Πώς μπορεί να σμίξουν τρεις χώρες και δύο ήπειροι που τις χωρίζουν χιλιόμετρα και μάλιστα εν μέσω κορονοϊού;
Μα, φυσικά, μέσα από την τέχνη. Αρκούν μόνο μερικές πινελιές δημιουργικότητας, φαντασίας και τόλμης για να γκρεμίσουν σύνορα και να εκμηδενίσουν αποστάσεις.
Από αυτά φαίνεται πως διαθέτουν αρκετά το Δημιουργικό Κέντρο Δράματος και Τεχνών της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, το Θεατρικό Εικαστικό Καλλιτεχνικό Κέντρο «Πούπουλο» Θεσσαλονίκης και ο μη κερδοσκοπικός οργανισμός «Motivation in Arts» Κύπρου που είχαν την ιδέα να δημιουργήσουν την πρώτη παιδική και εφηβική… ραδιοφωνική σκηνή.
Μέσα από την πρωτοβουλία «Θέατρο μπροστά σε ένα μικρόφωνο» οι τρεις φορείς τέχνης επιχειρούν να φέρουν κοντά παιδιά και εφήβους από Αυστραλία, Ελλάδα και Κύπρο μέσα από θεατρικές ηχογραφήσεις μύθων του Αισώπου και της ελληνικής μυθολογίας, αυτοσχέδιων κειμένων και έργων της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας.
«Δον Κιχώτης», «Η αυλή των θαυμάτων», «Ο Πινόκιο», «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες», «Το δέντρο που δίνει» και πλήθος ακόμα τίτλων θα ακουστούν από τα ραδιόφωνα των τριών χωρών και θα ταξιδέψουν διαδικτυακά σε ολόκληρο τον κόσμο.
Μιλήσαμε με την ψυχή της πρωτοβουλίας εδώ στην Αυστραλία, την υπεύθυνη του Δημιουργικού Κέντρου δράματος και Τεχνών της Ελληνικής Κοινότητας Μελβούρνης, θεατρολόγο και θεατρική παιδαγωγό κ. Κατερίνα Πουταχίδου, η οποία με το γνωστό χαρακτηριστικό ενθουσιασμό της περιέγραψε την μέχρι τώρα εμπειρία της από αυτό το εγχείρημα.
«Δέχτηκα αμέσως την πρόσκληση συμμετοχής σε αυτό το πρωτότυπο εγχείρημα και ετοιμάσαμε με τα παιδικά τμήματα του Κέντρου τον «Ψεύτη βοσκό» και το «Γύρο του κόσμου σε 80 ημέρες» ενώ έχουμε στα σκαριά και άλλες ιστορίες», λέει στον ΝΚ η κ. Πουταχίδου.
ΜΙΑ ΜΟΝΑΔΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ
Τα παιδιά ειδικά των μικρότερων ηλικιών ενώ δεν αγαπούν ιδιαίτερα τις αλλαγές, εντούτοις διακρίνονται για την ικανότητά τους να προσαρμόζονται εύκολα σε αυτές.
Έτσι έγινε και με το θέατρο μέσω ραδιοφώνου.
«Τα παιδιά ήταν ήδη εξοικειωμένα με το άκουσμα παραμυθιών από διαδικτυακές πλατφόρμες, αλλά ποτέ δεν είχαν σκεφτεί ότι θα μπορούσε η ομάδα τους να δημιουργήσει ένα ακουστικό παραμύθι», λέει η έμπειρη θεατρική παιδαγωγός.
Το ενδιαφέρον αυτής της πρωτοβουλίας είναι ότι τα παιδιά δεν διαθέτουν άλλο μέσο έκφρασης παρά μόνο τη φωνή τους. Δεν υπάρχει πια η σκηνική παρουσία, η γλώσσα του σώματος και οι εκφράσεις που βοηθούν τον ηθοποιό να επικοινωνήσει τον ρόλο με τον θεατή.
«Τα παιδιά προσπάθησαν με το χρώμα της φωνής, με τις παύσεις, με τις ανάσες τους να υποκαταστήσουν την εικόνα, να εκφράσουν τον κάθε χαρακτήρα που υποδύονταν κάνοντάς τον εύκολα αναγνωρίσιμο από τους ακροατές», λέει η κ. Πουταχίδου.
Δύσκολη αποστολή αλλά τα παιδιά τα κατάφεραν μια χαρά κάνοντας τη δασκάλα τους για άλλη μια φορά πολύ περήφανη.
«Το πιο σπουδαίο είναι ότι απόλαυσαν τη διαδικασία. Έχω τις πρώτες δοκιμαστικές τους ηχογραφήσεις με τα σαρδάμ, τα γελάκια τους που δείχνουν πως το κατευχαριστήθηκαν, όπως κι εγώ», λέει η κ. Πουταχίδου.
ΜΟΝΟ ΚΕΡΔΟΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ
Το εντυπωσιακό για την ίδια είναι ότι την πρωτοβουλία δεν την αγκάλιασαν μόνο τα νεοφερμένα ελληνόπουλα αλλά και τα παιδιά τρίτης και τέταρτης γενιάς που τα ελληνικά δεν είναι η μητρική τους γλώσσα και συνεπώς γι’ αυτά το όλο εγχείρημα ήταν μεγαλύτερη πρόκληση.
«Είμαι πολύ περήφανη για όλα τα παιδιά που το αγκάλιασαν χωρίς να δυσανασχετούν κι έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό. Με συγκινεί που περιμένουν πώς και πώς το επόμενο διαδικτυακό μας μάθημα», λέει η θεατρολόγος και υπογραμμίζει τα οφέλη που προσφέρει ειδικά στα παιδιά της Αυστραλίας η συμμετοχή τους σε αυτήν την πρωτοβουλία.
