Voice Of the Island η γέφυρα συνεννόησης Ε/κ και Τ/κ

Η φωνή των Κυπρίων – Η ανάγκη επαφής και συνεργασίας κατέστησαν τη Voice Of the Island γέφυρα συνεννόησης Ε/κ και Τ/κ

 

Της Ελένης Κωνσταντίνου

Το δικό της λιθαράκι στον τομέα της ενημέρωσης, αλλά και της προσπάθειας ώστε οι δύο κοινότητες των Ελληνοκυπρίων και Τουρκοκυπρίων να έρθουν πιο κοντά, βάζει από το 2016 η δικοινοτική ειδησεογραφική ιστοσελίδα «Voice οf the Island».

 

Ο ιδρυτής της «Voice οf the Island», Mete Azizoglu και η εκπρόσωπος της ιστοσελίδας στην Κυπριακή Δημοκρατία, Hatice Kerlo, μοιράζονται μαζί μας τις σκέψεις και τους στόχους τους, καθώς και τις προκλήσεις που είχαν να αντιμετωπίσουν κατά τη διάρκεια των τεσσάρων αυτών χρόνων λειτουργίας της.

Ο εμπνευστής της προσπάθειας αυτής, μαζί με τους συνοδοιπόρους του, θέλοντας να θέσουν το δικαίωμα των πολιτών και των δύο κοινοτήτων στην πληροφόρηση ψηλά, αλλά και να τοποθετήσουν την ίδια ώρα την υπόθεση της ειρήνης και της πολυφωνίας στο επίκεντρο των δημοσιεύσεων, κατάφεραν η «Voice οf the Island» να είναι σήμερα η φωνή των ανθρώπων του τόπου ετούτου. Να μπορεί ο καθένας από εμάς, οι απλοί άνθρωποι, να ξέρουμε τι γίνεται σε κάθε γωνιά του νησιού μας. Να έχουν πρόσβαση οι άνθρωποι της μιας κοινότητας στις ανησυχίες και τα προβλήματα «των άλλων», μέχρι αυτοί να πάψουν να είναι «οι άλλοι».

 

Το ταξίδι του Mete και οι προκλήσεις

«Επεδίωξα αυτό που αγαπώ να το κάνω και ως επάγγελμα. Ξεκινώντας με το όνειρο να προσπαθήσω να βοηθήσω ώστε οι δύο κοινότητες να έρθουν πιο κοντά. Να γνωρίσει η μια κοινότητα την άλλη, να μπορούν να επικοινωνούν»… και κάπως έτσι άρχισε το «ταξίδι» του Mete Azizoglu.

Ερωτηθείς σχετικά με την απόφασή του να προχωρήσει στο βήμα αυτό, ο κ. Mete Azizoglu εκτιμά πως είναι αναγκαιότητα η δημιουργία διαφόρων τρόπων ώστε να μπορούν να επικοινωνούν οι δύο κοινότητες μεταξύ τους. «Ιδιαίτερα μετά το 2004 και λίγο πριν, το 2003, με τη διάνοιξη των σημείων διέλευσης ο απλός κόσμος, αλλά και οι δημοσιογράφοι άρχισαν να έρχονται πιο κοντά, να αναπτύσσονται ακόμη και φιλίες μεταξύ τους. Με τη δική μου συμμετοχή σε κάποιες ΜΚΟ οργανώσεις διαπίστωσα πως υπήρχε η ανάγκη για τη δημιουργία και ενός Μέσου Ενημέρωσης, με το οποίο θα μπορούν να ενημερώνονται πιο εύκολα οι δύο κοινότητες».

Επίσης, όπως μας εξηγεί, ένιωσε και ο ίδιος την ανάγκη να δώσει περισσότερα προς αυτή την κατεύθυνση.

«Στην αρχή η ιδέα αφορούσε τη δημιουργία ενός πρακτορείου ειδήσεων, ώστε να μπορεί να μεταδίδει ειδήσεις και στις δύο κοινότητες. Όμως είναι δύσκολο σε έναν τόπο, όπως είναι ο δικός μας λόγω του μικρού μεγέθους, για αυτό το εγχείρημα. Έτσι προχωρήσαμε με τη διαδικτυακή πλατφόρμα ενημέρωσης, η οποία άρχισε τη λειτουργία της το 2016».

 

Σημαντικό το γεγονός ότι η προσπάθεια αυτή έχει αγκαλιαστεί από τις δύο κοινότητες, αν και υπάρχει ακόμη δρόμος…

«Δυστυχώς, όπως ήρθαν τα πράγματα και οι δύο κοινότητες αναγκάστηκαν να ζήσουν σε δύο διαφορετικές πλευρές και αυτό σημαίνει να ζήσουν ξεχωριστά. Στην πλευρά των Τουρκοκυπρίων η δημοσίευση ειδήσεων στα Τούρκικα έχει αγκαλιαστεί γιατί είναι και στη γλώσσα που κατανοούν καλύτερα. Ανάμεσα στους στόχους μας είναι όμως να δώσουμε περισσότερη βαρύτητα από δω και πέρα και στις δημοσιεύσεις στην ελληνική γλώσσα ώστε να μας γνωρίσουν και οι Ελληνοκύπριοι καλύτερα.

Με το πέρασμα του χρόνου παρατηρούμε ότι άρχισε να χάνεται η κοινή έγνοια μεταξύ των δύο κοινοτήτων και αυτό μας αναγκάζει να βρίσκουμε διαφορετικές λύσεις.

