COVID-19 
23 χρόνια από τη μέρα που η Αλίκη έκλεισε τα μάτια της με ηρεμία, μετά από τη μεγάλη περιπέτεια. 23 χρόνια από την ημέρα που οι περισσότεροι Έλληνες που την αγάπησαν, ένιωσαν ότι ενηλικιώθηκαν.
Αυτή η γυναίκα, που δεν ήθελε να γεράσει, έμοιαζε να μοιράζει σε όσους την ακολουθούσαν ένα περίεργο φίλτρο παιδικότητας, που τους έκανε να γελάνε όπως όταν την πρωτοέβλεπαν στο σινεμά της γειτονιάς.
23 χρόνια από αργότερα! 23 χρόνια από τη μέρα που η Αλίκη έκλεισε τα μάτια της με ηρεμία, μετά από τη μεγάλη περιπέτεια. 23 χρόνια από την ημέρα που οι περισσότεροι Έλληνες που την αγάπησαν, ένιωσαν ότι ενηλικιώθηκαν.
Αυτή η γυναίκα, που δεν ήθελε να γεράσει, έμοιαζε να μοιράζει σε όσους την ακολουθούσαν ένα περίεργο φίλτρο παιδικότητας, που τους έκανε να γελάνε όπως όταν την πρωτοέβλεπαν στο σινεμά της γειτονιάς.
Τι άλλο πια να πεις για την Αλίκη Βουγιουκλάκη; Ό,τι κι αν πουν, όσα κι αν γράψουν εκείνη πάντα θα χαμογελάει. Κι αν δεν της αρέσουν θα πεισμώνει και θα σουφρώνει τα χείλια, σαν να βάζει όπου κι αν βρίσκεται τον επόμενο στόχο που θέλει να κατακτήσει.
Η αναφορά στην Αλίκη, ιδίως με τρόπο… αποκαλυπτικό, τρόπο που να την εκθέτει, είναι η αγαπημένη συνήθεια πολλών ανθρώπων του καλλιτεχνικού χώρου, που τη γνώρισαν, συνεργάστηκαν και τους δίνεται ξανά μία θέση όταν μιλάνε για αυτή στις συνεντεύξεις τους.
Η Αλίκη, ακόμα κι αν δεν σου αρέσει, οφείλεις να παραδεχτείς ότι αυτό που έκανε το έκανε άριστα. Αλλιώς δεν θα τη συζητούσες ακόμα, δεν θα έμπαινες στη διαδικασία να την υποτιμήσεις, να την απαξιώσεις, να πεις ένα απλό αλλά τόσο αιχμηρό στο τέλος του «Ναι, εντάξει, αλλά…»
23 χρόνια μετά τον θάνατό της και το καλύτερο από όλα είναι να μη μιλήσει κανένας άλλος για αυτή παρά μόνο η μητέρα της και η ίδια…
Η Έμυ Βουγιουκλάκη, ομολογεί τις αντιρρήσεις της, αλλά και τα συναισθήματά της όταν είδε την Αλίκη να παίζει στην πρώτη της παράσταση.
«Είμαι μια μητέρα που είχε τη χαρά να δει το παιδί της ν’ ανεβαίνει το ένα μετά το άλλο τα σκαλοπάτια της επιτυχία. Είναι ίσως εγωιστικό που το λέω, αλλά κάθε γονιός θέλει να καμαρώνει το παιδί του. Ωστόσο, αν σήμερα νιώθω υπερήφανη για την Αλίκη, υπήρξε εποχή που κάθε άλλο παρά ευχαρίστως άκουγα την Αλίκη να μου λέει ότι θέλει να γίνει ηθοποιός. Όχι γιατί δεν αγαπούσα το θέατρο ή τον κινηματογράφο, αλλά γιατί δεν ήθελα να μείνει μια μετριότης. Στο σχολείο οι καθηγηταί της πολλές φορές μου είπαν ότι η Αλίκη έχει ταλέντο κι ότι εγώ έπρεπε να την αφήσω να γίνει ηθοποιός.