«Είναι μια πολύ καλή άσκηση του προφορικού λόγου. Ακούνε το λάθος τους, μαθαίνουν να τονίζουν σωστά τις λέξεις, εξασκούνται στη σωστή ανάγνωση των φθόγγων, μαθαίνουν να κρατάνε ρυθμό κάτι που δύσκολα μπορεί να επιτευχθεί μέσα στην τάξη», λέει η κ. Πουταχίδου.
Επίσης τα παιδιά έχουν τη δυνατότητα να επιστρατεύσουν όλα τα ταλέντα τους όπως για παράδειγμα στη μουσική συμβάλλοντας καθοριστικά στην τελική παρουσίαση του δρώμενου.
ΜΙΑ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΙΑ ΟΛΑ ΤΑ ΕΛΛΗΝΙΚΑ ΣΧΟΛΕΙΑ
Όλοι οι μαθητές των ελληνικών σχολείων από οπουδήποτε στην Αυστραλία μπορούν να παίξουν θέατρο πίσω από ένα μικρόφωνο.
Το μόνο που χρειάζεται, όπως μας λέει η κ. Πουταχίδου είναι ο εκπαιδευτικός που επιθυμεί η τάξη του να λάβει μέρος να επικοινωνήσει μαζί της έτσι ώστε να παραλάβει τα σχετικά έντυπα συμμετοχής και την απαραίτητη ενημέρωση πάνω στο τεχνικό κομμάτι.
«Είναι μια πολύ καλή ευκαιρία για τους εκπαιδευτικούς που έχουν προετοιμάσει μια παράσταση με τους μαθητές τους αλλά λόγω του κορονοϊού δεν μπορούν να την ανεβάσουν στη σκηνή του σχολείου, να την παρουσιάσουν ραδιοφωνικά», λέει η κ. Πουταχίδου.
Οι δηλώσεις συμμετοχής θα παραμείνουν ανοιχτές μέχρι το τέλος του 2ου τριμήνου.
ΜΙΑ ΠΟΡΤΑ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
Το ακροατήριο της Ελλάδας είχε την ευκαιρία να απολαύσει ζωντανά μέσα από τη συχνότητα της ΕΡΤ3 την Παρασκευή το απόγευμα τον πρώτο καρπό του καλλιτεχνικού αυτού εγχειρήματος που ήταν «Ο Δον Κιχώτης» από το Θεατρικό Εικαστικό Καλλιτεχνικό Κέντρο «Πούπουλο» Θεσσαλονίκης.
Από την ίδια συχνότητα, αυτή την Παρασκευή θα μεταδοθεί «Ο γύρος του κόσμου σε 80 ημέρες» που είναι η πρώτη απόπειρα των μαθητών από το Θεατρικό Εργαστήρι του Δημιουργικού Κέντρου στο Oakleigh.
«Η χαρά και ο ενθουσιασμός των παιδιών όταν συνειδητοποίησαν ότι θα ακουστούν από τους συγγενείς τους στην Ελλάδα ήταν απερίγραπτη», λέει στο «Ν.Κ.» η κ. Πουταχίδου.
Ο ίδιος ενθουσιασμός, όχι μόνο από πλευράς των παιδιών αλλά και όλων των συμμετεχόντων ήταν και το κύριο χαρακτηριστικό της πρώτης διαδικτυακής γνωριμίας των ομάδων Ελλάδας – Κύπρου – Αυστραλίας η οποία πραγματοποιήθηκε την Κυριακή 17 Μαΐου.
Τα παιδιά είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν, να ανταλλάξουν εμπειρίες και να απαντήσουν σε ερωτήσεις που τους έθεταν οι συνομήλικοί τους από τις άλλες χώρες.
«Σε κάποια στιγμή τα Ελληνόπουλα ρώτησαν τα δικά μας γιατί επέλεξαν μια ελληνική θεατρική ομάδα αντί κάποιας αγγλόφωνης που ενδεχομένως θα τους ήταν πιο εύκολο να την παρακολουθούν. Στην ερώτηση απάντησαν η Ολυμπία και η Ηλέκτρα από το Alphington που είναι ελληνόπουλα τρίτης γενιάς με αποστομωτικό τρόπο.
Είπαν: ‘γιατί μας αρέσουν τα ελληνικά και δεν μας φτάνει η μία μέρα την εβδομάδα του ελληνικού σχολείου και θέλουμε να μιλάμε όσο μπορούμε την ελληνική γλώσσα’. Αυτό με εξέπληξε και με συγκίνησε πάρα πολύ», λέει συγκινημένη η κ. Πουταχίδου.
Και είναι τέτοιες πρωτοβουλίες που μπορεί να ξεβολεύουν λίγο από τη συνηθισμένη ρουτίνα, αποκλίνοντας από την ασφαλή αλλά και ανιαρή εκπαιδευτική πεπατημένη, αλλά αποτελούν τη μόνη ελπίδα να κρατηθεί ζωντανή η αγάπη και το ενδιαφέρον των παιδιών όχι μόνο για την ελληνική γλώσσα αλλά και για κάθε τι ελληνικό.
Εάν, λοιπόν, θέλετε να τολμήσετε κάτι διαφορετικό αφήνοντας μια όμορφη καλλιτεχνική ανάμνηση στις καρδιές των μαθητών σας στείλτε ένα μήνυμα στο theatre@greekcommunity.com.au και ξεκινήστε να στήνετε τη δική σας ραδιοφωνική θεατρική παράσταση.