Τα games έχουν καταφέρει να εισβάλλουν στα χωράφια του κινηματογράφου και της λογοτεχνίας, παραδίδοντας μοναδικές εμπειρίες, ιδιαίτερα σε genres όπως ο τρόμος και η δράση. Παρ’ όλα αυτά υπάρχει ένας τομέας στον οποίον συστηματικά αποτυγχάνουν να αναμετρηθούν με τα υπόλοιπα μέσα ψυχαγωγίας. Μιλάω φυσικά για τα detective games, τα οποία έχουν να επιδείξουν ελάχιστα δείγματα πραγματικής δημιουργικότητας. Αυτό οφείλεται κυρίως στην τάση των δημιουργών να απλοποιούν υπερβολικά τους τίτλους τους, από φόβο μήπως ο παίκτης αγανακτήσει και τα παρατήσει. Ακόμα και η σειρά games που ακολουθεί τον θρυλικό detective Sherlock Holmes υποπίπτει σε αυτό το σφάλμα, δίνοντας την επιλογή στον παίκτη να ξαναπροσπαθήσει μετά από αποτυχίες ή ακόμα και να μαντέψει τυχαία την σωστή απάντηση, κάνοντας τον να νιώθει λιγότερο ως Sherlock και περισσότερο ως Dr. Watson.
Εδώ μπαίνει στο παιχνίδι το Return of the Obra Dinn, ένας τίτλος από τον Lucas Pope, δημιουργό του Papers, Please. Όπως και οι προηγούμενοι τίτλοι του Pope και αυτός έχει το βασικό gameplay mechanic ως ραχοκοκαλιά, πάνω στην οποία στηρίζεται κάθε άλλο στοιχείο του, μικρό ή μεγάλο. Το αποτέλεσμα; Ένα πανέξυπνο, μακάβρια ατμοσφαιρικό detective game το οποίο δεν φοβάται να αφήσει το χέρι του παίκτη και να προκαλέσει την νοημοσύνη του.
14 Οκτωβρίου 1807. Μετά από πέντε χρόνια εξαφάνισης, το Obra Dinn ξεβράζεται στο λιμάνι του Falmouth με σκισμένα πανιά. Τόσο το πλήρωμα όσο και οι επιβάτες του είναι άφαντοι. Ως ερευνητής της Εταιρίας Ανατολικών Ινδιών, είναι δική σας δουλειά να επιβιβαστείτε στο πλοίο και να μάθετε τι συνέβη. Αυτό φυσικά θα ήταν αδύνατο χωρίς τα δυο βασικά σας εργαλεία: ένα σημειωματάριο και μια πυξίδα. Το σημειωματάριο περιέχει των κατάλογο όσων επιβιβάστηκαν στο πλοίο, έναν μικρό χάρτη και άλλες τέτοιες χρήσιμες πληροφορίες, αλλά το μεγαλύτερο μέρος του είναι κενό, περιμένοντας από εσάς να το γεμίσετε με πληροφορίες για τη μοίρα κάθε ενός από τους αγνοούμενους.
Η πυξίδα όμως είναι το σημείο στο οποίο το Return of the Obra Dinn παίρνει μια τροπή προς το μεταφυσικό. Αφότου ανακαλύψετε κάποιο πτώμα, μπορείτε να την χρησιμοποιήσετε για να δείτε τις τελευταίες στιγμές πριν τον θάνατό του. Πιο συγκεκριμένα, μπορείτε να ακούσετε τις τελευταίες αυτές στιγμές και να δείτε ένα διόραμα στο οποίο απεικονίζεται η ακριβής στιγμή του θανάτου. Όταν ξεπεράσετε τη μακαβριότητα του πράγματος, καλείστε να απαντήσετε σε δυο ερωτήσεις. Ποιος είναι αυτός και πως πέθανε; Αν μιλάμε βέβαια για δολοφονία θα χρειαστεί να διευκρινίσετε και ποιός είναι ο θύτης, πέρα από το θύμα.