Μια μητέρα, όμως, που έχει μεγαλώσει τρία παιδιά, δύσκολα θα μπορούσε να δεχθεί, ώστε η μονάκριβη κόρη της να ακολουθήσει τον δρόμο που ήθελε. Πολλές φορές είχα συζητήσει με την Αλίκη. Της είχα προτείνει να την στείλω στο εξωτερικό, να σπουδάσει ό,τι ήθελε. Εκείνη όμως επέμενε να βγει στο θέατρο. Κι όταν μια μέρα μου ανήγγειλε ότι έδωσε εξετάσεις στη Δραματική Σχολή κρυφά από μένα, δεν αντέδρασα, αλλά μέσα μου παρακαλούσα και ευχόμουν ν’ αποτύχει στην προσπάθειά της.
Με την κόρη μου είμαστε δυο αγαπημένες φίλες. Αγαπάει την οικογένειά της με μια αγάπη που με κάνει να είμαι ευτυχισμένη. Κι αν αντέδρασα στα πρώτα της βήματα, το έκανα γιατί την αγαπούσα και γιατί ο δρόμος του καλλιτέχνη έχει λίγα τριαντάφυλλα και πολλά αγκάθια. Καταλάβαινα όμως πως θα έμενε πικραμένη σε όλη της την ζωή, αν δεν την άφηνα να περάσει σ’ αυτόν τον δρόμο.
Την είδα σαν ηθοποιό στο πρώτο της έργο στο “Εθνικό”. Ήταν ο “Κατά φαντασίαν ασθενής” του Μολιέρου. Εκεί έκλαψα, εκαμάρωσα και… συμμάχησα με την κόρη μου. Τη βραδιά εκείνη απεφάσισα να βοηθήσω όσο και όπως μπορούσα την Αλίκη».
Η πρώτη και μεγάλη συνέντευξη, που καταγράφηκε ως επιτυχία εκείνων των χρόνων μέχρι και τώρα, ήταν η συνέντευξη της Αλίκης Βουγιουκλάκη, δίπλα-δίπλα με τη μητέρα της Έμυ, από τη Σεμίνα Διγενή, στην εκπομπή της Made in Greece.
Μετά τον θάνατό της, είδε το φως της δημοσιότητας μία συνέντευξη από τον Θανάση Λάλα, η οποία ο δημοσιογράφος σχολιάζοντάς την είπε ότι είχε δοθεί πολύ νωρίτερα από την περιπέτεια με την υγεία της και από τον θάνατό της και δημοσιεύθηκε την Κυριακή μετά τον θάνατό της. Τα λόγια των δυο γυναικών μοιάζουν σταθερά μέσα στον χρόνο, αφού είναι εύκολο να παρατηρηθεί η ομοιότητα με τα όσα ειπώθηκαν στην πρώτη κοινή τους συνέντευξη στη Σεμίνα Διγενή.
Εφημερίδα Βήμα της Κυριακής/ 28.07.1996/ Έμυ Βουγιουκλάκη-Αλίκη Βουγιουκλάκη
Ανέκδοτη μέχρι τον θάνατό της συνέντευξή του Θανάση Λάλα με τη μητέρα της Αλίκης και εκείνη ως «γκεστ-σταρ» με τις παρεμβάσεις της.
Αφορμή για τη συνομιλία υπήρξε μια συνέντευξη που έδινε η Αλίκη στον Θανάση Λάλα. Κάποια στιγμή, ο δημοσιογράφος τη ρώτησε αν η μητέρα της συμφωνούσε με την επιθυμία της να γίνει ηθοποιός. «Δεν είναι καλύτερα να πάρουμε τη μητέρα μου ένα τηλέφωνο, να σου πει η ίδια τι ήθελε από μένα;», ήταν η απάντηση της, που την πήρε τηλέφωνο και πάτησε το κουμπί της ανοιχτής ακρόασης.
«Μανούλα… Είν’ εδώ ένας φίλος μου και θέλει να σε ρωτήσει πώς αντέδρασες εσύ, όταν εγώ ήθελα να βγω στο θέατρο. Αλλά να πεις αλήθεια… μην αρχίσεις πάλι τα ίδια… σόγια κι όλα αυτά που λες…», είπε η Αλίκη και άρχισε η συνομιλία του Θανάση Λάλα με την Βουγιουκλάκη.
