Το μυστικό της Μπαρτσελόνα του Guardiola, σύμφωνα με την επιστήμη

Μία από τις διασκεδαστικές ποδοσφαιρικές κουβέντες που μπορούν να γίνουν είναι εκείνη σχετικά με την πιο δυνατή ομάδα όλων των εποχών. Είτε μιλάμε για εθνικά αντιπροσωπευτικά συγκροτήματα είτε για συλλόγους, η συζήτηση μπορεί να είναι ατέρμονη, με πολλές και διαφορετικές απόψεις να πληρούν όλες τις προϋποθέσεις για να επικρατήσουν. Η Μπαρτσελόνα του Pep Guardiola συγκαταλέγεται σίγουρα ανάμεσα σε εκείνες που έρχονται πρώτες στο νου. Υπό την ηγεσία του 48χρονου πλέον προπονητή της Μάντσεστερ Σίτι, οι Καταλανοί κέρδισαν 2 Champions League, 4 πρωταθλήματα Ισπανίας και μερικά ακόμη τρόπαια. 

Οι τίτλοι όμως δεν είναι το μόνο πράγμα που θα μείνει από την ομάδα που από το 2008 μέχρι το 2012 μάγευε κάθε πραγματικό φίλο του ποδοσφαίρου: Ο χαρακτήρας εκείνης της Μπαρτσελόνα και το περίφημο tiki-taka, ο τρόπος παιχνιδιού και ο άψογος συγχρονισμός των παικτών της υπήρξαν στοιχεία που έχριζαν, χρίζουν και θα χρίζουν στο μέλλον αντικείμενο μελέτης για τους αναλυτές αλλά και τους ιστορικούς του αθλήματος.

Η χρήση της επιστήμης δικτύων επιτρέπει την αξιολόγηση κάθε παίκτη με όρους που τον καθιστούν επιδραστικό.

Για να αντιληφθεί ωστόσο κάποιος πλήρως τα χαρακτηριστικά της, είναι απαραίτητο να κινηθεί πολύ πιο μακριά από τη σφαίρα των στατιστικών και να εισέλθει στον κόσμο της επιστημονικής ανάλυσης. Κάπου εδώ είναι που χρειάζονται τα φώτα του Javier Buldù, που εργάζεται ως καθηγητής Βιοϊατρικής στο πανεπιστήμιο Rey Juan Carlos της Μαδρίτης. Μαζί με συνάδελφούς του, ανέλυσε το παιχνίδι εκείνης της ομάδας, με βάση όρους και δίκτυα της επιστήμης του. "Χρησιμοποιήσαμε διαφορετικές μονάδες μέτρησης για να εξάγουμε κάποια συμπεράσματα για μία από τις καλύτερες ποδοσφαιρικές ομάδες όλων των εποχών" εξηγεί ο βασικός ερευνητής της μελέτης. 

Η χρήση της επιστήμης δικτύων στον αθλητισμό επιτρέπει την αξιολόγηση κάθε παίκτη με όρους που τον καθιστούν επιδραστικό στη λειτουργία ενός γενικότερου συνόλου. Στην προκειμένη περίπτωση καταγράφεται το πόσο χρήσιμος ή επιζήμιος είναι κάποιος, κάθε φορά που περνά η μπάλα από τα πόδια του καθώς και η σχέση της απόδοσης του με το ομαδικό αποτέλεσμα σε κάθε φάση. Τα δεδομένα δείχνουν επίσης τη θέση κάθε παίκτη σε σχέση με τους υπόλοιπους. Όλα τα στοιχεία καταδεικνύουν την άμεση και ολοένα και στενότερη σύνδεση των γραμμών της ομάδας όσο η μπάλα αλλάζει πόδια, με την Μπάρτσα να κερδίζει συνεχώς μέτρα στο γήπεδο, εγκλωβίζοντας τον αντίπαλο σε ένα πολύ μικρό πλαίσιο και, συνήθως, αδρανοποιώντας τον είτε με μία κάθετη πάσα στην πλάτη της άμυνας είτε με ένα σχεδόν καθοριστικό άνοιγμα στους ποδοσφαιριστές που φεύγουν από τις πτέρυγες. 

