Με μια ιστορική απόφαση, το Μονομελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου, απέρριψε την αίτηση της Τράπεζας Πειραιώς, που ζητούσε να υπαχθεί σε καθεστώς ειδικής διαχείρισης το ιστορικό ξενοδοχείο ΑΝΘΟΥΣΑ, στη Σταλίδα Ηρακλείου, το οποίο λειτουργεί πλέον με το όνομα aktia LOUNGE HOTEL & SPA.
Το 540 κλινών ξενοδοχείο, σε ένα από τα καλύτερα σημεία της παραλιακής ζώνης του Ηρακλείου είναι πλήρως ανακαινισμένο και η επιχείρηση έχει υποστεί μεγάλη ζημία, καθώς μέχρι πρόσφατα, λόγω των δικαστικών ενεργειών της Τράπεζας Πειραιώς, δεν ήταν γνωστό αν θα λειτουργήσει και με ποιο καθεστώς. Έχει σταματήσει δε να καταβάλλει δόσεις δανείων προς την τράπεζα την τελευταία 4ετία.
Είναι η πρώτη απόφαση πανελλαδικά που απορρίπτει σχετική αίτηση τράπεζας, μετά την υπόθεση ΛΑΚΙΤΙΡΑ, που δημιουργεί νέα δεδομένα, καθώς αφενός μεν υπάρχουν και άλλες τέτοιες αιτήσεις σε δικαστική διαδικασία, αφετέρου δε, δύο κυρίως τράπεζες, επιδιώκουν να οδηγήσουν στη διαδικασία αυτή, αρκετές ξενοδοχειακές μονάδες, που αντιμετωπίζουν προβλήματα υπερδανεισμού, για δυσεξήγητους λόγους, δεδομένου ότι έχουν κατατεθεί business plans και τα ξενοδοχεία είναι βιώσιμα.
Πιο αναλυτικά, παρά τις προσπάθειες της οικογένειας Παπαγεωργίου, να γίνει ρύθμιση του δανεισμού της εταιρίας, ώστε και η πιστώτρια τράπεζα να λάβει τα κεφάλαιά της πίσω, αλλά και η λειτουργία του ξενοδοχείου να συνεχιστεί απρόσκοπτα, αυτό δεν κατέστη δυνατό, με την τράπεζα να οδηγεί την υπόθεση σε δικαστική λύση. Καλά πληροφορημένες πηγές, αναφέρουν ότι η πλευρά των ιδιοκτητών του ξενοδοχείου, σε συνεννόηση με στελέχη της τράπεζας, υπέβαλλαν προτάσεις που προέβλεπαν την καταβολή σε μετρητά ενός σημαντικού ποσού, έναντι του δανείου και ρύθμιση του υπολοίπου, και κάθε φορά, απορρίπτονταν, για να ζητηθεί εκ νέου μεγαλύτερη καταβολή μετρητών.
Μάλιστα, οι ίδιες πηγές αναφέρουν ότι πλέον η ιδιοκτήτρια εταιρία θα στραφεί κατά της Τραπέζης Πειραιώς, με αγωγές για διαφυγόντα κέρδη, ηθική βλάβη, κ.λπ., κ.λπ., καθώς εκτός των άλλων, και στην ακροαματική διαδικασία, ακούστηκαν άκρως δυσφημιστικά για την επιχείρηση και τους μετόχους, σχόλια.
Σημειώνεται ότι η πρώτη εκδίκαση της αίτησης έγινε τον Ιανουάριο 2018, η οποία απορρίφθηκε για τυπικούς λόγους και η δεύτερη αίτηση εκδικάστηκε στο Μονομελές Πρωτοδικείο Ηρακλείου στις 6 Ιουνίου 2018.