Τα όνειρα της Έμυς Βουγιουκλάκη για να δει την Αλίκη παντρεμένη
«Η Αλίκη δεν μεγάλωσε ποτέ. Έχει μείνει στάσιμη. Την ξέχασε ο χρόνος. Είναι πάντα η Αλίκη, η μικρή μου», είπε σε κάποιο σημείο της συνομιλίας η μητέρα της και η Αλίκη αντέδρασε: «Έλα, μαμά, άσ’ τα αυτά.. Δηλαδή, δεν θα ‘θελες να παντρευτώ τώρα, να τακτοποιηθώ, να μην έχω έννοιες;». Και τότε ήρθε το παράπονο: «Ναι.. ήθελα πάντα να κάνεις έναν καλό γάμο, να είσαι ευτυχισμένη, να είσαι χαρούμενη. Αυτό κάθε μητέρα το θέλει για το παιδί της… Εγώ επιμένω ότι η Αλίκη έπρεπε να κάνει έναν καλό γάμο, να είναι ευτυχισμένη και να μην κουράζεται τόσο πολύ.. Να δει λίγο τον εαυτό της».
«Τι θα άλλαζε δηλαδή αν είχε έναν σύζυγο», ήταν η ερώτηση του Θανάση Λάλα. «Δεν θα κουραζόταν τόσο… Έναν άνθρωπο που θα της πρόσφερε πολλή αγάπη και στοργή, πράγματα που τα έχει ανάγκη ο άνθρωπος», ήταν η απάντηση της.
«Καλέ, εδώ μ’ αγαπάει όλη η Ελλάδα.. Έναν συγκεκριμένο θες εσύ;», είπε παρεμβαίνοντας για να απαντήσει η μητέρα της: «Όλη η Ελλάδα την αγαπάει διαφορετικά. Εγώ ήθελα έναν άνθρωπο πλάι της, δίπλα της, που να τη λατρεύει σαν άνθρωπο με τα ελαττώματά του και τις αδυναμίες του».
Η πραγματική ηλικία της Αλίκης
«Κοιτάξτε.. Εγώ ξέρω πόσων χρονών είναι η κόρη μου. Δείχνει τα μισά της χρόνια.. γιατί λοιπόν να πω πόσο είναι; Ο άνθρωπος είναι τόσων χρονών, όσο φαίνεται. Εγώ, που είμαι μεγάλη γυναίκα, μπορώ να κάνω παρέα με κυρίες της ηλικίας της κόρης μου. Δεν μπορώ να κάνω με μεγάλες, γιατί τις θεωρώ γριές. Τις γυναίκες της ηλικίας μου δεν μπορώ να τις κάνω παρέα. Θέλω να ‘χουν τα μισά μου χρόνια».
«Κι εγώ που θέλω να κάνω παρέα με κυρίους που έχουν τα μισά μου χρόνια, γιατί θυμώνεις;», σχολίασε γελώντας η Αλίκη.
Η σχέση με τον Κώστα Σπυρόπουλο
«Σας ενοχλεί που η Αλίκη είναι τώρα με τον Κώστα Σπυρόπουλο;», ρώτησε ο Θανάσης Λάλας. «Όχι, αφού της αρέσει της ίδιας…», απάντησε η μητέρα της με επιφύλαξη, για να ακούσει από τον δημοσιογράφο: «Κατά βάθος όμως σας στενοχωρεί λίγο.. Να είστε ειλικρινής».
«Όχι, απλώς είναι κάτι που δεν μου φαίνεται σωστό. Για ένα φλερτ, για ένα δεσμό το καταλαβαίνω… Αλλά για να κάνει ένα γάμο, θα ήθελα έναν άνθρωπο που να της ταιριάζει. Δεν σου λέω να είναι μεγάλος – όχι. Ίσως θα ‘πρεπε να είναι και πιο μικρός απ’ αυτήν, γιατί η Αλίκη μικροφέρνει. Αλλά να είναι ένας άνθρωπος που να στηριχτεί στις πλάτες του, να ξεκουραστεί λίγο όπως σας είπα… Ειδικά τώρα.. Γιατί έχει κουραστεί. Έχει φορτωθεί πολλά, πάρα πολλά στους ώμους της».
