theHunter: Call of the Wild - 2019 Edition - Review

Έχεις νιώσει αυτή την αίσθηση πρωτόγονης ευδαιμονίας που σε καταλαμβάνει όταν καταφέρνεις επιτέλους να πετύχεις κάτι τρομερά δύσκολο, κάτι που χρειάστηκε χρόνο, επιμονή και λίγη τύχη. Αυτή η χθόνια μανία που σε ωθεί να συνεχίσεις ακόμα και στις πιο αντίξοες συνθήκες. Ίσως να έχει πλέον εξημερωθεί, αλλά ελλοχεύει ακόμα μέσα μας έτοιμη να εξωτερικευτεί όταν η επιβίωση το προστάζει. Καταστάσεις υπερβολικού στρες, βίας ή μιας challenging δραστηριότητας δημιουργούν ένα κοκτέιλ ορμονών που κατακλύζουν τον εγκέφαλο -το αποκαλούμενο adrenaline rush- που ενεργοποιεί το συμπαθητικό νευρικό σύστημα και οξύνει όλες τις αισθήσεις.

Οι σύγχρονοι άνθρωποι πάμε στα άκρα για να βιώσουμε αυτήν την εθιστική κατάσταση έστω και για λίγο. Αθλήματα, θεάματα, καφεΐνη η ωμή βία είναι μερικοί τρόποι. Παραδοσιακά το σπορ που είχε δέουσα θέση στην ανθρώπινη καθημερινότητα ήταν το κυνήγι, το «βασιλικό άθλημα», και όχι τυχαία. Η επαφή με την φύση, η απόλυτη ελευθερία, ο καθαρός αέρας και η δυσκολία κάνει το κυνήγι να πετάει γερές δόσεις αδρεναλίνης στον εγκέφαλο. Αυτή η δραστηριότητα όμως έχει και το κόστος της, εκτός από την προϋπόθεση ενός γεμάτου πορτοφολιού, οι ηθικές επιπλοκές από την αφαίρεση μιας ζωής (ανεξαρτήτου είδους) κάνουν απαγορευτική την ενασχόληση με το σπορ σε πολλούς ανθρώπους.

Σε αυτό το σημείο είναι που πιστεύουμε ότι τα video games και πιο συγκεκριμένα τα simulators έχουν την θέση τους στην σύγχρονη κοινωνία: προσφέρουν παρόμοια αισθήματα-βιώματα χωρίς τα προβλήματα που προκύπτουν από τις αντίστοιχες πραγματικές δραστηριότητες. Έτσι, ο μεσαιωνικός ευγενής στα δάση, ο βικτωριανός gentleman στα safari και… ο σύγχρονος gamer στην οθόνη του, καλούνται να βιώσουν την ίδια κτηνώδη ευφορία με τους προγονούς τους. Το theHunter: Call of the Wild καταφέρνει αξιοπρεπώς να προσομοιώσει την απελευθερωτική αυτή δραστηριότητα, από την ασφάλεια του δωματίου σου.

Η παραπάνω εκτενέστατη εισαγωγή είναι απαραίτητη για την κατανόηση του γιγαντιαίου εγχειρήματος που έχει βαλθεί να πραγματώσει η Expansive Worlds και η Αvalanche Studios τα τελευταία χρόνια με ανάμικτα αποτελέσματα. Η δυσκολία είναι μεγάλη και οι πόροι που απαιτούνται για την δημιουργία μιας πειστικής εμπειρίας είναι τεράστιοι. Η γενικότερη απογοήτευση της αγοράς από άλλους μετριοπαθής τίτλους είναι διάχυτη. Αυτή την φορά, ευτυχώς, τα πράγματα φαίνεται να είναι διαφορετικά. Η διαθέσιμη τεχνολογία είναι πλέον επαρκής για την απόδοση πειστικών τίτλων που είναι αρκετά περίπλοκοι ώστε να ικανοποιήσουν και τους πιο απαιτητικούς mainstream παίκτες που δεν τρέφουν κάποια ιδιαίτερη αγάπη για τους simulator τίτλους.

Οπτικοακουστικό immersion που καθηλώνει

Τα γραφικά του theHunter: Call of the Wild είναι απλά φαντασμαγορικά, τελευταίας γενιάς, με όμορφα, ζωντανά χρώματα και όλα τα έξτρα που έχουμε δει τα τελευταία χρόνια όπως volumetric fog και global illumination, τα assets συνθέτουν έναν υπέροχο ανοιχτό κόσμο που είναι προσεγμένος στην παραμικρή του λεπτομέρεια, κάθε πέτρα, κάθε δέντρο και κάθε λεπίδα χορταριού έχει την θέση του σε κάθε ένα από τα τέσσερα διαθέσιμα πάρκα στο παιχνίδι (με περίπου 130 τετραγωνικά χιλιόμετρα ανοιχτού κόσμου σύνολο). Το variety σε ζώα είναι και αυτό καλό, με λεπτομέρειες στην γραφική αποτύπωση που σε κάνει λίγο να τα λυπάσαι πριν θυμηθείς ότι είσαι σε video game και τραβήξεις την σκανδάλη.

