Δεν χρειάζονται πολλά λόγια. Όποιος καταφέρει και φτάσει στην κορυφή ενός βουνού, ζει μία συναρπαστική εμπειρία.
Εκεί θα συναντήσει και έναν θησαυρό της χώρας μας. Βασικά δεν είναι καθόλου εύκολο να ανέβεις πάνω σε ένα βουνό.
Χρειάζεται να έχεις πολύ καλή φυσική κατάσταση και να επιλέξεις μία εποχή που θα είναι εύκολη η πρόσβαση σου εκεί. Και αυτό είναι δίκοπο μαχαίρι.
Μπορεί να επιλέξεις να ανέβεις στο βουνό καλοκαίρι και λόγω της υπερβολικής ζέστης να είναι δύσκολη η πεζοπορία. Μπορεί να επιλέξεις και χειμώνα και να βρεις χιόνι ανεβαίνοντας στην κορυφή.
Δεν έχει μεγάλο υψόμετρο το βουνό αλλά είναι κάτι το ξεχωριστό . Για να φτάσεις στην κορυφή, πρέπει να κάνεις 1499 μέτρα.
Η διαδρομή έχει μεγάλο ενδιαφέρον λόγω των εντυπωσιακών αρχαίων ερείπιων και των υπέροχων κοιλάδων. Στην κορυφή είναι κρυμμένος ένας θησαυρός της χώρας μας. Ένας θησαυρός της ορθοδοξίας μας.
Ανηφορίζοντας τον δρόμο και ακολουθώντας τα σημάδια πάνω στην κακοτράχαλη πλαγιά μέχρι την κορυφή του βουνού φτάνουμε στο εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία.
Η Όχη στην Μυθολογία
Η Όχη κατείχε κλεινή θέση στην ελληνική μυθολογία ως η τοποθεσία στην οποία έλαβε χώρα η πρώτη σμίξη ανάμεσα στο θεϊκό ζεύγος του Δία και της Ήρας. Καθόταν, το λοιπόν, η Ήρα επί της κορυφής αυτού του Όρους… την μπάνισε ο Δίας… μετεμορφώθη σε κούκο… και κλασσικά την απεπλάνησε. Από αυτήν την πρώτη συνουσία των θεών προέρχεται επίσης, κατά την επικρατέστερη ετυμολογική εκδοχή, και η ονομασία του όρους: από το οχεύω=βατεύω – οχεία=βάτεμα.
Δείτε φωτογραφίες
Λίγα λόγια για την Όχη
Η Όχη είναι βουνό της Εύβοιας με μέγιστο υψόμετρο 1.398 μέτρα. Βρίσκεται στο νοτιότερο τμήμα του νησιού και απλώνεται από την Κάρυστο ως το ακρωτήριο Καφηρέας (Κάβο Ντόρο). Η Όχη είναι ιδιαίτερα γνωστή για τις μυστηριώδεις αρχαίες μεγαλιθικές κατασκεύες, που οι ντόπιοι ονομάζουν δρακόσπιτα. Το πιο διάσημο από τα δρακόσπιτα είναι χτισμένο στην κορυφή της Όχης. Άλλα γνωστά δρακόσπιτα βρίσκονται στα Στύρα και στο Νιμποριό.
Το όρος Όχη και η παράκτια ζώνη του είναι προστατευόμενος βιότοπος του Natura 2000 με κωδικό GR2420001.
Η περιοχή περιλαμβάνει μεγάλες εκτάσεις με θαμνώδη βλάστηση, φρύγανα, πουρνάρια και σκληρόφυλλους θάμνους, πολλά πράσινα λιβάδια με ανατολικούς πλάτανους, μικρά δάση καστανιάς κοντά στην υψηλότερη κορυφή, και ποτάμια όπου κυριαρχούν οι λυγαριές και οι πικροδάφνες.
Η υδάτινη ζώνη χαρακτηρίζεται από υποθαλάσσια λιβάδια Ποσειδωνίας, κυρίως στα μεγάλα βάθη (>20 μ.), και από κοραλλιογενείς υφάλους κατά μήκος του ακρωτηρίου Καφηρέας. Στη βλάστηση περιλαμβάνονται περιοχές με φτέρες και ρείκια.
Στα προστατευόμενα είδη χλωρίδας περιλαμβάνονται: τα τοπικά ενδημικά παιώνια η αρρενωπή υποείδος η ελληνική, κεράστιο του Ρούνεμαρκ και στάχυ της Εύβοιας. Τα Ευβοϊκά ενδημικά: τσάι της Εύβοιας, βιόλα της Εύβοιας, αρμέρια του Γιόνσεν και καμπανούλα της Καρυστίας και το Βαλκανικό ενδημικό Ανθεμίς η Κρητική.
Στην προστατευόμενη ερπετοπανίδα περιλαμβάνονται τα είδη: φρύνοι, σαπίτες, λαφιάτες, στικτές νεροχελώνες, μεσογειακές και κρασπεδωτές χελώνες, κ.α. Στην προστατευόμενη πανίδα περιλαμβάνονται τα ασπόνδυλα: ελαφοκάνθαροι, κεράμβυξ ο κέδρος, μόριμος ο πένθιμος και τα θηλαστικά: ευρωπαϊκές ενυδρίδες, ρινόλοφοι και μυωτίδες.
Η περιοχή απειλείται από την υπερβόσκηση, την επέκταση του οδικού δικτύου, πυρκαγιές, το παράνομο κυνήγι και την αλιεία. (wikipedia.org)