Για παράδειγμα ένα ατύχημα που έγινε στη Λεμεσό, φαίνεται και μέσα από τα σχόλια των αναγνωστών, δεν ενδιαφέρει την άλλη κοινότητα ή και το αντίθετο. Ένα συμβάν, ας πούμε στην Κερύνεια, δεν ενδιαφέρει τόσο τον κόσμο στην Πάφο ή τη Λάρνακα. Αν και υπάρχει η ανάγκη η μια κοινότητα να παρακολουθεί την άλλη, αυτό δεν συμβαίνει πρακτικά στο βαθμό που θα έπρεπε».

Ερωτηθείς για τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που αντιμετώπισε στο όλο εγχείρημα, ο Mete Azizoglu επισημαίνει πως το πιο μεγάλο πρόβλημα είναι ότι οι δύο κοινότητες για πάρα πολλά χρόνια δεν έχουν συμβιώσει μαζί, άρα κάπου απουσιάζει το στοιχείο της κατανόησης. Επίσης και το γεγονός ότι η δημιουργία μιας δικοινοτικής ειδησεογραφικής ιστοσελίδας ήταν κάτι το πρωτόγνωρο, υπήρξε μια έγνοια για την ορολογία που θα χρησιμοποιείται ώστε καμία κοινότητα να μη νιώσει προσβεβλημένη. Άλλωστε οι έγνοιες των καθημερινών απλών ανθρώπων είναι κοινές, όπως για παράδειγμα τα οικονομικά ζητήματα. «Όλοι πρέπει να εργαστούν για να μπορούν να διαβιώσουν. Όμως αυτή η καθημερινότητα πολλές φορές μάς απορροφά και κάπου αφήνουμε στο πλάι την κατάσταση που επικρατεί στο νησί μας και το στόχο για την επανένωσή του».

Σε σχέση με τη χρήση των δύο γλωσσών, της Ελληνικής και της Τουρκικής, ο Mete Azizoglu συμφωνεί ότι η γλώσσα είναι σημαντική: «Ναι, έχει φανεί ότι είναι σημαντική η γλώσσα. Είναι πολύ σπουδαίο για όσους γνωρίζουν και τις δύο γλώσσες και αυτό μπορεί να γίνει είτε μέσω της εκπαίδευσης είτε μέσω των ΜΜΕ. Η χρήση τόσο των Τουρκικών όσο και των Ελληνικών ήταν μονόδρομος για εμάς αφού με το να μεταδίδεις και στις δύο γλώσσες απευθύνεσαι και στις δύο κοινότητες. Σκεφτείτε σε περίπτωση για παράδειγμα κινδύνου, πρέπει να επικοινωνήσεις με τον άλλο και δεν μπορείς. Δύο άνθρωποι στον ίδιο τόπο και δεν μπορούν να επικοινωνήσουν και προσπαθούν να μιλήσουν σε μια τρίτη ξένη γλώσσα».

 

Το όραμα του ιδρυτή του «Voice οf the Island» από δω και πέρα;

«Πιστεύω ότι μετά από χρόνια, όχι πολλά, η Voice θα είναι όντως η φωνή των Κυπρίων, όχι μόνο στην Κύπρο αλλά και στο εξωτερικό όπου υπάρχουν Κύπριοι. Πρώτος στόχος βέβαια να μπουν εκείνες οι βάσεις ώστε να καθιερωθούμε στη συνείδηση των συμπατριωτών μας».

 

Σφαιρικά και αντικειμενικά

Μεγάλη είναι η συμβολή στην προσπάθεια αυτή και στην ψυχή του «Voice of the Island» της εκπροσώπου της ιστοσελίδας στην Κυπριακή Δημοκρατία, της Hatice Kerlo. Η Hatice η οποία διαμένει στην Κυπριακή Δημοκρατία ένιωσε μέσα από τα βιώματά της την ανάγκη να ακούγεται ο Ελληνοκύπριος στον Τουρκοκύπριο και το αντίθετο. «Ως Τουρκοκύπρια που διαμένω στην Κυπριακή Δημοκρατία μπορώ να κατανοήσω και τις δύο πλευρές. Είναι χαρά μου που συνέβαλα στη λειτουργία της Voice, ενός Μέσου που ενημερώνει αντικειμενικά και τις δύο κοινότητες». Στις προκλήσεις που είχε να αντιμετωπίσει και η Hatice Kerlo σημειώνει το ζήτημα της ορολογίας. «Έπρεπε να βρούμε τον τρόπο ώστε η ορολογία που χρησιμοποιούμε να μη βλάψει κανέναν, ούτε έναν Ε/κ ούτε έναν Τ/κ. Άλλωστε, για εμάς, σε αυτό το νησί διαμένουν Κύπριοι οι οποίοι μιλούν είτε Ελληνικά είτε Τουρκικά». Η ίδια εκτιμά ότι έχει αγκαλιαστεί και από τις δύο κοινότητες με θετικό τρόπο.
Ερωτηθείσα για το αν ξεχώρισε όλα αυτά τα χρόνια κάποιο από τα ρεπορτάζ της που έχουν κατά κύριο λόγο στο επίκεντρο ανθρώπους του τόπου μας αναφέρει: «Κάθε ιστορία έχει τη δική της συγκίνηση και είναι ξεχωριστή. Μια δυνατή εμπειρία ήταν η πρόσφατη συνάντησή μου με τον κύριο Μυριάνθη από τον Δαυλό που μου είπε ότι έζησε δυο φορές την προσφυγιά. Δεν μπορούμε να κρύβουμε αλήθειες κάτω από το χαλί. Αυτές πρέπει να βγαίνουν στο φως ώστε να καταλάβουν και οι δύο πώς αισθάνεται ο άλλος».