Τον τίτλο τον παίξαμε σε αρκετά ανεβασμένα γραφικά settings (medium-high) με σταθερά 40 fps στο σύστημα μας (Ryzen 1300x 3.5Ghz, AMD R7 360, 8GB RAM). Ο τίτλος είναι αρκετά βαρύς και ακόμα και πιο νέα συστήματα θα ζοριστούν στα μέγιστα presets. Στα πιο χαμηλά γραφικά η πτώση στην ποιότητα γίνεται αισθητή, αλλά το παιχνίδι τρέχει ομαλότατα. Τα 30 καρέ βέβαια δεν είναι απαγορευτικά και δύσκολα θα ενοχληθεί κάνεις από αυτά καθώς οι ρυθμοί του τίτλου είναι αργοί κάνοντας τα 60+ καρέ να φαίνονται μια περιττή πολυτέλεια. Η οπτική εμπειρία από μονή της πραγματικά σαγηνεύει και σε ρουφάει κατευθείαν μέσα στο τοπίο, ακόμα και αν ο τίτλος ήταν απλά ένα walking simulator (που για αρκετή ώρα είναι) θα το παίζαμε το ίδιο ευχάριστα χάρη στην ομορφιά των γραφικών.

Μπορεί η όραση να είναι η κυρίαρχη αίσθηση για την απορρόφηση συνειδητών πληροφοριών, αλλά είναι ο ήχος αυτός που πραγματικά “αφηγείται” την ιστορία, ο ήχος δίνει τον ρυθμό και χρωματίζει την εμπειρία. Η ακοή κατά μια έννοια μας οδηγεί στην συναισθηματική ταύτιση με την εικόνα. Τα αυτιά μας έχουν την ικανότητα να μας αποδώσουν πληροφορίες για το περιβάλλον που τα μάτια ποτέ δεν θα μπορούσαν. Έχετε παρατηρήσει ότι το βραστό νερό “ακούγεται” διαφορετικά όταν χύνεται από το κρύο; Το εύρος των πληροφοριών που αντιλαμβάνεται ο εγκέφαλος μέσω της ακοής είναι τεράστιο. Και ναι, οι δημιουργοί φαίνεται να γνωρίζουν τα παραπάνω και έτσι ο ακουστικός τομέας του τίτλου είναι εξωπραγματικός, ο οποιοσδήποτε φυσιολάτρης θα αναγνωρίσει αμέσως όλους ήχους που θα βομβαρδίσουν το αυτί του στα πρώτα του βήματα στο περιβάλλον του theHunter: Call of the Wild.

Δεν θα κάνουμε τον κόπο να αναφερθούμε στα πόσα είδη πουλιών και ζωών θα ακούσετε (είναι πολλά), αλλά στην λειτουργία του συστήματος ήχου γενικά. Ο αέρας, η βροχή, τα δέντρα και τα ζώα δένουν αρμονικά σε μια φυσική και αβίαστη παρουσίαση του περιβάλλοντος, η οποία είναι τόσο πειστική ώστε να μην χρειάζεται οποιαδήποτε άλλη μουσική υπόκρουση. Κάθε περιβάλλον νιώθει τελείως διαφορετικό στο άκουσμα, λες και κάθε αντικείμενο στον χώρο επηρεάζει το ακουστικό αποτέλεσμα. Ακόμα και με ένα φθηνό headset ο παίκτης θα μπορέσει να απολαύσει μια εντυπωσιακή ακουστική εμπειρία.

Η βαρύτητα που δίνεται στον οπτικοακουστικό τομέα παίζει εξαιρετικό ρολό στο gameplay. Η διαδικασία του κυνηγιού έχει ως βασική προϋπόθεση την μέγιστη εκμετάλλευση όλων των εργαλείων που έχει στην διάθεση του ο άνθρωπος, τόσο συνειδητά όσο και ασυνείδητα (ο ήχος που αναφέραμε πιο πάνω). Τα θηράματα σας έχουν το αισθητηριακό πλεονέκτημα σχεδόν πάντα και η συνεχόμενη προσαρμογή στις ιδιομορφίες του φυσικού περιβάλλοντος είναι απαραίτητη για ένα επιτυχημένο κυνήγι. Έτσι, ο θόρυβος που κάνετε, η κατεύθυνση του αέρα και η σωστή επιλογή κάλυψης είναι δυναμικοί παράγοντες που επηρεάζουν την κάθε σας προσέγγιση.

