Η Πελοπόννησος όπως το λέει και το όνομά της, είναι το νησί του Πέλοπα. Βλέποντας το χάρτη είναι η νοτιότερη χερσόνησος της Eυρώπης. Για τον Όμηρο είναι το Aχαϊκό Άργος. Μόνο μια στενή λωρίδα γης τη συνδέει σαν ομφάλιος λώρος με τη Στερεά Ελλάδα. Εδώ, όμως, το 1893 κατασκευάστηκε η διώρυγα της Κορίνθου και μετέτρεψε την Πελοπόννησο σε πραγματικό νησί. Στην αρχαιότητα ονομαζόταν και Πελασγία, από τον Πελασγό, μυθικό γενάρχη των πρώτων Ελλήνων Πελασγών.

Η Πελοπόννησος από τα μυκηναϊκά της χρόνια, είχε ως κέντρο το ανάκτορο του Αγαμέμνονα στις Μυκήνες και αποτελούσε περιοχή ενιαία πολιτικά αλλά και πολιτιστικά. Ονομάστηκε και Mοριάς κατά τα μεσαιωνικά χρόνια έως και σήμερα. Δυστυχώς, η ετυμολογική καταγωγή της λέξης «Μοριάς» δεν μας είναι γνωστή. Άλλοι λένε ότι κατάγεται από τη μουριά και άλλοι από το σλαβικό morje που σημαίνει θάλασσα.

Η Πελοπόννησος διαθέτει μνημεία όλων των εποχών και εδώ μπορείς να έλθεις σε επαφή με το πιο αντιπροσωπευτικό κομμάτι της ελληνικής γης, της νέας μας ιδιοσυγκρασίας αλλά και της μακραίωνης ταραγμένης ιστορίας όλου του Ελληνισμού.

Η ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ ΣΗΜΕΡΑ

Η Πελοπόννησος σήμερα διαιρείται διοικητικά σε επτά νομούς: Αργολίδα, Αρκαδία, Αχαΐα, Ηλεία, Κορινθία, Λακωνία και Μεσσηνία. Από το 1986 χωρίζεται διοικητικά σε δύο περιφέρειες, της Δυτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου (και ένα μικρό τμήμα της υπάγεται στην Περιφέρεια Αττικής).

Η έκταση της Πελοποννήσου είναι 21.439 τετραγωνικά χιλιόμετρα και ο πληθυσμός της, σύμφωνα με την απογραφή του 2011, ανέρχεται σε 1.086.935 κατοίκους. Κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια και είναι η ιστορική και πρωταρχική κοιτίδα του ελληνισμού . Σε αυτήν αναπτύχθηκε ο Μυκηναϊκός Πολιτισμός και εδώ κατοίκησαν και τα τρία κυριότερα ελληνικά φύλα: Αχαιοί, Ίωνες και Δωριείς. Στην Πελοπόννησο βρίσκονται και οι σπουδαιότερες ελληνικές πόλεις-κράτη, όπως η Σπάρτη, η Κόρινθος και το Άργος.

Αποτέλεσε θέατρο των περισσότερων πολεμικών συγκρούσεων, που έγιναν στον ελληνικό χώρο, με κορυφαία ιστορικά γεγονότα τον Πελοποννησιακό Πόλεμο του 5ου αιώνα π.Χ. και την Ελληνική Επανάσταση του 1821. Γνώρισε όμως και διάφορους κατακτητές όπως Ρωμαίους, Φράγκους και Οθωμανούς.

ΕΠΙΣΚΕΨΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟ

Η μεγαλύτερη πόλη της Πελοποννήσου είναι η Πάτρα με δεύτερη κατά σειρά την Καλαμάτα. Στην Πελοπόννησο βρίσκονται μεγάλες ιστορικές πόλεις με αξιόλογους αρχαιολογικούς χώρους και μουσεία, όπως η Kόρινθος, το Άργος, το Ναύπλιο και η Eπίδαυρος με το υπέροχό της θέατρο. Επίσης, η Aργολίδα, με τις κυκλώπειες οχυρώσεις στις Mυκήνες, την Τίρυνθα και τη Μιδέα, είναι τόπος υποχρεωτικού και ευλαβικού προσκυνήματος.

Δεν είναι, όμως, δυνατό να μην επισκεφθείς την πόλη της φημισμένης Σπάρτης, να αφήσεις έξω τη βυζαντινή πολιτεία του Mυστρά και να μη θελήσεις να αγναντέψεις το μεγαλόπρεπο Ταΰγετο! Να πας στο Γύθειο, τα ασύγκριτα Σπήλαια του Διρού -το απαράμιλλο θαύμα της φύσης- τη Σκάλα, τους Μολάους, την ξακουστή Μονεμβάσια και πιο κάτω στη Νεάπολη Βοιών. Και από κει, στην ακμαία πόλη της Kαλαμάτας, την αρχαία Πύλο, με το ανάκτορο του Νέστορα, στην Kορώνη και τη Mεθώνη, με τα μεγαλόπρεπα βενετσιάνικα κάστρα και, φυσικά, στην αρχαία πόλη της Mεσσήνης. Το προσκύνημα στην Oλυμπία, το πανελλήνιο ιερό με την παγκόσμια ακτινοβολία τους Ολυμπιακούς Αγώνες, είναι επιβεβλημένο. Aπό εκεί, αναπόφευκτα οδηγείσαι στο ναό του Επικούρειου Aπόλλωνα, την Τρίπολη, την Αμαλιάδα και την ξακουστή Πάτρα και από εδώ στο νεότερο γεωγραφικό θαύμα, τη νεόδμητη γέφυρα Ρίου-Αντιρίου. Δεν ξεχνάμε το Αίγιο, αλλά και την Tεγέα, τη Mαντίνεια, τη Mεγαλόπολη και τόσα άλλα όμορφα μέρη. Αυτή είναι η συναρπαστική Πελοπόννησος, που απαιτεί όμως χρόνο πολύ να την περιηγηθείς, να τη γνωρίσεις και, τέλος, όντως να την αγαπήσεις.

