέλω να πω; Στα κυριακάτικα τραπέζια μαζεύεται όλο το σόι, θείοι, θείες, γιαγιάδες, παππούδες, εγγόνια, η Άρτα με τα Γιάννενα, ένας ολόκληρος συρφετός (ο εφιάλτης μου με σάρκα και οστά).

Εκεί λοιπόν οι ‘μεγάλοι’ κάθονται λίγο πιο μακριά από τους ‘μικρούς’, παρόλο που πάντα υπάρχει ένας θείος ο οποίος θα πει “εγώ θα καθίσω με τη νεολαία”. Και αρχίζει το πανηγύρι. Συζητάνε ‘τα πολιτικά’ αναλύουν το Κυπριακό, ο καθένας ξεχωριστά ξέρει τι έπρεπε να είχε γίνει για να λυθεί, τα ξέρουν όλα, διαφωνούν, συμφωνούν, βρίσκουν τη λύση αλλά δεν την λένε και παρακάτω μπας και γίνει κάτι.

Αυτό λοιπόν, συμβαίνει ευρύτερα στην κυπριακή κοινωνία και πολιτεία, η οποία είναι ένα μεγάλο κυριακάτικο τραπέζι από μόνη της.

Μεγαλώνουν με εθνικές γιορτές και επετείους που δεν κατανοούν καν, γιατί δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας

Τα παιδιά, μετά τα κυριακάτικα τραπέζια στο σπίτι, πάνε στο σχολείο με τα τετράδια ‘Δεν Ξεχνώ’. Δεν είναι σίγουρα βέβαια τι ακριβώς δεν πρέπει να ξεχάσουν, αλλά το έχουν υπόψη τους. Μαθαίνουν τα βασικά –τα πολύ βασικά- κακοί Τούρκοι, καλοί Έλληνες, δικά μας, εμείς, εκείνοι, ήρωες, προδότες. Μεγαλώνουν με εθνικές γιορτές και επετείους που δεν κατανοούν καν, γιατί δεν μαθαίνουμε από τα λάθη μας και πιστεύουμε ότι τα ξέρουμε όλα. Γιατί αν κατανοούσαν, δεν θα είχε τόσο εύφορο έδαφος να καλλιεργηθεί ο φανατισμός και η μισαλλοδοξία.

Δόθηκε άδεια για να γίνει πρώτη φορά λειτουργία στην κατεχόμενη Λύση. Κάτι το οποίο απαιτούσε τη συνεργασία και των δύο πλευρών.

Είμαι σίγουρη ότι κάποιοι Τουρκοκύπριοι είχαν τις αντιρρήσεις τους αλλά στο τέλος υπερίσχυσαν αυτοί που στήριξαν την εκδήλωση αυτή, αλλά και τους Ελληνοκύπριους που επιθυμούσαν να γίνει. Με αυτό που έγινε, η μερίδα Τουρκοκυπρίων οι οποίοι στήριξαν τους Ελληνοκύπριους βρέθηκαν εκτεθειμένοι, και ενισχύθηκαν αυτοί που καλλιεργούν τη δυσπιστία, την αντιπαράθεση και τη σύγκρουση μεταξύ των δύο. Εγώ αυτό κρατάω. Και το ότι η έννοια του ‘ήρωα’ και του ‘πατριωτισμού’ πρέπει να ξαναγραφούν φυσικά αλλά ποιος να τολμήσει να πει κάτι τέτοιο.

Και αν θέλει κανείς άλλος να πάει να κατεβάσει σημαίες να το κάνει. Να σταματήσει να πληκτρολογεί ‘ Ήρωας’ κάτω από σχετικά άρθρα για το θέμα, και να καταριέται όσους δεν χειροκρότησαν όρθιοι αυτή την πράξη και να πάει να κατεβάσει όσες σημαίες θέλει. Και να δούμε πού θα μας βγάλει.


Γίνε κι εσύ GUEST STAR στέλνοντάς μας τις σκέψεις, τη δουλειά ή δείγμα της τέχνης σου στο [email protected]


Loader