«Μαμά,άμα ξεκουραστώ εγώ τα ‘φτυσα. Η ξεκούραση θα είναι ο θάνατός μου», είπε με λίγα λόγια γεμάτα αλήθεια η Αλίκη.
«Ε, μην το λες πουλάκι μου.. Ο άνθρωπος έχει ανάγκη και από ξεκούραση κάποτε. Η Αλίκη έχει κουραστεί πνευματικά, σωματικά, ψυχικά… Έχει κουραστεί πάρα πολύ και πρέπει κάποτε να ξεκουραστεί. Αυτό φωνάζω και της το λέω κάθε μέρα», κατέληξε η Έμυ Βουγιουκλάκη.
Η δημοσιότητα και η έλλειψη
Αλίκη: «Όταν σε ρώτησα μια φορά, “Μαμά, πώς σου φαίνεται που η κόρη σου έγινε διάσημη”, θυμάσαι τι μου απάντησες»;
Μαμά: «Ναι.. Ανέβηκες τόσο γρήγορα κόρη μου, που σάστισα.. Ούτε που το κατάλαβα.
Αλίκη: “Δεν το κατάλαβα”, μου πες και μου έκανε πολλή εντύπωση αυτή σου η απάντηση».
Μαμά: «Αυτή ήταν όμως η αλήθεια. Δεν το κατάλαβα… Ήρθαν το ένα κατόπιν του άλλου. Τόσο ξαφνικά».
Αλίκη: «Σου’ λειψα όλα αυτά τα χρόνια, μανούλα;»
Μαμά: «Πολύ».
Αλίκη: «Το ίδιο μου λέει κι ο Γιάννης… Τελικά σε ποιον περίσσεψα… ποιος με χόρτασε;»
Μαμά: «Ξέρω ‘γω κόρη μου… Ίσως οι ξένοι…».
Η προσωπική εξομολόγηση της Αλίκης
«Τι στερείται ένα αστέρι κόρη μου;», ρώτησε η Έμυ Βουγιουκλάκη την κόρη της.
«Ένα αστέρι μπορεί να καεί από την ίδια του τη λάμψη. Μπορεί να στερηθεί το να βλέπει το ίδιο όλα αυτά που βλέπουν οι άλλοι σ’ αυτό. Ε, και ύστερα είναι και τόσα πολλά που στερείται, πολλά μικρά, αλλά τόσο σημαντικά και ουσιαστικά», απάντησε η Αλίκη.
«Εσύ, δηλαδή, αισθάνεσαι ότι σαν λαμπρό αστέρι υπάρχουν πράγματα που δεν τα είδες», σχολίασε ο Θανάσης Λάλας.
«Καιγόμαστε μαζί μ’ αυτό. Όταν το ζούμε, άλλες έννοιες περνάνε μέσα μας. Εγώ τώρα μπορώ να σου μιλάω και το μυαλό μου φεύγει», απάντησε η Αλίκη.
«Πού πάει;»- «Ταξιδεύω… Δεν είμαι ποτέ εδώ, μανούλα. Αλήθεια σου λέω. Ενώ εξωτερικά είμαι πάντα συγκροτημένη, μέσα μου είμαι πάντα φευγάτη. Πάντα έτσι ήμουνα. Φεύγω.. Μπορεί να πάω.. ξέρω ‘γω..ένα ταξίδι από τις πόλεις που πέρασα μέχρι τώρα. Μπορεί να με τραβήξει μια ανάμνηση, μπορεί μια έννοια, κάτι τέλος πάντων που να θέλω».
«Έχω το πιο υπέροχο παιδί», της είπε με συγκίνηση η Έμυ Βουγιουκλάκη.
«Σ’ ευχαριστώ, μανούλα», της απάντησε γλυκά και αργόσυρτα η Αλίκη.
