«“Corpus Christi”, μια ταινία συγκλονιστική από κάθε άποψη» της Ελένης Λιντζαροπούλου
Το Corpus Christi είναι η ιστορία του νεαρού Ντάνιελ, ενός 20χρονου κρατούμενου, που, κατά τη διάρκεια της έκτισης της ποινής του, βιώνει την πνευματική μεταμόρφωση, επηρεασμένος από τον ιερέα της φυλακής. Η επιθυμία του Ντάνιελ να χειροτονηθεί εμποδίζεται από τον φόνο που έχει διαπράξει – ατυχώς, όπως φαίνεται στην πορεία, και όχι από πρόθεση. Όταν τον στέλνουν για το υπόλοιπο της ποινής του να εργαστεί στο ξυλουργείο μιας κωμόπολης στην άλλη άκρη της χώρας, αξιοποιεί την ευνοϊκή συγκυρία και υποδύεται τον ιερέα. Οι συμπτώσεις τον οδηγούν να αναλάβει καθήκοντα στην τοπική ενορία.
Η άφιξη του νεαρού χαρισματικού άνδρα αναδεικνύει μια κοινωνία που κρύβει καλά τις πληγές και τις ενοχές της, ταλανιζόμενη από το τραγικό συμβάν ενός πολύνεκρου δυστυχήματος. Θα αποκαταστήσει η κοινότητα την ισορροπία της; Η θεία εξουσία που του δίνει το σχήμα του –έστω κι αν ο ίδιος γνωρίζει ότι δεν είναι πραγματική– θα καταφέρει να ακυρώσει ή έστω να προσπεράσει τις κοσμικές εξουσίες; Θα συντελεστεί η μεταμόρφωση της κοινωνίας και του εκκλησιάσματος μέσα από την πίστη, την χαρά, την έμπνευση και το χάρισμα του νέου άνδρα; Και η αλήθεια; Τι θα γίνει με την αλήθεια; Είναι άραγε μόνο ο Ντάνιελ που έχει μυστικά;
116 λεπτά συγκλονιστικού κινηματογράφου έφεραν την ταινία του Πολωνού σκηνοθέτη Γιαν Κομασά ανάμεσα στις δέκα ταινίες που θα προχωρήσουν στον επόμενο γύρο ψηφοφορίας για το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας. Η επιλογή έγινε ανάμεσα από έναν πρωτοφανή αριθμό 91 ταινιών.
Η ταινία του Κομασά κυριάρχησε, καταρρίπτοντας όλα τα ρεκόρ, στο πολωνικό Box Οffice με περισσότερα από 1,4 εκατομμύρια εισιτήρια και αποτελεί διεθνώς μεγάλη φεστιβαλική επιτυχία, με επίσημη συμμετοχή στη Βενετία στο Giornate degli Autori, όπου κέρδισε το Europa Cinemas Label Award, στο Toronto Film Festival, στο Busan IFF, στο Chicago IFF, στο Hamburg IFF. Η τεράστια εμπορική επιτυχία στην Πολωνία έφερε και την διεθνή αναγνώριση, καθώς η ταινία θα προβληθεί σε πάνω από 45 χώρες και έχει λάβει ήδη 10 βραβεία στο μεγαλύτερο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της, Gdynia, συμπεριλαμβανομένου της Καλύτερης Σκηνοθεσίας, Καλύτερου Σεναρίου, το Βραβείο Κοινού και το Βραβείο Δημοσιογράφων.
Δύο ώρες απίστευτου ρεαλισμού, συγκίνησης και σπουδαίας, πηγαίας ειλικρίνειας.
Το Corpus Christi βγήκε στις αίθουσες της χώρας μας στις 9 Ιανουαρίου 2020, αφού είχε προηγηθεί η πρεμιέρα του, την ίδια ημέρα το πρωί, στο Σχολείο Δεύτερης Ευκαιρίας «Γεώργιος Ζουγανέλης», που λειτουργεί στο Κατάστημα Κράτησης Κορυδαλλού. Προσκεκλημένοι στην προβολή οι κρατούμενοι μαθητές και οι δάσκαλοί τους.
