Μικροπράγματα
Κ Α Τ Η Γ Ο Ρ Η Θ Η Κ Ε
αποσπασμένη Εκπαιδευτικός στη Διοίκηση Εκπαιδευτικής μονάδας,από Συν-αδέλφισσα Εκπαιδευτικό στο Διευθυντή της Υπηρεσίας της για την “ταχύτητα” της παραγωγικότητάς της…. (!!!!!!!!!!!!)
Φτάσαμε στο σημείο, Συν-άδελφοι,
να ανταγωνιζόμαστε
ΚΑΙ ως προς την ταχύτητά μας
και ΟΧΙ ΩΣ ΠΡΟΣ ΤΗΝ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΜΑΣ,
αλλά και του ΗΘΟΥΣ μας,
της ΑΝΘΡΩΠΙΑΣ μας,
των ΑΞΙΩΝ και της ΠΑΙΔΕΙΑΣ μας….
Για ποια Νοητική και Ψυχική καλλιέργεια μιλάμε,
όταν εμβολιαστήκαμε όλοι μας
με το μικρόβιο του ΦΟΒΟΥ ΤΩΝ ΑΠΟΛΥΣΕΩΝ, ΤΗΣ ΔΙΑΘΕΣΙΜΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΕΡΓΙΑΣ;
Φτάσαμε στο σημείο να τρώμε τις σάρκες μας
μεταξύ μας ( εκπαιδευτικοί, παιδ-αγωγοί),
στην αρένα του ΑΚΡΩΣ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΟΥ πλαισίου Αξιολόγησης – Αυτοαξιολόγησης Εκπαιδευτικής μονάδας ,
που προωθούν επί σειρά ετών Κυβερνήσεις, ΟΟΣΑ και Ε.Ε.
Αλήθεια, πόσος χρόνος χρειάζεται για να διενεργηθεί η ΟΡΓΑΝΩΣΗ των στοιχείων
της ΕΠΑΝΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ
και πόσος χρόνος χρειάζεται για την οργάνωση των στοιχείων
της ΚΑΤΩ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑΣ;;;
Νομίζω ότι οι συνημμένες φωτογραφίες
μιλούν από μόνες τους….
Το πρόβλημα όμως δεν είναι
ούτε η “ταχύτητά” της παραγωγικότητας της κατηγορούμενης συναδέλφου,
ούτε η “ταχύτητα” της παραγωγικότητας
της κατηγορούσης συν-αδέλφισσας!!!
Το πρόβλημα είναι η τεράστια ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑ και ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
που προκαλείται
ΑΠΟ ΤΗΝ “ΚΑΤΑΡΑ” ΤΗΣ ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗΣ της Εκπαιδευτικής Μονάδας
που προωθούν εντέχνως
οι εκάστοτε Κυβερνήσεις
και φυσικά οι Πολυεθνικές Παγκόσμιες Οικονομικές “Αυτοκρατορίες”
που κρύβονται πίσω από τις μαριονέτες που μας “κυβερνούν’.
Θλίβομαι….
γιατί όταν διορίστηκα πριν 16 χρόνια περίπου
σε ένα ψαροχώρι της Παλαιοκαστρίτσας 15 ώρες μακριά από το σπίτι μου περνώντας οδικώς από την περιοχή της κατάρας,
είχα άλλα όνειρα…
Ονειρευόμουν
Σχολεία με βιβλιοθήκες,
Σχολεία με γελαστά παιδιά και ελπιδοφόρους Καθηγητές,
Σχολεία με συν-αδέλφους αλληλέγγυους,
Σχολεία με Διευθυντές-Ηγέτες με Οράματα…
Επειδή όμως πιστεύω στην έμφυτη Αξία της Ανθρώπινης Φύσης μας,
προσπαθώ να ελπίζω και να αγωνίζομαι για ένα καλύτερο σχολείο,
όπως προσπαθούμε ΟΛΟΙ ΜΑΣ.
Αρκεί να μην επιτρέψουμε
την άκρως επικίνδυνη καπιταλιστική αρχή του “ΔΙΑΙΡΕΙ ΚΑΙ ΒΑΣΙΛΕΥΕ”
να κυριεύσει το νου
και τις καρδιές μας.
Τριανταφυλλιά (Λιάνα) Σιδηροπούλου
oxi – η αξιολογηση δεν ειναι καταρα Ισα ισα η ελειψη της παιζει σε μεγαλο βαθμο ρολο στην καταντια του δημοσιου. Γιατι στον ιδιωτη αξιολογησε καθε μερα κ αν δεν βγαζεις δουλεια ή αν δεν προσφερεις αυτα που πρεπει χαιρετας. Αν κανεις σωστα την δουλεια σου δεν εχεις τιποτα να φοβασαι κ καμμια καταγγελια. (Απο οτι καταλαβαινω απο το πνευμα του αρθρου η καταγγελια ειναι ανυποστατη) .Αν κ θα επρεπε ολοι καποιες φορες να καταγγελουμε τα κακως κειμενα γιατι επισης ο φοβος κ η ταμπελα του ρουφιανου ειναι ενα αλλο μελανο σημειο για την καταντια μας – δεν μιλαει κανεις… Διαβάστε περισσότερα »
Ίσως η μεγαλύτερη πληγή στο εκπαιδευτικό μας σύστημα ειναι η έλλειψη αξιολόγησης. Σωστης αξιολόγησης που πέρνει υπόψη της όλες τις παραμέτρους και γίνεται απο τους κατάλληλους ανθρώπους. Δεν ειναι ούτε ρουφιανιά, ούτε φόβος για τους καλούς εκπαιδευτικούς, ειναι εργαλείο ξεσκαρτάρισματος απο εκπαιδευτικούς που αφοσιωμένοι στον εαυτό τους και στα ιδιαίτερα τους δεν κάνουν τον κόπο να τελειώσουν την βασική ύλη των βιβλίων. Απο αυτούς που δεν κάνουν έστω το μίνιμουμ των υποχρεώσεων τους βάσει της σύμβασης εργασία τους. Για όσους μπήκαν στον εκπαιδευτικό χώρο οχι λογω ανάγκης εργασίας αλλα λόγω διάθεσης προσφοράς η σωστή αξιολόγηση ειναι εργαλείο και επιβράβευση αρκεί… Διαβάστε περισσότερα »