Στην εποχή μας, η ενασχόληση με τα κοινά έχει απαξιωθεί πλήρως και έχει γίνει σχεδόν ταμπού η εκδήλωση της βούλησης ενός ατόμου να δηλώσει ότι «κατεβαίνει στις εκλογές». Αυτό βέβαια δε έχει προκύψει άδικα και μάλλον ούτε καν τυχαία. Επι δεκαετίες ο Έλληνας παρακολουθούσε αμέτοχος χαρτογιακάδες, παράγοντες και παραγοντίσκους να αποφασίζουν αντί γι’ αυτόν και να φέρνουν την κοινωνία στο σημερινό της τέλμα.
Σωτήρες – μεσσίες, με ξύλινο πολιτικό λόγο και «φασόν» προγραμματικές δηλώσεις, διεκδικούν «ένα κομμάτι από την πίτα» της τοπικής αυτοδιοίκησης και της κεντρικής πολιτικής σκηνής. Αποτέλεσμα όλων αυτών, η αποστασιοποίηση όσων πραγματικά θέλουν και μπορούν να προσφέρουν και πλέον να έχουν πιο εύκολα πρόσβαση στα κοινά όσοι ζητάνε ψήφους από συγγενείς, κουμπάρους, υπόχρεους σε αυτούς και φίλους, δίχως πρόγραμμα, δίχως θέσεις και κυρίως δίχως όραμα.
Κάπου εδώ εμφανίσθηκαν τα καίρια διλλήματα για εμένα. Να «κοιτάξω τη δουλειά μου» ή να εκτεθώ στην κρίση της κοινωνίας, ζητώντας τη ψήφο των συμπολιτών μου; Να μείνω στη σκιά των εξελίξεων ή να κάνω το βήμα μπροστά, υποστηρίζοντας έμπρακτα όσα πιστεύω; Τελικώς, να κρίνω ή να κριθώ; Η απάντηση δεν ήρθε εύκολα, αλλά με πολλή σκέψη και αφού στάθμισα κάθε δυνατή μεταβλητή αποφάσισα να μη παρατηρώ απλά αφ’ υψηλού την πολιτική κονίστρα, αλλά να δώσω μάχη από τα κάτω, για τις ιδέες και ιδανικά που πιστεύω και πρεσβεύω.
Η ασυνέπεια της προηγούμενης δημοτικής αρχής, που επι 9 έτη διοικεί τον Δήμο Πλατανιά είναι χαρακτηριστική. Ο Δήμος Πλατανιά, ένας Δήμος (που θα έπρεπε να είναι) «βιτρίνα» του Νομού μας, επιδεικνύει εκκωφαντική στασιμότητα, ενώσω άλλοι Δήμοι και περιοχές στην υπόλοιπη Ελλάδα (και στην Κρήτη), έχουν καταφέρει καταπληκτικές αλλαγές, ακόμα και μέσα σε αυτά τα σκληρά χρόνια της κρίσης. Αρκεί μια βόλτα σε γειτονικούς δήμους και νομούς για να αντιληφθεί ο δημότης τις ευκαιρίες που χάθηκαν στον Δήμο Πλατανιά.
Η ανάπτυξη στις παράκτιες περιοχές του Δήμου μας λιμνάζει επικίνδυνα. Κάθε επένδυση που γίνεται, προέρχεται και στηρίζεται μόνο στην ιδιωτική πρωτοβουλία, ο δε Δήμος αδιαφορεί ή αδυνατεί να φέρει επενδύσεις και έργα που θα εκτοξεύσουν τουρισμό και ποιότητα ζωής, στρουθοκαμηλίζοντας στα προβλήματα της καθημερινότητας. Τα παραμελημένα αγροτικά και δημοτικά οδικά δίκτυα, το τραυματισμένο και ελλιπές δίκτυο ύδρευσης και άρδευσης, περισσότερο δυσχεραίνουν παρά διευκολύνουν την πλούσια αγροτική οικονομία της ενδοχώρας, ενώ δεν έχουμε καν ξύσει την επιφάνεια στον αγροτουρισμό, που θα μπορούσε να ωφελήσει οικονομικά και πολιτισμικά τα ορεινά και όχι μόνο, χωριά του Δήμου Πλατανιά. Η απερχόμενη Δημοτική Αρχή υποβάθμισε το δημότη, πιστεύοντας ότι η υπερπροβολή αποσπασματικών έργων δια μέσων κοινωνικής δικτύωσης θα γέμιζε το άδειο της κοστούμι.
Τα προβλήματα και οι παθογένειες όμως, πρέπει να ανήκουν στο παρελθόν. Η επόμενη μέρα στο Δήμο Πλατανιά οφείλουμε να βρει άπασες τις δυνάμεις ενωμένες, από το Δημοτικό και τα Τοπικά Συμβούλια μέχρι τον κάθε πολίτη ξεχωριστά. Οι πρόσφατες καταστροφές, έδειξαν τη γύμνια των υποδομών σε όλο το νομό Χανίων και ειδικότερα στον Δήμο Πλατανια, τον οποίο εξέθεσαν ανεπανόρθωτα. Η ανταπόκριση των κατοίκων όμως, απέδειξε ότι υπάρχει ελπίδα να βρίσκονται λύσεις και στηρίγματα, όταν δουλεύουμε όλοι μαζί με ένα κοινό στόχο. Η αυθόρμητη προσέλευση των κατοίκων από τα Χωριά που πλήττονται από την κατάρρευση της Ιστορικής Γέφυρας του Κερίτη, μπροστά στο μνημείο, πρέπει να είναι φάρος για τους στόχους και τις δράσεις της επόμενης ημέρας.
Υ.Γ. Ο λόγος μου δεν είναι λόγος πολιτικού, είναι ιδέες και σκέψεις ενός πολίτη που θέλει να είναι ενεργός, να προσφέρει και να βγει μπροστά στα δύσκολα. Έχω σπουδάσει Νομική στο Δ.Π.Θ. με μεταπτυχιακή δίπλωμα στο Ποινικό Δίκαιο του ΕΚΠ Αθηνών. Αφού τελείωσα την άσκησή μου στην Αθήνα, αποκομίζοντας πλούσια εμπειρία εργαζόμενος εκεί και ως δικηγόρος, επέστρεψα στα Χανιά και όπου πλέον ασκώ μάχιμη δικηγορία. Μιλάω Αγγλικά και Ιταλικά. Όπου όμως έφτασα μέχρι τώρα και προς τα όπου κι αν με βγάλει η πορεία μου, αφετηρία μου θα είναι πάντα το χωριό μου ο Αλικιανός, ο Δήμος μου, ο Τόπος μου. Άλλωστε ιδεολογία μου είναι ότι στην κοινωνία και στον τόπο που μας μεγάλωσε, χρωστάμε, δε μας χρωστάει∙ και πρέπει να κάνουμε ότι περνάει από το χέρι μας, απ’ όποιο μετερίζι κι αν βρισκόμαστε, για να το ανταποδώσουμε.
Κι επειδή ένας ποιητής το λέει πάντα καλύτερα από τον καθένα μας,
Χρωστάμε σ’ όσους ήρθαν πέρασαν,
θα ‘ρθουν, θα περάσουν.
Κριτές θα μας δικάσουν
οι αγέννητοι, οι νεκροί.
Κωστής Παλαμάς
O Κωνσταντίνος Σφυριδάκης του Θεοχάρη είναι Δικηγόρος – ΜΔΕ Ποινικού Δικαίου, υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Πλατανιά Δ.Ε. Μουσούρων με το συνδυασμό «Νέα Εποχή» του Μανώλη Ντουντουλάκη