Η ταινία όχι μόνο «πέρασε με άριστα» το crash test της πραγματικότητας της φυλακής, αλλά και συγκλόνισε όλους όσοι την παρακολουθήσαμε. Δύο ώρες απίστευτου ρεαλισμού, συγκίνησης και σπουδαίας, πηγαίας ειλικρίνειας. Σενάριο, σκηνοθεσία και υποκριτική σε μεγάλες στιγμές και μια βαθύτατη και ουσιαστική ματιά στην κοινωνία, δείχνουν πόσο ο Ευρωπαίος Γιαν Κομασά ξέρει να καταδύεται βαθιά στους χαρακτήρες και το περιβάλλον της ιστορίας του και να επιλέγει ανάλογα τους ηθοποιούς του.
Τίποτα δεν είναι ανάρμοστο στην αφήγησή του και τίποτα δεν είναι εξωπραγματικό. Πρόσωπα συμβατά με το μικροκλίμα του υποτιθέμενου σωφρονισμού και της πολλαπλασιαζόμενης ωμής βίας, σκληρότητα και οδύνη, η χρήση των οποίων ποτέ δεν γίνεται αναίτια και περιττά από τον σκηνοθέτη, μα και στιγμές απίστευτης ανάτασης, πνευματικής και σωματικής χαράς, αγάπης, ελπίδας και κάποτε κάποτε χιούμορ.
Η ταινία θα μπορούσε να «διαβαστεί» και θεολογικά, αφού «Corpus Christi» σημαίνει «Σώμα Χριστού», δηλαδή Εκκλησία. Δεν είναι όμως μια ταινία για τον Χριστό η ταινία του Γιαν Κομασά, είναι μια ταινία για τον Άνθρωπο και μια κριτική στην κοινωνία. Είναι μια ταινία για τον βασανισμένο, τον σταυρωμένο, τον μετανοημένο, τον ελεήμονα, τον ένοχο, αυτόν που πέφτει και σηκώνεται διαρκώς. Είναι μια ταινία για όλους μας, αφού καταφέρνει συγκινησιακά και με τις λεπτές αποχρώσεις των μηνυμάτων της να μας φορτίσει τόσο ώστε να ταυτιστούμε με τον ήρωά της, έναν δολοφόνο, έναν «ψεύτη», έναν χρήστη ουσιών… Στο πρόσωπο του Ντάνιελ λάμπει η μεταμόρφωση, το βλέμμα του, σε πολλές στιγμές της ταινίας, προς τον Χριστό δείχνει πόσο οι ευκαιρίες, η πίστη και η ελπίδα μπορούν να ανακαινίσουν τον άνθρωπο.
Η ταινία θα μπορούσε να λέγεται και «ο αναμάρτητος υμών πρώτος βαλέτω λίθον» ή να επιγράφεται με το «εν φυλακή ήμην, και ήλθετε προς με»… όμως ο σκηνοθέτης της επέλεξε το Corpus Christi για να εκφράσει όλα αυτά στην περιεκτικότητα του συμβόλου και της Αλήθειας Χριστός.
Τα μεγάλα ερωτήματα για την δυνατότητα αλλαγής ενός ανθρώπου λόγω της πίστης του, για το αν η κοινωνία δίνει ευκαιρίες στους πραγματικούς ή πιθανούς ενόχους, υποκρινόμενη, συνήθως, την αθωότητά της, το πόσο μπορεί να επηρεάσει η θερμή καρδιά και η πίστη ενός ανθρώπου το περιβάλλον γύρω του, είναι ολοφάνερα απαντημένα στην ταινία. Η πρόσληψή τους εξαρτάται από την άσκησή μας στην αλήθεια και την ευαισθησία μας.
Μην το χάσετε!
Η ταινία διανέμεται από την Filmcenter Τριανόν, η οποία είχε και την πρωτοβουλία της πρώτης προβολής της «εντός». Η Μαρία Λισικάτου, γενική διευθύντρια του Τριανόν, και ο Μιχάλης Ζέης, υπεύθυνος δημοσίων σχέσεων, έδωσαν στο Σχολείο και σε όλους την υπόσχεση της «καλής αντάμωσης», είτε έξω, στην κοινωνία, είτε σε επόμενες δράσεις στη φυλακή. Ήδη προγραμματίζεται η προβολή του Corpus Christi στο Παράρτημα του 2ου ΣΔΕ Κορυδαλλού «Γεώργιος Ζουγανέλης», που λειτουργεί στο Νοσοκομείο Κρατουμένων «Άγιος Παύλος». Η Τριανόν θα είναι εκεί, πιστή στις αξίες της ισότιμης πρόσβασης στον πολιτισμό, πιστή στην αγάπη της για τον καλό κινηματογράφο.
