«Δύσκολο πράγμα η τέχνη» έλεγαν οι παλιοί και αυτό, το αισθάνονται καθημερινά στο «πετσί τους» δύο μικροί μαθητές από τη Ζαχάρω που είναι αναγκασμένοι να ξυπνούν… από τις 6 το πρωί και να μένουν όλη μέρα στο δρόμο… προκειμένου να παρακολουθήσουν τα μαθήματά τους στο Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού.
Πάμε για τα Χριστούγεννα και η μεταφορά των μαθητών με ταξί από Ζαχάρω προς Πύργο και το αντίστροφο, δεν έχει υπογραφεί ακόμα. Σήμερα, είχε ανακοινωθεί στους γονείς ότι θα υπογραφεί η σύμβαση με την Περιφέρεια ωστόσο, για ακόμα μια φορά, σύμφωνα με πληροφορίες του «ilia.news», δεν υπεγράφη.
Αν και η σύμβαση δεν έχει υπογραφεί ακόμα και ο οδηγός ταξί, καλή την πίστη, δεν γνωρίζει καν αν θα πληρωθεί για τα δρομολόγιά του, παίρνει το πρωί τους δύο μαθητές Γυμνασίου από τη Ζαχάρω και τους μεταφέρει στο ΚΤΕΛ του Πύργου, το οποίο έχει δρομολόγιο προς το Μουσικό Σχολείο Βαρθολομιού.
Το μεσημέρι όμως, οι μαθητές «εγκλωβίζονται» στον Πύργο… Είτε προσπαθούν μέσω των δρομολογίων του ΚΤΕΛ να επιστρέψουν στη Ζαχάρω, είτε οι γονείς τους, όποτε μπορούν, αφήνουν τις δουλειές τους και πηγαίνουν στον Πύργο για να πάρουν τα παιδιά τους. Όπως και να έχει πάντως, τα παιδιά είναι από τις 6 το πρωί κάθε μέρα στο «πόδι» και επιστρέφουν σπίτια τους το απόγευμα… για να προλάβουν να κάνουν τι; Να διαβάσουν; Να ξεκουραστούν; Να πάνε ξένη γλώσσα ή φροντιστήριο; Τι να πρωτοκάνουν;
Οι γονείς δηλώνουν απογοητευμένοι και… «ξεχασμένοι» και ελπίζουν το συντομότερο δυνατόν να τελειώσει η ταλαιπωρία των παιδιών τους που δεν θέλουν τίποτα άλλο, από το να μάθουν γράμματα… Είναι ακόμα και αυτό πια «πολυτέλεια» για τους μαθητές της Ηλείας;
Θα επανέλθουμε στο συγκεκριμένο θέμα, το οποίο είναι αλληλένδετο με ακόμα ένα πολύ σοβαρό θέμα. Αυτό της «απαξίωσης» του μοναδικού Μουσικού Σχολείου της Ηλείας, η οποία δημιουργείται ακριβώς από συνθήκες σαν και αυτή. Το θέμα της έλλειψης υποδομών, «εργαλείων» και έμψυχου υλικού είναι αντικείμενο άλλου ρεπορτάζ.