Ο κ. Λάμπης Δαμιανάκης
Σε δήλωσή του ο δικηγόρος Ηρακλείου που χειρίστηκε την υπόθεση, κ. Λάμπης Δαμιανάκης, στο money-tourism.gr, και ο οποίος ειδικεύεται σε θέματα Τουρισμού, είπε: «Eίναι μία μεγάλη μέρα για την ελληνική δικαιοσύνη και για όλες τις επιχειρήσεις που αντιμετωπίζουν προβλήματα με τις κάθε είδους αντισυμβατικές πρακτικές , που μετέρχονται οι τράπεζες, με τα λεγόμενα “κόκκινα” δάνεια. Η ιστορική απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ηρακλείου έκρινε ότι η συμπεριφορά της τραπέζης να απορρίπτει συνεχώς και αδιαλείπτως κάθε πρόταση που της έκανε η εντολέας μου για ρύθμιση του δανεισμού της, ήταν καταχρηστική και αδικοπρακτική και έπρεπε να προσπαθήσει να λύσει μία κατάσταση, η οποία είχε δημιουργηθεί λόγω της οικονομικής κατάστασης του χώρας μας και όχι να προσπαθεί να την υποβάλει ουσιαστικά σε πτώχευση, με διαδικασία εκκαθάρισης εν λειτουργία. Ήταν μια γενναία απόφαση από μία δικαστή που τιμά τον δικαστικό κλάδο και δείχνει τον δρόμο που πρέπει να ακολουθήσουν οι τράπεζες, οι οποίες εντέλει, δεν είναι ούτε ανίκητες, ούτε παντοδύναμες».
Και συνεχίζει ο κ. Δαμιανάκης: “Είμαστε έτοιμοι να συζητήσουμε την τράπεζα, σε νέα βάση, ώστε να επιστρέψουμε τα χρήματα, αλλά και να διασφαλιστεί η λειτουργία του ξενοδοχείου. Δεν είναι στις προθέσεις μας, η μη αποπληρωμή του δανεισμού. Αντιθέτως, επιδιώξαμεμε κάθε τρόπο, να υπάρξει συνεννόηση με την τράπεζα και αποπληρωμή του δανεισμού”.
Το σκεπτικό
Λόγω της πολύ μεγάλης σοβαρότητας του θέματος, αλλά και του ενδιαφέροντος που παρουσιάζει, το money-tourism.gr, εξασσφάλισε το σκεπτικό της απόφασης, αφαιρώντας λεπτομέρειες της υπόθεσης, που αφορούν μόνο τους διαδίκους, το οποίο έχει ως ακολούθως:
“…Κατά τη συζήτηση της υπόθεσης οι πληρεξούσιοι Δικηγόροι των διαδίκων ανέπτυξαν τους ισχυρισμούς τους και ζήτησαν να γίνουν δεκτά όσα αναφέρονται στα πρακτικά και στις προτάσεις τους.
ΑΦΟΥ ΜΕΛΕΤΗΣΕ ΤΗ ΔΙΚΟΓΡΑΦΙΑ
ΣΚΕΦΘΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟ ΝΟΜΟ
… Κατόπιν τούτου και εφόσον αποδεικνύεται ότι τα δάνεια από την αιτούσα έχουν πάψει να εξυπηρετούνται από το 2014 και παρά την πληρωμή επιμέρους μικρότερων υποχρεώσεων, η καθ’ης βρίσκεται σε μόνιμη και γενική αδυναμία εκπλήρωσης των ληξιπρόθεσμων υποχρεώσεών της κατά την έννοια του άρθρου 68 παρ 1 ν 4307/2014.
Ο ισχυρισμός της καθ’ης ότι η μη εξυπηρέτηση των δανείων που είχε λάβει από την αιτούσα , ήδη από το έτος 2014, οφείλεται στο ότι η ίδια βρισκόταν εν αναμονή του αποτελέσματος των διαπραγματεύσεων για τη ρύθμισή τους και όχι σε αδυναμία, δεν μπορεί να γίνει δεκτός εφόσον αν η καθ’ης δύνατο, θα εξυπηρετούσε τα δάνεια ως είχαν, μέχρι τη διαφορετική τυχόν ρύθμισή τους.
Εξάλλου η εταιρεία οφείλει και αλλού αρκετά ποσά, μεταξύ άλλων και στο δημόσιο και σε ασφαλιστικούς οργανισμούς. Από το σύνολό δε των υποχρεώσεών της στις 31-12-2016 το 88,63% (έως και 88,68%) είναι υποχρεώσεις προς την αιτούσα.
