Το 2014 ακούγαμε τον τότε υποψήφιο Δήμαρχο Βόλου, Αχ. Μπέο να δηλώνει ευθαρσώς ότι εάν εκλεγεί τότε θα έκανε το Βόλο…Μονακό. Κάποια χρόνια μετά δήλωνε πως ο Βόλος είναι καλύτερος από το Μονακό, κάνοντας τους Βολιώτες να αισθάνονται υπερήφανοι για την πρόοδο της πόλης τους. Βλέποντας όμως καθημερινά την κατάσταση των δρόμων, των πεζοδρομίων και της εικόνας που υπάρχει, τόσο στις κεντρικές αρτηρίες, όσο και πιο περιφερειακά, μπορεί να καταλάβει κανείς πως ο Βόλος απέχει έτη φωτός από το Μονακό, ακόμη και από κάποια άλλη πιο μικρή πόλη στην Ελλάδα.
Σπασμένα πεζοδρόμια, δρόμοι γεμάτοι λακκούβες και συνοικίες πλημμυρισμένες στο…σκοτάδι αποτελούν καθημερινές εικόνες στις γειτονιές όλων των Βολιωτών.
Και μπορεί την περίοδο των εορτών η πόλη να φωτίστηκε και αυτό να φάνηκε στα υπέροχα πλάνα των drones, που κατέγραψαν εναέριες εικόνες, όμως Βόλος δεν είναι δύο-τρεις κεντρικές οδικές αρτηρίες.
Λίγα μέτρα μακριά από τα κατά τα άλλα πολύ όμορφα φωτάκια, η πόλη βυθίζονταν σε βαθύ σκοτάδι κυριολεκτικά και μεταφορικά, καθώς καμία ουσιώδης παρέμβαση δεν έχει γίνει για να κλειστούν λακκούβες, για να στρωθούν νέες πλάκες και να ενισχυθεί ο φωτισμός.
Κάνοντας μία βόλτα και μόνο στο κέντρο της πόλης κι όχι σε πιο απομακρυσμένες συνοικίες, που εκεί η κατάσταση είναι ακόμη πιο επιβαρυμένη, μπορεί να δει κανείς εικόνες, που δεν συνάδουν σε μια σύγχρονη, ευρωπαϊκή πόλη, όπως ο Βόλος.
Σίγουρα το Μονακό δεν θα ζήλευε καθόλου τα σπασμένα πεζοδρόμια, τις ατέλειωτες λακκούβες και τα σημεία των δρόμων που κάποιος χρειάζεται φακό για να περπατήσει.
Στην οδό Ρήγα Φεραίου, μια από τις μεγαλύτερους οδούς της πόλης, μόλις πέφτει το σκοτάδι επικρατεί …συσκότιση. Ο δημοτικός φωτισμός είναι ισχνός, ενώ το ίδιο ισχύει και για την οδό Μαγνήτων, που όποιοι περπατούν προτιμούν να το κάνουν μέσα στο δρόμο κι όχι στα πεζοδρόμια, τα οποία είναι σχεδόν απαγορευτικά, τόσο εξαιτίας κακοτεχνιών, όσο και παντελούς έλλειψης φωτισμού.
Τις απογευματινές ώρες που υπάρχουν κάποια καταστήματα ανοιχτά ή σούπερ μάρκετ η κατάσταση είναι λίγο καλύτερη, όμως όταν κλείνουν κι αυτά, οι δρόμοι ερημώνουν και οι κάτοικοι δεν κυκλοφορούν.
Στο φως της ημέρας όμως τα πράγματα δεν αλλάζουν, καθώς από το σκοτάδι περνά κανείς στις κακοτεχνίες. Ακόμη και κορμοί δέντρων ξεπροβάλλουν στα ξεχαρβαλωμένα πεζοδρόμια, ενώ φρεάτια είναι κάτω από τους δρόμους.
Πλακάκια πεζοδρομίων ξηλωμένα, λακκούβες και εικόνες που θυμίζουν βαλκανικές χώρες τη δεκαετία του 80 και 90 και όχι σύγχρονες πόλεις.
Κι αν γίνονται ορισμένα έργα ασφαλτόστρωσης, αυτά είναι σε συγκεκριμένα σημεία και δεν έχει γίνει ένα ολοκληρωμένο σχέδιο για την αναβάθμιση ολόκληρου του ιστού της πόλης.
Η πόλη είναι εχθρική για ανθρώπους με κινητικά προβλήματα, καθώς δεν μπορούν να μετακινηθούν στα πεζοδρόμια και στους δρόμους που βγαίνουν με τα καροτσάκια τους, ο κίνδυνος είναι μεγάλος.
Ακόμη όμως και σε πιο κεντρικούς δρόμους τα παράδοξα δεν λείπουν με τον οδηγό τυφλών να …πέφτει πάνω στο καπάκι του κάδου απορριμμάτων ή ακόμη και σε φωτεινό σηματοδότη!
Τα παραπάνω περιγράφονται χωρίς πολλά λόγια και χωρίς καμία επεξεργασία στις εικόνες που σας παραθέτει η ΜΑΓΝΗΣΙΑ.
