Δείτε φωτογραφίες από το ιστορικό παζάρι – Εκατοντάδες Χανιώτες και τουρίστες έκαναν τη βόλτα και τις αγορές τους στο παζάρι σημείο αναφοράς για τα Χανιά
Το αδιαχώρητο επικράτησε και φέτος στις Βουκολιές, όπου πλήθος κόσμου έδωσε το παρών στο καθιερωμένο “ραντεβού” στην πλατεία του χωριού, όπου πραγματοποιείται ένα από τα ιστορικότερα παζάρια.
Εκατοντάδες Χανιώτες και τουρίστες έχουν επισκεφτεί το ξακουστό παζάρι, το οποίο για πάνω απο ενάμιση αιώνα, συγκεκριμένα, εδώ και 160 χρόνια αποτελεί σημείο συνάντησης και ευκαιρία για αγορές από τους πάγκους των δεκάδων μικροπωλητών.
Τοπικά παραδοσιακά προϊόντα, από τυριά, μέλι, κρητικά παξιμάδια, αγροτικά προϊόντα και χοχλιούς, μέχρι είδη ένδυσης και υπόδυσης, γίνονται αντικείμενο για αλισβερίσι και κουβέντα πάνω από τους πάγκους, με κατάληξη τις ευχές για καλή ανάσταση και καλό αντάμωμα και την επόμενη χρονιά.
Στο παζάρι λειτούργησε παράλληλα και ζωοπανήγυρη και κτηνοτρόφοι από όλο το νομό, φτάνουν στις Βουκολιές για να λάβουν μέρος σε αυτήν. Το παζάρι στην σημερινή του μορφή είναι ουσιαστικά μια εμποροπανήγυρη και ζωοπανήγυρη που συγκεντρώνει εκατοντάδες μικροπωλητές αλλά και πλήθος κόσμου από κάθε γωνιά της Κρήτης, καθώς επίσης και αρκετούς φορείς και εκπροσώπους της τοπικής αυτοδιοίκησης.
Ο Λευτέρης Γεωργιλάκης από το Σέλινο, κτηνοτρόφος στο επάγγελμα, συμμετέχει κάθε χρόνο στο παζάρι, στην ζωοπανήγυρη. Φέτος η κίνηση, όπως λέει, ήταν μειωμένη κυρίως από ξένους που αγοράζουν αρνιά για την ημέρα του Πάσχα. Ωστόσο και ο φετινός απολογισμός δεν ήταν άσχημος αφού στην ζωοπανήγυρη πουλήθηκαν περίπου 150 αρνια και τουλαχιστον 50 γουρουνια.
Την ευθύνη της οργάνωσης και λειτουργίας έχει πλέον ο Δήμος Πλατανιά που κάθε χρόνο καταφέρνει να κρατά υψηλό το ενδιαφέρον των συμμετεχόντων και του κόσμου.
Τα καφενεία και οι ταβέρνες της περιοχής γέμισαν ασφυκτικά από κόσμο που μετά τη βόλτα στο παζάρι, κάθισε να απολαύσει νηστίσιμους και μη παραδοσιακούς μεζέδες και εδέσματα και να ευχηθεί χρονια πολλά και καλή ανάσταση.
Η ιστορία του Παζαριού που φέτος κλείνει 160 χρόνια
Το παραδοσιακό παζάρι των Βουκολιών έχει την δική του ιστορία. Οι Βουκολιές, πριν και μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν το εμπορικό κέντρο της κεντρικής και ανατολικής Κισάμου και μέρος του κεντρικού Σελίνου. Η περιοχή, καθώς ήταν γεωργοκτηνοτροφική, συγκέντρωνε κόσμο για πώληση και ανταλλαγή προϊόντων. Ένα παζάρι, ένας τόπος δηλαδή δημόσιας αγοράς, το μοναδικό ίσως στην Κρήτη, που ξεκίνησε τον καιρό της Τουρκοκρατίας.
φωτό πλατεία Βουκολιών 1961
Το παζάρι «διοργανώνεται για περίπου ενάμισι αιώνα. Οι πρώτες αναφορές γίνονται στα μέσα του 19ου αιώνα ενώ την άνοιξη του 1851 ο Εγγλέζος χαρτογράφος Thomas Abel Brimage Spratt, που βρισκόταν στην Κρήτη, κατέγραψε, μεταξύ άλλων: ‘…στο ταξίδι μάς συνοδεύει ένας Σφακιανός πραματευτής, ο οποίος μπήκε στην παρέα μας κοντά στην Αγία Ειρήνη. Πήγαινε στο παζάρι που γίνεται κάθε Παρασκευή σε ένα κοντινό χωριό, τις Βουκολιές, ένα χωριό στην εκβολή της κοιλάδας του Σέμπρωνα. Προφανώς το επέλεξαν γι’ αυτό λόγω της κεντρικής θέσης του ανάμεσα στις περιοχές του Σελίνου, της Κισάμου και της Κυδωνίας. Ο συνταξιδιώτης μας υπολογίζει ότι κατά μέσο όρο μαζεύονται κάθε φορά 2.000 Κρητικοί. Είναι το μοναδικό παζάρι αυτού του είδους σε ολόκληρη την Κρήτη, αφού τέτοιο παζάρι δεν γίνεται πουθενά άλλου στο εσωτερικό του νησιού…’».
Το παζάρι των Βουκολιών, τα παλαιότερα χρόνια, ήταν ένας από τους κυριότερους χώρους για οικονομικές συναλλαγές και κοινωνικές σχέσεις και λειτουργούσε κάθε Σάββατο. Οι ημέρες που το παζάρι έφθανε στο αποκορύφωμά του ήταν την παραμονή του Δεκαπενταύγουστου και την Μεγάλη Παρασκευή κατά την οποία μάλιστα γίνονταν και τα συνοικέσια και για αυτό, κατέβαιναν κορίτσια στις Βουκολιές από τα γύρω χωριά.
Στα χρόνια της άνθισής του καταλάμβανε όλη τη σημερινή πλατεία των Βουκολιών. Το εμπόριο ζώων, είναι αυτό που κυριαρχούσε από παλιά. Οι κτηνοτρόφοι έφερναν ολόκληρα κοπάδια από πρόβατα, κατσίκια και βόδια, που σφάζονταν ή πουλιούνταν εκεί. Η ατμόσφαιρα θύμιζε γιορτή και ήταν μια ευκαιρία για φίλους και συγγενείς να ξαναβρεθούν, αφού, καθώς δεν υπήρχαν ξενοδοχεία, όσοι έρχονταν για το παζάρι αναγκάζονταν να καταλύουν σε φιλικά και συγγενικά σπίτια.
Παραμονή του παζαριού στήνονταν υπαίθριες ταβέρνες που τηγάνιζαν ψάρια, πατάτες και έψηναν κρέας. Τη Μεγάλη Παρασκευή καταναλώνονταν πολλοί χοχλιοί (σαλιγκάρια) και σαρακοστιανά και πωλούνταν πάνω από χίλια ζώα.
