Μια απάντηση στο σχόλιο του κ. Νέστορα Μαρτίνοβιτς
Χαίρομαι που ο κ. Νέστορας Μαρτίνοβιτς, υποψήφιος με το συνδυασμό του κ. Φιλιππάκη, άδραξε την ευκαιρία για να δώσει μια απάντηση στο πρόσφατο δημοσίευμά μου σχετικά με τα Βραχασώτικα “παράδοξα”.
Με ρωτάει λοιπόν ο κ. Μαρτίνοβιτς, από πότε αποτελεί παράδοξο δύο άτομα με συγγένεια πρώτου βαθμού να κατέρχονται σε διαφορετικούς εκλογικούς συνδυασμούς ταυτόχρονα, και αν αποτελεί παράδοξο δύο συγγενείς πρώτου βαθμού να έχουν διαφορετική πολιτική τοποθέτηση. Κάνει μάλιστα αναφορά περί εσφαλμένης αντίληψης που ίσως έχω για τη δημοκρατία όσον αφορά το συγκεκριμένο θέμα και δηλώνει ότι ζει σε μια δημοκρατική οικογένεια στην οποία τα μέλη της μπορούν να έχουν διαφορετική πολιτική τοποθέτηση.
Αντί κ. Μαρτίνοβιτς να ρωτάτε εμένα πού βρίσκεται το παράδοξο, ρωτήστε τον κόσμο γύρω σας να σας πει. Ρωτήστε μια μάνα που ο γιός της είναι υποψήφιος σε ένα συνδυασμό, να σας πει αν αυτή θα κατέβαινε συγχρόνως υποψήφια με ένα αντίπαλο συνδυασμό. Επειδή αυτό που λέω δε φαίνεται να είναι προφανές για σας, θα κάνω μια προσπάθεια να το διευκρινήσω.
Εξ όσων αντιλαμβάνομαι, ισχυρίζεστε ότι έχει διαφορετική πολιτική τοποθέτηση από τη μητέρα σας. Βεβαίως δε νομίζω ότι πείθετε κανένα περί αυτού, αλλά ας το δεχθούμε χάριν του διαλόγου. Κατά την άποψή σας λοιπόν, αυτό σας επιτρέπει (στα πλαίσια της δημοκρατίας) να κατέρχεστε και οι δύο υποψήφιοι σε διαφορετικούς συνδυασμούς και επομένως δε βρίσκετε κανένα “παράδοξο”, όπως ισχυρίζομαι εγώ.
Ωστόσο κ. Μαρτίνοβιτς το παράδοξο δεν βρίσκεται στη διαφορετική πολιτική άποψη που μπορεί να έχετε με τη μητέρα σας, (όπως ισχυρίζεστε και το οποίο βεβαίως αμφισβητείται), αλλά στο γεγονός ότι συνειδησιακά, μητέρα και γιός που είναι αγαπημένοι, (όπως εσείς είστε), δεν θα μπορούσε να βρίσκονται σε πολιτική σύγκρουση που θα έφτανε μέχρι του επιπέδου να κατέρχονται υποψήφιοι σε αντίπαλα στρατόπεδα.
Αυτό το επιβάλει η λογική, η ηθική και η συνείδηση και αποτελεί τον κανόνα, πέρα από οποιεσδήποτε δημοκρατικές αντιλήψεις επικρατούν σε μια οικογένεια, σε μια ομάδα ή σε μια κοινωνία.
Ακόμα και δυο φίλοι θα το σκεφτόταν πολύ να κατέλθουν συγχρόνως υποψήφιοι στον πολιτικό βίο σε αντίπαλα στρατόπεδα, πόσο μάλλον δύο μέλη της ίδιας οικογένειας. Ακόμα και αν υπήρχε διαφορετική πολιτική άποψη μεταξύ των δυο τους, ο ένας θα υποχωρούσε έναντι του άλλου και πιθανότατα θα τον στήριζε, πράγμα που φαίνετε να μη συμβαίνει με σας, άσχετα με το αν συμβαίνει στην πραγματικότητα. Αυτό είναι το “παράδοξο”, που βεβαίως όπως εξήγησα στο αρχικό μου δημοσιεύμα, δεν είναι παράδοξο, γιατί παρ’ ότι είστε υποψήφιοι (εσείς και η μητέρα σας) σε διαφορετικά ψηφοδέλτια, στην πραγματικότητα δε βρίσκεστε σε πολιτική σύγκρουση μεταξύ σας, που να σας επιβάλει αυτή τη διαφοροποίηση.
Βεβαίως θα περίμενα την αντίδραση που εσείς εκφράσατε να την εξέφραζε η μητέρα σας, γιατί το δημοσίευμά μου αφορούσε το φαινομενικά ανένταχτο τοπικό συνδυασμό και όχι εσάς.
Επειδή παρ’ όλα αυτά εσείς πήρατε αυτή την πρωτοβουλία, θα ήταν καλό για τον κόσμο του οποίου ζητάτε την ψήφο, να διευκρινήσετε αν εσείς θα ψηφίστε τη μητέρα σας και βεβαίως αν η μητέρα σας ψηφίσει εσάς, για να μάθει και ο κόσμος πόσο διαφορετική πολιτική τοποθέτηση έχετε μεταξύ σας, όπως ισχυρίζεστε.
Ζαχαρίας Φθενάκης