Τα διάφορα ζώα, με τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά τους επιτάσσουν διαφορετικές τακτικές από τον παίκτη. Κάποια ακούν καλύτερα, άλλα έχουν οξυμένη όσφρηση και αλλά έχουν χειρότερη όραση. Κάποια ζώα έχουν πιο “εφησυχασμένο” χαρακτήρα κάνοντας το κυνήγι πιο εύκολο, ενώ άλλα θα τρέξουν με το παραμικρό ερέθισμα. Τα πιο πολυμήχανα βέβαια, όπως οι αρκούδες, θα προσπαθήσουν να σας κοροϊδέψουν και να σας επιτεθούν.

Το σύνολο γνώσεων που πρέπει να αποκτήσει ο παίκτης σε όλα τα επίπεδα είναι ογκώδης και αυτό θα κάνει τις πρώτες ώρες του playthrough σας αρκετά δύσκολες, όσον αφορά αυτό καθεαυτό το κυνήγι, ο παράγοντας της τύχης θα παίξει καθοριστικό ρολό στον αριθμό επιτυχημένων κυνηγιών για αρκετά μεγάλο διάστημα. Μην πτοήστε όμως, σιγά-σιγά θα αρχίσετε να κατανοείτε τόσο τους μηχανισμούς όσο και την συμπεριφορά των ζωών και θα μπορέσετε να μεγαλώσετε κατά πολύ το kill count σας.

Ο εξοπλισμός

Ίσως το σημαντικότερο πλεονέκτημα που διαθέτετε (εκτός από την ανεπτυγμένη ευφυΐα σας) είναι η χρήση των εργαλείων. Τα εργαλεία που έχετε στην διάθεσή σας είναι πολλά: Rifles, shotguns, pistols, bows… η λίστα είναι ατέλειωτη, η επιλογές πέρα από τα όπλα είναι τα διαφορετικά είδη ammunition που έχετε και σκηνές, callers-lures, scents και φυσικά camouflage και διόπτρες.

Η σωστή χρήση του εξοπλισμού είναι σημαντική, η ξεχωριστή συμπεριφορά του κάθε όπλου είναι το πρώτο που θα μάθετε, θες το σωστό όπλο για το σωστό θήραμα διότι το διαμέτρημα της σφαίρας και η μύτη της επηρεάζουν τον τρόπο που τραυματίζεται το ζώο, ενώ τα διάφορα callers θα σας λύσουν τα χεριά σε πολλές περιπτώσεις. Οι σκηνές θα σας παρέχουν κάλυψη και για γρήγορη μετακίνηση μπορείτε να αγοράσετε το DLC που ξεκλειδώνει το ATV Saber 4x4 (γουρούνα).

Εκπνοή, Εισπνοή, κρατάμε, Bang!

Η διαδικασία του κυνηγιού είναι θεωρητικά αρκετά απλή, επιλέγετε τον εξοπλισμό σας σε ένα από τα καταφύγια που υπάρχουν διάσπαρτα στον χάρτη και περπατάτε στις περιοχές που συχνάζει το ζώο που ψάχνετε, μόλις βρείτε τα σημάδια που αφήνει πίσω (όπως κόπρανα και πατημασιές) μπορείτε να τα ακολουθήσετε και να το πλησιάσετε, προσοχή όμως, η κατεύθυνση του ανέμου και ο θόρυβος που κάνετε θα ειδοποιήσουν το ζώο και αυτό θα ξεφύγει πριν προλάβετε να το βάλετε στην δίοπτρα σας, τα ζώα γενικότερα βρίσκονται ένα βήμα μπροστά, έναν θάμνο η ένα λόφο πιο πέρα.

Μόλις καταφέρετε να πλησιάσετε το θήραμά σας, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το ανάλογο lure ή caller που θα το φέρει προς την κατεύθυνση σας. Από εδώ και πέρα είναι θέμα υπομονής, μόλις δείτε το ζώο πρέπει να περιμένετε την κατάλληλη στιγμή για να το τουφεκίσετε. Αν βιαστείτε θα δυσκολευτείτε να πετύχετε κάποιο ζωτικό σημείο, ενώ αν αργήσετε ίσως σας καταλάβει και αρχίσει να τρέχει.