Αποδεικνύεται συνεπώς ότι συντρέχουν οι νόμιμες προϋποθέσεις για την υποβολή και αποδοχή της κρινόμενης αίτησης.
Όμως, σύμφωνα με την κρίση του Δικαστηρίου τούτου, η αιτούσα ως η μόνη χρηματοδότρια της επιχείρησης, όφειλε σύμφωνα με τις αρχές της καλής πίστης , να παράσχει κάθε δυνατότητα στον δημιουργήσαντα και λεπουργούντα αυτή επί 45 έτη επιχειρηματία, να τη διατηρήσει και να συνεχίσει να τη λειτουργεί ο ίδιος, προτού προβεί σε αίτηση υπαγωγής της στη διαδικασία της ειδικής διαχείρισης, η οποία οδηγεί στην αλλαγή του φορέα διαχείρισης της με σκοπό τη συνέχιση της λειτουργίας της και τελικά την εκποίησή της ως συνόλου.
Τούτο δεν φαίνεται να συντρέχει στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Ειδικότερα: από το εισφερθέν αποδεικτικό υλικό προκύπτει ότι κατόπιν των δυσκολιών εξυπηρέτησης των δανείων που είχε λάβει η καθ’ης από την αιτούσα (το έτος 2009 4 εκ ευρώ, το έτος 2007 1.129.800 ελβετικά φράγκα, το έτος 2007 19.045.200 ελβετικά φράγκα, το 2008 ως αυξήθηκε μέχρι το 2014, ποσό μέχρι 3.200.000 ευρώ και δάνειο από την Κύπρου της οποίας κατέστη ειδική διάδοχος η αιτούσα , μέχρι του ποσού των 150.000 ευρώ), ξεκίνησε το έτος 2014 μια διαπραγμάτευση με την τράπεζα για την αναδιάρθρωση αυτών.
Το έτος 2015 κατατέθηκε για πρώτη φορά από την καθ’ης σχετική έκθεση (MDC Stiakakis) η οποία , όπως προκύπτει από την από 20-5-2016 απάντηση του στελέχους της αιτούσας ΧΧΧΧΧΧΧΧ Πέτρου, «φαίνεται υλοποιήσιμο και εντός των δυνατοτήτων της εταιρείας». Η αιτούσα πρότεινε στην καθ’ης όμως την τοποθέτηση στο λογιστήριό της δικού της επικεφαλής (ΟΠΟ), ο οποίος «θα έχει τη δυνατότητα ανασκόπησης των οικονομικών στοιχείων και θα μπορεί ανά πάσα στιγμή να προσχώσει την πραγματική διάσταση πιθανού προβλήματος σε πραγματικό χρόνο ώστε να είναι δυνατή η αντίδραση της τράπεζας» . ο νόμιμος εκπρόσωπος της καθ’ής στην από 26-5-2015 απάντησή του εξέφρασε τη συναίνεση της εταιρείας και δήλωσε ότι συμφωνεί να προχωρήσουν σε αυτό που αμφότερα τα μέρη χαρακτήρισαν «έναρξη της διαδικασίας ρύθμισης των δανείων της εταιρείας». Κατόπιν τούτου απεστάλησαν από την αιτούσα τροποποιημένα σχέδια των συμβάσεων για έλεγχο.
Προκύπτει περαιτέρω ότι πράγματι η καθ’ης στο 16-9-2016 διά του Ιωάννη Στειακάκη (χρηματοοικονομικού συμβούλου) ανακοίνωσε στην αιτούσα επιφυλάξεις «κατόπιν και των δεδομένων της παρελθούσας τουριστικής περιόδου και της τρέχουσας διαδικασίας αναδιάρθρωσης των τραπεζών», σχετικά με τη δυνατότητα να εξυπηρετηθεί η σύμβαση ως είχε αποσταλεί για έλεγχο .
Η τράπεζα ανταπάντησε στις 30-9-2015 ότι «εκπλήσσεται, εφόσον φαινόταν ότι η εταιρία προδιατίθετο θετικά» και ζήτησε να αποδεχθεί η καθ’ης διαχειριστικό έλεγχο των οικονομικών της καταστάσεων ως 8-10-2015, άλλως επιφυλάσσεται παντός άλλου νομίμου δικαιώματος της» τον οποίο η εταιρεία αποδέχθηκε (βλ σχετικό μέιλ Ιωάννη Στειακάκη στις 15-10-2015).