Σε αυτές τις ερωτήσεις έγκειται η απλή αλλά ευφυής προσέγγιση του Lucas Pope στο detective genre. Η διευκρίνηση του τρόπου θανάτου είναι συνήθως εμφανής από τις τελευταίες στιγμές του ατόμου, αλλά οι ταυτότητες είναι συνήθως αρκετά πιο δύσκολες στην εξακρίβωση. Πολλές φορές η ταυτότητα ενός ατόμου δεν μπορεί να προσδιοριστεί στο διόραμα που δείχνει τον θάνατό του, αλλά σε κάποιο άλλο που θα συναντήσετε αργότερα, στο οποίο αναφέρεται με το όνομά του. Φυσικά, ως καλοί detectives θα χρειαστεί να εξάγετε τα ονόματα από μικρές λεπτομέρειες όπως τον αριθμό μιας κουκέτας, την ύπαρξη μιας βέρας ή ενός τατουάζ, αλλά και τη στολή που φοράει κανείς.
Αναφέραμε προηγουμένως ότι ένα μεγάλο πρόβλημα σε αυτού του είδους τα games είναι ότι ο παίκτης μπορεί να μαντέψει τις σωστές απαντήσεις εντελώς τυχαία, ή με μια trial and error προσέγγιση. Το Return of the Obra Dinn προσπερνά αυτό το πρόβλημα δίνοντας στον παίκτη έναν πραγματικά τεράστιο αριθμό πιθανών απαντήσεων. Με 60 άτομα πάνω στο πλοίο και πάνω από 20 διαφορετικούς τρόπους θανάτου, είναι σχεδόν αδύνατον να μαντέψει κανείς. Η λέξη κλειδί όμως είναι το σχεδόν. Και εδώ έρχεται η σχεδιαστική εξυπνάδα του Pope, με ένα ακόμα έξυπνο αντίμετρο, για να εμποδίσει αυτή την προσέγγιση. Μόλις ολοκληρώσετε την μοίρα ενός ατόμου, το παιχνίδι δεν σας ενημερώνει αν έχετε δίκιο ή άδικο. Χρειάζεται να βρείτε τρεις διαφορετικές μοίρες εντελώς σωστές και μόνο τότε θα μάθετε ότι βρήκατε την σωστή απάντηση, κάνοντας έτσι τις τυχαίες απαντήσεις μη βιώσιμη τακτική.
Από την άλλη όμως, δεν θα χρειαζόταν έτσι κι αλλιώς να καταφύγετε σε μαντεψιές, καθώς δεν απαιτείτε να “λύσετε” τους προηγούμενους θανάτους για να προχωρήσετε. Αρκεί να δείτε τα διοράματα, ανοίγοντας νέες περιοχές του πλοίου, με φρέσκα πτώματα να εξερευνήσετε. Έτσι, είναι απολύτως δυνατό να κατεβείτε από το πλοίο, μην έχοντας την παραμικρή ιδέα για το τι συνέβη στον κάθε επιβαίνοντα. Για τους completionists βέβαια και ιδιαίτερα για τους achievement hunters, θα χρειαστεί να ολοκληρώσετε 2-3 διαφορετικά playthroughs με διαφορετικούς βαθμούς επιτυχίας. Μπορούμε επίσης να σημειώσουμε ότι το achievement που ξεκλειδώνει όταν βρείτε τι συνέβη σε κάθε έναν από τα 60 άτομα λέγεται Obra Done; Bonus πόντους για τα ωραία λογοπαίγνια.
