Από CITY team

Παρόλο που σε μια πρώτη, γρήγορη ανάγνωση ο συσχετισμός των δύο φαντάζει άκυρος και άτοπος (και μάλλον είναι), εντούτοις είναι ένα στοιχείο στις δύο ιστορίες που τις συνδέει.

Όπως αρκετοί σήμερα αντιδρούν για τα παγκάκια, γράφοντας ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του, το ίδιο έκαναν κάποιοι (και δεν ήταν λίγοι) το 1889, με το που έσκασε μύτη ο Πύργος του Άιφελ.

Αν το καλοσκεφτείς, ένα υπερμέγεθες κατασκεύασμα στο κέντρο της πόλης, με ύψος 300 μέτρα, φτιαγμένο αποκλειστικά από σίδερο (7000 τόνοι ατσάλι), και για το οποίο δαπανήθηκε πάνω από 1 εκατομμύριο δολάρια -τεράστιο ποσό για την εποχή-, δεν είναι δα και τόσο εύκολο να εκτιμηθεί αμέσως από τον κόσμο και ειδικά τους ντόπιους…

Ναι λοιπόν, μπορεί σήμερα (130 χρόνια μετά) να αποτελεί σύμβολο της «πόλης του φωτός», και ίσως το πιο γνωστό και πιο πολυφωτογραφημένο αξιοθέατο στον κόσμο, όταν πρωτοφτιάχτηκε όμως κάποιοι (ή μάλλον πάρα πολλοί) αντέδρασαν στη θέα του.

Για να ακριβολογούμε, αρχικά οι Γάλλοι τον μισούσαν. Μάλιστα, μια ομάδα αρχιτεκτόνων και λόγιων της εποχής υπέγραψαν ένα κείμενο διαμαρτυρίας για την κατασκευή του πύργου, τον οποίο αποκάλεσαν άχρηστο και τερατώδη.

Πάντως, ο ίδιος ο δημιουργός του, ο μηχανικός και επιχειρηματίας Gustave Eiffel, που αρχικά τον είχε παρομοιάσει με τις πυραμίδες, είχε προβλέψει από την αρχή ότι θα γίνει το αγαπημένο αξιοθέατο, τόσο των Παριζιάνων όσο και των επισκεπτών της πόλης.

Και πέτυχε διάνα. Ο Πύργος του Άιφελ, όταν ολοκληρώθηκε, έγινε η ψηλότερη δομή που κατασκευάστηκε από άνθρωπο, ξεπερνώντας το μνημείο της Ουάσιγκτον και κράτησε αυτόν τον τίτλο για τέσσερις δεκαετίες. Εκτιμάται ότι 30.000 άνθρωποι ανέβηκαν τα σκαλοπάτια του, τις πρώτες μέρες λειτουργίας του, πριν την εγκατάσταση των ανελκυστήρων.

Και παρόλο που υποτίθεται ότι θα είχε διάρκεια ζωής 20 χρόνια, αφού ο Gustave Eiffel τον κατασκεύασε ως είσοδο για την διεθνή έκθεση Universell, αλλά και για τον εορτασμό της 100ης επετείου της Γαλλικής Επανάστασης, φέτος, στις 31 Μαρτίου, είχε τα 130ά γενέθλιά του.

Κατά τη διάρκεια του 20ου αιώνα ο πύργος έζησε την ακμή του, ενώ τη χρονιά του Millennium ένα ακόμα εντυπωσιακό στοιχείο ήρθε να προστεθεί στον πύργο, με την εγκατάσταση 20.000 λαμπτήρων, που τον φωτίζουν μοναδικά κάθε βράδυ.

Προσελκύοντας περίπου 7 εκατομμύρια επισκέπτες κάθε χρόνο, αποτελεί το μνημείο που δέχεται τους περισσότερους ταξιδιώτες σε όλο τον κόσμο, οι οποίοι πρέπει να πληρώσουν εισιτήριο εισόδου για να ανέβουν πάνω.

Δεν προσπαθούμε να «πουλήσουμε» τα παγκάκια (δεν είναι δικά μας άλλωστε για να θέλουμε να τα πουλήσουμε) και εννοείται πως ο καθένας μπορεί και δικαιούται να έχει την άποψή του και να την εκφράζει, διαβάζοντας όμως τις προηγούμενες ημέρες τα σχόλια που γράφτηκαν, αλλά και μια αναφορά ενός συναδέλφου στην ιστορία του διασημότερου πύργου στον κόσμο, δεν μπορέσαμε να αντισταθούμε, εξ ου και η αναφορά στην ενδιαφέρουσα αυτή πτυχή της δημιουργίας του Πύργου.

Πάντως, ένας Κύπριος αρχιτέκτονας με τον οποίο είχαμε την ευκαιρία να μιλήσουμε το πρωί, εξέφρασε την πεποίθηση πως «το κλίμα θα αλλάξει και θα πάει ακόμα καλύτερα», αναφερόμενος στην Πλατεία και στην περιρρέουσα ατμόσφαιρα.

Για να δούμε…