ΜΥΘΙΚΟ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΗΣ ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΥ

Μια φορά ο Δίας είχε μια κρυφή ερωτική σχέση με την Πλουτώ –μας θυμίζει το όνομά της τον Πλούτωνα, το θεό του Κάτω Κόσμου– και έτσι αυτή έγινε η μητέρα του Ταντάλου. Ο Πέλοπας ήταν γιος του Ταντάλου και έγινε θύμα του πατέρα του. Ο Τάνταλος ήθελε να διαπιστώσει αν μπορεί να ξεγελάσει τους θεούς του Ολύμπου. Σοφίστηκε τρελά –σαν τρελός για δέσιμο- να κόψει σε κομμάτια το γιο του Πέλοπα –που ήταν τρυφερός καθ’ ότι σε πολύ νεαρή ηλικία- και να τον σερβίρει ως γεύμα στους θεούς, τους οποίους κάλεσε στο σπίτι του επισήμως.

Οι θεοί του Ολύμπου όμως –όταν ήρθαν- κατάλαβαν την πλοκή, εκτός από τη Δήμητρα που πρόλαβε να φάει τον αριστερό ώμο του Πέλοπα. Οι θεοί τότε τιμώρησαν παραδειγματικά τον Τάνταλο να στέκεται πάντα στον Κάτω Κόσμο, πάνω σε νερό και κάτω από άφθονη τροφή, αλλά να μην μπορεί ούτε να πιει ούτε να φάει. Αυτό μέχρι σήμερα είναι το γνωστό «μαρτύριο του Ταντάλου» και στα Αγγλικά βγήκε η λέξη to tantalize = δελεάζω, βασανίζω.

Ταυτόχρονα οι θεοί διέταξαν την Κλωθώ και τον Ήφαιστο να αποκαταστήσουν τον Πέλοπα. Ο ώμος από ελεφαντόδοντο που έφτιαξε ο Ήφαιστος πέρασε και στους απογόνους του Πέλοπα, τους Πελοπίδες, αφού όλοι τους είχαν ένα άσπρο σημάδι εκεί. Τον Πέλοπα πήρε υπό την προστασία του ο Ποσειδώνας στον Όλυμπο και τον έμαθε να οδηγεί το άρμα. Ο Δίας όμως τον έδιωξε από τον Όλυμπο –χωρίς να φταίει σε τίποτε- εξαιτίας της ασέβειας του πατέρα του!

Ο ΓΑΜΟΣ ΤΟΥ ΠΕΛΟΠΑ

Όταν ήρθε σε ηλικία, ο Πέλοπας θέλησε να παντρευτεί την όμορφη και μυαλωμένη Ιπποδάμεια η οποία τον αγάπησε, αλλά ο πατέρας της Οινόμαος, τον κάλεσε σε αρματοδρομία με έπαθλο την κόρη του, με σκοπό να τον σκοτώσει. Ο Πέλοπας κέρδισε με δόλο την αρματοδρομία και με τη βοήθεια του Μυρτίλου, τον οποίο, όμως, σκότωσε. Έτσι ο Πέλοπας κέρδισε και την κόρη του και το βασίλειο του Οινόμαου. Ο Μυρτίλος, όμως, πρόλαβε να καταραστεί τον Πέλοπα και τους απογόνους του.

Γιος του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας ήταν ο Ατρέας. Γιος του Ατρέα ήταν ο Αγαμέμνονας, γυναίκα του η Κλυταιμνήστρα και παιδιά τους ο Ορέστης και η Ιφιγένεια, που θυσίασε ο πατέρας της για να φυσήξουν οι άνεμοι να φύγουν τα πλοία για την Τροία. Έγινε ο αρχηγός στον Τρωικό Πόλεμο και τον συνόδευσε ο αδελφός του Μενέλαος, που για τη γυναίκα του Ελένη έγινε αυτός ο Πόλεμος. Ο Αγαμέμνονας, όμως, όταν γύρισε από αυτόν βρήκε τραγικό θάνατο. Η οικογένεια αυτή απασχόλησε κατά ένα πολύ μεγάλο μέρος την αρχαία ελληνική τραγωδία και έχει γίνει αναπόσπαστο κομμάτι της ελληνικής ταυτότητας.

ΕΝ ΚΑΤΑΚΛΕΙΔΙ

Για όλα αυτά η Πελοπόννησος σήμερα είναι τόσο σημαντικό τμήμα της ελληνικής ψυχής. Έγινε το νησί του Πέλοπα: Πέλοπος + νήσος και για αυτό γράφεται με δύο νν, μια και το τελικό σίγμα του Πέλοπος αφομοιώθηκε με το ν της λέξης νήσος και έγινε έτσι η Πελοπόννησος.

Όλα αυτά και πολλά άλλα, είναι ο τόπος της υπέροχης Πελοποννήσου που συνδυάζει βουνό και θάλασσα, άγρια τοπία και πανέμορφες πόλεις, αρχαίο πολιτισμό και σύγχρονη ζωή.

Η Πελοπόννησος κατέχει όλα αυτά τα στοιχεία και κάνει περήφανους όσους μένουν και όσους κατάγονται από εκεί. Όλοι οι υπόλοιποι Έλληνες και ξένοι, όταν την επισκεφτούν και γνωρίσουν και όλη τη μυθική, αρχαία και σύγχρονη Ιστορία της, την εκτιμούν όντως περισσότερο και της προσφέρουν όλοι την αγάπη τους ολόκαρδα!