Πώς περνάει ο καιρός... Εξεπλάγην από το γεγονός ότι έχει παρέλθει σχεδόν ενάμισης χρόνος από την κυκλοφορία του My Hero One's Justice, αφού στο μυαλό μου το είχα αρκετά πιο φρέσκο. Δεν παύει όμως να είναι διάστημα σεβαστό και αρκετό, θα λέγαμε εμείς που δεν είμαστε developers και κρίνουμε έξω απ’ τον χορό, για να διορθωθούν παρατυπίες ή για να παρουσιαστεί κάτι διαφορετικό. Οπότε, έκανε κάτι παραπάνω η Byking Inc. για το My Hero One's Justice 2; Η σύντομη απάντηση είναι “όχι αρκετά”.
Δε θα κρύψω ότι μου πέρασε σαν σκέψη μέχρι και copy-paste να κάνω την ανάλυση του πρώτου τίτλου. Τόσο όμοια βρήκα τα δύο αυτά κεφάλαια του franchise. Μετά από μια πιο ψύχραιμη ματιά βέβαια, και μια επανάληψη στην αρχική δημιουργία, έδειξε ότι υπάρχουν βελτιώσεις, με βασικότερες το πληρέστατο roster (και ναι, με τον γυπαετό της καρδιάς μας, Mineta, μέσα) και ελαφρώς καλύτερες μάχες. Εννοώντας λίγο καλύτερη A.I., αν και μη φανταστείτε τρελές διαφορές. Για παράδειγμα, υπάρχει και μια δόση τακτικής αυτή τη φορά, αναλόγως αν ο χαρακτήρας είναι long range επιθέσεων ή κοντινότερων. Πάραυτα, οι μάχες παραμένουν αρκετά θεαματικές, με πληθώρα special moves (τα quirks ντε) και μέχρι και τρία plus ultra χτυπήματα –αναλόγως πόσο έχετε γεμίσει την αντίστοιχη μπάρα. Ίσως σας ξενίσει λίγο το γεγονός ότι κάποια χτυπήματα απαιτούν συγχρονισμό button και analog stick (ή κουμπιού κίνησης αν προτιμάτε keyboard και mouse), αλλά αυτό είναι κάτι που μπορείτε να το προσαρμόστε στα settings πριν τη μάχη: επιλέγετε αν θέλετε να είναι στιγμιαία η χρήση του μοχλού με το χτύπημα ή συνεχόμενη. Εμείς προτιμήσαμε το δεύτερο.
Κατά τ’ άλλα, στο story mode χρησιμοποιείται για ακόμα μια φορά η αποσπασματική μορφή του κόμικ storyboard, που δε βοηθάει όσους δεν έχουν επαφή με το My Hero Academia. Ναι, για εμάς που χρειαζόμασταν μια υπενθύμιση των γεγονότων ήταν ικανοποιητικό, αλλά ουσιαστικά “προαπαιτείται” να γνωρίζετε τα πεπραγμένα. Η ιστορία συνεχίζει από εκεί που σταματήσαμε την προηγούμενη φορά, λίγο μετά τη μάχη του All Might με τον All For One, μέχρι και τα όσα συνέβησαν απέναντι στον Overhaul. Κοινώς, από τα μισά της τρίτης σεζόν του anime έως τα μισά της (τωρινής) τέταρτης χοντρικά. Δυστυχώς παρά τον αρχικό ενθουσιασμό μας, αυτή η μορφή εξιστόρησης δε βοηθάει στη συντήρηση του ενδιαφέροντος, καθώς δε προλαβαίνουμε ούτε να ξαναζήσουμε τα όσα έχουν συμβεί, ούτε να εμβαθύνουμε, απλά είναι μια δικαιολογία για να πάμε από μάχη σε μάχη. Μονότονο...
Θα μου πείτε, Fighting τίτλος είναι, τι περίμενες; Μα επανεμφανίζονται και όλες οι πρότερες κατηγορίες, μεταξύ των οποίων οι δύο που είναι μόνο ξυλίκι: το κλασικό Arcade, όπου παρέα με δύο sidekicks αντιμετωπίζουμε αντιπάλους, και το Missions, όπου είναι αυξανόμενης δυσκολίας, υπάρχει υποτυπώδες leveling και σε κάθε αποστολή πρέπει να τα βάλουμε με όσους χρειαστεί χωρίς να ηττηθούμε. Σαφώς και θα μπορούσε το campaign να είναι πιο πλούσιο σε ιστορία, ενώ αν θέλετε τη γνώμη μας, και το Missions θα μπορούσε να έχει κάποιο χαλαρό storyline, κάποιο σκοπό. Χώρια ότι υπάρχει και το online, έτσι; Όπου καλό θα ήταν να μην έχετε επαναπαυτεί στις επιδόσεις σας απέναντι στη CPU, γιατί ειδικά στα Ranked Matches θα τα βρείτε δύσκολα. Προπονηθείτε καλά λοιπόν. Αν έχουμε ένα παράπονο από το online –τουλάχιστον μέχρι την ώρα που γράφεται το κείμενο-, είναι πως στα Unranked δε βρήκαμε ποτέ αντίπαλο...
Στον τεχνικό τομέα μείναμε πάντως πολύ ευχαριστημένοι. Σαφώς δε γίνεται να υπάρξει σύγκριση με το πρώτο κεφάλαιο, μιας και δοκιμάστηκε σε διαφορετικό σύστημα. Εν προκειμένω όμως, ακόμα και με mid γραφικά το αποτέλεσμα είναι smooth και ευχάριστο, με τα προτεινόμενα (ούτε καν minimum) requirements στη σελίδα του Steam να αναφέρουν επεξεργαστή i5-3470 ή FX-6300, RAM 4 GB και κάρτα γραφικών GTX 660 ή Radeon HD 7870. Σε γενικές γραμμές δηλαδή, ακόμα και με σύστημα δεκαετίας το τρέχετε μια χαρά. Ηχητικά, το soundtrack είναι επίσης ταιριαστό στο ύφος του τίτλου, με το αυθεντικό Ιαπωνικό cast των voice actors του anime (μόνο, δεν υπάρχει αγγλικό dubbing).
To review βασίστηκε στις ψηφιακές εκδόσεις του παιχνιδιού για PC και PS4, οι οποίες μας παραχωρήθηκαν από τη Bandai Namco Hellas.
VERDICT
Όπως και ο προκάτοχός του, έτσι και το My Hero One's Justice 2 είναι μια συνολικά συμπαθητική δημιουργία, η οποία δεν αποκλίνει σχεδόν καθόλου απ’ όσα είχαμε συναντήσει πριν ενάμιση χρόνο και δεν παίρνει κανένα ρίσκο ώστε να ξεχωρίσει. Οι βασικές διαφορές είναι ότι επιτέλους έχουμε ένα πλήρες ρόστερ και ότι έχει βελτιωθεί ελαφρά η A.I. στις –κατά τ’ άλλα θεαματικές- μάχες. Ως fans του My Hero Academia, σίγουρα θα θέλαμε κάτι διαφορετικό όσον αφορά το story mode, κάτι πιο αναλυτικό σε σχέση με το περιληπτικό format του κόμικ storyboard, που οδηγεί σιγά-σιγά στη μονοτονία. Στον τομέα όμως των γραφικών, μείναμε πολύ ευχαριστημένοι με την απεικόνιση των χαρακτήρων, ενώ στα θετικά θα προσθέσουμε και τα χαμηλά requirements που πρέπει να πληροί το PC σας.