Αν και πρόκειται για μία σχετικά πρόσφατη προσέγγιση, η επιστήμη των δικτύων χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια για την ανάλυση του ίντερνετ, για το πώς μπορεί να γίνει η εξάπλωση μιας πυρκαγιάς ή ακόμη για το πότε και πού θα ξεσπάσει πόλεμος. O Buldù προχώρησε τη μέθοδό του ακόμη πιο μακριά, καταγράφοντας τις 50 πρώτες πάσες σε κάθε αγώνα των Μπλαουγκράνα από τη σεζόν 2010-2011 και τον τρόπο που αυτές επηρέαζαν τη ροή του παιχνιδιού. Για να καταστήσει σαφές το αυτονόητο -δηλαδή ότι η Μπαρτσελόνα είναι η κορυφαία ομάδα όλων- μελέτησε τον τρόπο με τον οποίο πάσαραν και κινούνταν στο χώρο οι παίκτες και των υπολοίπων 19 ομάδων της La Liga εκείνη τη σεζόν.

Δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι ο Xavi είναι ο σημαντικότερος παίκτης/παράγοντας αυτών των μετρήσεων.

Αυτό που προκαλεί εντύπωση είναι πως η ομάδα του Guardiola ήταν εκείνη με τις περισσότερες παράλληλες πάσες από κάθε άλλη, ενώ οι γραμμές της συνήθιζαν να κινούνται οριζόντια, και όχι κάθετα όπως θα περίμενε κάποιος. Κοινώς, το κέντρο της έκανε την κατάλληλη δουλειά μέχρι να βρεθεί η ιδανικότερη στιγμή για το κάθετο παιχνίδι, που θα δημιουργούσε την καλύτερη δυνατή ευκαιρία. Φυσικά, δεν αποτελεί καμία έκπληξη ότι ο Xavi ήταν ο σημαντικότερος παίκτης, γύρω από τον οποίο κινούνταν οι άλλοι 9 της ομάδας. Αυτό, καταδεικνύεται και από το γεγονός πως η Μπαρτσελόνα είχε αισθητά λιγότερες κατοχές και ευκαιρίες όταν ο Xavi απουσίαζε ή δεν έπαιρνε αρκετά την μπάλα. Το ίδιο σύστημα, θα μπορούσε να γίνει ακόμη πιο ενδιαφέρον αν είχε εφαρμογή και στο παιχνίδι της σημερινής Μάντσεστερ Σίτι. Με αυτό τον τρόπο θα μπορούσε να πει με σιγουριά κάποιος αν ο Guardiola βασίζεται σε κάποια συγκεκριμένα μοτίβα προκειμένου να επηρεάσει τον τρόπο λειτουργίας της ομάδας του και κατ' επέκταση τη μοίρα αγώνων ή και πρωταθλημάτων. 

Υπάρχει ωστόσο ένα στοιχείο του ίδιου του ποδοσφαίρου που η επιστήμη δεν θα μπορέσει να συλλάβει ποτέ: Η απρόβλεπτη φύση του παιχνιδιού και οι εκλάμψεις κάποιων εκ των σημαντικότερων ποδοσφαιριστών. Ευτυχώς για όλους μας είναι αρκετές και έτσι δεν έχουμε μία μονότονη κυριαρχία από την εκάστοτε ομάδα που αναλαμβάνει ο κατά τα άλλα σπουδαίος Καταλανός τεχνικός. Ένα στοιχείο που διαθέτουν σε απόλυτο βαθμό τύποι όπως ο Lionel Messi.

Από: Esquire IT

Οι πιο πρόσφατες Ειδήσεις

Διαβάστε πρώτοι τις Ειδήσεις για πολιτικές εξελίξεις, συνεντεύξεις διασήμων, συμβουλές για αντρική μόδα και συνταγές για φαγητό και πότο στο esquire.com.gr