Γενικότερα είναι καλύτερο να σημαδεύετε για το κεφάλι ή για την καρδιά του ζώου, καθώς αφού το τραυματίσετε αυτό θα τρέξει να κρυφτεί. Αν δεν τραυματιστεί σε κάποιο ζωτικό όργανο οι πιθανότητες να το βρείτε μετά είναι ελάχιστες… Όταν το κάνετε claim θα δείτε μια περιγραφή του θηράματος σας καθώς και μια αναλυτική βαλλιστική ανάλυση των βολών σας. Γενικότερα όσο λιγότερο τραυματίσετε το ζώο πριν το σκοτώσετε τόσο το καλύτερο.

Τα διάφορα νέα όπλα και σφαίρες, καθώς και τα skills και perks που ξεκλειδώνετε θα σας δώσουν ένα γερό πλεονέκτημα και θα σας επιτρέψουν να κυνηγήσετε πιο δύσκολα θηράματα με μεγαλύτερη σιγουριά, αυτά μεταφέρονται από πάρκο σε πάρκο δίνοντας σας την ικανότητα να επενδύσετε όλο σας τον χρόνο στην κατανόηση της συμπεριφοράς της πανίδας.

Τα προβλήματα

Η μεγάλη πληγή του παιχνιδιού είναι το learning curve και το repetition. Αν ο παίκτης δεν έχει την επιμονή και την υπομονή να μάθει δεν πρόκειται να ευχαριστηθεί το παιχνίδι. Η μεγάλη δυσκολία και το ποσό σπάνια θα χρειαστεί ουσιαστικά να πυροβολήσετε κάνει τον τίτλο να φαίνεται αντιφατικός. Η διαδικασία του κυνηγιού από ένα σημείο και έπειτα θυμίζει λίγο ρουτίνα. Ενώ τα κύρια μενού είναι κατανοητά, μόλις μπαίνεις στο παιχνίδι πρέπει να εξοικειωθείς και να μαντέψεις αρκετά για να βρεις πως δουλεύουν τα πράγματα. Στο κομμάτι του περιεχομένου βρήκαμε τις διάφορες περιοχές αν και όμορφες κενές νοήματος, τα διάφορα collectibles δεν αποτελούν αρκετό κίνητρο να εξερευνήσεις έναν χώρο στον οποίο πολλά αντικείμενα είναι απλά εκεί και δεν έχουν κάποια λειτουργία. Έτσι ένα εγκαταλελειμμένο σύμπλεγμα με σπιτάκια δεν έχει τίποτα παραπάνω να δεις από το εξωτερικό τους.

Εσείς και η φύση

Είναι φανερό ότι την περισσότερη ώρα θα την περάσετε περπατώντας στις αχανείς εκτάσεις του πάρκου, ο τίτλος αρκετά συχνά θυμίζει walking simulator -η μάλλον καλύτερα hiking simulator- αυτό όμως δεν λειτουργεί αρνητικά. Σε όλα τα maps έχεις για συντροφιά την φωνή του warden του πάρκου που σε ωθεί να εξερευνήσεις την ιστορία της κάθε περιοχής και αν θες, να βοηθήσεις τους τοπικούς κάτοικους με τα διάφορα προβλήματα τους. Αν και σε ολόκληρο το campaing δεν πρόκειται να δείτε άλλον άνθρωπο, η ανθρώπινη παρουσία είναι αισθητή, watchtowers που σας αποκαλύπτουν μια περιοχή στο map, refuge camps που δίνουν στον παίκτη την ευκαιρία να ξαποστάσει και να αγοράσει νέα items. Εκτός από αυτά υπάρχουν και πολλά διάσπαρτα κτήρια όπως ξεχασμένες καλύβες, κατεδαφισμένοι πύργοι κλπ.

Τα πάρκα αυτά καθεαυτά εκτός από ιδιαίτερη γεωγραφία έχουν διαφορετική χλωρίδα και πανίδα. Η σαβάνα έχει τεράστιες επίπεδες εκτάσεις ενώ το γερμανικό δάσος έχει κάστρα, πυκνά δάση, ποταμιά και δρόμους. Μην φοβάστε μήπως κάνετε λάθος επιλογή στην αρχή, καθώς οποιαδήποτε στιγμή μπορείτε να αλλάξετε πάρκο, συνεχίζοντας από το τελευταίο save της περιοχής. Πριν κλείσουμε να αναφέρουμε ότι το theHunter: Call of the Wild υποστηρίζει online multiplayer και μπορείτε να μοιραστείτε την κυνηγετικής σας εμπειρία με άλλους οχτώ παίκτες.

Το review βασίστηκε στις ψηφιακές έκδοσεις του παιχνιδιού για PC και Xbox One, οι οποίες μας παραχωρήθηκαν από την Avalanche Studios. Επίσημος διανομέας στην Ελλάδα είναι η Enarxis Dynamic Media.