Στις 19-2-2016 απεστάλησαν τα έγγραφα που απαιτεί ο κώδικας δεοντολογίας τραπεζών για εξωδικαστική ρύθμιση, η εταιρεία στις 16-2-2016 υπέβαλε τα δικαιολογητικά για αντιπρόταση την οποία κατέθεσε στις 21-3-2016, αλλά στις 27-7-2016 η τράπεζα γνωστοποίησε στην καθ’ης «ότι δεν είναι δυνατόν να εξευρεθεί αποδεκτή λύση ρύθμισης των οφειλών και θεωρεί τη διαδικασία λήξασα» και τελικά στις 30-8-2016 καταγγέλλει το σύνολο δανειακών συμβάσεων.
Η εταιρεία επανέρχεται στις 18-10-2016 όμως η τράπεζα προχωρά στην έκδοση των άνω διαταγών πληρωμής το Νοέμβριο του 2016.
Ακόμα και κατόπιν τούτου στις 21-3-2017 η εταιρεία επανήλθε με επιστολή προτείνοντας καταβολές της τάξης των 300.000 το 2017 και των 500.000 το 2018 και πρόταση για υπαγωγή στο νόμο 3588/2007 .
Στις 12-5-2017 και στις 7-7-2017 η εταιρεία επανέρχεται με επιστολές ενώ η τράπεζα προχωρά σε κατασχέσεις.
Στις 5-9-2017 η εταιρεία καταθέτει νέα πρόταση και στις 17-10-2017 νέο σχέδιο βιωσιμότητας το οποίο απερρίφθη από την τράπεζα ως εξής: «σε απάντηση της από 17-10-2017 πρότασης σας σχετικά με τη ρύθμιση των οφειλών σας, σας γνωρίζουμε ότι δεν τυγχάνει αποδοχής από την τράπεζα. Δεδομένου του ύψους της οφειλής σας, η εκ μέρους σας πρόταση δεν κρίνεται επαρκής και δεν μπορεί να αποτελέσει βάση βιώσιμης διευθέτησής της».
Στη συνέχεια η καθ’ης κατέθεσε εξώδικη δήλωση στις 14-11-2017, στην οποία η τράπεζα αναγκάστηκε να απαντήσει επίσης με εξώδικο στις 21-11-2017 αναφέροντας ότι εκ νέου οι προτάσεις της αιτούσας δεν κρίνονται ικανοποιητικές, όπως απάντησε και στο υποβληθέν στις 28-11-2017 αίτημα της εταιρείας. Στη συνέχεια κατέθεσε την κρινόμενη αίτηση.
Κατόπιν των ανωτέρω προκύπτει κατά την κρίση του δικαστηρίου ότι η τράπεζα δεν ανταποκρίθηκε στην επιβαλλόμενη από την καλή πίστη υποχρέωση να εξαντλήσει κάθε δυνατότητα ώστε να μπορέσει ο επιχειρηματίας να ρυθμίσει τις οφειλές του και να διατηρήσει ο ίδιος την επιχείρηση που δημιούργησε και λειτούργησε επί μακρόν , προτού προβεί στην κατάθεση της ένδικης αίτησης.
