Η μονάδα Ιατροδικαστικής του Πανεπιστημίου του Σφαξ στην Τυνησία προσπαθεί, σε συνεργασία με τη ΔΕΕΣ, να συμβάλει στην αναζήτηση των νεκρών μεταναστών από τα ναυάγια.
ΔΙΑΦΉΜΙΣΗΑκόμη και στη χρονιά της πανδημίας, η Ευρώπη δεν παύει για πολλούς να συμβολίζει τη Γη της Επαγγελίας.
Σύμφωνα με τον ΟΗΕ, στο πρώτο εξάμηνο του 2020, περισσότεροι από 24.000 άνθρωποι πέρασαν επιτυχώς τη Μεσόγειο. Όμως 339 δεν τα κατάφεραν και είτε πέθαναν είτε αγνοούνται.
Κι αφού μπαίνουν στα φουσκωτά ανώνυμα, χωρίς στοιχεία, οι σοροί τους κινδυνεύουν να μη βρεθούν ποτέ από τους οικείους τους.
Οι αρχές στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Σφαξ στην Τυνησία εργάζονται για να μη συμβεί κάτι τέτοιο.
«Φτιάχνουμε ένα αρχείο. Συμπληρώνουμε όλα τα στοιχεία για τα αντικείμενα, τον ρουχισμό, το σώμα, τα τατουάζ. Κάνουμε αυτοψία, παίρνουμε ψηφιακό και γενετικό δείγμα. Συλλέγουμε έναν ολόκληρο φάκελο με δεδομένα ταυτοποίησης. Έπειτα τα στέλνουμε όλα αυτά στη Διεθνή Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού για να δούμε αν υπάρχουν συγγενείς αυτών των θυμάτων», εξηγεί ο Σαμίρ Μαατούγκ, επικεφαλής της Ιατροδικαστικής Υπηρεσίας στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο του Σφαξ.
Όπως έγινε με τις 61 σορούς που ανασύρθηκαν τον περασμένο μήνα από τα ανοικτά του Σφαξ, οι άτυχοι μετανάστες, ετάφησαν σε αριθμημένους τάφους κι αφού η ομάδα του Μαατούγκ είχε καταγράψει κάθε στοιχείο που μπορεί να βοηθήσει στην αναγνώρισή τους: φωτογραφίες, ιατρικά και οδοντιατρικά στοιχεία, τατουάζ, σημάδια, δακτυλικά αποτυπώματα και όχι μόνο.
Από εκεί και πέρα, τη σκυτάλη παίρνει η Διεθνής Επιτροπή του Ερυθρού Σταυρού, με την οποία η Τυνησία βρίσκεται σε συντονισμό από το 2017.
«Καλούμε τις οικογένειες που αναζητούν κάποιον οικείο τους, ο οποίος αγνοείται λόγω πολέμου, φυσικής καταστροφής ή μετανάστευσης, να έρθουν σε επαφή με τον Ερυθρό Σταυρό και την Ερυθρά Ημισέληνο στη χώρα όπου βρίσκονται», επισημαίνει η υπεύθυνη Οικογενειακής Επανένωσης και Μετανάστευσης της ΔΕΕΣ Σελίν Ντουτρλούν-Τζαράρ, η οποία προσθέτει: «Θεωρούμε πως είναι πολύ σημαντικό αυτοί οι άνθρωποι να μην ξεχαστούν και οι οικογένειές τους να πάρουν μια απάντηση. Ή τουλάχιστον να γίνει κάθε προσπάθεια για να πάρουν απαντήσεις - ή τουλάχιστον, τις απαντήσεις που είναι διαθέσιμες».
Από το 2011, η ομάδα του Σαμίρ Μαατούγκ έχει πραγματοποιήσει 412 ελέγχους DNA. Ωστόσο, όλοι συμφωνούν ότι οι προκλήσεις είναι πολλές. Στην Ευρώπη δεν υπάρχει εναρμονισμένο σύστημα καταγραφής, ενώ στη Λιβύη δεν κρατούνται αρχεία.
Τα τελευταία έξι χρόνια, η Μεσόγειος μετατράπηκε σε υγρό τάφο για 20.000 ανθρώπους, το 80% των οποίων χάθηκαν στην περιοχή μεταξύ Ιταλίας, Μάλτας, Λιβύης και Τυνησίας. Μόλις το ένα τρίτο των σορών έχει ανασυρθεί.