Όσον αφορά τον εικαστικό τομέα του Return of the Obra Dinn, είναι δίκαιο να πούμε ότι μάλλον δεν θα έχετε ξαναδεί τίποτα σαν και αυτό, ειδικά αν είστε μικρής ηλικίας. Tα γραφικά αποδίδουν ωραία το 1-bit στυλ των παλιών Macintosh games σε έναν 3D χώρο, δίνοντας του μια ιδιαίτερη, ευχάριστη, αλλά ταυτόχρονα άγρια όψη. Ταυτόχρονα, τα πρόσωπα παραμένουν εκφραστικά, μην χάνοντας τίποτα από την λεπτομέρεια που οφείλουν να μεταδώσουν στον παίκτη. Η επιλογή αυτή των γραφικών όμως, έχει και ένα ακόμα πλεονέκτημα πέραν της ιδιαίτερης ομορφιάς που προσφέρει στον τίτλο, στο κομμάτι των τεχνικών απαιτήσεων του. Τα πολύ χαμηλά requirements σημαίνουν ότι το Return of the Obra Dinn μπορεί να τρέξει ακόμα και στην integrated GPU. Προσωπικά τρέξαμε τον τίτλο σε σύστημα με i7 8ης γενιάς, 12 GB RAM και GTX 1050 και δεν έχουμε να αναφέρουμε κανένα παράπονο, με το framerate να μένει σταθερά στα 60 fps.
Φτάνοντας στον ηχητικό τομέα, το μόνο που έχουμε να δηλώσουμε είναι ο απαράμιλλος θαυμασμός μας για το αποτέλεσμα. Τόσο η μουσική που δίνει έναν έντονα δραματικό και μυστηριώδη τόνο τις λιγοστές στιγμές που εμφανίζεται, όσο και τα sound effects όπως ο παφλασμός των κυμάτων γύρω από το πλοίο είναι απαράμιλλα κατασκευασμένα. Ακόμα εντυπωσιακότερο όμως είναι το voice acting, με τις προφορές να χρησιμοποιούνται ως εργαλείο μέσω του οποίου μπορούμε να συμπεράνουμε την ταυτότητα κάποιου. Mε πάνω από έξι διαφορετικές γλώσσες να είναι παρούσες σε κάποιο βαθμό, καμία εκ των οποίων δεν ακουγόταν αφύσικη, έχουμε να κάνουμε με ένα αξιοθαύμαστο όγκο δουλειάς προκειμένου να έχουμε την μεγαλύτερη δυνατή αυθεντικότητα.
Τελειώνοντας, πρέπει να σημειώσουμε τα μικρά προβλήματα που συναντήσαμε με τον τίτλο. Βασικά, θα μπορούσαν να συνοψιστούν όλα σε μια φράση: Χάσιμο χρόνου. Από τις στιγμές που ο παίκτης είναι ανίκανος να κάνει κάτι για μερικά δευτερόλεπτα μέχρι να ξεκινήσει το επόμενο event, μέχρι τον άπειρο χρόνο που περάσαμε βλέποντας μια σκηνή θανάτου και περιμένοντας να μας επιτραπεί να γράψουμε τα συμπεράσματά μας, το Return of the Obra Dinn φαίνεται αποφασισμένο να μας κρατήσει στον κόσμο του όσο το δυνατόν περισσότερο, να μας αναγκάσει να βιώσουμε κάθε κατάσταση με ένα συγκεκριμένο ρυθμό.
To review βασίστηκε στην ψηφιακή έκδοση του παιχνιδιού για PC.
VERDICT
O Lucas Pope επιστρέφει μετά από πέντε χρόνια απουσίας και μας φέρνει ένα δεύτερο αριστούργημα, το οποίο θα μπορούσε κανείς να πει ότι αποτελεί μια κατηγορία από μόνο του, καθώς δεν έχουμε ξαναδεί τίποτα σαν και αυτό. Όσοι ασχοληθούν μαζί του θα πρέπει να προετοιμαστούν για αυτό το αίσθημα της απόλυτης άγνοιας και σύγχυσης που προκαλείται από την σχεδόν μηδενική καθοδήγηση του παίκτη. Μόνο όμως έτσι έχει το παραμικρό νόημα η στιγμή της ανακάλυψης, ο θρίαμβος του “Εύρηκα” που το Return of the Obra Dinn προσφέρει με το τσουβάλι στους πιο μεθοδικούς και παρατηρητικούς παίκτες του.