Και τούτο λαμβανομένου υπόψη του συνόλου των περιστάσεων, μεταξύ των οποίων ότι η ίδια είχε κρίνει την επιχείρησή του ελπιδοφόρα και φερέγγυα και του χορήγησε δάνεια τόσο μεγάλου ύψους, ότι μέρος του δανεισμού αποτελούσε η εξαγορά ληξιπρόθεσμου δανείου άλλου δανειολήπτη (βλ μεταξύ άλλων εξέταση ΧΧΧΧΧΧΧΧ) με αντάλλαγμα την διευκόλυνση αποπληρωμής της συνολικής δανειοδότησης της εταιρείας, ότι τα δάνεια ελήφθησαν προ της υπαγωγής της Ελλάδας στο καθεστώς των μνημονίων και την ένταση της οικονομικής κρίσης, η οποία ανέτρεψε σχεδόν τα πάντα για τις επιχειρήσεις, ότι η αιτούσα αποτελούσε πλέον τη μοναδική πηγή χρηματοδότησης της εταιρείας η οποία είχε απωλέσει κάθε άλλη δυνατότητα δανειοδότησης από αλλού, εφόσον ήτο ήδη τόσο πολύ επιβαρυμένη και του γεγονότος ότι αξιόλογο τμήμα της οφειλής αποδίδετο στη μεταβολή της ισοτιμίας μεταξύ ελβετικού φράγκου και ευρώ (νόμισμα στο οποίο η καθ’ης είχε λάβει δύο δάνεια), γεγονός το οποίο παραμένει , ανεξάρτητα από το αν η εταιρεία επέλεξε ελεύθερα τα δάνεια σε ελβετικό φράγκο και κατόπιν εξειδικευμένων οικονομικών συμβουλών, αντιλαμβανόμενη τους κινδύνους ή όχι.
Εξάλλου το λεχθέν από την Τράπεζα ότι οι προτάσεις της καθ’ης δεν ήτο βιώσιμες αλλά μόνο παρελκυστικές, δεν αποδεικνύεται από κάποιο αποδεικτικό μέσο ενώπιον του Δικαστηρίου τούτου, αλλά αποτελεί απλά ισχυρισμό αυτής (τόσο προς το Δικαστήριο όσο και προς την εταιρεία) προκειμένου να δικαιολογήσει τη (σιωπηρή κάποιες φορές) απόρριψή των προτάσεων της καθ’ης.
Τον ισχυρισμό όμως τούτο το Δικαστήριο με τα υπάρχοντα αποδεικτικά μέσα δεν μπορεί να δεχθεί ως αποδεδειγμένο. Ούτε εξάλλου προκύπτει κάποια έγγραφη απάντηση της τράπεζας προς την καθ’ης με αναλυτική αιτιολογία απόρριψης των προτάσεών της που εξακολουθούσαν να λαμβάνουν χώρα μέχρι και λίγο πριν την κατάθεση της κρινόμενης αίτησης.
Σημειώνεται ότι η υποχρέωση τουλάχιστον βασικά τεκμηριωμένης γραπτής απάντησης σε περίπτωση απόρριψης πρότασης του οφειλέτη θεσμοθετείται πλέον και από τον αναθεωρημένο Κώδικα Δεοντολογίας Τραπεζών (απόφαση Τράπεζας της Ελλάδος 195/1/29-7-2016).
Η υποχρέωση αυτή όμως υπάρχει με βάση την καλή πίστη όχι μόνο για τις προτάσεις που προβάλλονται στα πλαίσια της διαδικασίας αυτής και εντός των νομίμων προθεσμιών, αλλά και για τις προτάσεις που ο οφειλέτης υποβάλει εκπρόθεσμα ή κατά παράβαση του προβλεφθέντος τύπου, στα πλαίσια του υποτιθέμενου κοινού πρωτεύοντος στόχου που είναι η ρύθμιση των χρεών με συγκερασμό των συμφερόντων αμφοτέρων των μερών , ουδέν εκ των οποίων πρέπει να αδικηθεί κατάφωρα, να συρθεί σε λύσεις απελπισίας λόγω της ασθενούς του θέσης, να απορρίπτονται ασυζητητί οι οποιεσδήποτε προτάσεις του, χωρίς τουλάχιστον να ελέγχονται από άτομα που αποδεδειγμένα έχουν την ικανότητα και τις γνώσεις προς τούτο και τουλάχιστον να λαμβάνει γνώση της αιτιολογίας απόρριψης