Η ανακοίνωση από το Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών για τη συγκέντρωση που πραγματοποιήθηκε στο λιμάνι της Σούδας στις 4 Μαΐου
“Σαν είσαι διαφορετικός έχει μεγάλη αξία
τι σχέση έχει αν αγαπάς, το χρώμα και η θρησκεία;
(μαντιναδάκι από μαθήτρια, Κρήτη 2016)
Τη Δευτέρα 4 Μάη, στο καράβι που έφυγε από το λιμάνι της Σούδας ταξίδεψαν 29 δέματα με ρούχα που συλλέχθηκαν από τις αυτοοργανωμένες δομές της πόλης, για να παραδοθούν σε προσφυγικές δομές, σε κατατρεγμένες/ους, σε ανθρώπους που αποκαλούνται λαθρομετανάστριες/τες από άτομα που δήλωσαν με τη φυσική τους παρουσία τη μισανθρωπιά τους στο ίδιο λιμάνι, το πρωί της ίδιας μέρας. Τα ρούχα παραδόθηκαν στην προσφυγική δομή της Ριτσώνας και σε άστεγους/ες στον Πειραιά. Σε ανθρώπους δηλαδή που ενώ βρίσκονταν ήδη στο περιθώριο, ωθήθηκαν προς αυτό ακόμα περισσότερο μέσα στην πρωτόγνωρη συνθήκη της πανδημίας. Η μεταφορά των ρούχων δεν κόστισε τίποτα, αφού το αίτημα του Κοινωνικού Στεκιού-Στεκιού Μεταναστών στην εταιρία ANEK LINES & BLUE STAR FERRIES για δωρεάν μεταφορά των ρούχων έγινε δεκτό. Αν και δε συνηθίζουμε να λαμβάνουμε χορηγίες από ιδιώτες ή εταιρίες και να δημοσιεύουμε ευχαριστήριες επιστολές, αυτή τη φορά κρίνουμε σκόπιμο να γράψουμε δυο λόγια, καθώς η αλληλεγγύη μας ταξίδεψε μια όχι τυχαία μέρα.
Στις 27/04, εμφανίστηκε ένα διαδικτυακό κάλεσμα, χωρίς διοργανωτές, που καλούσε τους Κρητικούς τη Δευτέρα 4 Μάη, στο λιμάνι της Σούδας “να γίνουν μια γροθιά ενάντια στην αποβίβαση των λαθρομεταναστών” με αφορμή τις τελευταίες εξελίξεις σύμφωνα με τις οποίες λιμάνια του νησιού πιθανόν να χρησιμοποιηθούν για την υποδοχή μεταναστών/ριών από την Λιβύη. Τη Δευτέρα πράγματι η ρατσιστική συγκέντρωση πραγματοποιήθηκε και κάποιοι/ες δε δίστασαν να παραβρεθούν σε μια μάζωξη που το δηλητήριο του ρατσισμού και η άγνοια της ιστορίας περίσσευε.
Επειδή ζούμε στην ίδια πόλη και γνωριζόμαστε, εκτός από ελάχιστους/ες γνωστούς/ες ακροδεξιούς/ές που φαίνεται να κρύβονται πίσω απ’ το ανυπόγραφο κάλεσμα, είδαμε φτωχούς ανθρώπους που αποφάσισαν να τα βάλουν με τους/ιες απελπισμένους/ες. Μετά από τόσο καιρό εγκλεισμού φανταζόμασταν ότι οι άνθρωποι μέσα στις δυσκολίες της συγκυρίας θα σκέφτηκαν, έστω και λίγο, τη ζωή τους, την ποιότητα και την αξία της. Μέσα σε αυτή τη συγκυρία φανερώθηκε με τον πιο αποκαλυπτικό τρόπο ότι το δημόσιο σύστημα υγείας είναι υποστελεχωμένο τόσο σε εργατικό προσωπικό όσο και σε πρώτες ύλες, συνεπώς είναι οριακά ανύπαρκτο, ότι μας κλέβουνε το χρόνο μας, ότι υποτιμούν την εργασία και τη ζωή μας, ότι αυτό που ζούμε ως κανονικότητα είναι τόσο τοξικό και ότι η ελευθερία και τα δικαιώματά μας βρίσκονται σε διαρκή κίνδυνο ο οποίος εντείνεται σε εποχές πάσης φύσεως κρίσεων. Κι όμως, αντί να στρέψουμε τα μάτια προς τον πραγματικό κίνδυνο που μας κατατρώει, τις κυβερνήσεις και τον κάθε είδους καταπιεστή, κάποιοι/ες τα βάζουν πάλι με τους/ις φτωχότερους/ες των φτωχών. Κάποιοι/ες επιμένουν ότι τους φταίνε οι ξένοι/ες, αυτοί και αυτές δηλαδή που ξεσκατίζουν τους ηλικιωμένους γονείς τους, αυτοί/ες τους οποίους/ες εκμεταλλεύονται με εξευτελιστικό μεροκάματο, ή και καθόλου, να τους μαζέψουν τις ελιές τους, να καθαρίσουν τις αυλές τους, να κάνουν γενικά τη “βρωμοδουλειά”. Δεν τους πειράζει η βάση του ΝΑΤΟ που εκμεταλλεύεται τον φυσικό μας κόλπο για να σπέρνει πόλεμο και δηλητήριο στη φύση, δεν τους φταίει που το αεροδρόμιο είναι γερμανικών συμφερόντων, δεν τα βάζουν με τους ξένους και μη επενδυτές που γεμίζουν τα βουνά μας με σβούρους που λυμαίνονται γη και θάλασσα, πουλώντας πράσινη ανάπτυξη και δήθεν οικολογία.
Ο κρητικός λαός, ενώ εμφανίζεται πάντοτε περήφανος για την ιστορία του, κάποιες στιγμές φαίνεται να ξεχνά τις φορές που στο παρελθόν οι πρόγονοί του βρέθηκαν ικέτες, κυνηγημένοι από τους κάθε λογής κατακτητές, σφαγιασμένοι από τους ναζί που εμπνέουν και τους διοργανωτές-φαντάσματα του ντροπιαστικού για τον τόπο καλέσματος. Κάποιοι/ες πρέπει να μελετήσουν πραγματικά την ιστορία, την παράδοση του τόπου, αλλά και το ριζίτικο τραγούδι και τις μαντινάδες για την ξενιτιά, τον ξένο, την κρητική φιλοξενία, την ανθρωπιά.
Καλούμε τη χανιώτικη κοινωνία να αποδοκιμάσει κάθε ξενοφοβική και ρατσιστική συμπεριφορά, με έμπρακτες εκδηλώσεις υπεράσπισης και βοήθειας σε όσες-ους έχουν ανάγκη, ντόπιους και ξένους. Να μην αφήσουμε το φασισμό, το ρατσισμό και την ξενοφοβία να κερδίσουν δημόσιο χώρο και λόγο. Απέναντι στη μισανθρωπιά, απαντάμε με αλληλεγγύη.
Όσον αφορά στους/ις δήθεν αντιστεκόμενους/ες, απευθύνουμε έκκληση να πάψουν να ξεφτιλίζονται, γιατί καταλήγουν να καταγραφούν ως οι γελοίοι/ες και οι μικρόψυχοι/ες της ιστορίας.
Μόνος μας εχθρός, ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η φτώχεια και ο πόλεμος.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι λαθραίος, καμία ζωή δεν είναι λιγότερο σημαντική.
Κοινωνικό Στέκι – Στέκι Μεταναστών”