των προτάσεών του εκτενέστερη του «δεν κρίνονται επαρκείς». Ητοι η πρακτική αμφοτέρων των μερών πρέπει και κατ’ ουσίαν να διέπεται από την αρχή της καλής πίστης, ανεξάρτητα από το αν τυπικά τηρήθηκαν οι όροι απαιτήσεις του κώδικα δεοντολογίας, γεγονός το οποίο κατά την κρίση του Δικαστηρίου δεν συμβαίνει εν προκειμένω, από τη μεριά της Τράπεζας, χωρίς να υπεισέρχεται αυτό στη διερεύνηση των ισχυρισμών της καθ’ης ότι η απώτερος σκοπός της αιτούσας είναι η αλλαγή του ιδιοκτησιακού καθεστώτος της επιχείρησης, ο οποίος είναι σκοπός άσχετος με την ικανοποίηση του δανειστή και δεν επιτρέπεται να επιδιωχθεί δια της διαδικασίας τούτης. Ενόψει των ανωτέρω πρέπει , ως προελέχθη, αφού συνεκδικασθούν η αίτηση και οι πρόσθετες παρεμβάσεις, να απορριφθεί η αίτηση ως καταχρηστικά ασκηθείσα, δεκτής γενομένης της σχετικής σύστασης της καθ’ης και να καταδικασθεί η αιτούσα στη δικαστική της δαπάνη λόγω της ήττας της
ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ
ΔΙΚΑΖΕΙ κατ’αντιμολία των διαδίκων
ΣΥΝΕΚΔΙΚΑΖΕΙ την αίτηση και τις ασκηθείσες με προτάσεις πρόσθετες παρεμβάσεις ΑΠΟΡΡΙΠΤΕΙ την αίτηση
ΕΠΙΒΑΛΕΙ στην αιτούσα τα δικαστικά έξοδα της καθ’ης τα οποία ορίζει στο ποσό των 350 ευρώ.
ΔΙΑΤΑΣΣΕΙ τη δημοσίευση της απόφασης στο Γενικό Εμπορικό Μητρώο (ΓΕΜΗ)”.
Έλεος φίλοι! Αγιοποιήσατε τον πλέον στρατηγικό κακοπληρωτή του νομού Ηρακλείου!
Όντως, το ξενοδοχείο είναι ιστορικό και οι γονείς που έστησαν την επιχείριση αξιέπαινοι, αλλά ο γιος που έχει το τιμόνι 15 χρόνια κάνει απανωτές ανακαινίσεις ενώ αρνείται να πληρώσει έστω ένα ευρώ από όσα χρωστά στην τράπεζα.
Έχει φτάσει να κοροϊδεύει συναδέλφους του που εξοφλουσαν τα δάνειά τους!
Αυτά τα πρότυπα χρειαζόμαστε στην μετά κρίση εποχή; Λίγη περισσότερη έρευνα πριν γράψουμε το άρθρο δεν βλάπτει, εκτός και αν………
Καλησπέρα σας. Δεν αγιοποιήσαμε κανέναν. Την απόφαση του δικαστηρίου δημοσιεύσαμε και μόνο, επειδή παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Και καλό θα ήταν το σχόλιό σας να ήταν επώνυμο. Το δημοσιεύουμε ωστόσο για να μην αισθανθείτε ότι σας “λογοκρίναμε”. Θα περιμέναμε όμως να ξαναγράψετε με το όνομά σας.
Φίλοι, καταρχήν σας τιμά που δημοσιεύσατε το σχόλιο. Είναι κάτι που προσδίδει στην εγκυρότητα που ήδη απολαμβάνετε ως μέσο στον τουρισμό.
Σχετικά με την «αγιοποίηση» είναι εύκολο για τον κάθε αναγνώστη να διακρίνει αν στο πρώτο μέρος του άρθρου απλά και μόνο παρουσιάζεται μια απόφαση δικαστηρίου ή ξεδιπλώνεται η ιστορία του άτυχου, χτυπημένου από την κρίση επιχειρηματία και της κακιάς τράπεζας.
Σχετικά με το όνομά μου, μικρή σημασία βλέπω να έχει για το θέμα που τίθεται. Αυτό που έχει σημασία είναι η ορθότητα των όσων γράφω, κάτι που σας εγγυώμαι οτι επιβεβαιώνεται άμεσα από οποιοδήποτε αξιοσέβαστο επιχειρηματία της περιοχής και σας προκαλώ να το δοκιμάσετε.
Ευχαριστώ για τη φιλοξενία